‘Wat zoekt een farang toch in zo’n boerentrien uit de Isaan?’
Als je in Thailand een gesprek aangaat met iemand uit Bangkok die zichzelf in de middenklasse begeeft, hoor je soms pijnlijke generalisaties als het gaat om de partnerkeuze van een farang. Vorige week had ik via een gezamenlijke kennis een gesprek met een Bangkokiaan op een feestje. De man sprak goed Engels en had een uitgesproken mening over dit onderwerp. Een verslag van dit gesprek, in een interviewstijl, kun je na de inleiding in dit artikel lezen.
Thailand is een land waar de sociale hiërarchie en klasse een aanzienlijke invloed hebben op het dagelijks leven en de sociale interacties. In deze klassenmaatschappij wordt van individuen verwacht dat ze een huwelijkspartner kiezen uit dezelfde sociale klasse, een gebruik dat zowel de sociale structuur als familiebanden versterkt. Deze ongeschreven regel bevordert de harmonie binnen gemeenschappen en zorgt voor het behoud van sociale normen en waarden. Echter, de dynamiek van deze traditionele verwachtingen komt onder druk te staan door globalisering en de toenemende interactie met andere culturen, vooral door relaties tussen Thaise vrouwen uit de Isaan-regio en westerse mannen.
De Isaan, gelegen in het noordoostelijke deel van Thailand, wordt vaak gezien als minder ontwikkeld in vergelijking met de metropool Bangkok en andere stedelijke centra. Dit heeft geleid tot een algemene perceptie onder sommige stedelingen dat de mensen uit Isaan, met hun landelijke levenswijze en traditionele gebruiken, niet voldoen aan de ‘beschaafde’ normen van de hogere sociale klassen in Thailand. Deze kloof wordt nog duidelijker in de context van persoonlijke relaties en huwelijk, waar de keuze voor een partner uit een andere sociale klasse vaak wordt gezien als het doorbreken van een cultureel taboe.
In het licht van deze complexe sociale dynamiek presenteren we een interview met een Thaise man uit Bangkok, die zijn onbegrip en afkeuring uitspreekt over de relaties tussen buitenlandse westerse mannen en Thaise vrouwen uit de Isaan. Volgens hem missen deze vrouwen het niveau en de verfijning die volgens hem noodzakelijk zijn in de hogere kringen van de Thaise maatschappij. Dit gesprek biedt niet alleen inzicht in de persoonlijke overtuigingen van de geïnterviewde, maar werpt ook licht op de bredere maatschappelijke opvattingen en harde vooroordelen die nog steeds bestaan in het hedendaagse Thailand.
Wat zoekt een farang toch in zo’n boerentrien uit de Isaan?
De expat: Goedemiddag, meneer Somchai. Bedankt dat u bereid bent om met mij te praten. U heeft sterke meningen over de sociale dynamiek in Thailand, met name over de relaties tussen buitenlandse mannen en vrouwen uit Isaan. Kunt u daar meer over vertellen?
Somchai: Natuurlijk. Kijk, het is geen geheim dat veel mannen uit het Westen hierheen komen en relaties aangaan met vrouwen uit Isaan. En eerlijk gezegd, ik snap het niet. Waarom zou je, met alle (financiële) mogelijkheden die je hebt, kiezen voor iemand uit de laagste sociale klasse? Deze vrouwen komen uit achtergestelde agrarische gebieden, met een eigen taal, eten en cultuur. Meestal hebben de Isaaners weinig onderwijs genoten, en ook hun manieren laat veel te wensen over.
De expat: U heeft het over manieren en onderwijs. Kunt u specifieker zijn over wat u ziet als tekortkomingen bij deze vrouwen?
Somchai: Kijk, veel van deze vrouwen kennen nauwelijks normale tafelmanieren of andere fatsoensnormen. Hun hele aanwezigheid, de manier waarop ze praten, hoe ze zich kleden, het straalt een gebrek aan geld en beschaving uit. Ze hebben simpelweg niet het niveau dat we hier in Bangkok gewend zijn. Het is alsof ze uit een volledig andere wereld komen, een die ver achterloopt op de onze. Een flink aantal dames uit de Isaan zijn actief in de seksindustrie of hebben laaggeschoolde banen, dat zegt toch genoeg?
De expat: En toch kiezen veel buitenlandse mannen ervoor om juist met deze vrouwen relaties aan te gaan. Hoe verklaart u dat?
Somchai: Ik denk dat het een kwestie is van exploitatie. Deze mannen profiteren van de economische situatie van deze vrouwen. Misschien vinden ze het ook wel makkelijk dat deze vrouwen uit een ‘mindere’ klasse komen, omdat ze denken dat ze hen kunnen domineren of controleren door hen financieel afhankelijk van hun te maken. Het is een soort machtsdynamiek die mij erg ongemakkelijk lijkt en zeker niet gelijkwaardig. Daarom mislukken dit soort relaties ook vaak.
De expat: Begrijpt u dat uw visie als bevooroordeeld of zelfs denigrerend kan worden beschouwd?
Somchai: Ik begrijp dat mijn mening niet door iedereen wordt gedeeld, maar dit gaat over het behouden van een bepaald niveau van beschaving en cultuur in onze maatschappij. Ik zeg niet dat deze vrouwen niet in staat zijn tot verandering of aanpassing, maar er is een duidelijk verschil in achtergrond en opvoeding dat niet genegeerd kan worden.
De expat: Hoe ziet u de toekomst van deze relaties tussen buitenlandse mannen en Isaan vrouwen?
Somchai: Het is moeilijk te zeggen. Misschien dat met tijd en onderwijs de kloof kan worden overbrugd. Maar het vraagt om een bewuste inspanning van beide kanten, niet alleen van de vrouwen uit Isaan, maar ook van de buitenlandse mannen die ervoor kiezen om met hen een relatie aan te gaan. Ze moeten zich bewust zijn van de culturele en sociale klasse waarin zij zich begeven.
De expat: Bedankt voor uw tijd en uw inzicht, meneer Somchai. Maar ik wil wel opmerken dat ik het niet met u eens ben. Mijn vrouw komt ook uit de Isaan, is niet hooggeschoold, maar heeft zeker wel niveau. En ik ben erg gelukkig met haar.
Somchai: Ja, natuurlijk kun je ondanks klassenverschillen wel gelukkig zijn met elkaar. Toch wordt er in de Thaise maatschappij anders naar gekeken. Ik hoop dat mijn perspectief bijdraagt aan een bredere discussie over deze kwesties.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column19 november 2024Column – Thailand: Het land waar de glimlach een uniform draagt
Column18 november 2024Columm – Gouden Illusies in Thailand: Over gebakken lucht en glimmend geluk
Column17 november 2024Column – Welkom in Statusland: een glimlach met een bijsluiter
Column16 november 2024Column – Het verborgen probleem van het Thaise onderwijs
Ik zou aan die Mijnheer de vraag stellen of er dan niet kan worden gezorgd dat iedereen in Thailand kan genieten van een goede opleiding en opvoeding. Niet iedereen heeft het geluk geboren te worden bij welstellende mensen. Waar je wieg staat wordt je toekomst bepaalt. Verder vind ik niet dat rijke mensen bepaald beter beleefder en of eerlijker zouden zijn wat deze Mijnheer toch precies wil beweren. In onze contreien is wie je bent even belangrijk dan wat je bent en dat is een goede zaak.
Deels niet eens met je mening. Je toekomst word ook een deel bepaald door je karakter. Wij hebben een goede vtiendin die afkomstig is uit Loei. Heeft een oudere zus en broer en werd geacht, om voor de koeien te zorgen. School was enkel bedoeld voor haar broer. Zij wilde echter onbedingt naar school en moest dus zelf zorgen dat ze dit voor mekaar kreeg. Heeft zelfs met een staatslening 2 jaar universiteit gedaan. Heeft nu een zeer goede baan en woont in chiang mai. Hangt dus ook van het karakter af, of ze gehoorzaam zijn aan de familie of niet.
Klopt helemaal, beste Nicky. Ik denk zelfs dat veel oudere farang-gepensioneerden in een wiegje gelegd zijn van een gezin met veel kinderen, waarin de vader als ambachtsman hard en lang werkte en moeder het huishouden bestierde. In zo’n gezin was de mogelijkheid om door te leren slechts beperkt tot hooguit Mulo-onderwijs. Op karakter hebben veel van die kinderen er een goed leven van gemaakt, mede ook omdat de omstandigheden er nadien naar waren. En nog steeds: mijn kinderen hebben door stug studeren prachtige carrières, terwijl zowel wijlen mijn eerste vrouw als ikzelf uit lage-inkomen-families afkomstig zijn. Aan ons hadden de kinderen wat studie betreft geen voorbeeld. Maar wat zij wel kregen was doorzetting en een goed eigengevoel. Ik zie dat ook in mijn huidige Thaise omgeving. Bijvoorbeeld: een dochter van een kennis werd destijds door haar vriendje zwanger gemaakt. Ze moest haar schoolopleiding stoppen. Maar toen haar zoontje 5 was en zelf naar de lagere school, is zij ook weer gaan studeren en is nu bank-office-manager hier ter plaatse.
Ik heb het gevoel dat het hier niet zozeer gaat over verschillen in klassen, hoog en laag sociaaleconomisch, maar meer over verschillen in gewoonten en gebruiken tussen Bangkok en de Isaan. In Bangkok wonen immers ook heel veel (afstammelingen van) mensen uit de Isaan die zich tot op zekere hoogte, bijvoorbeeld wat betreft taal en kleding, hebben aangepast aan Bangkokse gewoonten. Het maakt op mij de indruk van meer culturele dan status verschillen. Ik herinner mij de klachten over dicsriminatie van een goede arts-specialist waarop neergekeken werd vanwege zijn Isaanse afkomst, zijn wat donkere huidskleur en zijn licht Isaans accent. Ik hoor in de antwoorden van meneer Somchai een meer racistische toon. Afkomst en niet status speelt de hoofdrol.
Meneer Somchai moet ook oppassen Tenslotte was de moeder van wijlen koning Bhumibol, vrouw van prins Mahidol na Songkla, van zeer eenvoudige afkomst. Haar vader en moeder waren marktkooplieden. En de laatste drie echtgenotes van koning Vajiralongkorn komen uit de lagere-middenklasse.
Jazeker Tino,
Thailand heeft álle mensen nodig voor ‘n evenwichtige samenleving.
Wat zouden we ervan vinden wanneer morgen álle, maar dan ook álle mensen uit Isan van Bangkok zouden vertrekken, laten we zeggen, voor ‘n maand!
Hierdoor zou Thailand tegen ‘n bankroet aanzitten!
Geen taxties, bestuurders v d metro en skytrain. Serveersters, schoonmaker(sters) koks en kooksters van gewone- maar ook gerenommeerde restaurants. 80% van de 7-eleven dicht. Huisvuil zal zich tegen de daken opstapelen met ratten erbij. Bars en entertainment draait op Isaners.
Wereldwijd komt Bangkok/Thailand negatief op elke journaal en TV-programma’s.
Dus Dhr Somchai moet blij zijn dat veel Farang op Isaanse inwoners vallen, want ook dáárom bezoeken tientallen miljoenen buitenlanders Bangkok. Niet énkel voor het Koninklijk paleis, War Arun en Wat Pho.
Tel je knopen Khun Somchai!
helaas gaat het nog verder, enige jaren geleden waren er ” zichzelf hoger geclassificeerde” personen noemende van voornemens en vinden/vonden dat je de arme boeren en platte land mensen geen stemrecht moest geven, want die plattelanders waren te dom om te stemmen ,het stemmen voor een regering moest voorbehouden zijn aan de “ontwikkelde” en sociaal betere stadse Thai.
Deze Thai hebben zeker nog nooit van discriminatie gehoord en gelukkig is het zo ver niet gekomen.
Gr. Arno
Wat een flauwe kul. Er bestaan heel wat boerentrienen die fantastische vrouwen zijn. Die meneer Sumchai uit Bangkok is typisch iemand met grote vooroordelen.
Dat is waar veel mensen uit streken zoals de Isaan moeite mee hebben. De arrogantie van die meneer.
Ik heb vroeger veel met Thaise collega’s gewerkt (allemaal uit Bangkok) en daar waren best aardige vrouwen bij, maar geen een die mijn Isaanse vrouw kon vervangen.
Het superioriteit gevoel druipt er van af. Op alle niveaus afstand bewaren door als ‘zelf verheven’ minderheid aan de macht te blijven. Ach, dat was vroeger in Europa ook zo. Aristocraten werden met aristocraten gehuwd en dat was dan een goede reden er een minnares, uit een lagere klasse, doch wel gewillig, op na te houden. Klinkt in Thailand met ‘mia noi ’ bekend, toch…? Is dat ook een eigenschap van die geweldige traditionele, sociale Thaise cultuur? Huwen met ‘soortgenoten’ voor het imago, maar met die ‘verfoeide’ lagere klasse voor het lekker. Hypocrisie ten top.
Maar zoals in Europa zal dat ook hier ten onder gaan. Door globalisering en betere gelijke educatie. Maar bovenal door geld: de nieuwe rijken. Want wat ben je als ‘cultureel en sociaal verhevene’ als je door omstandigheden geen cent te makken hebt? Juist, dan huw je een fortuinlijke Isaanse schone met veel Bahtjes…. Dag sociale en culturele maatschappij. Komt in Thailand wel wat later, zoals met alles…
Alleen al het idee om mensen een prijskaartje om te hangen is om te kotsen.
Het voorbeeld van Bangkok versus Isaan is algemeen bekend maar ook hier in de Isaan waar ik woon zijn er mensen die zich beter vinden dan andere mensen, hier in het dorp waar ik woon zijn er enkele Moo baan, de mensen die daar wonen zie je nooit op dorpsfeesten.
Ik heb nog een heel goed voorbeeld, toen ik nog niet hier woonde maar 3 maanden per jaar hier was organiseerde mijn vrouw en ik telkens een BBQ ongeveer een week voordat ik weer terug ging naar Nederland.
Iedereen is dan welkom en het is dan altijd heel gezellig, nu hadden we nieuwe buren gekregen een gepensioneerde directeur van een groot bedrijf met zijn vrouw en dochter,ik had wel eens een praatje gemaakt met hem en wij waren ook op de housewarming geweest en ik had de indruk dat het aardige mensen waren, totdat hij ineens opstond en met veel gebaar het feest verliet,mijnheer begreep niet dat ik ook een jongeman met een verstandelijke beperking had uitgenodigd, deze jongen kent iedereen in het dorp en is de meest vriendelijke jongen die ik ken, hij doet vaak klusjes voor ons en in het dorp zorgt eigenlijk iedereen dat hij niets te kort komt.
Met de nieuwe buurman is het contact niet meer zo warm,wel met zijn vrouw die hoe kan het ook anders uit een eenvoudige familie komt.
Ik kan nog wel een paar voorbeelden, het is stuitend hoe sommige mensen op andere mensen neerkijken.
De houding van de nieuwe buurman komt voort uit het Boeddhisme. Boeddhisme kent zoals meerdere levensfilosofische en religieuze stromingen geen gelijkheidsprincipe. Thailand en omgeving, plus China en India, samen goed voor meer dan een derde van de mensheid, kennen per definitie een ongelijkheid tussen de mensen. Vanaf de geboorte worden kinderen met dit principe vertrouwd geraakt en geleerd dit principe uit te dragen. Thai mensen zullen elkaar bij een eerste ontmoeting eerst “scannen” alvorens iets met elkaar van doen te krijgen. De Wai is er een begin van. Die wordt hoog ingezet als iemand van een duidelijk hogere stand wordt ontmoet. De buurman laat het tegenovergestelde zien. Hij vertrekt met veel misbaar, maar was je familie geweest dan had hij geëist dat de jongen zou zijn weggestuurd.
In de Westerse wereld is er sinds de Verlichting in de 18e een neiging naar gelijkheid, en omdat die nooit te bereiken is in ieder geval naar gelijkwaardigheid. De eeuwen daarvoor waren tijden van absolute heerschappij en hiërarchie. Anno 2024 kan ik vele voorbeelden noemen waarin de één absoluut niet in de nabijheid van de ander wil verkeren. Maar inderdaad: met wat meer empathie en sportiviteit was de buurman anders omgegaan bij het ontwaren van de buurtjongen. Dat had van grootsheid van karakter getuigt, maar naar blijkt heeft hij die niet. In Thailand geldt immers: eerst ik, daarna een tijdlang niets, en dan pas jij! Lees kranten en zie de media er maar op na.
Kan Somchai best begrijpen, echter als iedereen gelukkig is geen probleem.
Tsja een lastige materie omdat je in dit onderwerp heel gauw heilige huisjes intrapt. Maar in de praktijk kiest de farang niet vaak zijn deerne, maar zijn deerne heeft hem gekozen . En waar die dames werken is meestal de visvijvers in Pattaya . En juist die vrouwen nemen hun vangst mee naar Isan.
De ene is de andere niet.
Omstandigheden kunnen personen ook maken en/of veranderen.
Is niet specifiek van toepassing op Isaners natuurlijk…. er zijn wel meer arme regio’s in Thailand en waar je veel minder over hoort.
Maar o.a. die:
– nu in Bangkok werken/wonen en af en toe terugkeren en zich dan beter voelen dan hun vroegere dorpsgenoten, nu ze meer geld verdienen…
– nu met een farang getrouwd zijn en zichzelf nu een hoger status aanmeten en (komen) pochen tegenover hun vroegere dorpsgenoten nu ze over geld beschikken of een eigen huis hebben …
Je ziet het zelfs onder elkaar in Nederland en België
Het hangt van het karakter van de persoon af. Sommige zullen veranderen als hun situatie verandert, andere zullen dat niet.
ik zag in Udon Thani enorme huizen, de een nog mooier dan de andere. Het lijkt wel een wedstrijd van de falangs om hun vrouw te tonen dat ze rijk zijn. Wat dat bereft begrijp ik de heer Somchai heel goed. waarschijnlijk bedoelt de beste man dat je nooit een thaise 65 plus man tegenkomt met een thaise vrouw die zijn dochter had kunnen zijn
“.waarschijnlijk bedoelt de beste man dat je nooit een thaise 65 plus man tegenkomt met een thaise vrouw die zijn dochter had kunnen zijn”
Als wettige echtgenoot misschien niet direct ……
Maar of er dan geen relaties zouden bestaan tussen een Thaise 65 + en jonge Thaise vrouwen is weer wat anders.
Beste hans, ik denk dat je de plank flink mis slaat. In Thailand zorgt een welgestelde Thaise 65-plusser dat ie met vrouwen in een leeftijd van zijn kleindochters prima aan zijn gerief komt. Thailandblog biedt een scala van informatie, ook op dit vlak. Over het verschijnsel Mia Noi zie: https://www.thailandblog.nl/?s=mia+noi&x=0&y=0
Ik denk dat het grotendeels niet klopt. Ik heb wel de indruk dat verhoudingsgewijs veel farangs geen hoge opleidingsachtergrond hebben en daardoor meer overeenkomsten met vrouwen uit de Isaan hebben. En dan bedoel ik natuurlijk niet de punten die volgens de geïnterviewde, Isaanse vrouwen niet hebben)
Juist niet. Verhoudingsgewijs de meeste farang met een vrouw uit de Isan hebben absoluut een hogere opleidingsachtergrond, maar omdat zij in NL met hun dito ex enkel moesten concurreren, kiezen zij nu voor meer relationele en emotionele gelijkwaardigheid. Vraag maar eens na: ik zelf heb een HBO++ achtergrond, Tino en Maarten hebben een artsen-opleiding, Peter-redactie komt uit de ICT, Ronny een gewezen marinier, Hans Bos is journalist, Erik is belastingdeskundige, etc.etc. En wat dacht je van de vele farang die in Thailand komen rentenieren en met een Isaanse ega hun oude dag vieren. Hoe zouden zij hun fortuin hebben gemaakt. Al die mensen genoemd zeer zeker niet de minste qua intellect.
Sorry hoor,ik heb het gevoel dat meneer de expat hier iets wil aanspreken,waarmee hij Khun Somchai zover deze überhaupt bestaat, zijn gedachtengang wil laten spreken.
Ik denk dat het haast bij iedere expat wel bekend zal zijn,waarom velen van ons juist met deze lagere sociale klasse in contact komen.
Niet dat deze vrouwen minder zijn,als de z.g.n hogere sociale klasse, die het geluk hadden om geboren te worden in een andere wieg, wel nee!!
Velen hebben door het jarenlange wanbeleid van deze z.g.n.hogere klasse,helemaal geen echte kans gehad op goed onderwijs.
Niet verwonderlijk dat velen dan,ergens in de Isaan op een boerenbedrijf of in de uiterst slecht betaalde arbeids sector terecht komen.
Die deze kansloze armoede achter zich wil laten,blijft hoogstens de droom om in het nachtleven,of daar waar veel toeristen verblijven, een farang te zoeken.
De verhaaltjes dat iemand een vrouw toevallig in een tempel,bureau of universiteit kennen geleert heeft,zijn zo zelden als een klaverblad met vijf blaadjes.
Ik bewonder een vrouw die een systeem het hoofd kan bieden,om een haast onomgaanbare armoede te omgaan.
Het zijn erg vaak ook vrouwen die best leerwillig zijn,en vaak meer talenten bezitten als velen uit de z.g.n betere klasse.
En meestal zijn het deze vrouwen, waarvan de schrijver ook best weet waarom, en hij Khun Somchai’s mening helemaal niet voor nodig heeft.
Aan al de ” hooggeplaatste ” Bangkokianen
Jullie zijn racisten tussen eigen bevolking.
Nooit wil ik een omhoog gevallen druppel uit Bangkok. Deze denken dat ze elitair zijn. Maar ook dezen zijn ocharme dwaze sukkelde over gans de lijn met adoratie problemen tov bepaalde instituten.
Mijn echtgenote (al weer 12 jaar) is ook zo’n boerendochter. Als ik zie hoe de familie onderling met elkaar omgaat en het respect naar de ouder(e) dan kunnen wij Nederlandse westerlingen in algemene zin daar nog wat van leren. Wij wonen in NL. Het sociale leven in de Isaan is niet te vergelijken met hier. Mijn vrouw hecht waarde aan de traditionele Thaise levensvorm en daar kan ik prima mee leven. Ze zal in tegenstelling met velen die hier heden ten dage binnenlopen, zich altijd respectabel gedragen in onze maatschappij zoals ze is opgevoed. Ze is ruim 10 jaar lerares geweest op een basisschool in Bangkok en heeft daarom ook wat ruimer zicht op het bestaan. Ze is geenszins een boerentrien evenals haar zus en broers die ook veel betekenen in hun Isaanse leefomgeving. Bij hen is het arbeidsethos nog in orde. Ik sta er wel eens van te kijken als ik soms mee ga naar hun bouwprojecten. Iedereen is verschillend (gelukkig). Er zijn zeker echte boerentrienen, die heb ik uiteraard gezien maar de sociaal-menselijke kant is gemiddeld beter dan in NL en dat is erg belangrijk.