(Geen) muziek in Chiang Mai
Aan de muziekscene in Chiang Mai, die steeds populairder werd, schijnt een abrupt einde te komen, nadat de politie is opgetreden tegen buitenlandse muzikanten, die live muziek speelden in de stad.
In maart en april werden een aantal arrestaties verricht in o.a. Guitarman en Northgate, uitgaansgelegenheden die een cultstatus hebben verworven bij lokale buitenlandse gemeenschap, maar ook bij lokale Thais en toeristen. De arrestaties, waarvan de vreemdelingenpolitie heeft gezegd, dat het ging om mensen die werken zonder de vereiste werkvergunning, heeft tot verwarring geleid in een tijd waarin Chiang Mai uitgroeide tot een creatief knooppunt voor buitenlandse muzikanten.
Live muziek illegaal?
De expat gemeenschap, de muzikanten, de bareigenaren en de muziekliefhebbers, vragen zich nu af of de arrestaties nu wel in overeenstemming zijn met de wet. Wat is nu precies illegaal aan live muziek? Een van de arrestanten in Guitarman was voor een nacht op bezoek in Chiang Mai toen hij werd gearresteerd, maar een aantal van de muzikanten waren stamgasten en hebben toegegeven dat ze werden betaald voor hun diensten, waardoor zij formeel de wet overtraden.
Een anonieme muzikant uit een populaire buitenlandse band gevestigd in Chiang Mai vertelde, dat de gelegenheid waar hij gewoonlijk optrad, vrijwel verlaten is nu er geen muziek meer te beluisteren valt. Hij voegde er aan toe, dat een groot aantal buitenlandse muzikanten hun optredens in Chiang Mai hebben afgelast uit angst gearresteerd te worden door de immigratie-politie. Een groeiend aantal buitenlandse musici die zich al dan niet gepensioneerd hadden gevestigd in Chiang Mai overwegen of zijn al vertrokken, omdat zij het gevoel hebben, dat de stad niet meer biedt wat eens een creatieve hub voor uitvoerende kunstenaars was.
Chiang Mai creatief
Chiang Mai is op dit moment bezig met de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) om een ‘Creatieve Stad Status’, te krijgen voor hun stad, waar culturele en creatieve activiteiten een integraal onderdeel van het economische en sociale functioneren van de stad zijn. Als Chiang Mai internationaal erkend wil worden als een creatieve stad, dan zou toch ook in hun belang zijn om creativiteit te bevorderen door middel van muziek, kunst, poëzie … of zelfs karaoke?
Uiteraard staat daar tegenover, dat hoe dan ook wel de Thaise wetten en regels moeten worden nageleefd. De wet bepaalt dat buitenlanders zonder een geldige werkvergunning geen geld mogen verdienen. Als muzikanten regelmatig spelen in een gelegenheid, kan worden gesteld dat zij de verkoop voor dat bedrijf stimuleren, dus zelfs als zij voor het musiceren geen vergoeding krijgen is een werkvergunning noodzakelijk. Van toeristen, die een keer het podium opgaan om een nummer te zingen, kan in redelijkheid niet worden verwacht dat zij begrijpen te kunnen worden gearresteerd. In feite is daar ook niets illegaals aan omdat het om een eenmalige gebeurtenis gaat. Muzikanten, die regelmatig optreden en beweren de wetgeving niet te kennen gaan echter niet vrijuit en riskeren hun vrijheid en kunnen in de gevangenis belanden.
Werken in Thailand
Dus wanneer wordt ‘werk’ officieel beschouwd als werk? Een woordvoerder van het Chiang Mai Employment Office, Department of Work Permits antwoordt hierop: “Als je thuis werkt is het geen probleem, tuinieren, vegen, schilderen, het is allemaal prima. Als je echter anderen helpt met de bedoeling om daar geld aan te verdienen, ben je zonder werkvergunning in overtreding. Hij gaf als voorbeeld iemand, die thuis meubels maakt. Hij gaf een bevriende restauranteigenaar een set, geen probleem. Zijn vriend was enthousiast over die meubels en vroeg om nog 10 sets, uiteraard tegen een vergoeding, en dat levert dan wel weer problemen op”.
Volgens de Alien Labour Act Wet B.E. 2551 (2008) mag iemand, die niet de Thaise nationaliteit bezit, niet in Thailand werken voor een loon of vergoeding zonder uitdrukkelijke officiële toestemming, dat wil zeggen een geldige werkvergunning. In deze wet staan ook de criteria om een werkvergunning te kunnen krijgen. Bij een aanvraag onderzoekt het Labour Office of het werk kan worden gedaan door een Thai, of de buitenlander voldoende gekwalificeerd is en of het werk past in de behoeften van Thailand. De aanvrager moet bovendien gesponsord worden door een organisatie of bedrijf.
Jammen
Bij de muzikanten in Chiang Mai wordt het gecompliceerd. Sommigen zullen een vergoeding krijgen voor het musiceren, anderen – veelal tijdelijke bezoekers – doe zonder daarvoor betaald te worden mee aan jamsessions. Voor de autoriteiten is het dan moeilijk te bepalen wie wel en wie niet de wet overtreedt. Ook de muzikanten, die “jammen”voor hun plezier lopen kans gearresteerd te worden en zullen aan moeten tonen, dat zij niet betaald werden.
In het geval van de muzikanten in Chiang Mai wijst de woordvoerder op de mogelijkheid, dat buitenlandse bezoekers, die willen gaan werken of “jammen”” zich kunnen aanmelden bij het Ministerie van Arbeidsvergunningen voor een 15-daagse tijdelijke werkvergunning. Het is gemakkelijk te verkrijgen, maar je moet uiteraard wel de moeite nemen de aanvraagprocedure te volgen.
Ingekort en vrije vertaling van een artikel in CityLife van Chiang Mai News.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)
Ik heb meer het idee dat bepaalde clubs en personen iets veel aandacht kregen (en geld?) en dat daardoor afgunst is ontstaan en dat daarom de politie is gaan optreden hier tegen.
Ik vraag me af … als nu bvb. Lady Gaga in BKK optreed, heeft ze dan ook een werkvergunning?
Kijk als mensen betaald worden voor het “jammen” dan heeft de politie gewoon gelijk en dat weet iedereen. Maar er zijn ook echt gewoon toeristen die muziek leuk vinden en gewoon wat jammen. Soms zijn die toeristen mischien zelfs profesionele muzikanten.
Stel nu eens dat iemand 50thb betaald om op het podium gebruik te mogen maken van de instrumenten? Dan is hij/zij toch niet aan het werk, maar aan het oefenen zoals fitness ofzo.
Chang Noi
zo zie je maar weer,eigen volk eerst.
soms vraag ik mij af ,of buitenlanders nog wel rechten hebben.
Natuurlijk heeft Thailand het recht om voor buitenlanders een werkvergunning te verlangen indien daar aanleiding voor is. Ook in Nederlands kan niet elke buitenlander zomaar aan het werk.
Wat ik in de posting weggelaten heb, is dat de man van het Labour Office zich beklaagde over andere Thaise instanties, die niet aan de regels voldoen. Hij noemde met name de buitenlandse politie vrijwilligers, die in Chiang Mai nooit een werkvergunning hebben aangevraagd.
Ook hier in Pattaya kun je je afvragen of iedereen, die “werkt” een vergunning heeft. In de Bleus Factory spelen ook regelmatig buitenlanders, wat te denken van de Russische dames in een nachtclub en dan ook de vrijwillige politie? In plaats van een officiele werkvergunning zullen die wel “politiebescherming” genieten, denk ik maar zo.
Ik heb een paar jaar bij de vrijwillige politie gewerkt in Pattaya.
Daar werden we niet voor betaald.
Sterker nog we moesten onze uniformen zelf betalen.
Ook de kosten voor telefoongesprekken met de ambassades die ik heb gevoerd voor mensen in de problemen werden niet vergoed.
Er was een mobieltje beschikbaar, maar het beltegoed was altijd op.
waarschijnlijk zullen ze geweigerd hebben de lokale politie te vergoeden voor hun “tolerantie”, lijkt me al gebruikelijker in thailand.
Jaloezie is het grootste probleem in de maatschappij en wellicht heeft een Thaise collega geklaagt en de politie betaald om op te treden. Of hebben ze geweigerd de politie te betalen want dan zijn de rapen zuur. We zijn totaal rechtenloos en voel me af en toe een buitenboord Turk in the land of smile.
Wel ook de gewone Thai is totaal rechtenloos ….. en wij buitenlanders kunnen tenminste nog naar “huis” …..
Chang Noi
Als een ieder zich aan de thaise wet houdt is er niks aan de hand. Maar wij willen zo graag onze normen en gedragingen op dringen aan de thai, Dus is het maar goed dat er ingegrepen wordt of het nu muziekanten betref of kelners of dames in de bars. Wij hoeven niet de thaisen cultuur te be invloeden met onzen kunsjes .Anders zitten we in de toekoms thaise peen en uien te vreten om dat een koppel toeristen dat zo lekker vinden. Groetjes KICK
In verband met werkvergunningen stond er een interessant artikel in Pattaya Times (zie Twitterhoekje), dat vertaald ongeveer zo gaat:
Recente berichten van “Freelance” werkvergunningen, die worden afgegeven in Phuket mogen juist zijn, maar bij navraag bij het Chonburi Labor Department bleek, dat dat niet voor Chonburi geldt.
Het Chonburi kantoor regelt de werkvergunningen voor de provincie inclusief Pattaya en de Chief Officer zei dat dit soort van werkvergunningen niet worden afgegeven. In de plaats daarvan kent Chonburi wel een regeling voor een tijdelijk dienstverband, waarbij voor 30 dagen een werkvergunning kan worden afgegeven.
Zoals het met alle nieuwe maatregelen uit “Bangkok” gaat, zijn niet alle 78 provincies in staat om nieuw beleid direct uit te voeren. Iets kan waar zijn in Phuket en Bangkok en niet toegestaan in Pattaya of Chiang Mai.T.I.T. (Dit is Thailand)!
De regering is niet zo streng met de handhaving van de regelgeving voor een werkvergunning zoals het was toen de werkloosheid onder de Thaise bevolking wel 8 – 10% bedroeg. Nu is die werkloosheid minder dan 1%. Voor de meeste mensen, die thuis via Internet werken, valt niets te vrezen. Maar als zij voor dat werk geld verdienen is er wel een belastingplicht. Iedereen, Thai of buitenlander, die werkt in Thailand, in welke functie dan ook en meer verdient dan 100.000 baht per jaar in inkomen moet belastingaangifte doen door middel van een Phor Ngor Dor 90 formulier.