Een Big Bike is een gemotoriseerd paard voor hedendaagse cowboys
Hua Hin stond de laatste dagen in het teken van Big Bikes. Échte motorfietsen dus, voor échte mannen, in allerlei maten, merken, soorten en uitmonsteringen.
Overdag maakten ze de straten van Hua Hin onveilig, terwijl ’s avonds een gigantisch terrein aan Canal Road de plek was waar de vele honderden motoren, hun berijders en bezoekers bij elkaar kwamen om hun grote ‘liefde’ aan elkaar te tonen.
Als vertegenwoordiger van de ‘Easy Rider’-generatie gaat mijn hart nog steeds open als ik zo veel schitterend uitgevoerde motoren zie. Er waren op het feest wellicht wel duizend motoren, allemaal verschillend en het ene exemplaar nog uitzonderlijker dan het andere.
De berijders waren overigens niet minder boeiend: hedendaagse cowboys op hun gemotoriseerde paard. De romantiek druipt er vanaf. Stevige schoenen, een ketting ter rechterzijde, een T-shirt met vervaarlijke opdruk, een mouwloos vest met tientallen opgenaaide stukjes katoen, die weergeven waar de eigenaar is geweest. Een soort Rotary-club voor mannen (er zijn nauwelijks vrouwelijke berijders van Big Bikes) die van hun gemotoriseerde paard houden. De uitmonstering is niet compleet zonder een ‘piratendoek’ om het hoofd, want je kunt niet de hele avond met een valhelm op lopen. Het enige dat ontbreekt, is een forse colt op de heup. Die waren overigens wél te koop bij een van de vele winkeltjes die het festivalterrein omzoomden.
Er was een duidelijk verschil tussen de Thaise motorduivels en hun buitenlandse evenknieën. De Thai zijn steevast relatief kleine berijders, met kort haar. De doorgaans oudere blanke bikers dossen zich uit met (grijze) baarden, dikke buiken, soms een paardenstaart, vervaarlijke teksten op hun T-shirt en een stevige pot bier in de hand.
Een Thais festival in niet compleet zonder herrie. Op het 20 meter brede podium traden bands op met zangers, zangeressen en coyote dansers. Het geluid was zo hard, dat het de volgende ochtend nog suisde in mijn oren. Een en ander werd uitgebreid getoond op gigantische schermen, opdat iedereen de wulpse bewegingen van de schaars geklede meisjes goed kon volgen. Ook aan spijs en drank was gedacht. Gigantische hoeveelheden Chang-bier in blikjes verdwenen tegen schappelijke prijzen in dorstige kelen en ook de hongerige biker kwam niets te kort. Onder de aanwezige bezoekers bevond zich de Apeldoornse oud-motorcrosser Jos Klumper, die zich vergaapte aan de aanwezige Harleys, Honda’s, Yamaha’s, BMW’s en ander speelgoed.
Om half tien stonden alle duizenden aanwezigen op, om met een brandend kaarsje in de hand de bijna jarige koning Bhumibol toe te zingen. Een indrukwekkend moment.
Zelf berijd ik een simpele Honda Click, maar gisteravond moest ik even de wens onderdrukken om mij te voorzien van zo’n ‘head turner.’Ik weet het: niet doen! Vijf van de duizend motorrijders in Nederland laten jaarlijks het leven. Dat aantal ligt in Thailand uiteraard veel hoger. Maar wat een mooie dood: met de vlam in de pijp, de pijp uit…
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
@Motoren? Yep, toys for boys. Ik heb een aantal jaren motor gereden en het motorenvirus gaat nooit meer weg. De kwetsbaarheid is wel een probleem. Je moet defensief rijden, maar dat valt niet mee.
Jos Klumper was onze trots van Apeldoorn. Toen ik jaar of 12 was stond ik in Orderbos al naar hem te kijken, samen met mijn oudere broer. Hij was een supersnelle starter, had veel lef. Leuk dat je elkaar dan 35 jaar later tegenkomt en bevriend raakt. De wereld is klein en zit vol verrassingen.
Het valt niet zo op maar er is een grote “motor wereld” in Thailand van zowel buitenlanders als Thai. En een gemeenschappelijke interesse verbroederd. Er zijn velen motorclubs van zowel grote als “kleine” bikes en zelfs die mixen best goed hier in Thailand. Er worden velen motor-weekends georganiseerd en er worden velen tours gemaakt, soms met kleine groepjes of soms met grote groepen.
Momenteel is het weer natuurlijk prachtig, want ter bescherming gekleed in full-leather is niet zo fijn bij bijna 40graden.
Thailane heeft velen prachtige omgevingen voor het motorrijden. Natuurlijk de omgeving van Chiang Mai en Chiang Rai, maar ook de omgeving Loei en Petchabun. Of juist het zuiden.
Er komen zelfs aardig wat mensen naar Thailand voor een motor-vakantie, soms in combinatie met Laos en/of Cambodia.
Kijk eens op de web-site van GoldenTriangleRider (in het Engels) op GT-Rider dotCom
Chang Noi
Ha ha …die beschrijving van de “blanken”
Net mijn broer uit Pranberri
Nooit motor gereden in Ned. en nu op een “big bike met paardestaart”
Grt Johan
Weinig dames op die grote motoren en toch bestaat er sinds kort een motorclub van Thaise vrouwen.
Zie het artikel: http://www.bangkokpost.com/mail/265072/ over de Girl Riders Thailand
Ik kan op geen enkele map :canal road vinden,en ik kom toch al sinds 1992 ieder jaar in Hua hin
Dat kan kloppen. Ook mijn Garmin kent deze weg niet bij naam. Canal Road loopt landinwaarts evenwijdig aan Petkasem Road, de doorgaande weg. Langs de weg loopt een kanaal.
Hans in de volksmond noemt iedereen het Canal road.
Volgens een bekende van mij die daar woont heet deze weg Kan Klong .
Dat komt mij aannemelijk voor omdat ik vroeger in een zijstraat daar heb gewoond en Thai onder elkaar het daar weleens over hadden .