Badminton in Pattaya

Ik heb mijn hele leven redelijk veel aan sport gedaan. De laatste 20 jaar was ik voetbalscheidsrechter, een hobby die ik hartstochtelijk beoefende.

Toen ik in Thailand ging wonen, ging dat niet helaas niet meer. Je bent als zestiger toch wat te oud en bovendien kregen de Thaise scheidsrechters hier de voorkeur. Maar je moet toch wat aan je conditie doen en bovendien zorgen, dat dat buikje niet al te snel blijft groeien vanwege het goede leven in Thailand.

Rek- en strekoefeningen op een hobbelig voetbalveld van een school, joggen op Pratumnak Hill en uren wandelen door Pattaya, ik heb het allemaal gedaan. Ach, natuurlijk heeft het wel wat geholpen, maar dit soort “sport” gaf mij niet echt voldoening. Je doet het alleen, in feite is het stomvervelend. Om die reden is lopen op een bewegende band in een gym ook absoluut niets voor mij.

Badmintonhal

Onlangs werd ik door enkele biljartvrienden uitgenodigd eens mee te gaan naar een Badminton Hal. Badminton? Dat spelletje, waarbij kinderen proberen een shuttle met een kleine racket wat in de lucht te houden? Oh, ik heb het wel eens op straat gespeeld, maar is het echt wat?

Niettemin nam ik de uitnodiging – na veel aandringen – aan. Ik voorzag goed gespierde mannen in mooie badminton-sportkleding, badminton-schoenen, dure rackets; wat moet zo’n ouwe knar als ik daar nou? Ik kan u vertellen, dat er weer een wereld voor mij openging.

Ik ging naar de Diamond Badminton Hal op 3rd Road, ca. 100 meter na het eerste stoplicht voorbij Tony’s Gym richting Jomtien. Een grote hal met 7 badmintonbanen, geen airco, maar ook niet al te warm daarbinnen. Dat laatste is niet waar, want tijdens en na het spelen blijkt de hal een ware sauna te zijn.

Opvang

Naast mijn twee vrienden Olly en Gino waren er nog een stuk of twaalf anderen aanwezig, een stuk of twaalf expats, maar ook enkele jongere Thai. Niks dikdoenerij over de vaardigheid of zo en ik werd onmiddellijk in het gezelschap opgenomen. Geen racket? Nou, dan neem je toch even een racket van mij? Ken je de regels niet? Geen probleem, vertellen we je wel als je aan het spelen bent.

Ik werd meteen in het diepe gegooid en gevraagd met een partner een dubbelspel te spelen. Natuurlijk vlogen aanvankelijk de shuttles om mijn oren, maar gaandeweg kreeg ik het spelletje wel enigszins door en kon ik aardig meekomen. Ook alle andere spelers zijn geen profs en maakten veel fouten, maar geen mens die zich daar aan ergert of zich daarover opwindt.

Conditie

Het is veel bewegen in een leuk spelletje en heel veel zweten kan ik u vertellen. Twee uurtjes met tussenpozen spelen en je bent afgemat, het zweet ontloopt je door poriën over je hele lichaam. Ja, er worden wedstrijdjes gespeeld met steeds wisselende teams, waarbij de uitslag volkomen onbelangrijk is.

Moe, maar uiterst voldaan ging ik terug naar huis. Drie keer in de week doe ik het nu en nu al zeg ik, dat het voor mij een prima oplossing is om aan mijn conditie te werken. Eén van de spelers, een vijftiger, vertelde mij, dat hij in zes weken al 5 kilo was afgeslankt. Een mooi vooruitzicht!

Kosten

Om de kosten hoeft niemand het te laten. Zonder lidmaatschap kost het 130 Baht per uur, met lidmaatschap nog een stuk minder zelfs. Speciale kleding of schoenen mag wel, maar hoeft absoluut niet. Een echte aanrader voor iedereen, die aan beweging wil doen in een relaxed sfeertje van sympathieke Farangs en aardige Thai.

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
• Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?