De lelijke kanten van wonen in Bangkok
De Thailand Future Foundation heeft schokkende bevindingen over het leven in Bangkok naar buiten gebracht in een poging om de stedelijke bewoners aan te moedigen veranderingen te eisen.
“Het is tijd, dat de mensen in Bangkok hun verwachtingen serieus gaan uiten en er bij de autoriteiten op aandringen het wonen in Bangkok te verbeteren”, zegt de voorzitter van deze stichting, Mr. Sethaput Suthiwart-Narueput.
Hij sprak na een onderzoek door de TFF, dat o.a. aantoont dat bewoners van Bangkok gemiddeld drie uur per dag besteden aan woon-werkverkeer. De verkeersproblemen nemen alleen maar toe en dit ondanks de 37 instanties, die voor het verkeer in Bangkok verantwoordelijk zijn. Mr. Sethaput zei dat het daarom niet verwonderlijk is dat Bangkok op een 102de plaats staat in een lijst van de 140 beste steden ter wereld om er te wonen en werken. Dit staat in schril contrast met de status van Bangkok als de meest populaire stad in de wereld voor toeristen.
Het onderzoek is uitgevoerd gedurende een periode van meer dan twee jaar, waaruit een aantal belangrijke feiten te noemen zijn:
Feit 1: Er zijn 37 instanties in Bangkok, die zich bezighouden met de aanpak van het verkeersprobleem in Bangkok.
Uit een Castrol Magnatec Stop-Start Index onderzoek blijkt dat de gemiddelde snelheid van de auto in Bangkok 16 kilometer per uur is. Het beleid ten aanzien van het openbaar vervoer is een mislukking.
Feit 2: Er wordt meer geld gepompt in het openbaar vervoer dan gerechtvaardigd is gezien het aantal mensen die het gebruiken.
Als voorbeeld wordt de Airport Rail Link genoemd, dat door zo’n 17 miljoen mensen per jaar wordt gebruikt per jaar. De investering was 33 miljard Baht. De bootdiensten op de Chao Phraya rivier en de Klong Saen Saep bedienen meer dan 29 miljoen mensen per jaar, maar daarvoor wordt slechts 70 miljoen Baht geïnvesteerd.
Feit 3: Er zijn ruim 3.200 politieambtenaren in Bangkok – 200 op het hoofdkantoor en 3000 in de districtskantoren.
De stad beslaat 1568 vierkante kilometer, wat betekent dat er twee politieagenten beschikbaar zijn voor elke vierkante kilometer.
Feit 4: Er wordt jaarlijks 377 miljoen Baht besteed aan public relations voor Bangkok projecten.
Waaronder 30 miljoen Baht voor de “Bangkok: The City of Happiness” -campagne, en 20 miljoen Baht voor “Love Bangkok, Build It“.
Feit 5: Het leven in Bangkok wordt te duur voor veel mensen, die daardoor gedwongen worden te verhuizen naar gebieden buiten de stad.
Grond- en woningprijzen stegen in 7 jaar met 8 procent. Het openbaar vervoer is in Bangkok duurder dan in Tokyo, Hong Kong of Shanghai.
Feit 6: Er is slechts 2,2 vierkante meter bruikbare groene zones per persoon beschikbaar, minder dan de helft dan door het stadsbestuur (BMA) wordt aangegeven.
De BMA neemt voor het gemak ook privéterrein en groene verkeersstroken in de cijfers op.
Feit 7: Er zijn ongeveer 97.000 stedelijke ambtenaren in Bangkok, twee keer het aantal van Seoul, en 1,5 maal het aantal van Jakarta.
Beide laatstgenoemde steden hebben wel elk een miljoen meer inwoners.
Feit 8: Het geld besteed aan de bouw van het nieuwe BMA kantoor (gemeentehuis) gaat minstens twee keer zoveel kosten als de bouw van het Ritz-Carlton Residences project, dat het hoogste gebouw in Thailand is.
Constructie van het BMA kantoor is al meer dan 20 jaar aan de gang en heeft tot nu toe al 9,9 miljard Baht gekost.
Bron: The Nation
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
De Foundation stelt bij punt 2 (ik zou het geen feit noemen) dat er in vergelijking met de bootdiensten onevenredig veel geld in de airport-link zou zijn gestoken. Die vergelijking gaat uiteraard niet op, de aanleg van een deels ondergrondse 28 km. lange spoorlijn met moderne stations en treintoestellen vergt aanzienlijk meer investeringen dan aanschaf en onderhouden van ferry’s, die aanmeren aan een steiger in een rivier. Zonder de airport-link zouden de verkeersproblemen nog gigantischer zijn. Gezien de vaak overvolle treinen van de airport-link, BTS en MTR zou er in feite juist meer geld in het openbaar vervoer gestoken moeten worden!
Kan die meneer van die Stichting dan ook aangeven wat de bewoners moeten eisen?
-opdoeken van de instanties die zich bezig houden met verkeersproblemen?
-geen geld meer in het openbaar vervoer steken totdat er meer reizigers zijn?
-de stad kleiner maken zodat er per vierkante kilometer meer agenten zijn?
-geen geld meer besteden aan de PR van Bangkok?
-de economische groei remmen zodat de woning- en grondprijzen dalen?
-hier en daar een weg afsluiten en er een groenstrook van maken?
-de helft van de ambtenaren ontslaan?
-de bouw van het BMA kantoor stilleggen?
Zo simpel is het allemaal niet. Bangkok is – meer dan de nieuwere metropolen zoals in China, Taiwan, Korea, Singapore – een voorbeeld van de wet van de remmende voorsprong. (Infra)structuren liggen al decennia min of meer vast en kunnen alleen nog maar meer uit hun voegen groeien.
Andere – meer klassieke – metropolen zoals Parijs, Londen en New York, hebben ook hun problemen, maar worden niet meer, of in ieder geval in mindere mate, geconfronteerd met blijvende groei. Ze expanderen nog wel, maar met behoud van een min of meer gelijkblijvend aantal inwoners.
In Bangkok is het dweilen met de kraan open.
De inwoners van Bangkok zijn niet helemaal gek, en verwachten uiteraard geen substantiële verbetering van het woonklimaat, de komende jaren. Net zomin als enig ander weldenkend mens dat zal verwachten. De stichting roept de inwoners op deze verwachting serieus te gaan uiten.
Het ontgaat mij volledig welk doel daarmee wordt nagestreefd.
Ik kan niet over Shanghai praten, want daar was ik de laatste keer zo’n 25 jaar geleden. Maar naar mijn gevoel, voor zover ik me herinnerde, is Hong Kong ook niet bepaald goedkoop te noemen. Ik vind de prijzen voor vervoer in BKK nogal reuze mee vallen. Maar misschien is dat in vergelijk met de gemiddelde inkomsten van de bewoners?
Wat mij deze week en vorige week stoorde toen ik in Bangkok moest zijn, was dat ik voortdurend lichte druk op mijn hoofd had en dat ik me echt soms duizelig voelde. Dat heb ik hier ten zuiden van Hua Hin niet. Vroeger toen ik nog vaak naar Bangkok kwam, merkte ik het niet zo, omdat ik dan gewoon last van jetleg had, maar nu weet ik beter: de luchtverontreiniging is te hoog en niet alleen dat geluidsoverlast, drukte, de warmte… al met al, niet bepaald aantrekkelijk om ervoor naar BKK te gaan.
De stad heeft zeker voordelen, maar die wegen voor mij niet meer op tegenover de nadelen.
Om zonder te chatten even in te haken op de reactie van Sjaak S.
Inderdaad is de verontreiniging in Bangkok voor mij de reden om er zo kort mogelijk te vertoeven. Sowieso word ik treurig van het constante aanbik van betonnen kolos na betonnen kolos.
Ja, dat gebeurt ook in Pattaya…maar daar kun je nog aan ontsnappen richting Jomtien of Nakluea.