De Hash House Harriers in Thailand
Redactionele bronvermelding: William A. Morgan / Shutterstock.com
De Hash House Harriers (HHH of H3) is een sociale club van mensen, die met regelmaat een niet-competitief evenement van hardlopen/jogging/wandelen organiseert in of rondom de plaats van vestiging.
Een evenement georganiseerd door een club staat bekend als een Hash of Run, of een Hash Run. Een veelgebruikt werkwoord voor deze activiteit, die meestal op een maandag plaatsvindt, is hashing, waarbij deelnemers zichzelf hashers noemen. Mannelijke leden worden aangeduid als Harriers, vrouwelijke leden staan bekend als Hariettes. De Hash staat humoristisch bekend als een drinkclub voor mensen met een lopend probleem, waarbij bier de favoriete consumptiedrank is.
De doelstelling van die evenementen zijn:
- De fysieke gezondheid van de leden bevorderen
- De kater van het weekend te laten verdwijnen
- Voldoening om met bier een goede dorst te lessen
- Oudere leden ervan te overtuigen, dat ze niet te oud zijn om mee te blijven doen
Geschiedenis
De eerste Hash House Harriers club werd in 1930 in Maleisië opgericht onder Britse militairen. Plaats van samenkomst was een bijgebouw van de Selangor Club, waar meerdere leden van de club logeerden en dineerden. Dat bijgebouw had als bijnaam het Hash House, naar de “mengelmoes van gerechten, dat voor voedsel moest doorgaan”. Hash heeft dus niets te maken met verdovende middelen, maar is een oud-Brits woord voor “slecht eten”.
Hash House Harriers in Thailand
Gaandeweg verspreidde zich het idee van Hash House Harriers over de hele wereld en op dit moment zouden er wel meer dan 5000 HHH-clubs wereldwijd zijn. In de jaren tachtig van de vorige eeuw kreeg ook Thailand zijn Hash House Harriers, die in Bangkok, Pattaya en Phuket voor elke sportieve bierliefhebber toegankelijk zijn. Voor hun plaatselijke activiteiten en andere bijzonderheden hebben ze alledrie een eigen website en facebook pagina.
The Hash
Over het hoe en waarom lid te worden van een Hash House Harrier club, schreef een lezer een verhaal, dat te lezen is in een recente nieuwsbrief van de NVT Pattaya, waarvan ik hieronder een deel citeer:
Een klein jaar geleden wilde ik mijn sociale activiteiten wat uitbreiden en besloot mee te doen met de ‘ Pattaya Hash House Harriers’. In een open wagen werd een groepje – in kleurrijke shirts met soms wat dubieuze opschriften – naar ‘de jungle’ gebracht. Daar was een trail uitgezet door een paar hares (hazen), die wij mochten wandelen of rennen. Soms waren we de weg kwijt en werd er geroepen ” on on”… Wanneer de eerste renner binnenkomt, gaat de wagen open en krijgen we een eenvoudige maaltijd. Tot zoverre: alles normaal…
Maar dan worden er twee blokken ijs neergelegd en begint de Cirkel. Wie wat aparts gedaan heeft mag (al of niet op je blote billen) op het ijs gaan zitten, de spot wordt met je gedreven en je moet een slokje bier nuttigen, terwijl je enigszins schunnig toegezongen wordt.
De cirkel wordt afgesloten met een gezamenlijk lied en nog een blikje bier voor de luidruchtige rit terug. Een paar keer per maand gooi ik zo alle remmen los. Ook al is je conditie nog zo goed, wanneer je niet tegen wat zwarte humor kunt: kom niet!
Zondag 1 januari was er de ‘Hangoverloop’ en in plaats van bospaden, plantages of struikgewas, werd ons gezelschap nu langs …. de vele bierbars in Pattaya geleid. We eindigden in opperbeste stemming in de Cocktailbar van June, een fervent lid van de club. Een nieuwe ervaring, want normaal ben ik geen tooghanger of Hashliefhebster.
Zal de Hash dan toch zijn wat kwade tongen beweren: ” Een wandeling voor sportievelingen met een drankprobleem”!?
Bron: Wikipedia/NVT Pattaya
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
De groep die ik ‘ in mijn stukje’ beschreef is ” Pattaya Jungle Hash ” en elke eerste en derde zondag van de maand is er een run. Je hoeft je niet op te geven, maar zorg ervoor om zeker voor drie uur aan de Buffolo Bar op 3d road te zijn, want van daaruit vertrekken de busjes naar de uitgezette trail. Reken op 500 baht voor vervoer, eten en drinken. Dames betalen minder!
De wandeling is maximaal vijf kilometer en de runners zo’n acht. Het gaat er familiaal aan toe. In de cirkel hierna mag je op krukjes of eigen stoel zitten.Er doen zo’n 35 mensen mee. De ‘ de diehards ‘ gaan daarna door met drinken in een bar bij terugkeer.
Een veel grotere groep – ” Pattaya Hash Harriers ” – loopt elke maandag en vertrekt ook vanaf Buffolo Bar.
In de lang durende Cirkel na de run mogen de zeventig plussers zitten. Eten wordt soms voorzien, maar is er zeker in de bar, waar men in grote getale naar toegaat na de samenkomst. “On on”
De Hash House Harriers was founded in 1938 in Kuala Lumpur. De eerste GM was Albert Gispert (“G”), een engelse Chartered Accountant. De eerste leden waren zijn vrienden Cecil H. Lee, Frederick “Horse” Thomson, Eric Galvin, H.M. Doig, and Ronald “Torch” Bennet. Gispert kwam in 1941 om het leven tijdens de verdediging van Singapore tegen de Japanse aanval. Na WWII verspreidde het zich wereldwijd zodat tegenwoordig in bijna ieder land local chapters zijn te vinden. Een daarvan is de Whitehouse HHH waar Bill Clinton lid van was.
De grootste HHH in Thailand is de Phuket HHH, met gemiddeld 120 runners iedere zaterdag.
In 2019, na het lezen van een verhaaltje in het boek ‘Thaise Perikelen’ geschreven door Theo van der Schaaf over de Hash House Harriers in Hua Hin, ben ik op maandagmiddag naar de Buffalo Bar op 3rd Road in Pattaya gegaan, in een gereed staande baht bus gestapt en heb ik mijn eerste run met de Pattaya Hash House Harriers gedaan. Inmiddels heb ik al meer dan 150 Hash runs gedaan, variërend van eenvoudige wandelingen van zo’n 4 km tot zeer inspannende runs van meer dan 15 km door lastig terrein met bijv. water, modder, steile heuvels, tapioca velden, rubber plantages, palm bomen, door struikgewas, etc . De runs zijn voornamelijk ergens in een landelijke ‘jungle’ omgeving op zo’n 15 – 20 km buiten Pattaya. Sinds ik naar de Hash House Harriers ga, is mijn verblijf in Pattaya een stuk aangenamer geworden. Het is een goede manier om de landelijke omgeving buiten Pattaya te leren kennen en om allerlei mensen afkomstig van overal uit de wereld te leren kennen. Omdat een aantal van deze mensen hier al heel veel jaren verblijft, is het ook een goede manier om meer te weten te komen over Pattaya/Thailand.
De Hash is bedoeld als een combinatie van wandelen/hardlopen, bier drinken (maar zonder alcohol kan ook!) en lol maken. De lol is wel van de categorie ‘onderbroeken lol’ dus misschien niet voor iedereen geschikt.
Wil je meer weten over deze ‘Drinking club with a walking problem’ in Pattaya, kijk dan op de website: https://www.pattayah3.com/ Voor de ‘Run Reports’ van voorgaande Hash runs met foto’s en een beschrijving van de run, zie: https://www.pattayah3.com/PH3/RunReports.html