Een bijzonder verhaal die ik enige tijde geleden hoorde en bij mij de nodige verbazing oproept. Een kennis van Thaise dame had een Nederlandse man leren kennen. Zij had haar vishengel in de Facebook vijver uitgeworpen en deze man aan de haak geslagen.

Ik ken zijn naam niet maar we noemen hem voor het gemak maar ‘Piet’. Even voor het juiste perspectief, Piet uit Holland is 54 jaar en het Thaise vissertje is 26 lentes jong. We noemen haar ‘Boo’.

Take care

Boo zat al enige tijd werkeloos thuis na twaalf ambachten en dertien ongelukken. Van fabrieksmedewerkster, tot winkelbediende en van kamermeisje tot kassier in een bar. Het was allemaal geen succes. En omdat de Thaise schoorsteen ook moet roken, greep Boo maar weer naar een beproefd concept: een farang boyfriend, ‘who can take for me’. En zo was ze uiteindelijk via Facebook bij Hollandse Piet uitgekomen. Dat is overigens niet echt moeilijk. Even voor de onnozele onder ons, Thaise dames hebben meestal flink wat hengels uitstaan in de Facebook of datingsite vijver. Dit om de kans op een vette vis aanzienlijk te vergroten.

Piet was kennelijk erg in zijn nopjes met zijn jonge Facebook vriendin, na enige tijd besloot hij Boo te gaan opzoeken in Thailand. Zo gezegd, zo gedaan en het resulteerde in een leuke vakantie van twee weken.

Het bloed van Piet wat normaal gesproken zijn hersenen moet voorzien van de noodzakelijke zuurstof was inmiddels naar zijn kruis gezakt, want zijn nieuwe Thaise aanwinst was kennelijk erg lief voor hem geweest.

Sponsor

Bij het emotionele afscheid op de luchthaven beloofden ze elkaar eeuwige trouw en liefde. En nog belangrijker, Piet besloot voor Boo te zorgen. Tijdens de onstuimige vakantie had hij al alles betaald en menig cadeautje voor haar gekocht. Echter, ook bij het afscheid, met traantjes in de ogen, had hij zijn hand over zijn gulle hart gestreken en 40.000 baht (!) in haar zijdezachte Thaise handjes gedrukt. Daar kon ze wel even een maandje mee vooruit, had hij er nog bij gezegd. Het mocht zijn liefje immers aan niets ontbreken.

Onbetrouwbaar

Eenmaal terug in Nederland maakte hij zijn belofte waar en stortte een maand later keurig netjes 20.000 baht (!) op de bankrekening van Boo. Zij blij en hij kennelijk ook. Maar nu komt het. In maand drie kwam er plotseling een kink in de geldkabel. Hij stuurde nog maar 8.000 baht op. Boo was in alle staten. Hollandse Piet was in haar ogen een onbetrouwbaar stuk vreten. Boo stortte haar hart uit bij een vriendin en liet haar weten te willen kappen met Piet. Ze besloot om maar weer te gaan werken zodat ze niet verrast zou worden door de volgende maandelijkse storting van Piet.

De reactie van Boo begrijp ik op zich nog wel, gezien de degressieve tendens in de abonnementsbijdrage van Piet. Waarschijnlijk zal de volgende storting nog wel lager zijn of helemaal stoppen. Echter, van het gedrag van landgenoot Piet begrijp ik weinig. Op zich heb ik niets tegen een financiële ondersteuning van een Thaise partner. Velen van ons doen dat en dat valt uit te leggen. Maar waarom ga je iemand die je nauwelijks kent zoveel geld geven? Natuurlijk moet hij dat zelf weten, het is tenslotte zijn geld, desnoods steekt hij zijn sigaren aan met briefjes van 50 euro. Maar voor anderen waaronder zijn ‘vriendin’ Boo is het moeilijk te volgen.

Geldsmijterij

Het lijkt weer een voorbeeld waarbij de lust (van liefde kan nog geen sprake zijn in zo’n korte tijd) het wint van het gezonde verstand. Eenmaal in Nederland en bijgekomen van de vele ‘happy nights’ is hij kennelijk weer bij zinnen gekomen.

Zowel de vriendinnen van Boo als zij zelf verbazen zich over het bijzondere gedrag van deze farang. Zijn geldsmijterij heeft hem weinig respect opgeleverd. Piet komt nu vooral vreemd en onbetrouwbaar over in de ogen van zijn vriendin Boo.

Een klein rekensommetje leert dat Piet (vliegticket, hotel, etentjes, cadeautjes en maandelijkse sponsorbijdrage) voor twee weekjes romantiek in Thailand en ‘taking care’, een kleine 5.000 euro heeft stukgeslagen. Een groot deel hiervan is in de zakken van zijn tijdelijke vakantievriendin verdwenen. Een kostbare vakantie, ondanks de zevende hemel van Piet.

Moraal van het verhaal? Verlies niet je hoofd en creëer geen huizenhoge verwachtingen, dat kan alleen maar uitlopen op een teleurstelling.

Over deze blogger

Peter (redactie)
Peter (redactie)
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".

13 reacties op “Thaise schatjes en vissen in de Facebook vijver”

  1. wibar zegt op

    Ach tegen het tarief van een callgirl in nederland (ong.200 per uur) zou je met 14 nachten en dagen een godsvermogen kwijt zijn dus eigenlijk is hij nog steeds spekkoper. 🙂

  2. Rob zegt op

    Ls,

    Leuk artikel, heel herkenbaar. Er zijn geen betere lessen dan ‘levenslessen.’
    Rob

  3. jhvd zegt op

    Beste lezers,

    Natuurlijk is alles mogelijk,
    Voorspelbaar is er niets, ( noem het gokken ) ook dat is geen goed woord maar, hoe noem je het dan als je zoekende bent naar geluk liefde enz. dat zeer moeilijk invoelbaar.
    Uit ervaring weet ik dat het al gauw een paar jaar kan duren met alle ups en downs, maar welke tijd heb je er voor over ook dat is niet aan te geven ( omdat je niet weet waar je aan bent begonnen.

    Het is eigenlijk net zo onzeker als je zelf, maar niemand die het weet.
    Na een paar jaar weet ik het ( tot nog toe 17-9-2017 ) ik heb denk ik geluk,hoop ik.
    Het blijft altijd een miserie ( dan heb ik het over mensen waar ook vandaan ) dus ook je zelf.

    Hartelijke groet,

  4. marcello zegt op

    Lekker op Vakantie gaan, respecteer de dames en heb een leuke tijd met hen. Geef ze af en toe een kadootje en geniet beide. Verder niets maar beter is het om het volgende jaar weer terug te komen.

  5. Sjaak S zegt op

    Ik hoop dat ik het goed gelezen en begrepen heb. Die man gaat dus een onbekende vrouw geld sturen en niet zo’n beetje. Dan stopt hij na een tijdje ermee en zijn nieuwe aanwinst kan dat niet begrijpen en vindt hem onbetrouwbaar.
    Wat ik intussen geleerd heb in Thailand zul je meer respect van een vrouw krijgen wanneer je eerlijk bent met het bedrag waarmee je haar kunt ondersteunen. Mensen die opscheppen over hun vermeende rijkdom of zichzelf overschatten en terug moeten vallen op een veel lager bedrag, verliezen snel respect.
    Iedere man (Thai of Farang) wordt niet gerespecteerd, als hij met zijn geld smijt. Niet dat een Thai dat zou afslaan, maar je wint meer respect wanneer je iedere maand 2000 Baht stuurt en dat een jaar lang dan in één maand 24000 Baht en dan niets meer.
    Huizen bouwen, auto’s kopen en meer van dat soort fratsen worden weliswaar geaccepteerd, maar daarnaast denkt men dan ook dat je nóg meer geld hebt, want niets is liever gezien dan cash.
    Een man die meer uitgeeft dan hij zich kan permitteren is in de meeste Thaise ogen een ezel die het gewoonweg verdient alles te verliezen…
    En daarvan komen er genoeg naar Thailand….

  6. rudy zegt op

    Hallo,

    Wat ik weet is: een lange afstandsrelatie is in vele gevalle gedoemd tot mislukken. Je bent terug in je thuisland, na een paar maand begin je spoken te zien. Je vraagt je af: wat doet zij nu op dit moment aan de andere kant van de wereld, is ze op zwier met een andere farang, bouwt ze een feestje met vriendinnen, en zo ja, hoeveel mannen zijn daar bij hen, kortom, op de duur wordt je knettergek Het moet al een heel duurzame relatie zijn wil die standhouden, temeer omdat beiden weten dat er nog jaren gaan overheen gaan dat je mekaar maar een of twee keer, in het beste geval, gaat zien. Je moet beiden een ijzersterk karakter hebben en echt in mekaar te geloven, en dat is aan weinigen gegeven.

    Een Thaise vrouw, en daarmee bedoel ik ook de bargirls, want in tegenstelling tot wat velen denken, zijn dat ook vrouwen, willen maar één zaak, en dat is een stabiel, zeker, en veilig leven.

    Behalve een gouden ketting, een gouden armband en ring, telkens voor haar verjaardag, koop ik geen cadeaus, geef ik geen geld, mijn vriendin beheert wel ons karige budget, en beheert dat veel beter dan ik zou doen.

    Ze willen geen groot huis hoor, een kamer voorzien van het nodige comfort is meer dan genoeg. Het enige waar ze naar verlangen is dat ze zich geen zorgen hoeven te maken in de huishuur, het internet, de elektriciteitsrekening, en dat er eten in de koelkast ligt, dan zijn ze allang tevreden.

    Ik hoef me geen zorgen te maken als ik eens een maand, of twee maand in Belgie verblijf, ze gaat echt niet vissen in de vijver, waarom zou ze ook, ze heeft het leven waar ze altijd naar verlangd heeft, ze heeft de standvastigheid en de zekerheid waar ze gans haar leven van droomde.

    Ze gaat dat zo gauw niet opgeven of riskeren, een Thaise is veel slimmer dan vele farang denken, geloof me.

    ik begrijp de situatie van Boo en Piet, vele farang komen hier en smijten met geld omdat ze hier vaak maar twee weken blijven. Dat verblindt die meisjes, want die denken dat die farang dat een gans jaar door kan doen. Ze weten niet dat als die farang huiswaarts keert hij weer een gans jaar moet gaan werken, en sparen voor zijn volgende verlof het jaar nadien. Ze creëren bij die jonge vrouwen verwachtingen die ze niet kunnen blijven waarmaken.

    Als je haar dan bij je vertrek ook nog eens 40 000 bath in haar handen stopt, denkende dat ze daarmee wel een maandje zal rondkomen, dan is het hek van de dam, als je weet dat het gemiddelde maandloon in een 7/11 9000 bath is, dat is gewoon te gek voor woorden!

    En dan komt in het thuisland de ontnuchtering, want dan gaat het bloed weer naar je hoofd en niet naar die welbepaalde plek tussen je benen. Dan besef je welk een flinke hap dat uit je maandelijks budget gaat zijn, en dat voor de rest van het jaar, en dan begin je na te denken. En zo stranden vele lange afstandsrelaties, je hebt verwachtingen gecreëerd die je onmogelijk het ganse jaar door kan waarmaken, en dan heb je die terechte verwarring bij die meisjes, wat ik hen zeker niet kan kwalijk nemen, Een Thaise vergeet en vergeeft zelden, daarin zijn ze keihard!

    Moraal van het verhaal: als je niet minstens 6 maand per jaar bij elkaar kan zijn, als je weet dat je nog jaren moet werken, begin er niet aan, kom naar hier, geniet van je verlof, heb je behoefte aan een nachtje gezelschap, doe dat vooral, niemand is heiliger dan de paus, en bij die meisjes moet er ook brood op de plank. maar geef haar en jezelf geen valse hoop, want dat leidt enkel tot verdriet.

    Ten slotte nog dit, als je toch hier kan blijven voor langere tijd, geef respect, bied zekerheid in functie van je middelen, en dat hoeft echt niet veel te zijn, iedereen zaait naar zijn zak, en je zal honderd keer meer terugkrijgen, meer dan je ooit had durven dromen. Geef ze geen respect, behandel ze slecht, en ze zijn in staat om je in drie seconden te vermoorden, zo simpel ligt het.

    Vriendelijke groet.

    • Rob V. zegt op

      Verander ‘Thai’ voor ‘wereldbewoner’ en je verhaal staat nog steeds. Zelfs ‘vrouw’ kun je eventueel schrappen. Mensen zoeken een relatie waarin de ander hen aanvult, respecteert, lief heeft en dan helpt het uiteraard als je elkaar makkelijk kunt bezoeken en een zelfde taal spreekt. En tja de mannetjes die zo nodig de patser uit willen hangen of die niet al te pienter zijn als het bloed naar beneden afzakt… tja.. ook menselijk. Maar als vrouw zou je denk ik soms spontaan hetero af worden als je leest hoe sommige kerels zich gedragen. 555

      • rudy zegt op

        Rob, ik woon twee km van het centrum af, op 3th road Pattaya.

        Hier in onze soi geen enkele bar, geen enkele toerist, allemaal Isaan mensen.

        Ik kom nog sporadisch in de uitgaansbuurt, enkel als het echt moet. ik haal ze er zo uit, in een paar seconden, de mannen die de halve wereldbol rond reizen om te kunnen doen wat ze in hun eigen land niet kunnen doen.
        Ze vervullen me met walging, twee weken fier als een gieter op Beach Road rond flaneren met een jonge Thaise schone waar ze in hun thuisland in geen miljoen jaar aangeraken, en ze bij hun thuiskomst een hoer noemen voor iedereen die het horen wil!

        Ik lees die berichten ook, ze vervullen met walging, meer kan ik er niet over zeggen, en ze hebben geen flauw benul hoezeer ze gehaat worden door de Tha!

        Welgemeende groet

    • Alphonse zegt op

      Een bijzonder boeiend en intelligente reactie, Rudy.
      Een groot inzicht in de menselijke conditie en zijn tekortkomingen.
      Wie het verstandig aanpakt, komt niet als verliezer uit de strijd.
      Trouwens, Thaise vrouwen hebben geen andere aspiraties, wensen, dromen en verlangens als andere vrouwen overal ter wereld. Ze komen alleen toegeeflijker over.
      En ze stappen makkelijker in een onbekend avontuur.
      Dat komt omdat ze zichzelf goed kennen…

    • Robert_Rayong zegt op

      Weer zo’n reactie vol negatieve aannames.

      Er zijn inderdaad veel gevallen gekend waar een sluwe Thaise schone de nietsvermoedende Farang pluimt waar hij zelf bij staat. Dat is nu eenmaal zo.

      Er zijn echter zoveel meer gevallen gekend waar een eerlijke Thaise dame op zoek gaat naar een beter leven, weg uit de armoede. Een leven onder de beschermende vleugels van een liefdevolle echtgenoot.

      Misschien mag er wat MEER aandacht gegeven worden aan de laatste doelgroep. Al die negatieve reacties over hoe slecht de Thaise dames wel zijn ben ik eerlijk gezegd een beetje beu. Is een mens nu echt gemaakt om voortdurend te klagen en te zagen?

  7. William-Korat zegt op

    Nou ‘Piet’ heeft zich goed voor het karretje van ‘Boo’ laten spannen,
    Als opsteller van de levenservaringen van ‘mijn Piet’ is gevraagd om te meedelen dat hoewel ‘Piet’ wel enige herkenningspunten ziet bij veel van zijn bekende buitenlanders [‘Piet’ is van mening dat die weinig buitenlandse vrienden heeft in Thailand] zich in het verhaal van Peter[redactie] over ‘Piet’ en ‘Boo’ totaal niet herkend geen actieve herinneringen dus, hoewel zijn geheugen nog scherp is.
    ‘Piet’ heeft te allen tijde zich zo veel mogelijk als Farang Mai mie tang proberen te verkopen, ook naar Noy toe.
    Zo erg zelfs dat de kreet kie nie au regelmatig op tafel lag.
    In zijn knipperlicht relatie heeft die wel altijd geprobeerd om Noy en alleen Noy gematigd te ondersteunen.

  8. bennietpeter zegt op

    Misschien had Piet, Jan, Klaas, Johan, Ewout beter eens kunnen kijken op Youtube.
    bv deze https://www.youtube.com/watch?v=0RMYLychMXc
    Dat filmpje is al 9 jaar oud.
    Met een lange afstand relatie kan van alles gebeuren.
    Leuk zo’n roze bril, maar zet hem weer af en aanschouw de wereld normaal.

  9. walter zegt op

    kan echt geen medelijden voelen met de, zich slachtoffer voelende, farang
    In vele van die “relaties” zijn er voldoende knipperlichten, rode stoplichten en waarschuwingsborden aanwezig, “maar die van mij is anders….”
    Zielig van die farang toerist, die bij zijn vertrek aan de farang blijvers proberen te vragen om hun “tirak” een beetje in het oog te houden. Als de twijfel dan al binnensluipt…
    Alhoewel velen het graag geloven, ligt het echt niet in de natuur van de Thai, ,om na enkele dagen, laat staan enkele uren, het bed met die “handsome” en “you are special” farang te delen.
    In de Thai gemeenschap wordt niet echt gehuwd uit liefde, eerst is er zorgen voor, dan respect en dan pas liefde., De plaats van de farang in die Thai gemeenschap …
    En voor het overige, het bericht/advies van “Marcello” gepubliceerd in 2017, staat nog altijd als een huis.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website