Een zwart museum en een witte tempel
SATHIANPONG PHOOKIT / Shutterstock.com
Chiang Rai is de thuisstad van de twee bekendste kunstenaars van Thailand: Thawan Duchanee (75) en Chalermchai Kositpipat (59). Beiden hebben over de jaren heen twee van de belangrijkste toeristische attracties gecreëerd: Thawan’s Black House museum (of tempel) en Chalermchai’s Wat Rong Khun of de witte tempel.
Het zwarte museum
Ban Daam (Black House) bestaat uit 40 gebouwen, de afgelopen 36 jaar door Thawan ontworpen en gebouwd, de meeste zwart van buiten en de meeste van teakhout. Ze bevatten een merkwaardige verzameling ‘junk’, zoals kunstwerken, meubels, handwerk, ditjes en datjes en skeletten, hoorns, huiden en opgezette koppen van dieren.
Voor die dode dieren heeft Thawan een even simpele als voor de hand liggende verklaring: ‘Iedereen moet sterven. Op deze planeet kan niemand de dood vermijden.’ Thawan omringt zich graag met de dood – om artistieke redenen. ‘I like the touch of it. Its form. The smell of it inspires me to draw, to paint animals.’
De witte tempel
Chalermchai begon in 1996 met de bouw van zijn Wat Rung Khun of Witte Tempel. De tempel is verblindend wit om de puurheid van de Boeddha uit te drukken. De muurschilderingen in de tempel bevatten donkerder waarschuwingen tegen lust, hebzucht en verslaving aan alcohol en drugs.
‘Mijn doel was een moderne, mooie tempel te creëren die mensen dieper laat nadenken over boeddhisme.’
Ín de tempel zijn ook schilderingen te zien van de aanslag op het WTC, en cartoonfiguren zoals Superman, Spider-man en andere striphelden. ‘Mijn boodschap is dat er in het echte leven geen helden zijn die je kunnen helpen. Je moet je eigen held worden, in je eigen hart op zoek gaan naar moraliteit, goedheid en liefdadigheid jegens de armen en vertrapten.’
Het zwarte museum is moeilijk te vinden; het staat circa 15 km ten noorden van Chiang Rai. De Witte Tempel staat 10 km ten zuiden van Chiang Rai.
Bron: Spectrum, Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Eten en drinken21 december 2024Hor Mok (ห่อหมก) oftewel gestoomde viscurry
Thailand tips21 december 2024Klimaat Thailand – wat is de beste reistijd?
Medisch toerisme21 december 2024Thailand is de nieuwe hotspot voor betaalbare en hoogwaardige plastische chirurgie (video)
Hebben beide bezocht, vooral de witte tempel is werkelijk uniek.
Voor zover wij zijn geïnformeerd is het black house ontworpen en gebouwd door een Nederlandse architect welke op loop afstand van het black house woont.
Het is uniek om te zien, echter 1 advies,betreed niet de gebouwen met dikke kleden op de grond,het stikt er van de vlooien,dagen later wordt je door de bulten en jeuk nog herinnert aan dit uitstapje.
Zoals het artikel al noemt is het Black House museum ontworpen door de Thaise kunsternaar en architect Thawan Duchanee en niet door een Nederlander 😉 Ik denk dat dit misverstand komt van het feit dat Thawan Duchanee vroeger in Nederland architectuur heeft gestudeerd.
Ben er met mijn vriendin begin 2020 nog geweest en heb we hebben er geen enkele last van vlooien of jeuk aan overgehouden. Misschien hadden we dan puur geluk gehad ? Het zag er overigens ook al “zwart” van het volk , het was op een zondag .Bij de witte tempel waren we ook , voor mijn vriendin de eerste keer, ik was daar voordien ook al geweest.
Beide kunstwerken zijn idd meer dan de moeie waard en een trip naar Chiang Rai waard. Thawan Duchanee is overigens eind 2014 overleden.
In Nan City is ook een fraaie witte tempel. maar zonder Superman.
Beide bezocht en inderdaad de moeite waard te bekijken. Het eerste was een aardig tripje op de motorbike vanuit Chiang Rai. Van de jeuk dankzij de vlooien staat mij niets meer van bij. Nog een tip voor de avontuurlijke reiziger: huur in Chian Rai een motorbike, of beter een lichte off road motorfiets en ga de bergen in richting de Khunkorn Waterfall en de Hot Spring. U kunt uren rijden zonder iemand tegen te komen en zult versteld staan van de natuur met zijn theeplantages en bergen met bijbehorende vergezichten. Een ervaring die u niet snel zal vergeten. Ik ga in februari weer en verheug mij er nu al op. Mvg Pjotr
Ik heb er 2 jaar gewoond.
Thawan Duchanee, was een wereld beroemd kunstenaar, ook maakte hij mooie schilderijen.
Het grote gebouw wat er staat is eigenlijk de Black Tempel, met een unieke houten dak constructie.
Ben er zelf al twee keer geweest, er heerst een aparte sfeer.
zie ook: https://www.thailandblog.nl/bezienswaardigheden/baandam-museum-chiang-rai/
Het ‘zwarte huis’ is Baan Dam, niet ‘Ban Daam’. Inderdaad altijd wat lastig te vinden omdat het slecht aangegeven stond/staat, in voor niet-Thais leesbare taal. Maar nu er langs HW1, een km of 10 ten noorden van de stad, het Bangkok Hospital is gebouwd is het simpeler: rij daar 100m voorbij en sla linksaf!
Ik zoek altijd naar betekenis van Thaise namen, erg leuk.
Thawan Duchanee (นายถวัลย์ ดัชนี , de kunstenaar van Baan Dam, spreek uit: thàwǎn dàchánie:) Thawan betekent ‘machtig, groots, geweldig’ of als werkwoord ‘bevelen, heersen, regeren’ en Duchanee betekent ‘wijsvinger’, allemaal uit het Sanskriet. Mooie naam voor zo’n veelzijdige kunstenaar!
De Witte Tempel heet in het Thais วัดร่องขุ่น Wat Rong Khun. (En dus niet ‘Rung’). Dat betekent ‘De Tempel van het Modderige Water’. Het is gebouwd naast een troebel kanaaltje. Net als het Lotus-symbool is het de puurheid van de Boeddha oprijzend uit modderig water.
O ja, dan de naam van de kunstenaar die de Witte Tempel bouwde (naast veel andere kunstwerken). In het Thais is dat เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์, en fonetisch Chalermchai Kositpipat. Chalemchai betekent ‘Het Vieren van de Overwinning’. Kositpipat weet in niet helemaal zeker. Pipat betekent ‘voorspoed, ontwikkeling, vooruitgang’, Kosit weet ik niet zeker maar mogelijk ‘bevordering, propageren’. ‘Bevorderen van Voorspoed’ dus, een naam typisch voor Chinese voorouders in in het begin van de 20e eeuw Thaise namen moesten aannemen.
http://www.homestaychiangrai.com/ bij toonie en path kan je goed overnachten
echt een aanrader
Om de pret nog groter te maak lig halver wegen deze twee bouwwerken nog een blauwe tempel. Welke kunstenaar deze op zijn geweten heeft weet ik niet, evenmin of er nog meer bouwwerken met een kleur uit de regenboog gaan verschijnen in Chiangrai moeten we afwachten, mocht dit zijn houd ik u op de hoogte.