De (sport)erfenis van Ramon Dekkers
De plotselinge dood van Ramon Dekkers is in de wereld van het Muay Thai boksen hard aangekomen. Het was wereldnieuws, vele websites hebben aandacht besteed aan dit drama van een veel te jong gestorven sportman.
De Nederlandse pers, met uitzondering van Omroep Brabant en De Stem, heeft er op bescheiden wijze melding van gemaakt en ik vind dat niet terecht. Misschien komt er nog een wat uitgebreider artikel over Ramon, maar hoe dan ook hieronder een vertaling uit de zondagse sportbijlage van de Bangkok Post; geschreven door Patrick Cusick:
“Er is geen Muay Thai bokser, geboren buiten Thailand, die een grotere superstar was of meer heeft gedaan om de waarde en imago van Muay Thai te promoten dan Ramon Dekkers, de “Diamond Dutch”, die afgelopen woensdag tijdens een fietstocht in zijn woonplaats Breda onwel werd en ter plekke overleed.
Dekkers was 43 jaar en werd beschouwd als een ambassadeur voor de sport, als gevolg van zijn status als één van de all-time grote kampioenen, omdat hij als eerste buitenlandse bokser de beste Thaise boksers versloeg tijdens belangrijke wedstrijden in het Lumpini Stadion in de jaren 90.
In augustus 1991 had Dekkers zijn eerste grote gevecht in Thailand en haalde de voorpagina van de Thaise bokskranten toen hij Superlek Sorn-Esan versloeg. Een krantenkop bestempelde de buitenlandse “indringer” als de “Turbine from Hell”. Een maand later ging het dak van het Lumpini stadion bijna de lucht in toen Dekkers een knock-out in de eerste ronde bokste tegen Cobari Lookchaomaesaitong.
Dekkers reisde veel tussen Amsterdam en Bangkok en in een jaar of tien vocht hij vele wedstrijden tegen de beste Thaise boksers uit die tijd. Hij verwierf zelfs een legendarische status door op punten te winnen van Saenthiennoi Sor Rungroj, de “Deadly Kiss”, die werd beschouwd als één van de beste knie-vechters.
Na bijna 20 jaar in de schijnwerpers te hebben gestaan nam Ramon Dekkers afscheid van de ring met een carrière van 186 gevechten, waarvan hij er slechts 33 verloor en twee keer een onbeslist. Hij drukte een stempel op de Thaise folklore van het Muay Thai boksen door zijn harde hand en agressieve boksstijl en werd alom bewonderd door zijn 95 knock-out overwinningen.
Nederland was het eerste land, dat in de jaren zeventig Thailand dapper in deze tak van sport uitdaagde, maar had niet echt een antwoord op de Thaise boksers, die de Nederlanders met knie- en ellebooggevechten versloegen. Dekkers, een generatie later, nam het voortouw om Nederland naar de “elite-groep” van het professionele Muay Thai boksen te voeren, met zijn enorme vastberadenheid en meedogenloze aanvallen, die nog steeds als uniek in de sport worden beschouwd.
Dekkers heeft meerdere malen gevochten in het hoofdnummer van de jaarlijkse Muay Thai King ’s Cup en heeft diverse Thaise onderscheidingen ontvangen. Na tientallen jaren van intensieve training en gevechten had Dekkers rust gevonden in de eenzaamheid van lange, rustige fietsritten op het Nederlandse platteland. Zijn dood kwam plotseling en onverwacht, tijdens een fietsrit werd hij onwel, viel van zijn fiets, raakte bewusteloos en kwam nooit meer bij.
Dekkers laat een erfenis achter, die altijd in herinnering zal blijven en hij zal als voorbeeld blijven gelden voor honderden buitenlanders, die streven naar succes in een sport, die extreem moeilijk is. Dekkers leefde in een droom van een groot Muay Thai kampioen. Hij was niet de meest begaafde bokser, maar zijn moed en vastberadenheid brachten hem de overwinningen, soms tegen elke verwachting in”
Een zeer terechte hommage aan een groot Nederlandse sportman!
[youtube]http://youtu.be/FcCe6Il4PGU[/youtube]
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Wanneer je de video bekijkt kan je zien, dat hij wint door continu in de aanval te gaan. Jammer dat hij zo jong is overleden.
Ramon zal donderdag worden gecremeerd in Breda om 16.00uur.
Na de dienst is er een mogelijkheid tot afscheid nemen, alleen moet u waarschijnlijk rekening houden met een zeer grote opkomst.Omdat de familie het aantal mensen ook niet in kan schatten hebben ze het niet aangedurfd verder iets te organiseren.
Er worden wel t.v.schermen opgesteld in alle zalen en waarschijnlijk ook buiten.
De dienst zal in een zaal met alleen familie worden gehouden, wel zullen de beelden in de andere zalen worden vertoont.
We zullen de lezers van thailand blog, wat Ramon altijd las,op de hoogte houden.
Rob de Callafon
Geen woorden voor, een zeer groot verlies voor deze sport.
Sterkte voor alle nabestaanden.
Wat een sportman was dat. Jammer daar hadden veel sportmensen nog iets van kunnen leren.
Gelukkig hebben we de video’s nog.
Nogmaals jammer dat hij zo vroeg een gevecht zo verloren heeft en dan nog wel op de fiets.Ook een eerbetoon aan de wielrenners ondanks de moeilijke tijden voor hen.
Helaas heeft de sport(wereld)afscheid moeten nemen van een van de grootste vechters die nederland gekend heeft,ik heb Ramon altijd gevolgd met groot genoegen zijn stijl was uniek ook als persoon,ben trots hem gekend te hebben.Ik wens fam en nabestaanden veel sterkte en kracht om dit verlies te verwerken.Een ding je zal altijd in herrinering voortblijven bestaan bij veel mensen in de muy thai en kickbokswereld.Ramon je was de grootste!!!!!.