Stelling: ‘Je moet geen gebroken maar correct Engels gebruiken als je met een Thai praat!’
Waarom hoor ik buitenlanders toch zo vaak gebroken Engels gebruiken tegen Thais? Denken ze nou echt dat Thais dat beter begrijpen dan correct Engels? Ik vind die gewoonte vreemd en vernederend. Praat toch gewoon goed Engels! Dat is toch niet zo moeilijk?
‘I no like’ , ‘You go where?’ ‘Give me towel!’, ‘Food no good’, dat zijn zo een paar voorbeelden van hoe ik buitenlanders dikwijls hoor communiceren met Thais. Ik hoor dit vooral van buitenlanders die hier al lang wonen; zij doen dat ook veel met hun partners. Ik merk dat toeristen dat minder vaak doen. Ik ken zelfs Nederlanders die baby-Engels gebruiken met hun Thaise partner, terwijl die partner in keurig Engels antwoordt.
Ook bij de schrijvers op de blog zie je in citaten dat ze bijna steeds in gebroken Engels praten met een Thai. Voorbeelden te over. Onlangs nog: ‘You take shower first?’ van de buitenlander. Correct antwoord van de Thaise: ‘We can shower together.’
Denken die mensen nou echt dat Thais ‘I don’t like it’, ‘Where are you going?’ ‘Please give me a towel’ of ‘This is really bad food’, ‘Do you want to take a shower first?’ niet snappen? En dan maar klagen dat Thais geen goed Engels spreken!
Ik kwam er na een jaar achter dat mijn Thaise ex een soort vereenvoudigd Thais met mij sprak, en ik was des duivels.
Ik vind deze gewoonte uitermate vernederend. Wat je eigenlijk zegt is dat die Thais te dom zijn om goed Engels te leren.
Hoe denken de bloglezers daarover? Spreken jullie zelf ook gebroken Engels met een Thai en waarom? Zien jullie dat als normaal, noodzakelijk en juist of als gemakzuchtig, dom en vernederend?
Natuurlijk is het nog beter Thais te leren, maar als je toch Engels gebruikt doe dat dan in normaal grammaticaal Engels. Dat is mijn opvatting.
Reageer op de stelling: ‘Je moet geen gebroken maar correct Engels gebruiken als je met een Thai praat!’
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Opinie30 december 2024Twintig verspilde jaren in de Thaise politiek
Achtergrond25 december 2024Wat zegt ons DNA? Een paar gevalletjes uit Nederland en Thailand
Pattaya23 december 2024De donkere kant van Pattaya
Geschiedenis19 december 2024Op zijn verjaardag in 1995 gaf koning Bhumibol aan dat alle mannen een gratis sterilisatie konden ondergaan
Goedemorgen vanuit chiang mai,
Ja je hebt natuurlijk gelijk. Normaal Engels praten zou beter zijn.
Ik zie het zelf niet als vernederend
Ik praat ook tengelsch met mijn vrienden en vriendinnen omdat de ervaring mij heeft geleerd dat ik dan beter begrepen word.
Hoe vaak is het mij al niet gebeurd dat n vriendin of vriend van n vriend van mij in het juiste Engels iets probeerde ui te leggen en dat dan de werderhelft waar ze vaak al jaren mee samenwonen aan mij vraagt.
,,wat zegt hij carlo,,
Tino.
Ik spreek steenkool engels. Juist genoeg om een simpele discussie te voeren. Mijn echtgenote spreekt het zelfde (steenkool-engels). Wij begrijpen mekaar uitstekend. De voorbeelden die door jouw worden aangehaald, dat de partner in correct engels antwoord en de echtgenoot blijft spreken in baby engels….nou dat is dan een teken, althans voor mij dat die-gene ook niet anders kan. Overgens is taal tussen twee mensen helemaal niet belangrijk. Als beiden perfect Thais of engels spreken met elkaar. Mekaar WILLEN begrijpen dat is belangrijk.
Beste Tino, de eerste Thai die perfect Engels spreekt moet ik nog tegenkomen en dan heb ik het niet over Thai die in Engeland of de VS hebben gestudeerd of daar zijn opgegroeid.
Ik heb dezelfde ervaring als Carlo, Tenglish wordt begrepen, normaal Engels niet. Je moet dan wel erg veel geduld en discipline hebben om het correcte Engels vol te houden. Desalniettemin heb je wel gelijk, om Engels te leren is Tenglish tegen elkaar spreken niet de juiste manier.
Beste Khun Peter,
Het gaat mij niet om perfect Engels of ingewikkeld Engels. En ik heb het niet over de Thai. Ik blijf er bij dat een eenvoudige boodschap als ‘I don’t like it’ even goed wordt begrepen als ‘I no like’.
Moeten de Thaise leraren misschien ook gebroken, ongrammaticaal Engels gaan spreken tegen hun leerlingen omdat ze het anders niet begrijpen?
Spreek zelf vrij goed Engels dus kan wel enigszins met je meegaan Tino maar om het vernederend te noemen gaat me toch wel een stap te ver. Laten we het toch niet zo moeilijk benaderen en de humor er van in zien en ja zodoende maak ik me er zelf ook dikwijls ‘schuldig’ aan.
Evenals de dubbele werkwoorden die vaak gebruikt worden, bijvoorbeeld ‘walkwalk’ en ‘looklook’ zijn volkomen fout maar ach niet minder grappig, zo erg is dat toch niet, make that the cat wise! 😉
Beste Tino,
Ik spreek normaal gesproken Oxford Engels, maar in de praktijk hier in Thailand meestal Tenglish, de Lingua Franca hier, zoals Pidgin dat is op de zuidzee eilanden. Dat is niet vernederend maar eerder bevorderend voor een normaal verlopende communicatie. Overigens is mijn vrouw nu (na 7 jaar huwelijk) zover dat ik redelijk normaal engels met haar kan spreken zonder dat dat teveel onbegrip oplevert. Spreek ik evenwel met een engelsman, australier of amerikaan kan mijn vrouw ons toch meestal niet helemaal volgen, en moet ik zijn engels vertalen naar Tenglish.
Het gaat dus om communicatie, niets anders. Met vernederend of minderwaardig zijn heeft het in mijn ogen niets van doen.
@ Jasper Ik onderschrijf je reactie, maar wil er één kanttekening bij maken. Tenglish is geen taal, zelfs geen dialect, maar krom Engels.
Pidgin daarentegen wordt als een taal beschouwd omdat het een eigen grammatica, vocabulaire en idioom heeft. Het wordt ook op de westkust van Afrika gesproken. Daar heet het ook wel Wescos. Het heeft heel leuke gezegdes. Kon het, toen ik vrijwilliger in West-Kameroen was, een heel klein beetje spreken.
Tenglish is geen krom Engels. Het is een direkte vertaling vanuit het Thais. Als je een beetje Thais spreekt kun je Tenglish spreken. ” pai hongnaam / go toilet.” “mai mee / no have” etc.
Prima voor de communicatie met de Thais. Vergeet geen ‘kap’ eraan toe te voegen.
@ jan van de weg Tenglish is Engels met gebruikmaking van Thaise grammaticale constructies. Het is geen correct Engels, dus het is krom Engels. Waarmee niet gezegd wil worden, dat het gebruik in een conversatie valt af te raden. Als de ander alleen maar Tenglish begrijpt, is het verstandig het te gebruiken. Taal is immers communicatie.
Oxford Engels klinkt bekakt , BBC Engels is veel neutraler. Meen je het echt dat je van jezelf dit zegt? Waar heb je dat opgedaan? 🙂
hoi jasper,
Ook ik heb sins 2 jaar een vaste thayse partner uit Isaan (Ban Dung) en kan jou verhaal evenaren!!!!
ik probeer haar al 2 jaar lang de R goed uit te laten spreken!!!
deet dit vaak met zinnetjes zoals:
Harige Harry Greep Graag Grof in het Grijze zand!!!!
ze heefd het nu in het hoofd geprent, maar spreekt het heel snel achter elkaar uit en helaas de R is nog steegs een L!!!
net als het woord Falang!!
gewoon Tenglisch blijven spreken werkt het best.
Het uitspreken van de R lijkt een beetje geremd te worden omdat men het een barbaars geluid vindt.
Ik wist dat niet. Mijn vrouw spreekt dark als drak uit en daar hebben we een spelletje van gemaakt.
Als ik dark bedoel zeg ik drak en dan korrigeert mijn vrouw me met een stralende DARK.
Als sommige woorden wat moeilijk zijn dan leg ik haar hand op mijn strottenhoofd zodat ze de trillingen van de uitspraak kan voelen. Om het dan later bij zichzelf te kunnen oefenen.
Voor het oefenen met de R laat ik haar snel achter elkaar RAM RAM RAM RAM RAM RAM uitspreken.
En omdat dat leuk is gaat het haar steeds beter af.
Groetjes,
Leo.
Een stelling waar je dus niets mee kunt, leuk om te lezen maar daar blijft het dan ook bij.
De gehele wereld communiceert op een wijze om door de tegenpartij begrepen te worden. Dit kan met handen en voeten, gebaren, in een taal en in een gebroken taal.
Waar het om gaat is dat je wederzijds begrepen wordt. In het zaken doen is dit natuurlijk een ander verhaal maar perfectionisme is niet voor een ieder weg gelegd.
Ik heb jaren aan de Duitse grens gewoond, hier spraken we dialect Duits/Groningen. Naamvallen etc waren niet bepalend voor de communicatie om begrepen te worden.
En zoals het kortgeleden in de media besproken werd sprak Mr Louis van Gaal ook op zijn steenkool Engelse manier en dit werd hem op niet kwalijk genomen.
Andersom wij passen ons meestal aan in de taal van de ander. Dit kun je ook omdraaien en de Engelse, Duitse, thaise etc te laten communiceren in Nederlands.
Laat dus en ieder in zijn waarde en zolang het begrepen wordt en een ieder gelukkig is dan is het toch prima.
Een voorbeeld van een Thai die Engels spreekt.
Today I request you 1 powerbank.
Hij wil dus een powerbank… Hij doet zijn best, ik begrijp hem. Verbeteren? Nee, dan krijg je een andere discussie.
Ik praat thuis correct Engels tegen partner en pleegzoon.
Maar loop tegen het gebrek aan correct Engels aan de andere kant aan. Heb de indruk dat men op school USA-Engels leert en de uitspraak, hou maar op. Chanel en Channel, we kennen allemaal de uitspraak die men van TV oppikt. Maar wat wil je met een minister (vorig kabinet) die Engels niet noodzakelijk vindt?
Ik houd me aan de regels zoals gegeven op de HBS in de jaren 60 en kan met dat ‘BBC Engels’ nog steeds vooruit. Ik praat voorts hoog-Thais en blijf van Isaan en Lao af. Boh!
Ik zelf spreek Twents met mijn Thaise vrouw dat heb ik haar met succes leren spreken, ze verstaat geen Nederlands of Engels, van huis uit spreekt ze een mix van Laos en Isaan, wonderbaarlijk maar de Twentse taal kon ze naar een tijdje redelijk en goed verstaanbaar spreken, zal wel met de Twentse grammatica te doen hebben.
Goodgoan Eddy oet..555
Ik heb geleerd, dat communiceren enkel mogelijk is als de zender en de ontvanger op dezelfde frequentie staan afgesteld. Even afmeten op welke frequentie de ontvanger staat en dan op deze frequentie ook uitzenden. Anders is er geen communicatie mogelijk. Duidelijk zo ?
Beste Gerrie,
Als jouw ouders hadden gedaan wat jij hier voorstelt dan had je nooit behoorlijk Nederlands en Zeeuws geleerd. En als je partner nog zeer weinig Engels verstaat en jij zeer weinig Thais blijven jullie dan de komende 20 jaar je met gebarentaal behelpen? Je doet net alsof de ontvanger niet is staat is zich te verbeteren. Dat kan wel degelijk maar alleen als de zender daaraan meewerkt.
Beste Tino, met de kans dat de moderator dit ziet als chatten, waag ik toch een poging. Je slaat namelijk (gedeeltelijk) de spijker op de kop. Van mijn ouders heb ik inderdaad zeeuws vlaams geleerd, omdat mijn moeder enkel lagere school heeft genoten en mijn vader na de LTS is gaan werken. Nederlands en Engels heb ik op school geleerd, doch ben niet meer opgeleid dan de MULO en zelfstandige naamwoorden met meer dan 3 lettergrepen zijn mij vreemd. Ook “sofisticated” Engelse woorden kwamen in ons woordenboek niet voor. Maar ondanks dat heb ik me in Yugoslavië en China met mijn steenkolen Engels kunnen behelpen. En ja, daar waar de ontvanger het niet begreep heb ik gebarentaal en tekeningen moeten gebruiken. Ongemerkt ga ik mijn woordenschat steeds meer overbrengen naar mijn huidige partner, want ik merk dat haar Engels verbetert omdat onze beide frequenties langzaam omhoog gaan, maar wel streepje voor streepje. Heb me nooit geschaamd voor mijn laag niveau in het Engels, want eens op bezoek in Engeland bij een boer verontschuldigde ik me voor mijn gebrekkig Engels, waarop hij antwoordde ” your English is much better than my Dutch” En dat heb ik voor de rest van mijn leven onthouden.
Beter had ik het niet kunnen verwoorden Gerrie, en mijn zendertje staat perfect afgesteld op mijn ontvangertje!
Taal is niet bedoeld om per se grammaticaal juist en in perfecte uitspraak gebruikt te worden of om te laten zien hoe goed je zelf bent. Taal is voor alles een middel tot communicatie. De kunst is om te peilen wat het niveau is van degene waarmee je communiceert en je daaraan aan te passen. Als dat Tenglish is of gewoon Engels, dat maakt mij niets uit. Als ik met snel gesproken Engels onbegrepen blijf, is de communicatie mislukt.
Zeer veel Thai hebben een erg laag beheersingsniveau van het Engels. Daarom vind ik ook belangrijk om Thai te kunnen spreken. Dat doe ik overal, behalve bij de dokter, de bank, de advocaat en de tandarts. Dan wil ik heel zeker kunnen begrijpen wat er gezegd wordt. Overigens ben ik heel blij met Thai die hun spreektempo enigszins aanpassen als ze met mij communiceren.
Een deel van de vraag moet zijn, hoe goed beheerst de betreffende Nederlander (of Belg) zelf de engelse taal.
Tegen de mensen in het dorp probeer ik nooit volwaardig engels te spreken als zij een poging wagen.
Er is een enkeling die wel eens een paar woordjes engels durft te zeggen.
De uitspraak is echter dermate slecht en onverstaanbaar, dat ik niet ga proberen om daar in mijn beste engels antwoord op te geven.
De leerlingen verstaan ook volstrekt geen engels.
Ze kunnen wel een paar zinnen opzeggen die ze uit hun hoofd hebben geleerd, maar ze weten volstrekt niet wat ze betekenen.
Van ’s morgens vroeg, tot ’s avonds laat wordt er good morning tegen mij gezegd.
Van het zinnetje ” Good morning teacher, how are you?”
Ook de leraar weet blijkbaar niet wat good morning betekent.
Ik sluit me helaas moet ik zeggen bij de uitspraal van ruud aan.
Ik heb contact gehad met enige leraren Engels die precies dat deden leerlingen wat zinnen in het hoofd stampen waarbij de uitspraak heel slecht is en men tevens de inhoud niet begrijpt. Een gesprek voeren of zelfs maar antwoord krijgen is niet mogelijk.
Ik ben ervan overtuigd dat er ook andere scholen zijn waarbij het beter zal gaan echter die ken ik helaas niet.
Voor verbetering van het onderwijs is er nog veel ruimte. Voor de goede orde de Thais zijn beslist niet dom echter zoals zo vaak eerder opgemerkt is het niveau van onderwijs deplorabel.
Hoi Ruud,
Ik heb een keer een bezoek aan een middelbare school gebracht tijdens mijn vrijwilligerswerk. Ik kwam daar in contact met de docente Engels. Ik heb geen woord verstaan van wat ze zei. Als zij dan les geeft hoe slecht moeten de leerlingen dan Engels spreken?
Vernederend? wat een onzin het gaat er om dat men je begrijpt, als ik wil dat de Thai goed Engels moet spreken, dan ga ik er wel in les geven op een school. Het is ook nog zo dat de meeste Nederlanders zelf niet eens correct Engels spreken, goed voorbeeld is ikzelf en Louis van Gaal.
Ik kan wel begrijpen dat mensen die zelf goed zijn in taal (talen)en hier hun werk van hebben gemaakt, of dat zij die er trots op zijn dat ze Thais en Engels hebben geleerd zich hieraan storen, maar om nou des duivels te worden (mmm).
Toen ik mijn vrouw net leerde kennen spraken wij Engels met elkaar, en dan gebruikte ik die woorden en zinnen waarvan ik wist dat zij mij zou begrijpen, dacht je dat ik toen bij elke zin die zij sprak haar ging verbeteren? ik had wel wat anders te doen! ( i was tottaly in love, weet je!).
En na een jaartje sprak ze Engels gemend met een Rotterdams dialect (en dat klonk geweldig!!!) zo van:You are me d’r one(tje), of deze I’m not crazy Henkie : ik ben gekke Henkie niet. en deze Go your gang. En het mooie was ik begreep precies wat ze bedoelde en daar ging het toch om? Zij heeft nooit het idee gehad dat ik vond dat zij als Thai te dom was om Engels te leren, en anno nu 2014 spreek ze lekker Nederlands, vermengt met een klein beetje Engels en soms wat Thai en dat maakt het communiceren nog leuker, gisteren nog toen vroeg ze aan mij ”Teerak, weet jij waar mijn Hend Beg is?” o hiero ik heb um gevonde, ik keek weer met mijn nose.
Nou Tino dat wou ik effe kwijt.
Dus jou stelling ‘je moet niet met gebroken Engels maar correct Engels met een Thai praten, gaat voor ons niet op, wij kenne lekker met mekaar kwebbelen.
tenk joe!
Farang tingtong
Beste Farang Tintong.
Ik begrijp dat je met je Thaise partner in Nederland woont en dat ze nu ‘lekker Nederlands’ spreekt. Zou ze dat geleerd hebben als jij niet gewoon normaal Nederlands met haar had gesproken? Afgezien van een grap af en toe, want dat doe ik ook. (khoeay middentoon ipv kloeay dalende toon bv).
De meeste Thaise vrouwen in Nederland willen goed Nederlands leren en dat betekent dat ze van hun partner verlangen dat die daar aan meehelpt door gewoon grammaticaal Nederlands te spreken, in ’t begin eenvpudig later moeilijker maar altijd correct. Wat is daar nou op tegen?
Beste Tino, Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat de meeste Thaise vrouwen goed Nederlands willen leren, en dat gebeurd ook wel,ik weet zeker dat iedereen zijn beste beentje hierin voorzet, en niet alleen de partner is hierin belangrijk, maar op het werk, en vrienden etc.Alleen het moet wel normaal communiceren blijven en niet elk gesprek met jou partner moet omslaan in een soort van taalcursus, ik bedoel het moet wel leuk blijven. Ik begrijp dat jij heel bevlogen bent met taal, en dat je de Thaise taal geleerd hebt, maar dat kan niet ieder mens, en ook niet elk mens heeft daar behoefte aan. Als ik naar mijn zelf kijkt ik heb nooit iets aan taal gehad, het is gewoon niet mijn ding, en dat geldt voor veel mensen. Daarom stuit het mij tegen de borst als je het zo streng aan mensen wilt opleggen, of er zoals jij zegt des duivels om wordt, laat iedereen er vrij in, zoals Gerrie Q8 het zo mooi verwoorden met zijn zendertje en ontvangertje, want zo is het gewoon in de realiteit.
Van Kooten en de Bie over ’taalproblemen’, Turk en Nederlandse groenteboer.. Erg leuk.
http://www.youtube.com/watch?v=bzC1dhjq0Hw
beste Moderator,
Kun je deze link ook nog onder de posting plaatsen? Hij is zo leuk!
gebroken Engels (zoals ook in je eigen taal “kindertaal” spreken tegen kinderen) is in zekere zin denigrerend en is een gebrek aan respect en waardering, laat staan dat het iemand helpt. (kind en of volwassenen). Vele Thais zullen het zeker voelen en dat is verdrietig! (hoezeer ook niet bedoeld)
Ik ben het met de stelling eens dat je zo correct mogelijk Engels zou moeten spreken.
Moet de eerste Nederlander nog tegenkomen die perfect Engels spreekt. We kloppen ons wel graag op de borst dat we het Engels zo goed beheersen, maar vaak valt dat zwaar tegen! Dat we met een Nederlands accent Engels spreken, is overigens niet erg. Er zijn zoveel accenten van het Engels, dat het Nederlandse accent daar best bij mag horen. Net zoals het Thaise accent van het Engels trouwens (de rst in bijv first blijft moeilijk)
Maar Nederlanders die vragen ‘how late is it?’ …. aaarghl, back to school!
Mijn ervaring is juist dat wanneer wij als niet-native sprekers van het Engels zo correct mogelijk Engels spreken, we goed begrepen worden omdat ons tempo veel lager ligt dan dan van native speakers en we minder geneigd zijn allerlei uitdrukkingen te gebruiken.
Spreek dus gewoon zo correct mogelijk Engels, en schroef eventueel het tempo een beetje omlaag. Wordt niet begrepen dan kun je je altijd nog in Tenglish verklaren.
Vele Thai denken dat iedere Farang goed Engels spreekt,en nemen dit helaas als voorbeeld.
Ook heb je Farang die hun Engels aanpassen aan een soort Tenglisch,en denken zich daardoor beter verstaanbaar te maken. Daarom ontstaan zinnen als ,,Same Same” ,My friend you” en ,,My friend me”,waarbij ze proberen duidelijk te maken,of ze het over jou vriend hebben,of over hun eigen vriend.
Om dat dit in de oren van vele Farang grappig klinkt,wordt door enkelen op de zelfde manier terug gesproken,zodat de Thai de indruk krijgt dat dit goed Engels is. Dit probleem wat vaak onderschat wordt,is samen met het veelal slechte Engels onderwijs in Thailand de schuld van de enorme achterstand in het Engelse spraak gebruik,wat eigenlijk niet verwonderlijk is.
Het is vernederend om niet te proberen dezelfde taal te spreken als je gesprekspartner, als je daar wel (enigszins) toe in staat bent.
Met de meeste Thai is dat gebroken engels.
Met Scandinaviërs school-engels.
Met een Schot is het voor mij moeilijk communiceren als hij in zijn eigen dialect blijft praten.
Van een Fries verwacht ik dat die Nederlands met mij spreekt.
En alles wat de communicatie bevordert is toegestaan.
Aan een Duitser die engels spreekt vraag ik vaak om duits tegen mij te praten terwijl ik dan soms liever in het engels antwoord.
In Brussel word ik vaak pissig.
Hoi Tino,
De youtube van Koot en de Bie is prachtig, vooral het slot.
Als ik na een maandje weer eens Nederlands praat dan heb ik
na tien minuten een beetje kaakpijn (gaat snel over hoor). Dus
blijven oefenen.
Ik spreek simpel Engels met mijn vrouw, tenzij zij me vraagt om iets
te verduidelijken. Zo geeft ze me aan dat ze zin en tijd heeft om bij
te leren. Daar neem ik dan de tijd voor en geef haar zoveel mogelijk
voorbeelden met context. Zo kan ze de taal leren proeven.
Dat zelfde doet z naar mij toe voor het Thais. Nederlands hoeft ze
voor mij niet te leren, maar zo nu en dan verrast ze me met een
Nederlands zinnetje. Bijvoorbeeld : Ja ja ja jongen. Of : goede morgen
Groetjes,
Leo.
Het is in de eerste plaats de bedoeling dat de aangesprokene begrijpt wat er vertelt word. Kan eventueel met handen en voeten gedaan worden. In een relatie is elkaar begrijpen een bijzonder punt. Ik heb ooit een dame gekend die drie maanden op een Engels leerboek heeft zitten staren maar na drie mand nog niets geleerd had en niet wou geholpen worden. Een ander kocht ik ook een leerboek maar stelde vast dat het boek niet eens kon gelezen worden. Kende niet eens verschil tussen d en b of e en c. Ooit ontmoete ik een vrouw welke vouwen een buitenlandse man liet zoeken via internet. Ze vroeg mij de meisjes les te geven in Engels. Ik ben er snel mee gestopt. Alle teksten waren goed om een sexboekje mee te vullen niet om een man te ontmoeten of het moesten gelijk gestemden zijn . Het is heel moeilijk om ongeschoolde iets oudere dames de taal aan te leren. Men verwacht reeds na een les vlot te kunnen praten. En verliezen snel de moed.
Het is een boeiend onderwerp en het houdt mij ook bezig. Mijn zus werd boos toen ze me “Tenglish” (ik kende deze term nog niet) tegen mijn vrendin hoorde praten. Ik snap dat van haar kant maar tegelijk heb ik wel deze ervaring: ik krijg voortdurend complimenten van mijn vriendin en van haar vriendinnen dat ze mijn engels zo goed kunnen verstaan. Meerdere vriendinnen hebben tegen haar gezegd: jee, ik kan nooit een Farang verstaan maar hem wel heel goed. Dat is fijn, maar ik kan jullie geen recept geven want ik weet zelf niet wat ik daar voor doe…. Belangrijk lijkt me in elk geval om met je vriendin het hier over te hebben. En ook van mijn kant een dikke hmmm tegen Tino: des duivels worden als ze haar best doet voor jou verstaanbaar te zijn? En nu is ze ex zeg je?
Natuurlijk moet je proberen correct, maar desgewenst eenvoudig, Engels te spreken met Thais. Voor vluchtige contacten is het weliswaar minder belangrijk, maar als je een Thaise partner hebt lijkt het mij de enige manier om tot beter onderling begrip te komen. Natuurlijk kun je met handen en voeten ook ver komen, maar dan kies je ervoor ver terug te gaan in de evolutie. Gelukkig heb ik een vriendin die wel geïnteresseerd is in de nuances van het Engels. Ze wil precies weten wat het verschil is tussen bijv. ‘I would’ en ‘I should’. Op die manier kom je verder. In het begin kon ik gewoon wat minder simpel Engels spreken met vrienden en dan begreep ze er niets van. Inmiddels gaat dit niet meer en moet ik opletten wat ik zeg. Alleen als je dat een nadeel vindt moet je hardnekkig ‘broken English’ blijven gebruiken,
Ik heb een schat van een vrouw en ook haar familie is heel symphatiek.Maar als ik probeer op een normale manier in het engels probeer iets duidelijk te maken dan is dat heel ,heel moeilijk en wordt er geantwoord in het thais begrijp het niet. Daar in tegen in het steenkolen engels lukt het vaak wel.Vandaar.Naar al die jaren
dat we samen zijn. Spreek ze nog steeds niet correct of goed engels, net zo als met nederlands.En als ik wat Thais probeer te spreken klop er veel al ook geen hout van.Maar de manier waar op ik thais spreek met haar begrijp ze nu wel.Ik denk niet dat dat iets met respect of respectloos te makente heeft.
Het sluip er automatisch in.
Beste Tino,
Samen met mijn zoon was ik twee weken in Bangkok. Bij jouw reactie moet ik een een kanttekening plaatsen.
Het gaat erom om begrepen te worden. Ik ben het eens met de stelling, dat met handen en voeten praten vaak betere resultaten oplevert. Vernederen zal, zo denk ik, nooit de bedoeling zijn.
Vernederen treedt vaker op bij de respectloze omgang met de mensen.
25 jaar heb ik in Zuidoost Azië gewerkt.
Ernst
We always shower together, lovely ! Overigens als ik bij het afrekenen in de horeca vraag om de check of bill begrijpt men mij niet. Het correcte woord in Tenglish is checkbill dus gebruik ik dit maar of maak een schrijvend gebaar met mijn rechter hand. Hoezo vernederend ?
Ron.
Ik spreek het meestal uit als “sjek bin, khrap”. Het moeilijkst vind ik het de aandacht te krijgen voordat ik dat zinnetje kan uitspreken.
Groetjes,
Leo.
Beste,
Mijn zwager uit australië spreekt vloeiend engels met z,n Thaise vrouw, maar zij begrijpt hem niet, als ik er ben, dan vertaal ik zijn engels naar tenglish, en mijn schoonzus begrijpt het dan wel.
Mijn engels is ook belabbert, maar ik communiceer soms uit ballorigheid met mijn vrouw poet phassaa Ling, oftewel kreten zoals de apen doen met elkaar, en dat werkt perfekt, je moet dan wel naar elkaar kijken natuurlijk,
Handen, voeten en ogen en een apen brul, werkt perfekt zolang je elkaar leuk vindt !
Groet,
Leen
Ik praat in Thailand vaak eenvoudig, starters niveau Engels: makkelijke woorden, rustig spreek tempo, korte zinnen. Met de meeste Thaise die ik via mijn vrouw ken lukt dat vrij aardig. Op straat wordt dat wat lastiger, ik probeer het wel op eenvoudig Engels plus gebaren, maar als dat niet lukt moet ik toch overschakelen op Tenglish. Zowel zender en ontvanger moeten grotendeels op 1 lijn zitten, bij mensen die je vaker treft kun je dat niveau langzaam omhogo krikken en telkens een iets hoger niveau praten.
Met mijn -toen nog- vriendin sprak ik normaal (A2-B1 niveau) Engels, zeg maar tweede klas Nederlandse middelbare school. Dat ging prima, en ik gooide er steeds meer Nederlandse woorden tussen. Te samen met stampen (lesboekje) haalde ze hier mee het inburgeringsexamen (A1 niveau) op de ambassade. Eenmaal in Nederland was het een mengelmoes van eenvoudig Nederland (A1) en redelijk Engels (A2-B1), al was de verleiding wel groot om Engels te praten. Mijn vriendin gaf aan het niet leuk te vinden dat ik telkens op het Engels over sprong. Toen hebben ik nagenoeg alleen nog maar Nederlands met haar gepraat, wederom door ook te gebaren. Bijvoorbeeld “Kun je de ventilator uitzetten?” , wijzend naar de kno van de ventilator. Duurde soms even voordat het kwartje viel, en als het echt vast liept dan maar in het Engels, maar zo ging haar Nederlands wel snel met sprongen vooruit. Uiteraard met de nodige complimentjes van de paar Thai die ze kent en van Nederlandse mensen. Dat je dus het best je gesprekspartner voorzichtig kunt uitdagen van normaal naar steeds wat hoger Engels (of Nederlands) ben ik het volkomen mee eens. Maar op de markt of in de winkel is dat niet altijd efficiënt… Tenglish is dan soms noodzakelijk.
Ik ben het dus met de stelling eens, met 1 nuance: je moet ALS HET EVEN KAN geen gebroken maar (eenvoudig) correct Engels met Thai te praten.
Mijn vriendin verontschuldigde zich vaak bij mij dat haar Engels niet goed genoeg was. Maar ik stelde haar altijd gerust door te zeggen (en dat is mijn mening ook), dat ik blij ben met ieder woord dat zij spreken kan. Immers ik woon in HAAR land en degene die zich moeite moet doen zich verstaanbaar te maken, ben ik. Ik zou Thai moeten spreken en niet van haar verwachten dat zij perfect Engels spreekt. Wij spreken nu ook gebroken Engels met elkaar. Dat Engels dat de meesten hier boven gebruiken. Het is verstaanbaar en is qua zinsbouw tamelijk gelijk met Thais. Ik vind het niet vernederend, maar juist tegemoetkomend.
Wat ik als “vernederend” zou kunnen ervaren, is wanneer een Amerikaan of Engelsman tegen mij in dit soort uitspraak vervalt. Want mijn Engels is goed. Ik lees vaak boeken in het Engels, kijk iedere film in Engels of met Engelse ondertiteling en heb er absoluut geen moeite mee.
Grappig was dat enkele weken geleden een oudere Duitse dame heel verbaasd vroeg of ik Thais kon spreken, toen ik haar hielp bij een Thaise werkman die bij haar in huis iets moest doen. Zij sprak nauwelijks Engels, hij het albekende Thai-Engels en ik sprak ook zo met hem… zij dacht dat ik Thais sprak!!!
Dus nee. Ik vind het niet respectloos, maar juist respectvol. Ik hoef een Thaise gesprekspartner niet het gezicht te laten verliezen doordat mijn Engels veel beter zou zijn. Dat doe je in Azië ook gewoonweg niet.
Het gaat in de eerste plaats om de communicatie tussen jou en je partner maar om een zo’n groot mogelijke groep te bereiken lijkt het me toch beter om proberen correct engels te spreken. Je kan je natuurlijk afvragen wat correct engels is want zelfs mensen uit verschillende gebieden waaar engels de voertaal is kunnen elkaar nauwelijks verstaan door het accent wat ze hebben. Op zich moet je natuurlijk ook uitkijken dat je niet in zo’n situatie komt zoals Koot en Bie bij de groenteboer welke Tino op het blog plaatste. Dus correct engels is voor mij de eerste optie.
Laat ik eerst vertellen dat ik het wel met de stelling van Tino eens ben. Ik heb ook wel gemakkelijk praten. Mijn vrouw heeft buitenlandse zakenpartners en spreekt goed Engels. Op mijn werk praat ik altijd ‘hogeschool’ Engels met mijn studenten en heel soms Frans.
Een paar aanvullende opmerkingen:
1. taal is dynamisch. Er worden woorden aan toegevoegd (van oen tot computer en gesmst in het Nederlands; strawberrie, computer en carrot in het Thai) en ook de regels worden wel eens aangepast. Het is voor een Nederlander geen eenvoudige zaak om zijn/haar moedertaal foutloos te schrijven. Dat bewijst het jaarlijkse dictee telkens weer.
2. Engels is bij uitstek een wereldtaal en al lang niet meer de taal van ‘native speakers’ in Engeland, de USA, Australie en nog wat andere landen. Er studeren op dit moment meer Chinezen Engelse taal dan er Amerikanen op de aardbol rondlopen. Dat al op den duur gevolgen hebben voor deze taal, ook voor wat correct Engels is of niet.
3. Het probleem van Tino wordt waarschijnlijk binnen 10 jaar oopgelost. Heb laatst een artikel gelezen dat er zoveel vooruitgang wordt geboekt met de snelheid en de kwaliteit van vertaalcomputers (vertaalchips) dat het binnen een aantal jaren mogelijk is om Nederlands te spreken tegen je Thaise vrouw die via een device in haar oor Thai hoort. Zij kan gewoon in het Thai antwoorden en jij hoort via een device in je oor correct Nederlands.
Blijft over dat taal volgens mij niet alleen communicatie is maar ook een onderdeel van de cultuur: van literatuur tot humor en de uitdrukking van een bepaalde natie. Daarvoor moet je toch de taal leren lezen en schrijven en niet alleen spreken.
Ik zou eerst niet reageren, maar vind de stelling belachelijk, dus doe het toch.
En wel om het feit dat als je hier in Thailand in perfect Engels gaat lopen praten, dat dan het gros je gewoon niet zal verstaan.
In slecht Engels verstaan ze je vaak al niet eens, laat staan in perfect Engels.
En dan kan je wel als de knappe blanke ridder de Thai gaan verdedigen dat ze het heus wel kunnen leren en zo, maar het gaat erom dat je dan in de toekomst spreekt en niet in het moment zelf.
Op het moment dat je een (vernederend en asociaal) UHHH antwoord krijgt op een normale Engelse zin, dan maak je de zin dus gelijk een stuk simpeler zodat ze hem wel begrijpt.
En als dat gelukt is, doe je dat waarschijnlijk de volgende keer weer.
Vernederend ?
Ik spreek zelf Thais, omdat ikzelf dus wel van die gebrekkige Engelse conversaties af wou zijn.
Daardoor versta ik de Thai nu dus heel goed en laten we het dan maar niet over vernederend hebben, want geloof me dat ze dat vernederen beter beheersen als ons.
Wat ze hier soms over een wildvreemde farang zeggen als je er gewoon bijstaat is soms echt beneden alle pijl.
Pas als ze dan horen dat je het verstaat, lachen ze vriendelijk en praten ze ineens een stuk aardiger.
Ik vind het ook niet vernederend om je Engels wat in niveau aan te passen zodat je toch kunt communiceren met degene die het niet zo goed beheerst.
Ik vind het eigenlijk wel sociaal.
Vinny, je slaat de spijker op z’n kop. Het komt niet alleen hier in Thailand voor, zelfs in Engeland wordt “sleng” english gesproken in vele steden. Niets degenerend aan en men begrijpt elkander. Je moet het meer bekijken als een dialect.
De communicatie met mijn vrouw startte in het Engels, haar Engels was beperkt, vooral qua woordenschat. Ik spreek redelijk Engels, langzaam maar zeker ben ik steeds verder gegaan met het gebruiken van meer Engelse woorden en de uitleg daar van, totdat we het er over eens waren dat ik geen enkele beperking in het gebruik van de Engelse woorden meer zou aanhouden. Nooit heb ik Tenglish met haar gesproken, leek ons onverstandig. Aldus ging het prima. Hetzelfde hebben we gedaan met de Nederlandse taal. Is ook prima gegaan, ze leest inmiddels ook Nederlands, geweldige resultaten.
Maar als ik met een Thai spreek, die een enkel woordje Engels spreekt en bij door mij grammaticaal correkt gebruik mijn Engels absoluut niet kan begrijpen, dan ga ik over op Tenglish of, waar maar mogelijk op de Thaise taal of handen en voeten, kortom, hier en daar aanpassen aan de praktische mogelijkheden is dan belangrijker om te kunnen communiceren dan non-communicatie.
Prachtig hoeveel reacties er komen! Het houdt de mensen bezig…
Mijn kijk op de zaak. Het Engels is de meest tolerante taal ter wereld!
Het Engels is zowat de enige taal ter wereld die je kunt verbouwen, zonder dat de native speakers over je heen vallen. Spreek je, ik zeg maar, Spaans, of Frans of Nederlands dan zullen de genoemde speakers je altijd laten voelen dat je hun taal maar krakkemikkig spreekt. Of ze verbeteren je. Of je hoort er tenslotte niet bij. Vooral wij Nederlandssprekenden hebben er een handje van weg. Mensen gebruiken vaak een taal om separatistisch te kunnen zijn. Ook migranten onderling.
Ik heb nog geen enkele Brit, Australiër enz dat bij mij weten, weten te doen, me verbeteren. Zij accepteren dat hun taal gebruikt wordt als een soort tussentaal tussen mensen om te communiceren, om een ‘content’ te doen. En dat zoiets dan ‘steenkolen-Engels’ oplevert, geen probleem.
Dat is dan ook de grote kracht van het Engels als taal! En van de native Engels-sprekenden. De soepelheid waarmee ze omgaan met veranderingen. Daardoor zal Engels de grote mondialisering overleven. Omgekeerd, 2000 jaar geleden sprak het grootste deel van Europa en ook Noord-Afrika Latijn – door het Romeinse rijk. Die taal is nu dood!
Tenslotte: natuurlijk verstaat een Thai beter jouw krakkemikkig Engels dan ze een native speaker uit Engeland, VS enz verstaan. Op dat niveau vinden we elkaar met onze beperktheid in het Engels. Onze woordenschat is eenvoudiger, onze zinnen simpeler.
Conclusie: fascinerend dat je je met zo weinig kennis, woordenschat, uitspraak, zinsbouw van het Engels je toch zo duidelijk verstaanbaar kunt maken over de hele wereld… Dat toont de unieke eigenschappen van het Engels aan. Met dezelfde hoeveelheid Chinees, Arabisch, Nederlands enz zou je nergens staan.
Pas op: Me love Dutch!
41 Reacties op bovengenoemde stelling. Pffff, ik durf er bijna geen 42 van te maken.
“ME TOO”
Als we nu eens beginnen met te proberen op dit blog ABN te schrijven. Want dat mogen we toch wel van de Nederlanders verwachten. En vervolgens een te plaatsen reactie te checken op typefouten (of is het tikfouten?). Dan zijn we al een heel eind. Want laten we eerlijk zijn, wat kan je verwachten van iemands Engels als zijn Nederlands al geen schoonheidsprijs verdient, om het maar in politiek jargon te benoemen.
Vervolgens wil ik de vraag stellen: “spreken de Amerikanen geen steenkolen-Engels? Spreken de Zuid-Amerikanen geen steenkolen-Spaans? Is er wel een Chinese taal?” Met het Chinees wordt bedoeld het het standaardmandarijn, de officiële taal van de Volksrepubliek China, Taiwan en een van de officiële talen van Singapore. Maar Wikipedia zegt daarover: “Chinees of Chinese talen is een verzamelnaam voor een groep talen die samen de Sinitische tak van de Sino-Tibetaanse taalfamilie vormen.” De standaardtaal is gebaseerd op het Beijinghua, het Pekingdialect van het Mandarijn, Feitelijk kan men het Chinees beschouwen als een macrotaal, bestaande uit 10 tot 15 talen. Van “het” Chinees kan dus niet gesproken worden.
Ik spreek steenkolen-Engels, gewoon omdat ik het nooit goed heb geleerd. Ik verontschuldig mij menigmaal, maar word vervolgens gerustgesteld. Inderdaad gaat het er om of je gesprekspartner je begrijpt. Als iemand mij in goed Engels iets verteld dat ik niet begrijp, dan schaam ik mij niet dat te zeggen. Vaak moet ik (ook in Thailand) vragen of iemand Engels kan verstaan, dan krijg ik meestal te horen: “a little bit”. En dan zeg ik: “Me too”
Dit vind ik een leuke reactie… Hier zie je reacties van mensen die er trots op zijn Thais of Engels te kunnen spreken, maar kunnen niet eens een zin schrijven met de “d” en de “t” op de goede plaats van het woord. Het is voor mij als wanneer je met je vingernagels over een schoolbord krast…
Als aanvulling op hetgeen ik schreef: door mijn werk mocht ik vele jaren met Thaise collega’s werken. Deze waren allemaal uit goede families, hadden een opleiding achter de rug en spraken ook fatsoenlijk Engels. En wanneer een goede kennis me uit Bangkok bezoekt, praat ik met haar normaal Engels. Met mijn vriendin praat ik “Thai-Engels”. Dat vind mijn vriendin niet erg en eigenlijk is er niemand die zich daaraan stoort.
Ik was jaren met een Braziliaanse getrouwd en kwam vaak in Brazilië. Mijn Portugees was nooit zo geweldig, maar ik kon me verstaanbaar maken. Mijn toenmalige schoonmoeder kon goed met me praten en ik begreep goed wat ze zei. Mijn ex-schoonvader daarentegen kon gewoonweg niet eenvoudiger praten en ik begreep er geen snars van. Dat ervoer ik telkens als pijnlijk en ik voelde me dommer dan ik was.. Ik leerde in de loop der tijd wel meer Portugees, en vlak voor de scheiding kon ik eindelijk een gesprek met hem voeren…
Door dit huwelijk heb ik wel geleerd, dat je de taal ZELF moet leren. Je kunt gemotiveerd worden, maar uiteindelijk leer je het zelf. Mijn ex-vrouw heeft me nooit fatsoenlijk Portugees kunnen bijbrengen. En ook nu probeert mijn vriendin me met Thais te helpen. Maar met het horen van een woord, leer je geen taal. Dat is gewoonweg oefenen en nog eens oefenen. Wie heeft daar nu veel zin in? Een Thai die het Engels nauwelijks of weinig gebruikt, moet niet verweten worden geen goed Engels te kunnen spreken. Zoals ik al zei, wij moeten proberen HUN taal te leren en niet andersom. En daarom kun je alleen maar door Thai-Engels te spreken de mensen tegemoet komen en is het verre van vernederend. Wel wanneer ik zo tegen mijn Thaise oud-collega zou praten. Want haar Engels is prima. Dan is Thai-Engels een “no-go”.
Ik ben het met de stelling eens. Maar niet omdat ik goed engels beter vind, maar omdat het gemakkelijk is om de Thaise taal te leren. Dat gaat gemakkelijker als omgedraait voor een Thai. Maar de meeste buitenlanders hebben snel in de gaten dat je om een bier te bestellen en met je Thaise vriendin in bed duiken geen Tahis nodig hebt. Dus leerd bijna niemand de Thaise taal. Kwestie van uitgesproken luiheid
Volgens mij getuigt het gewoon van respect als je op een normale manier praat met je gesprekspartner, of dit nu in het Engels, Duits, of Nederlands is.
Zou mij dat niet lukken dan ging ik dat heel snel proberen te leren.
Als ik tegen mijn vrouw tenglish zou spreken al was het maar voor de lol dan wordt dit niet gewaardeerd.
Bij veel reacties lees ik dat men liever in een soort Tenglisch praat ,omdat ze de mening zijn, dat anders een communicate haast onmogelijk is. Door de regels lees je een soort van gemakzucht,of het niet bereid zijn van verbeteringen,en is tevreden,zolang men zich onderling verstaat. Anderen vinden het grappig klinken,en vinden dat deze vorm van communiceren typisch bij Thailand hoort,wat uiteraard logisch is,omdat ze nooit verbeterd worden,en het zelf niet beter geleerd hebben. Nu is het iedere keer verbeteren in een communicatie vaak erg storend,maar in een prive gesprek,met de wens beter Engels te leren doorgaans een methode die dankend aangenomen wordt. Het probleem is als uit een Thai-Farang huwelijk kinderen ontstaan,of in de huishouding reeds kinderen uit een eerste relatie aanwezig waren,dat deze kinderen het zelfde kromme Engels overnemen,in de overtuiging als een Farang zo spreekt,moet het juist zijn. Toen ik Thai geleerd heb was ik blij met mijn Thai partner,omdat ik iedere keer kon vragen of ik het goed uitsprak,zeker gezien de verschillende toon hoogtes die in de Thaispraak erg belangrijk zijn,en die ik zonder een Thai partner niet zo makkelijk geleerd had. Zelf nu zeg ik dagelijks nog dat ik niet beledigd ben als ze mij verbeterd,en waardeerd,en wenst deze verbeteringen ook als zij spreekt. Je zou het ook heel spits kunnen zeggen,als je een kind in Nederland nooit zou verbeteren,en het zelfde taaltje ook nog ging mee praten,dan krijgen we een erg raar taaltje. De hond heette nog steeds ,,Wou Wou” ,de Auto ,,Tuut Tuut” en de kat ,,Miau”.
Als je naar de educational programs op Thai TV kijkt, naar de lessen in vreemde talen, dan wordt het duidelijk. De teachers spreken ook op een zeer vreemde manier. Gramatikaal, ja dat weten ze wel, maar dan de uitspraak, Zoals zo vaak in Thailand, slechte teachers die vaak de vereiste opleiding niet hebben gedaan. Ik had ene een cum laude chemical engineer van Chulalonkorn Uni die niet wist wat een mass balance was en dan breekt je klomp en vraag je af hoeveel de vadert voor de masters degree betaald heeft
Een leuke stelling, maar dan sommige reacties, geweldig !!!!!. Vond de reacties vaak nog grappiger ( is het nu funnier or mor funny ) in het geschreven Nederlands, dan je stelling
Het is kennelijk teveel moeite voor cb1max om uit te leggen wat hij/zij zo leuk vindt aan de reacties. Het is niet “mor funny” en zelfs niet ‘more funny’, maar het is ‘funnier’ of ‘more fun’. Maar waar zelfs basis-Engels te moeilijk is, daar is de stelling niet van toepassing en kan men er lekker op los brabbelen lijkt me.