Stelling v/d week: ‘In iedere farang schuilt een koloniaal’
Alweer lang geleden zat ik eens op de veranda in de tropische tuin van het (oude) Raffles Hotel in Singapore. In de met teakhout betimmerde bar en in de gangen hangen prachtige oude foto’s uit een verleden van het hotel toen schrijvers als Somerset Maugham, Richard Kipling en Ernest Hemingway er regelmatig logeerden.
Met een Singapore Sling naast mij en een verse sigaar in de mond droomde ik dan wel eens van die tijden en zag ik mij in zo’n prachtig mooi tropenkostuum plus –hoed de koloniaal uithangen. Het bleef een droom, want zou ik in die tijd geleefd hebben, dan zou ik een gewoon ambtenaartje geweest zijn, hoor. En geen autoriteit met vele bedienden om mij heen.
Nu woon ik in Pattaya in een behoorlijk groot huis, zit wederom op een veranda, nu met een glas bier en wel die mooi verse sigaar in mijn mond. Ik ben een farang, heb het net als alle farangs, die een inkomen uit hun thuisland krijgen, financieel beter dan de meeste Thais om mij heen en geniet daar met volle teugen van.
Een Thais hulpje uit de buurt maakt het huis schoon voor een paar honderd baht (deden mijn vrouw en ik in Nederland altijd samen), mijn Thaise vrouw bereidt het eten voor met door haar zelf ingekocht vlees en groenten (in Nederland deed ik zelf de zaterdagse boodschappen), klusjes worden door een “mannetje” uitgevoerd (moest ik in Nederland zelf doen), de was gaat de deur uit naar een Thaise wasdame (in Nederland regelde ik dat meestal met uitzondering van het strijken) en krijg het dezelfde of de volgende dag allemaal keurig gestreken (zelfs het ondergoed) weer terug. Kortom, in feite doe ik niets en laat die arme drommels uit Thailand voor mij werken.
Ja hoor, ik respecteer de Thai, blijf ook altijd vriendelijk, geef goede tips in restaurants en toch voel ik mij af en toe een koloniaal. De superieure westerling, die hier en daar een aalmoes weggeeft om “het volk” tevreden te houden, zodat ik van mijn luxe leventje kan genieten.
Begrijpt u dat en voelt u zichzelf ook wel eens een koloniaal? Ik ben erg benieuwd!
Reageer daarom op de stelling van de week: ‘In iedere farang schuilt een koloniaal’
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)
Goede bespiegeling Bert. Misschien zijn we letterlijk geen kolonialen; we gedragen ons vaak wel zo en we zullen er ook allemaal een goed excuus voor hebben. 😉
Gringo,
Wat is een Koloniaal. Dat is nog uit de tijd dat wij in Indonesie de dienst uitmaakte en dat Nederlanders grote stukken land bezaten en daar ook eigenaar van waren en de mensen voor een hongerloon lieten werken. Dat is natuurlijk een heel ander verhaal dat mensen voor je werken en daar voor betaald krijgen en de keus hebben om ergens anders een betere baan te krijgen. Verder werkte de mensen in Indonesie als een soort slaaf. Ze konden geen kant heen. Dan nog iets, in Thailand kan een buitenlander eigenlijk niets 100% bezitten. Ik vind dat het laten werken van Thaise mensen voor je , niks te maken heeft met een koloniaal gevoel. Als je het kan betalen en je voelt je er goed bij, hebben die mensen een baan.
Dat je een goed mens bent voor de Thai die wat voor je doen is jou klasse.
De buitenlander geeft werkgelegenheid.
Het heeft totaal niks te maken met kolonialisme
J.Jordaan.
Mijn indruk is dat je de licht ironische strekking van het artikel niet helemaal goed begrijpt,
J.Jordaan.
Beste Hr. Jordaan. U eindigt met kolonialisme. Nu snap ik het niet meer. Hebt u de betekenis daarvan eens opgezocht? Ik kom uit op een systeem waar staten eigen koloniën hebben of als verwijzing naar een godsdienst of ideologie. Snap niet wat dat met deze stelling te maken heeft, maar leer het graag van u of is dit ook cabaret?
Ik heb al meer geschreven dat ironische geschreven artikelen thuis horen in een cabaret
zoals bij Joep van het Hek.
Als je een serieuse vraag stelt aan de blog lezers. en daar een serieus antwoord op verwacht, wil je daar dan ook een ironisch antwoord op krijgen?
Zijn we nou met een cabaret bezig? Of is het zo dat je een bijzondere intelligentie moet
hebben om dat soort dingen te begrijpen. Je eindigt ook met J.Jordaan.
Dat is ook meestal waar ik mijn reactie mee afsluit.
Cornelis had dan onderaan moeten staan.
J.Jordaan.
Gringo.
Ja, zo als U dit verhaal beschrijft dan krijg ik toch het gevoel dat wij met ons goede inkomen
ons vaak als een koloniaal gedragen.
Beste Bert, koloniaal staat voor mij synoniem aan overheersen en uitbuiten. Wanneer iemand zich financieel meer dan anderen kan veroorloven en zich humaan en respectvol naar zijn medemens opstelt, dan heeft dat niets koloniaals. Ik zou zeggen, geniet ervan.
Beste Fred, kolonialisme staat inderdaad voor overheersen en uitbuiten, maar daarnaast ook voor het opdringen van het eigen gedachtengoed, daar de kolonialen zich qua cultuur, geloof en kennis altijd ver verheven voelden boven de gekoloniseerde bevolking. Inhoudelijk doen sommige artikelen en veel reacties op verschillende blogs bij mij het gevoel van kolonialisme opborrelen. Wellicht heeft Gringo dus wel gelijk en schuilt er in velen van ons toch nog een beetje een koloniaal.
Jezelf van tijd tot tijd afvragen waarom jij het zoveel beter hebt dan anderen, geeft aan dat je een sociaal bewogen mens bent en respect hebt voor anderen. Dat er farangs zijn die zich koloniaal gedragen is mij bekend, maar dat zijn in mijn ogen domme neanderthalers, die in eigen land weinig tot niets voorstellen en dat zijn ook de figuren die zich in Thailand als Donald Trump gedragen en denken dat ze net zo uitzien als Brad Pitt.
Ik kan mij nog herinneren, dat mijn Thaise schoonouders van geleend geld zich een bankstel hadden aangeschaft, zodat ik (de bwana) niet op de vloer hoefde te zitten. Dit heeft mij emotioneel erg aangegrepen en ik voelde mij dan ook behoorlijk bezwaard om op dat bankstel plaats te nemen. Had ik dat gevoel nou niet gehad, dan zou mij een zekere mate van kolonialisme kunnen worden verweten.
Wanneer iemand zich aan kolonialisme schuldig maakt, dan voelt hij/zij zich boven anderen verheven en dat is iets wat ik persoonlijk verafschuw. Elk mens is immers uniek en dient ongeacht achtergrond, sociale of maatschappelijke status, op de zelfde respectvolle wijze te worden behandeld zoals zij jou behandelen.
In ieder mens schuilt een koloniaal, zoals er in ieder mens ook een moordenaar schuil gaat. In mij schuilt ook een koloniaal, die de kop opsteekt als ik die arme Thais met hun gebreken wil confronteren en oplossingen aan de hand wil doen. ‘Ik weet het beter’ is een typische koloniale gedachte, we zullen die inboorlingen wel eens een lesje leren. Daar heb je helemaal geen sigaren, villa’s, whiskey of bediendes voor nodig.Het is de superieure houding, dat is de kern van het kolonialisme.
In iedere Thai schuilt dus ook een koloniaal. Hun geschiedenis laat zien dat die ook vaak in praktijk werd gebracht. Het bloederige conflict in het Zuiden is het onvermijdelijke resultaat van ‘interne kolonisatie’, het ‘wij zijn beter dan zij’ gevoel.
Ik geef het toe, ik voel mij soms een koloniaal en dat wil ik helemaal niet!
Tjamuk.
U schrijft wij maken ons niet schuldig aan uitbuiting en onderdrukking en daarom is ons
gedrag ook niet koloniaal.
Heer Tjamuk vindt U het dan normaal om werkers/werksters het minium loon tebetalen van
een paar honderd bath per dag en zelf lekker op een terras te zitten met een fles bier en een dikke sigaar in de mond?
Wij leven hier allemaal als een koloniaal, maar velen willen dat niet zien. Profiteren van goed
kope-arbeidskrachten is ook koloniaal gedrag.
Ja Beste Jogchum, ik vind dat normaal en wel om de reden dat de Thaise regering per wet bepaald heeft wat het mimimun loon is. Als men dat dus betaald doet men niks verkeerd! Wat vind jij dan van de Thai die nog goedkopere krachten laat overkomen uit de buurlanden van Thailand? Vind ik persoonlijk nog verwerpelijker dan ons koloniaal gedrag!
Aangezien het begrip koloniaal voor meerdere uitleg vatbaar is, lijkt het mij handig om in deze stelling duidelijk te omschrijven wat onder koloniaal verstaan moet worden. Zelf mis ik het verband tussen het roken van een sigaar en uitbuiting. Komt waarschijnlijk omdat ik niet rook.
Heerlijk hoe sommige mensen zich hier kunnen opwinden over “koloniaal gedrag”…. Ik heb al zolang ik voor de eerste keer in Indonesië kwam betreurt dat wij onze koloniën verloren hebben, want dan was ik heel gemakkelijk naar Indonesië verhuisd.
Nu heb ik een lieve vriendin in Thailand, is Indonesia me te sterk met de Islam verbonden en leef ik lekker hier. En ik geniet ervan met mijn liefje een mooi huis te bouwen… ook al is het niet van mij, ik mag erin hameren en timmeren zoals ik dat wil of wil laten doen…
Heerlijk en dat voor weinig geld…
Ik rook geen dikke sigaar, maar heb al eens in het oude Raffles in Singapore overnacht en wel in de kamer waar Somerset Maugham geslapen heeft. Een Singapore Sling is ook geen onbekende voor me….
En zaterdag met de trein naar Maleisië – met mijn vriendin… een weekje vakantie van al die “stress” om mijn kolonie in orde te houden…
Gegroet van het platteland bij Hua Hin…
Mooie opening over een belangrijk gevoel.
Natuurlijk is er sprake van een ongelijke verhouding.
Een Europese Euro geeft 2x meer koopkracht in Thailand.
Alsje naar het sex-verkeer kijkt, idem dito.
Omgekeerd ook, heel wat Thaise dames willen een Euro-man.
Dus, ik denk dat dit soort gevoelens natuurlijk en onvermijdelijk zijn.
[Enige kennis over Thailand heb ik via mijn zoon die in dit mooie land woont.]
Als je na een (al of niet) Arbeidszaam leven van een welverdiende oude dag geniet,en ze zeggen je bent een Koloniaal, het zij zo.
Wat kan ik er aan doen dat het wiegje in Nederland stond, en niet in een of ander 2e,3e wereldland stond.
Ik kan mezelf niet schuldig voelen.
En als je zoals in het verhaal goed doet aan de lokale mensen, snijdt het mes aan twee kanten.
Begripsbepaling
Kolonialisme is het zich vestigen in een vreemd land, het koloniseren (in gebruik nemen, exploiteren en ontwikkelen) van de natuurlijke hulpbronnen van dat land en het streven de oorspronkelijke bewoners van dat aldus in bezit genomen gebied vanuit het moederland te overheersen en besturen. In de nieuwe vaste afdeling Nederlands-Indië, een koloniaal verleden verwijst de term naar de vestiging en expansie van de Nederlanders in de Indonesische archipel, beginnend rond 1600 en eindigend rond 1949 (Indonesië) en 1963 (Papoea).
(bron bovenstaande begripsbepaling: scheepvaartmuseum Amsterdam)
Gringo, weer een heerlijk stukje zelfbeschouwing dat ongetwijfeld veel reacties oproept! Je mag je dan soms een koloniaal voelen, maar volgens mij past dat helemaal niet bij jou. Na het lezen van veel van jouw stukjes op Thailandblog denk ik niet dat jij het type bent dat de Thai wil overheersen, koeioneren, en uitbuiten (iets dat de koloniaal wel deed). Volgens mij zit jij heerlijk op je terrasje te genieten van een pot bier en een sigaar, en heb je het best naar je zin zo, hetgeen je van harte gegund is! De opmerkingen dat een Thai voor je laten werken ook uitbuiting is, moet je maar laten voor wat het is. Als dat waar zou zijn dan vertonen veel farangs hier koloniaal gedrag, want waarom zou je geen Thai inhuren voor klussen die je zelf niet meer kan, of wil doen. Jij hoeft je niet druk te maken, de Thai verdient wat extra’s, everybody happy!!
mvrgr. Martin.
Al lezend dacht ik de schrijver weet wel beter. Hij is zeker geen kolonialist. Misschien een opportunist? Voor jezelf overal het meeste voordeel uit willen halen, ookal gaat dat ten koste van anderen. Lijkt er ook niet op. De schrijver biedt werkgelegenheid, heeft respect voor de mensen in zijn omgeving en ongetwijfeld biedt hij hulp als dat nodig is.
Gringo heeft een leeftijd bereikt dat hij zelf niet meer hoeft te werken. En heeft blijkbaar af en toe last van schuldgevoelens als hij languit op z’n balkon zit te genieten.
Ik kan me dat goed voorstellen, maar wie is toch die Singaporese Sling? Sommigen schijnen haar te kennen.
Alles heeft te maken met respect! In de koloniale tijd van NL was er geen enkel respect, alleen uitbuiting van de lokale bevolking. Ik woon al 5 jaar in thailand, samen met een Thaise partner en ik respecteer hem, zijn cultuur, zijn familie en vrienden. Ook wij hebben een werkster, maken gebruik van de wasserij en klusjesmannen, die wij allemaal betalen, plus tip. Dus ik heb niet het gevoel dat ik een “koloniaal” ben, integendeel. Ik ben hier te gast in dit land, respecteer iedere Thai, en draag bij aan hun welzijn. En ik geniet van het leven hier en respecteer de Thai en hun cultuur. Ik zie ze ze niet als “alleen maar ten dienste van mij” maar communiceer met hen, help hen, en soms werken ze voor mij tegen betaling, dus iedereen happy, maar wel gebaseerd op wederzijds respect.
Ben zelf in het voormalig Ned.Indie geboren in een Jappenkamp,heb van de kolonialetijd daar zelf niets van mee gekregen,ik leef in Chiangmai en behandel de mensen hier als
gelijken,met dit verschil als je mensen voor je laat werken betaal ze naar de maatstaven van dit land dan heb je nooit een probleem met hen,geeft nooit meer maar ook niet minder
geld ,maar maak een deal en een ieder is happy
groetje,
Pascal
Dat gevoel had ik spijtig genoeg wel eens in mijn tijd daar ginder achter in Thailand en eerlijk gezegd voel ik mij nu pakken beter hier in Belgie als gewone werkman terug zijnde.
Van alles en nog wat te doen hier bij Bpost in de sneeuw. Want zo een luilekker leventje dat was eigenlijk niet aan mij besteed aangezien ik nog jong ben. Ook ben ik hier geen moviestar meer maar een gewoon persoon zoals iedereen en daar geniet ik van, tesamen met dat geleuter over geld altijd als ze daar mijn gezicht zagen overal in de Isaan wat ik nu niet meer moet horen.