De donkere kant van Pattaya
Pattaya, genesteld aan de Golf van Thailand, charmeert miljoenen met zijn bruisend nachtleven, zonovergoten stranden en een scala aan attracties.
Maar onder deze glinsterende façade ligt een meer verontrustend verhaal dat veel toeristen misschien niet zien. Deze verborgen kwesties onthullen zowel maatschappelijke als ecologische uitdagingen waarmee de stad vandaag wordt geconfronteerd.
Pattaya is al lang berucht om zijn sekstoerisme-industrie. Go-go bars, massagesalons en locaties voor volwassenen accentueren het stadsbeeld en dragen aanzienlijk bij aan de lokale economie.
Deze instellingen opereren echter vaak in duistere juridische gebieden, wat leidt tot problemen op het gebied van mensenhandel en seksuele uitbuiting. De magnetische feestsfeer van Pattaya kan de harde realiteit verdoezelen waarmee kwetsbare individuen worden geconfronteerd die gevangen zitten in deze op winst gerichte industrie.
Hoewel gewelddadige criminaliteit relatief zeldzaam is, ziet Pattaya wel een groot aantal kleine criminaliteit en oplichting door toeristen. Bezoekers moeten op hun hoede zijn voor zakkenrollerij, hoge prijzen en namaakgoederen, die allemaal de vakantie-ervaring kunnen verzuren. Meer verontrustend zijn de sporadische meldingen van straatgeweld en woordenwisselingen tussen dronken toeristen, die het gastvrije imago van de stad aantasten.
De stranden van Pattaya, ooit idyllisch, lijden nu onder vervuiling en verwaarlozing van het milieu. Zwerfvuil, afval en incidentele olielozingen ontsieren de kustlijn, ondanks voortdurende opruim inspanningen, meldde de Pattaya Mail.
De toename van het aantal bezoekers in combinatie met de snelle stedelijke ontwikkeling heeft het afvalbeheer onder druk gezet, wat heeft geleid tot milieuschade op de lange termijn. Deze factoren bedreigen de ecosystemen die ooit toeristen naar het gebied trokken.
Het succes van Pattaya als toeristisch centrum heeft geleid tot chronische overbevolking, vooral in het hoogseizoen. Bezoekers hebben vaak te maken met lange wachtrijen, files en hoge kosten voor diensten.
De charme van lokale bedrijven en culturele bezienswaardigheden wordt steeds meer overschaduwd door grote resorts, winkelcentra en ketens, die het unieke karakter van de stad veranderen.
De levendige partyscene van de stad is een grote trekpleister voor veel toeristen, maar het kan overmatig drank- en drugsgebruik aanmoedigen. Dergelijk gedrag brengt risico’s met zich mee, niet alleen voor degenen die zich overgeven, maar ook voor de gemeenschap in het algemeen. Deze feestcultuur, hoewel een financiële zegen, kan een precaire omgeving creëren die bol staat van potentiële gevaren.
De transformatie van Pattaya van een rustig dorp naar een grootstedelijke hotspot heeft de lokale manier van leven hervormd. Torenhoge vastgoedprijzen en de toestroom van bezoekers hebben bewoners ontheemd en ongelijkheid aangewakkerd.
Terwijl toerisme de welvaart van de stad stimuleert, worstelen degenen die in de dienstensector werken vaak met ontoereikende lonen en hoge kosten van levensonderhoud, wat wijst op een grote welvaartskloof.
Deze verborgen facetten van het toeristische verhaal van Pattaya vragen om reflectie en actie van zowel bezoekers als lokale belanghebbenden. Het erkennen en aanpakken van deze problemen zou een weg kunnen banen naar duurzame toeristische praktijken die zowel de inwoners van Pattaya als de bezoekers ten goede komen.
De allure van de stad als toeristische bestemming is blijvend, maar de toekomst is sterk afhankelijk van het evenwicht tussen economische belangen en ethische, ecologische en sociale overwegingen.
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond15 januari 2025Vooroordelen voeden opschudding over Myanmarese geboorten aan de grens
Achtergrond11 januari 2025Wat kost het Thaise koninklijk huis per jaar?
Opinie30 december 2024Twintig verspilde jaren in de Thaise politiek
Achtergrond25 december 2024Wat zegt ons DNA? Een paar gevalletjes uit Nederland en Thailand
Inderdaad , hier gaat zeker op Vroeger was alles beter. Kom uit de tijd dat we nog met de motorbike Walking Street in mochten rijden en voor de de deur van Marine konden parkeren. Mooie tijd was dat.
Second road is echt een drama !! , totaal geen doorstroming.. . En dan die arme dames van de massagesalons die elke dag buiten in de dieseldampen op klanten zitten te wachten..
na lezen zeg ik, voor “Pattaya” kun je ook “Phuket” invullen.
Bouwen, bouwen, alles verstedelijken met veel, heel veel concreet.
Meer, meer, meer toeristen, meer geld in het laadje.
Maar wordt er iets aan het milieu en leefbaarheid gedaan met een deel van die binnenkomende geldstroom?
Afvalbeheer?… Slecht. Vervuiling?…Phuket komt om er in om. Milieuschade?…Veel.
Kijk naar de vuilniswagens. Rijdende stinkbommen. Beetje schoonhouden is er niet bij.
Smeerpoezerij alom, tot op de stranden toe.
Slechts 1 Incinerator die al voor de Tsunami in 2004 niet voldoende capaciteit had!
Nu in 2024 wordt er nog steeds gepraat over die 2nd incinerator.
Er is nog geen schop de grond ingegaan.
Nu reeds is bekend dat met die 2nd incinerator ‘straks’ in bedrijf afvalverwerking onvoldoende blijft.
Watermanagement?… Totaal niet!
Slechts praatjes van water-authoriteiten, die niet verder komen dan alles slechts aan de watergoden overlaten, af en toe een artikel met wat grafieken, en hopen het geluk mogen smaken van genoeg regen te zien vallen terwijl ze op hun handen zitten.
Terwijl duidelijk is dat met de voortgaande toename van toerisme Phuket op alle fronten wegzinkt in onontkoombare milieuschade, schijnen de binnenstromende gelden regelrecht naar BKK te gaan.
Phuket is de meest financiële contributant for Thailands schatkist. Ligt prachtig aan de money drain.
Wil men Phuket willen blijven ervaren als de kip die prettig gouden eieren legt dan zal men toch eens een keer in Phuket moeten gaan investeren op een manier die zoden aan de dijk zet.
Tot die tijd moet men het woord sustainability niet meer in de mond nemen.
Veel van dit gaat ook op voor Pattaya.
Er zijn weinig toeristische plaatsen op de wereld die er met de jaren leuker zijn op geworden. Pattaya was altijd het Walhalla voor de single mannen. Tot zolang 90 % van de bezoekers bestond uit die alleenstaande vooral Westerse mannen was het vooral leuk en gezellig en gebeurde er omzeggens nooit iets engs. De sfeer was toen uitermate relaxt en gemoedelijk….de alleenstaande mannen blij en de meisjes nog blijer.
Om de een of andere reden moest het opeens de zoveelste bestemming worden voor de zogenaamde happy families waardoor veel van het oorspronkelijke plezier verdween en veel ellende in de plaats kwam. Ik heb dat nooit begrepen….alsof er op de wereld al niet genoeg plaatsen waren en zijn waar die koppels met of zonder kinderen heen kunnen.
Naar mijn mening heb jij helemaal gelijk. Pattaya is al voor een deel en wordt nog verder kapot gemaakt. Dit is triest voor iedereen.
Ach, toen ik 15 jaar geleden met Thailandblog begon, heb ik ook een keer een dergelijk artikel vertaald en overgenomen. Zelfde punten. Nu zijn we 15 jaar verder en er is nog niets veranderd. En over 15 jaar zal alles nog steeds hetzelfde zijn.
Thais zijn meester in plannen maken en daar blijft het vaak bij.
Je hebt het tijdperk van voor en na de mobiele telefonie/ internet. Voor was het meer van het land of smile met volop service en na is meer van weinig service maar meer een zakelijk gebeuren.
Laatst was ik op Samui er was / is daar geen Thaise werknemer meer te bekennen in restaurants, hotels, 7/11 etcetc. Deze waren vervangen door mensen uit Myanmar. Ik moet wel bekennen dat deze mensen super aardig zijn en volop service gericht a la de thai voor de mobiele telefonie. Dus mocht je nog heimwee hebben naar die tijdperk dan…:-)
Er is inderdaad een groot verschil tussen het pre-smartphone tijdperk en het huidige ganse dag door smartphone tijdperk. Ik herinner me als geen ander Pattaya voor de smartphonedrug toen er in de bars en restaurants nog een echte band was tussen werknemers en klanten. Dat vergif heeft iedere menselijke interactie om zeep geholpen waardoor mensen geen tijd meer hebben voor elkaar dan wel alleen nog voor hun virtuele figuurtjes.
En als de menselijke interactie er dan wel is op de dagen als Kerstmis, dan is het ook niet goed.
Tijden veranderen nu eenmaal. De onzin van “vroeger was alles beter”, daar geloof ik niet in. We hebben het nog nooit zo goed gehad als heden ten dage. Maar velen willen dat niet snappen. De aard van het beestje zeg ik dan.
Ik heb ook een smartphone maar die komt enkel uit de kast om mijn bankverrichtingen te doen. Als ik het huis uit kom heb ik die nooit bij.
Dus met Kerst laat iedereen zijn smartphone in de kast en heeft enkel aandacht voor de andere ? Goed om weten maar ik had gisteren avond toch de indruk dat dat niet lijkt te kloppen.
Hoezo, heb jij gisteren kerstavond gevierd? Dat strookt toch niet met je principes die je hier overal rondbazuint 😉
Of ben jij een andere fred?
Het klopt dat we het nog nooit zo goed gehad hebben als nu, maar dat wil niet zeggen dat iedereen elke verandering ervaart als een verbetering. Vandaag de dag zijn er natuurlijk dingen erg verbeterd, maar er zijn ook zeker zaken waarvan ik denk: “dat was vroeger aangenamer”. Onder dat laatste valt wat mij betreft de sfeer en hoe het toen was in Pattaya.