Stelling v/d week: Als je snel geërgerd bent, kan je beter niet in Thailand (gaan) wonen!
‘Mensen met een kort lontje kunnen maar beter niet is Thailand gaan wonen’ is de stelling van deze week waar de lezers op mogen schieten.
Natuurlijk lijkt het allemaal mooi en prachtig in Thailand, zeker voor toeristen. Echter verblijf je hier langer dan slaat de verbazing van het begin, na een tijdje over in ergernis. Dan zie je die Thaise glimlach niet meer als het toonbeeld van vriendelijkheid, maar als teken van onverschilligheid.
Het viel mij al vaker op in de gespreken met expats die hier wonen. Men ging zich juist storen aan die zaken die men in het begin zo aantrekkelijk vond aan Thailand. Zoals een gebrek aan regels. Ze vonden Nederland een regeltjesland en daarom verstikkend. Een land als Thailand werkt dan verfrissend kan ik je melden, want hier doet iedereen maar wat. Helaas, is dat effect na een tijdje uitgewerkt.
Want als ik eerlijk ben, begint bij mij ook wel wat ergernis op te treden en dat terwijl ik hier niet eens permanent woon. Vooral het verkeer is daar een voorbeeld van. Iedereen hier rijdt rond als een kip zonder kop, alsof ze de enige op de weg zijn. Zet een paar blinden in een auto en ze rijden nog beter en logischer dan de gemiddelde Thai.
Ik krijg dan ook steeds meer respect voor Nederlanders die hierover hun schouders ophalen en blijven lachen. Of kan je dat soms ook als onverschilligheid afdoen en zijn die juist te veel geïntegreerd?
Wat zijn die ergernissen dan precies? Wel, zo maar even een willekeurig opsomming van zaken waar een buitenstander zich aan zou kunnen storen:
- Het verkeer en de onveiligheid op de weg.
- De corruptie in alle geledingen van dit land.
- Het vuil op straat en de verstrekkende milieuvervuiling.
- Onverschilligheid, dommigheid en desinteresse van sommige Thai.
- Geluidsoverlast en totaal geen besef dat het hinderlijk zou kunnen zijn voor anderen.
- Slechte kwaliteit van producten en het ontbreken van garantie.
- Onbeleefd en ongeïnteresseerd winkelpersoneel.
- Het feit dat een mensenleven in Thailand niet veel waard is.
- Het ontbreken van jaargetijden en de allesoverheersende hitte (bijna 40 graden).
- De slechte internetverbinding en geen fatsoenlijk alternatief zoals 3G.
- Het feit dat men zo slecht Engels spreekt, ondanks de tientallen miljoenen toeristen die het land bezoeken.
- Gebrek aan regels en de vooral de handhaving er van.
- Huidskleurdiscriminatie en discriminatie op basis van afkomst (Isaan).
- Niet mogen meedoen aan de Thaise maatschappij (je bent en blijft een buitenlander).
- Dubbele prijzensysteem voor farang en altijd iets bij de prijs opdrukken als er een farang in de buurt is.
- De slechte scholing, de beperkte kijk op de wereld en het doorgeslagen nationalisme.
- De keiharde Thaise maatschappij vol geweld, verkrachting, moord en doodslag.
- Buitenlanders die alleen maar goed zijn voor het brengen van geld.
- Geen enkel besef voor dierenwelzijn.
- Het ontbreken van fatsoenlijke programma’s op de Thaise TV (soaps, soaps en nog eens soaps. Wel eens een interessante documentaire langs zien komen?).
- De hypocriete steenrijke monniken in dikke auto’s.
- Een beperkt sociaal leven. Thais sluiten niet zonder een bedoeling vriendschappen met een farang.
- De enorme kloof tussen arm en rijk.
- Het ziekelijke bijgeloof en het aanhangen van animisme (geloof in geesten).
Ja, ik weet het dit zijn grove generalisaties. Maar noem er eens eentje die je totaal onbekend voorkomt? Als expats met elkaar een biertje drinken, dan kunnen wij deze lijst toch zo opdreunen? Of zoals een expat mij toevertrouwde: ‘Ik heb een ‘haat – liefde’ verhouding met Thailand. Ik kan niet met, maar ook niet zonder dat land.’
De bovenstaande opsomming is kennelijk voor velen een bron van ergernis. Een aantal punten van die lijst voor mij ook. Gelukkig niet allemaal want dan zou ik hier niet meer willen verblijven. Zoals gezegd erger ik mij persoonlijk vooral in het verkeer.
Natuurlijk is geen enkele maatschappij of land perfect, maar Thailand is het zeker niet. En mensen die zich snel ergeren aan genoemde zaken of zich moeilijk aan kunnen passen, kunnen zich beter maar twee keer bedenken alvorens ze hier gaan wonen.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat jij het hier helemaal niet mee eens bent. Je kunt ook zeggen als jij je snel ergert is dat jouw probleem en ook nog eens ongezond voor je lichaam en geest. Ik laat mij dan ook graag door argumenten overtuigen van een andere mening.
Geef daarom jouw reactie op deze confronterende stelling van de week: Als je snel geërgerd bent, kan je beter niet in Thailand (gaan) wonen!
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid17 november 2024Waarom is vezelrijk voedsel zo belangrijk voor je gezondheid?
Gezondheid15 november 2024Is het ouderdom of Alzheimer?
Gezondheid10 november 2024Wat is de ORAC-score en waarom is het goed voor je gezondheid
Gezondheid8 november 2024Vitamine D blijkt mogelijk effectief tegen insulineresistentie
Peter ik ben het volledig met je eens …jaren na mekaar kom ik hier op vakantie en heb me nooit aan iets geërgerd maar nu ik hier woon heb ik dat wel en mijn vrouw die Thaise is kan zich ook enorm ergeren aan haar eigen land en landgenoten …vooral de onbeleefdheid en het feit dat het winkelpersoneel het precies al beter weet , zijn ene van haar grote ergernissen …er zijn er wel nog een paar van de hierboven door jou genoemde waar ik me ook soms serieus aan erger …maar ik weet zeker mocht ik terug keren naar huis zou ik het land enorm missen .
Dus van die haat liefde verhouding met het land snap ik volledig .
ik wil er een paar opmerkingen over maken:
1. als je hier woont (en werkt zoals ik) moet je je aanpassen. Als je dat zelfs na 3 tot 4 jaar niet kunt opbrengen, kun je beter terug naar Nederland gaan, want dan heb je hier geen leven;
2. vergelijk Thailand nooit met Nederland: er gelden hier andere maatstaven of je dat leuk vindt of niet, of je dat fair vindt of niet. Thailand heeft een hele andere geschiedenis dan Nederland en is geen democratie zoals Nederland;
3. Als je dan toch vergelijkt: vergelijk de goede dingen van Nederland met de slechte van Thailand en je gaat vandaag nog terug. Vergelijk de slechte dingen van Nederland met de goede dingen van Thailand en je blijft voor altijd hier.
4. Besef dat het uiten van frustratie en boosheid in het openbaar in Thailand ‘not done’ is. Binnenskamers is een hoop geoorloofd maar schreeuwen of kwaad worden op straat levert je het imago op van een slechte man of vrouw.
5. Probeer eerst zaken te begrijpen alvorens te oordelen.
6. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik leraar ben en ook mijn Thai studenten kan proberen te laten nadenken over hun eigen samenleving.
chris
Helemaal mee eens dat als je snel geërgerd bent hoor je hier in Thailand niet thuis, want je bent bovendien ook een last voor de expats om je heen.
Ik zeg altijd:”Wij zijn hier, voor ons plezier”, dus kunnen wij dat soort van mensen missen als kiespijn…..haha
Dus mocht je dit soort van mensen tegen komen of bemerken onder je (?) vrienden hier in Thailand, dan kappen met die hap, want ze vergallen je leven alleen maar…..
Ja, dat klopt. Iemand met een te kort lontje kan beter thuis blijven, maar wij zijn buitenlanders en zullen dat hier altijd blijven, zelfs als je vloeiend Thai spreekt.
Maar is dat zo erg dan? Waarom zouden wij Thais-er als de Thais moeten worden.
Neem het zoals het is; je blijft een buitenstaander en met grote verwondering sla je hier alles gade,geniet van de mooie dingen en sluit de lelijke dingen buiten, want je hebt hier tegenover de samenleving ook maar een geringe verantwoording, niet omdat je die niet wilt nemen, maar omdat je hiervan ook buitengesloten bent.
Met de stelling, dat indien je snel geërgerd bent, je beter niet in Thailand kan (gaan) wonen, kan ik het wel eens zijn.
Inderdaad, net zoals je schrijft in je artikel, zijn de zaken die je opsomt generaliserend, maar het is ook de waarheid dat je met elk van die zaken ooit wel eens te maken krijgt.
Het is misschien raar om lezen, maar ik ben veel kalmer geworden sinds ik hier verblijf.
Ik ergerde mij vroeger ook aan zaken in België/Nederland maar toch, toen kon ik die ergernis wel ergens kwijt.
Je kan wel ergens aan de bel trekken, of je kan eens met iemand gaan praten of wat ook. (Of het daarmee opgelost is, is iets anders.)
Aanvankelijk was ik niet anders in Thailand en ergerde ik mij ook aan al die zaken, maar met dat verschil dat ik die ergernis nergens kwijt kon.
Op een bepaald moment zit je vol, ben je verzadigd en word je onverschillig voor al die zaken.
Raar genoeg, vanaf dat moment was het als een last dat van mijn schouder viel en voelde ik mij beter in mijn vel.
Als ik met de genoemde zaken nu geconfronteerd wordt, haal ik mijn schouders op en denk, je doet maar, wat kan het mij schelen, of ik reageer net als hun.
Dikwijls wordt gezegd en geschreven, dat wanneer je ergernis toont naar een Thai of een Thaise situatie, dit door hun wordt aanzien als teken van zwakte of onbeleefdheid.
Dat is zo, maar ik merk dat wanneer je onverschilligheid toont of net als hun reageert, ze zich erg nerveus gaan gedragen en zich zelfs vragen gaan stellen.
Ik zou bijna zeggen dat ze zich gaan afvragen ,waarom die farang zich nu niet kwaad maakt, want dat hoort toch zo.
Dus heb ik geleerd om onverschilligheid te tonen in bepaalde situaties of me op dezelfde manier te gedragen als hun, en dan merk ik dat ik meer doordring, meer gedaan krijg, of toch dat ze eens over de situatie gaan nadenken.
Zo is afspraken maken met een Thai op een bepaald tijdstip dikwijls een probleem. Zal iedereen wel eens ondervonden hebben.
Ze vinden dat ze maar mogen komen wanneer het hun zint, zonder rekening te houden met de personen dat hun verwachten.
Ik kon me daar aanvankelijk behoorlijk druk over maken.
Dit overkomt me niet meer, omdat ik eens laten voelen heb dat het mij onverschillig liet of ze er nu zijn of niet.
Wat niet wil zeggen dat ik die personen niet graag heb, anders zou ik er niet mee afspreken, maar ik wilde gewoon even laten voelen dat ik er niet mee gediend was dat ze me laten wachten zonder redelijke verklaring.
Raar genoeg, maakt die onverschilligheid die ik toen toonde, over hun al dan niet aanwezigheid, dat ze nu wel op tijd komen (of tenminste binnen een aanvaardbaar tijdsbestek).
Nog zoiets.
Ik vind dat de Thai de ziekelijke gewoonte heeft om alles in een plastiek zakje te steken. Ik denk wel eens – Wat zou Thailand zonder een plastiek zakje zijn ?
In ging vroeger altijd in dezelfde 7-11 mij sigaretten halen en na een tijdje kennen ze je dus.
Het meisje nam dan het pakje sigaretten uit de rekken achter haar, en stak het in een plastiek zakje (soms kreeg ik er wel eens een rietjes bij) en gaf het mij met een glimlach.
Aanvankelijk gaf ik het zakje (en eventueel rietje) terug en zei dat ik dat zakje niet hoefde.
Niets hielp, het pakje sigaretten ging steeds in het plastiek zakje, en telkens moest ik zeggen dat ik dat niet hoefde.
Tot de dag dat ik niets zei, betaalde, het plastiek zakje aannam, het pakje sigaretten eruit haalde en het zakje in de vuilnisemmer naast de toonbank smeet.
Ik glimlachte naar haar, en ging zonder iets te zeggen over het zakje naar buiten.
Dat moest ze raar gevonden hebben want van die dag af kreeg ik mijn pakje sigaretten zonder plastiek zakje.
Eigenlijk heb ik ook wel een haat-liefde verhouding met Thailand denk ik.
Ondanks al die zaken voel ik mij wel goed hier. Van zodra ik even terug naar België ben mis ik het al.
Er zal wel iets zijn dat mij aantrekt in dit land (buiten mijn vrouw natuurlijk) alhoewel ik het niet direct kan verklaren. Is het wel te verklaren ?
Ik doe dus maar rustig verder, leef met de situatie en denk “if you can’t beat them join them”
Ronny,
leuk voorbeeld van de sigaretten in het plastic zakje.
ik rook zelf niet dus dit verschijnsel kende ik nog niet.
Bedankt voor de tijd om zelf ook onverschillig te gaan gedragen.
Ja, je kunt je ergeren aan het verkeer hier in Thailand, maar als je een beetje oplet en zoals de Thais rijdt, vind je het zelfs beter, zoals hier van de weg gebruik gemaakt wordt. Wanneer wij bij de Makro gaan inkopen, rijden wij altijd met onze Yamaha met zijkar. Binnen door berijken wij de bypass en moeten dan nog een stukje naar links aan de rechter kant van de weg. Dus rijden wij, breed als wij zijn, op de zijstrook tegen het verkeer in. Niemand die zich aan ons ergert. In tegendeel, er wordt vaak plaats gemaakt en we hebben altijd leuke reacties omdat ik als Farang zon motor bestuur. Dus, waarom zou ik mij andersom ergeren?
Ik kan luide muziek spelen, niemand die zich aan mij stoort. Het leven wordt een stuk gemakkelijker als je doet zoals de Thais.
Ik vind de Thais helemaal niet onverschillig. Ze zijn niet zo bemoeizuchtig zoals vele landgenoten.
Mijn vriendin zegt ook vaak, dat ze niet graag bij mensen op bezoek gaat, tenzij zij business heeft. Het is niet van Thais tegen buitenlanders, onderling gaan zij ook hoofdzakelijk met elkaar om, wanneer er iets te regelen valt of dat er een goede reden voor is. Daarbij wordt wel lol gemaakt. Ik vind dat een goede instelling, waarmee ik zelf ook al goed leef. Dus voor mij ook niets om zich aan te ergeren.
Eerder erger ik me aan de buitenlanders, die dagelijks urenlang bij elkaar zitten te ouwe wijven en het ene na het andere bier naar binnen schudden en het allemaal wel menen te weten. Dan wordt altijd naar een oplossing voor het Thai probleem gezocht. Deze figuren mogen voor mij op het eerste beste vliegtuig naar huis gestuurd worden. Maar daar zijn wij het op Thailandblog allemaal mee eens he? Die lezen dit blog ook nooit, want daar staat hun hoofd niet naar….
Je reactie in mij uit het hart gegrepen, Sjaak.
Veel falang ergeren zich niet alleen aan de Thai, maar ook aan mij. Ik praat niet met ze.
Altijd de zelfde praat. Bier en denken dat alle Thaise vrouwen met ze naar bed willen.
Alles beter in eigen land…. Natuurlijk zijn er ook ander falang, soms een kort gesprek en verder eet smakelijk en fijne dag.
Het verkeer? Ik heb beroepshalve in heel veel landen gereden in de wereld en kan zeggen dat het in Thailand prima rijden is, inclusief Bangkok.
Ik heb Thaise fam. en veel Thaise vrienden en deze ergeren zich aan de meeste falang, maar verbergen dit achter….. juist de glimlach!
Als je in Thailand wilt leven, probeer te leven als een Thai en je vindt inderdaad de innerlijke rust.
Ik geef je volledig gelijk. Gewoon mee doen, en je hebt geen last. In ider geval zijn Tahis veel toleranter als vele buitenlanders. Het is soms gewoon onbeschoft op welke manier buitenlander gekleed (? half naakt) over straat lopen. Prima idee van jouw die met het eerts beste vliegtuig terug te sturen. Maar dan wel in de plunje die ze in Thailand dragen. !!
Over ergeren in het verkeer gesproken: zo ken ik in de buurt een op zich aardige Duitser. Hij ergert zich echter in het verkeer en zegt dat hij er niks aan kan doen. Hij is een sterk overgewicht persoon en loopt dan vuurrood aan. Daardoor heeft hij ook snel problemen met de Thais. Die vinden het maar niks en één keer maakte hij een Thai zo kwaad dat deze hem dreigde neer te schieten! Niet zo gezond, denk ik.
“Erger u niet al te spoedig, want ergenis huist in den boezem der dwazen”. Prediker 7:9
Zo, da’s een hele waslijst aan mogelijke ergenissen. Vele genoemde ergenissen zijn zeker reeel en zullen ongetwijfeld op gezette tijden opdoemen in het leven van de gemiddelde expat/ immigrant.
Mijn persoonlijke favoriete ergenis is Thais met een microfoon in hun knuist. Op de een of andere manier hebben de Thais nooit begrepen dat de microfoon een instrument is dat het mogelijk maakt om je verstaanbaar te maken in een grote ruimte. voor een groot publiek, zonder daarbij te hoeven schreeuwen. Mooie uitvinding, vind ik.
De meeste Thais daarentegen zijn niet helemaal zeker van het effect van zo’n microfoon, en schreeuwen in zo’n ding alsof hun leven ervan af hangt, zodat het horen en zien je vergaat.
Terug naar de waslijst. Bij eental dingen denk ik “huh?” Bij het ongeinteresseerde winkelpersoneel bijvoorbeeld, ik vind winkelpersoneel juist heel vriendelijk en voorkomend. (maar ik ben dan ook wel een superaardige kerel, dat scheelt) 😉
Ik ben het er niet mee eens. Ik ben namelijk iemand die zich snel ergert aan dingen, maar desondanks heb ik het in Thailand wel goed naar mijn zin. Misschien komt het dat het wat kleinere ergernissen betreft die ik al snel weer vergeten ben. De meest voorkomende in het dagelijks leven zijn:
– Het tergend langzaam lopen. Vooral storend in drukke shopping malls, supermarkten en straten. Tijd lijkt hier van geen enkele waarde
– Het schaamteloze voordringen in winkels en in de rij bij het open baar vervoer. Bijzonder onfatsoenlijk, in mijn ogen.
– Slechte service, met name in restaurants en bars. Het ergste is nog het vragen om een fooi of duidelijk laten blijken dat de fooi te laag bevonden wordt.
Ach, er valt wel mee te leven toch?
Maarten, je geeft toe dat je je snel ergert aan dingen, maar weet dat wel weer te relativeren. Dat is naar mijn idee de juiste instelling.. Ergenis is een menselijke emotie. Zolang je niet zwegt in je ergenissen, is er niks aan de hand.
Het verkeer in Belgie ….
van Antwerpen tot Brussel alle dagen potvast !
De wegen zitten vol met putten omdat de winter wat streng was ….
Autostrades worden kapot gereden door vrachtwagens ….
Wij betalen wegentaks !!
Deze week een jongetje van 7 met een levensbedreigde spierziekte kan alleen overleven met medicatie dat 237000 euro kost , zonder terugbetaling>>> dit is in belgie he ….
Ik denk dat het uiteindelijk over wel iets is !!
Na het lezen van de ergenissen??????. kom ik bij punt 9 erachter dat het over Thailand (seizoenen) gaat, verder zijn de meeste punten zo te copiéren naar de Nederlandse maatstaven, en als je hier al een kort lontje hebt moet je al helemaal niet naar Thailand gaan, want dan heb je nergens een goed leven!!!!!!!!.
Wij hebben het geluk gehad dat we de afgelopen 3 maanden hebben mogen overwinteren in thailand. Desondanks is dat niet voor herhaling vatbaar. In de toeristische gebieden is het tegenwoordig duur geworden. 150 baht voor een eenvoudige maaltijd, vergelijkbaar met onze snackbarkwaliteit. Daarnaast constant op de hoede moeten zijn dat u niet opgelicht word. Het 10 voudige betalen of niet de gevraagde kwaliteit krijgen. Ook de vriendelijke mensen willen toch achter uw rug om weten wat jij verdiend. Banken rekenen u 4-5 euro voor pinnen, nationale parken rekenen het 10 voudige, zelfs de monniken in the tigertemple rekenen 600 baht waar de thai voor 12 uur nog gratis binnen kunnen komen.
Ik kom inmiddels al meer dan 15 jaar in thailand, de dingen zijn hier veranderd maar niet verbeterd. Men wil alles van u maar daar staat weinig tegenover. Wat denken de Thai wel? Dat het land nou echt zo fantastisch is? 26000 verkeersdoden per jaar, toeristendochters die verkracht worden en als enige uitweg maakt pa een videoclip om gerechtigheid te krijgen. Kort daarna word in Ao nang nog eens een vriend afgeslagen om vervolgens een poging te wagen om zijn vriendin te verkrachten.
Hoeveel toeristen en overwinteraars worden er eigenlijk vermoord in thailand? En hoe groot is dat verschil met bijvoorbeeld Duitsland? U heeft zelf de rest al opgenoemd.
Zelfs vrouwlief is de thaise fratsen af en toe beu. En zij is
Thai.
Al bij al hebben we daarom besloten om thailand alleen te bezoeken voor familie bezoek en wellicht nog een dagje strand. Daarna de grote sloot oversteken en lekker gaan rondtoeren in australie. Het prijsverschil is niet meer zo groot. De kwaliteit en service in australie aanzienlijk beter
Ik eet nog steeds TOP samen met mijn vrouw voor ca 200 Baht uitstelkend 2 dishes. Als je € 4 betaald bij het pinnen ben je bij de verkeerde bank. Ik krijg van mijn bank (DKB) al het gepinde geld (150 Baht) bij terug komst terug betaald. Veel mensen hebben i´n het buitenland problemen, omdat ze van te voren in eigen land al de fouten maken; spreek, de wissels niet juist zetten.
John,
ik vrees dat je gelijk hebt.
wij komen al 34 jaar in thailand en elk jaar hebben we hier minder zin in.
vreselijk land met soms leuke kanten.
we proberen er de leuke stukjes uit te halen.
Als je niet geleerd hebt om te relativeren kom je overal ergernissen tegen, niet alleen in Thailand. Eerst naar jezelf kijken en daarna naar wat de ander doet, helpt veel ergernissen te voorkomen.
Een eeuwenoud gezegde luidt: Verbeter de wereld begin bij jezelf. Dat klinkt iets positiever dan de nog oudere Bijbelse wijsheid die Tino aanhaalde. Dus mensen met een kort lontje, begin bij jezelf dan vallen veel ergernissen weg.
Blijven over de zaken waarvan je denkt waarom worden die niet beter of rechtvaardiger aangepakt, zoals de verkeersveiligheid of de kloof tussen arm en rijk. In plaats van je daarover te ergeren ga je dan nadenken hoe je in je eigen omgeving kan bijdragen aan verbetering. Dat is mijn instelling.
Ik denk dat ik nog lang en vaak met plezier in Thailand zal verblijven.
Irritatie zul je altijd houden.
Misschien is een kort lontje niet eens de aanleiding. Vaak is het onbegrip, domheid of inderdaad gewoon onbeschoft.
Irritant is met name het gewoon doorrijden als je oversteekt. Maar de voetganger heeft geen rechten.instappen bij de bus of BTS.. Voordringen is niet alleen in Thailand. Kijk eens op Hua lampong station hoeveel buitenlanders er languit liggen over 4 stoelen.
Of de luidruchtige gesprekken van Nederlanders en Russen etc.
Je kunt ze soms aan de andere kant horen. Ik heb er een keer wat van gezegd tegen een 4tal Nederlanders dat het niet erg sociaal is om zo luidruchtig te praten.
Iedereen kon mee genieten. Werd me door het 4tal niet in dank afgenomen.
Kort lontje of niet. Gewoon niet te veel aan storen.
Ongeïnteresseerd personeel, gewoon een ander shop of restaurant uitzoeken. Gelukkig heb je deze keus. Rijdt de taxichauffeur als een idioot? Gewoon melden en uitstappen als hij zich niet normaal kan gedragen. Let wel het gedrag wat in het item besproken wordt heb je in alle landen.
Slechte internet verbinding/3g?lees de Nederlandse klachten. Dan valt het best mee in Thailand.
En je wordt inderdaad minder gestrest als je gemakkelijker hier naar kunt kijken.
Iedereen succes die zijn koffer niet mee heeft gekregen vanaf Schiphol.
Heel veel van de zaken die je opnoemt komen me bekend voor. In het verkeer zijn ze compleet a-sociaal, de politie behandelt Farang als oud vuil, en is zo corrupt dat je ze eigenlijk niet serieus kan nemen, maar helaas moet je soms wel, klein voorbeeldje: ik stond te wachten voor een verkeerslicht, maar het voorwiel van mijn motor stond over de witte lijn, krijg ik een bekeuring van 400 Bht, terwijl er 4 Thais langs me staan zonder helm op, en die had hij schijnbaar niet gezien.
Zo zijn er heel veel voorbeelden, maar ik wil toch niet terug naar NL, want de regelgeving daar wordt ik helemaal niet goed van, 6 dagen op vakantie daar is ruim voldoende voor mij.
Waarom sta je dan uberhaupt over de witte lijn ?. Stop er gewoon voor zoals het in de wet staat, dan heb je ook geen probleem. Ik ben zelfs bij rood door gereden. Ik zou 500 Baht betalen. Ik heb hem 150 Baht gegeven-meteen gezegd dat ik geen kwitantie wil en hem een fijne dag gewenst. Lang leve de korruptie (in eigen voordewel.)
Mijn man heeft zijn Thais rijbewijs voor Motor en Auto gehaald. 1 keer aangehouden en kon zo doorrijden. Dus als je langere tijd in Thailand verblijft papiertjes halen. Scheelt ook bij entrees bij nationaal parken e.d.
John je hebt overschot van gelijk ..je willen bedriegen lijkt wel een nationale sport geworden ,ik ben Thaise en woon hier met mijn Belgische man en begrijp velen niet op de blog ..het lijkt alsof ze niet tegen de waarheid kunnen en wij de onverdraagzamen zijn gewoon omdat we de realiteit zeggen ….geeft dat dan weer dat je onverdraagzaam bent ?
Het rijtje is moeiteloos aan te vullen met meerdere ergernissen zoals de kraaiende haaien waarvan de batterijen nooit leeg raken, en de loslopende honden waardoor fietsen onmogelijk wordt gemaakt.
Onlangs ook nog rechtsomkeer gemaakt toen mijn vrouw geen entree hoefde te betalen en ik met mijn dochter wel, waarvan deze logica?
Presenteer een Thai ook nooit iets aan op een schaal want dan ben je de hele schaal kwijt, en dan sta je wel raar te kijken.
Ondanks dit alles blijf ik hier rondhangen en modder ook maar een beetje aan.
Leven en laten leven is mijn devies.
Wat het verkeer betreft heb ik het volgende advies: Maak er een sport van zo goed mogelijk te rijden. Zonder oordeel!
Als je aangehouden wordt, doe als een Thai. Spreek ineens geen Thais, geen Engels maar alleen Nederlands en streef ernaar dat elke letter die op papier komt op zijn minst een kwartier duurt.
Met vriendelijke groeten, dokter tim
Je moet natuurlijk ook in ogenschouw nemen hoeveel ergernis je oploopt als je in Nederland verblijft. Die breed uitgemeten komt voor mij zeker ook op een lange lijst uit. Nederlanders zijn gramstorige horken.
Maar natuurlijk: hier is ook wel wat mis. In het verkeer laat ik me rijden door een Thai, zodat ik geen schuld op me hoef te nemen bij een aanrijding waaraan ik geen schuld heb, en doordat ik hem rijles heb gegeven word ik niet door rood licht gereden en haalt hij niet links en rechts maar alleen rechts in. Overigens heb ik nog geen aanrijding meegemaakt, maar dat daarop de kans toch wel groot is, is duidelijk. Per openbaar vervoer komt alleen de grote bus in aanmerking, zeker niet de minibus (en in Bangkok zeker niet het eigen vervoer en ook niet de taxi, maar alleen de skytrain).
Dan is mij onaangenaam opgevallen het vuil op straat (dat in een tropisch land) en het stoken van milieuvervuilende brandjes.
Bovendien: waar ik woon (op Koh Chang) daar is de mainroad in hoge mate moeilijk te vermijden, maar daar gaan tegenwoordig voortdurend geluidswagens overheen. Deze vorm van geluidsoverlast is iets betrekkelijk nieuws, maar inderdaad ergerlijk. Gelukkig kan ik “off road” van huis naar strand en vise versa, en via het strand parallel aan de mainroad kom ik bijna overal waar ik nog meer zijn wil.
Met de Thais heb ik -op een klein select gezelschap na- slechts oppervlakkig maar uiterst vriendelijk contact. Opvallend is dat je met iedereen hier een praatje kan maken zoals in de bus, maar ook met je buren. Inderdaad: met de (engelse) taal is het nog wel eens behelpen. Ik kan er me moeilijk aan ergeren; gaat het echt niet dan is er geen man overboord. Ik hoef niet te converseren op wetenschapplijk niveau; in NL is dat niveau ook niet aan de orde in de dagelijkse omgang. Het gaat -hier zowel als daar- bijna altijd om ‘small talk’. Dat dus vooral niet bijvoorbeeld een hele (kroeg)avond moet duren. (In de kroeg kom ik bovendien nooit; ik ben geheelonthouder).
Veel Thai op ‘mijn’ eiland (en eerder had ik die ervaring in Pattaya) weten hoe ik hier heet. Zij spreken mij op straat aan terwijl ik hen dikwijs niet (her)ken; kom daar in Nederland eens om. Daar spreek je elkaar op straat alleen als de ander een bekende van je is, en dan nog heel vaak niet, juist niet, want het is weer zo’n hork (of jij bent er -volgens hem- een).
En een ziekelijk geloof? De enigen die mij hier met hun ziekelijke geloof (hun geloof in het ongeloofwaardige) hebben lastig gevallen waren de twee van een Christelijk stel uit ergens in Europa. Wat een Thai gelooft heb ik een Thai nog nooit over gehoord, laat staan dat ze me (zoals dat stel) plat probeerden te krijgen.
En monniken?
“En priesters?”, vraag ik dan. En moet ik wat van ze? Of met ze?
En de TV? Keek ik in NL al niet naar. Die hier of daar is kennelijk lood om oud ijzer. En ik versta geen Thai. Wat ik opvallend vind is dat de nederlander zich aan wat er op de TV is ergert, maar er wel naar blijft kijken. Ik heb dat meer in NL meegemaakt dat de mensen gehecht zij aan hun eigen ergernis, de sikkeneuren.
Nee, gewoon het meteriologische zowel als het menselijke klimaat is hier voor mij veel beter. Ik ben hier die ik ben, zonder enige druk (zonder vooral groepsdruk) op mij. Zonder valse beschuldigingen aan mijn adres, opgestook rondom mij heen, en zo meer, zoals dat wel was in NL Gelukkig wel daar op een paar uitzonderingen na; vrienden van mij heb ik hier in Thailand al op bezoek gehad (en houd ik contact mee per hotmail). Nederland op afstand is dankzij het internet geen probleem meer. Het is beter NL op afstand te hebben dan Thailand. Althans voor mij.
Ik geef je volledig gelijk. Er zijn altijd mensen die Nederland (elk ander land) beter vinden ?. Voor die mensen werd het uit gevonden. Het staat klaar op Survarnhabumi en brengt elke farang graag terug naar zijn land van belofte, meestal het land waar hij de reis begonnen is.
Zoals de president van Australie eens vertelde in een rede. Hij zei: wij helpen graag alle mensen die terug willen naar hun land van geboorte, omdat ze zeggen dat alles daar beter was. Een perfekte uitspraak !!
Na bijna 3 jaar onafgebroken in Thailand, ergernissen ? Ja , maar ook een grote zo niet grotere NEE. Regel een dit is Nederland niet en ook Europa niet, het gaat er niet om of jij je ergert aan de voor jou vanzelfsprekendheid. Het is lastig omdat wij (voor het gemak Nederlanders) op een bepaalde wijze zijn opgegroeid met beelden normen en waarden die voor een Thai volledig onbekend zijn. En dat betekend dat wij onze westerse bril moeten afwerpen en vooral moeten opletten of een Thai zich niet ergert. Daar leer je veel meer van dan het opsommen van die typische westerse kijk op Thailand. Makkelijk? nee zeker niet altijd, maar uiteindelijk moet je telkens wegen wat zwaarder weegt, je Hollandse kijk op het leven in Thailand of hoe de gemiddelde Thai in zijn omgeving leeft.
Met een wat lossere kijk valt het reuze mee, en wat vooral voorop staat bekijk het ten alle tijden positief, anders val je in je eigen valkuil Thailand is Nederland niet.
Als je een te kort lontje hebt, heb je ook in Nederland problemen. Veel Thais zijn beter opgeleid als in Nederland, maar in verhouding minder. En korruptie ?. Da doe ik lekker aan mee.
Dus er bestaan geen Thais met een kort lontje?
Komt u en andere posters op dit forum die in Thailand wonen eigenlijk veel buiten ?
De vraag wat tė doen als jij als buitenlander in Thailand een kort lontje hebt en niet of er ook Thais zijn die een kort lontje hebbben.
Natuurlijk zijn wij anders opgevoed met andere normen en waarden dan de Thai. Blijft natuurlijk torenhoog overeind volgens mij dat die waarden en normen waardevol zijn die we geleerd hebben en bruikbaar over gans de wereld. Zoals daar zijn ; respect voor de dieren, natuur, beleefdheid in de omgang, enz … enz … Als ik hier woon probeer ik mij dan ook aan te passen aan de gangbare levensgewoonte en respecteer hier de samenleving. Maar blijf het moeilijk hebben zoals de Thai bijvoorbeeld omgaat met dieren of overal plastiek laten slingeren ( vreselijk ) of de urbanisatie chaos van aanleg van straten en wegen en het vol bouwen ervan of bij het betreden van een gebouw gegarandeerd de deur tegen je neus word gesmeten of voorbij steken in een rij met wachtende met het nodige lawaai of in het verkeer geterroriseerd worden door brommertjes links,rechts, in het midden snorren ze voorbij of zelfs in tegengestelde richting links op de pech of rijstrook van bromfietsen en dit dan nog dikwijls zonder lichten ’s avonds of enz … enz …Ik ben hier héél gelukkig maar blijf kritisch niks aan te doen en maak opmerkingen. Onverschillig zal ik nooit worden voor de toestanden en belevenissen waar je regelmatig met geconfronteerd word in mijn nieuw land waar ik nu woon.
Hallo Allemaal op deze rubriek.
Als ik dit allemaal lees,dan denk ik dat het ook mogelijk moet zijn om van je eigen land eens een opsomming te maken van ergernissen.
Nederland ergernis nr:1 hondenpoep.!!!! en het vreeslijke wisselende klimaat.
Graai cultuur, met de linker hand geven en met de rechter hand het dubbele terug halen. Korten op de pensioenen en verhogen van de lasten met de daarbij gepaard gaande smoezen. Het ergste is dat we zelf de figuren kiezen met het kies stelsel die ons dit aandoen. Heeft het volk gevraagd om EEG-er te worden? En nog velen meer.
Deze ergernissen besluiten je horizon te verleggen naar betere omstandigheden waarbij voor elk individu natuurlijk het belangrijkste is het
goede klimaat van Thailand en vooral in het noorden van Chiang Mai vergelijkbaar met Bandung in Indonesië alwaar ik in dat land ben geboren en tot mijn 12 jaar ben gevormd. Is een puntje voor natuurlijk omdat in Indonesië dezelfde gewoontes zijn als Thailand en Azië.
Volgende punt is,”twee verschillende geloven op een kussen daar zit de duivel tussen”. Hoe aantrekkelijk de Thaise vrouwen ook moge zijn, het is vragen om moeilijkheden o.a. moord -oplichting, enz.
De rubriek in het Thailand Blog liegt er niet om,wat ik zeer waardeer van dit blog dat het ook negatieve nieuws vermeld.
Moderator: svp vergelijkingen met andere landen achterwege laten. Het gaat over Thailand op dit blog.