Jonge aantrekkelijke Thaise vrouw zoekt Nederlandse man
Veel, erg veel jonge Thaise vrouwen zijn op zoek naar een Westerse man. Meestal om een einde te maken aan een uitzichtloos bestaan van hard werken voor weinig geld. De ultieme droom voor veel Thaise vrouwen: “farang man, who can take care for me”. Ze staan in de rij.
Een Isaanse vriendin van mijn lief woont in Bangkok. Ze is 24 jaar oud en werkt in een supermarkt. Zes dagen per week, gemiddeld 10 uur. Hiervoor ontvangt ze de schamele vergoeding van ongeveer 5.000 baht (€ 117,-). Daar moet kamerhuur, eten en geld voor haar ouders nog van af. Er blijft weinig over. Ze beseft als geen ander dat haar toekomst er zo niet erg rooskleurig uit ziet. Een gezin stichten is onder deze omstandigheden vrijwel onmogelijk.
Werken in Pattaya
Regelmatig belt ze met mijn vriendin. Ze bespreken lief en leed. Aangestoken door de verhalen van velen, staat haar besluit vast; ze wil een farang vriendje. Eentje met een ‘good heart’ en bij voorkeur geen ‘poor farang’. Ze spreekt een klein beetje Engels maar dat houdt niet over. De enige mogelijkheid die zij ziet om een westerse man aan de haak te slaan is te gaan werken in Pattaya. Daar barst het immers van de farang mannen. Ze kiest niet voor het werken in een bar. Met mannen naar bed gaan voor geld is (nog?) een brug te ver voor haar. Ze zou in Pattaya in een supermarkt kunnen gaan werken of in een restaurant.
Grote broer
Haar ambitieuze plannen werden echter wreed verstoord toen ze haar broer deelgenoot maakte. Grote broer werkt al zeven jaar in Pattaya. Zonder te twijfelen verbood hij haar om in Pattaya te gaan werken met als doel een farang boyfriend te scoren. Volgens broerlief deugen de farang in Pattaya niet. Ze drinken de hele dag bier en pikken vrouwen op uit een bar. Het zijn ‘butterfly men’, onbetrouwbaar en niet geschikt voor zijn kleine zus. Op zich is hij niet tegen het idee van een farang vriend, meestal wordt de hele familie daar beter van. Maar hij wil niet dat zijn zus verdriet wordt aangedaan.
Natuurlijk vraagt ze ook aan mijn vriendin of zij nog een farang voor haar weet. Of misschien heb ik nog wel een broer, neef, collega, vriend of buurman die op zoek is naar een Thaise vrouw. Een vraag die ik niet kan en wil beantwoorden. Een relatie met een Thaise is hemels, maar niet zelden ook een hel. Koppelen, daar ga ik niet aan beginnen al lijkt het in Thailand een soort volkssport.
En zo blijft alles bij het oude. Deze jonge aantrekkelijke Thaise vrouw zal nog heel wat dagen moeten slijten in haar supermarkt. Ondertussen zal ze blijven dromen van haar westerse prins op het witte paard…
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid15 december 2024Krachttraining houdt je lichaam jonger op celniveau
Gezondheid6 december 2024‘In zes weken je oude bloedvaten 20 jaar jonger met Q10’
Gezondheid4 december 2024Blijf gezond en vitaal na je 60e met de juiste supplementen
Gezondheid2 december 2024De verborgen risico’s van MSG in Thaise gerechten
“Volgens broerlief deugen de farang in Pattaya niet. Ze drinken de hele dag bier en pikken vrouwen op uit een bar. Het zijn ‘butterfly men’, onbetrouwbaar en niet geschikt voor zijn kleine zus.”
Is het niet dan?
Ik ben er groten deels mee eens, meeste hebben overal lak aan.
Ik zelf ben getrouwd met een Thaise waar ik nu 6 jaar bij ben, ik ben gek op haar en zal haar nooit bedriegen op de manier ik vaak zie of hoor van anderen, maar zelfs al zeggen dat je verlieft ben blijkt al onder de buitenlanders een taboe te zijn en waarom? ik ben verlieft op mijn vrouw en ze weet dat vanaf de eerste dag verschil is, ik hoef haar niet te betalen elke maand zoals de meesten.
Zolang de Thaise vrouw maar niet de farang als een ATM ziet die altijd kan uitbetalen zonder limiet. De meeste begrijpen niet dat de meeste farang ook gewoon moet werken voor zijn geld en ook zijn vaste kosten heeft.
Zoals deze jonge aantrekkelijke Thaise vrouw die nog heel wat dagen moeten slijten in haar supermarkt, moet ik ook nog heel wat dagen slijten/opdraven voor mijn werkgever.
Mijn Thaise verloofde weet dat gelukkig en verkwist geen geld, ik doe ook mij niet anders voor dan ik ben.
Met name je laatste opmerking slaat hout: “doe je niet anders voor dan je bent”. Mijn ervaring is inderdaad dat velen zich hier anders voordoen dan ze zijn, met name financieel. Hierdoor wekken ze de schijn dat hun financiele middelen onuitputtelijk zijn. Dat je met dit gedrag ook nog eens de verkeerden kunt aantrekken (net als in Nederland), wordt over het hoofd gezien.
Als je een relatie begint met een Thaise dame is het goed meteen aan te geven wat je mogelijkheden zijn. Dit voorkomt in iedere relatie teleurstellingen op termijn. Ik heb mijn familie hier laten zien wat ik verdiende, maar ook wat ik allemaal moest betalen aan belastingen, hypotheek, vaste lasten en dergelijke. Velen schrikken dan of snappen er niets van. Tegen mij werd gezegd dat ik meteen hier moest komen wonen, want dan hoefde ik dat allemaal niet meer te betalen. Ze vergaten echter dat dan ook inkomsten zouden stoppen. Maar het was ze wel duidelijk dat onze financiele bron niet onuitputtelijk was.
Ik heb daarbij ook het geluk dat ik een Thaise vrouw heb die 30 jaar in Nederland heeft gewoond en gewerkt en de situatie dus heeft meegemaakt. Maar zij weet mij ook goed duidelijk te maken hoe de Thai tegen de westerling aankijkt. In hun ogen is het onbegrijpelijk dat wij in het verleden alleen al een paar keer per jaar 50 tot 60.000 per ticket betaalde om 6 tot 8 weken in Thailand te vertoeven. Mijn Thaise familie heeft het niet slecht, maar de meesten moeten voor het bedrag van een ticket 2 maanden werken. Als je dan, zoals wij deden, 3 keer per jaar even langs komt, moet je dus wel stinkend rijk zijn en zo werden we dan ook in het dorp bekeken. Een begrijpelijke reactie. Ook hierbij hebben we ze duidelijk gemaakt dat wij voor onze vakanties veel over hebben en hiervoor andere dingen in Nederland laten staan.
Duidelijk zijn en normaal doen, dan zal niemand misbruik van je maken is mijn ervaring, waar ook ter wereld.
Deze Thaise vrouw heeft een heeeele wijze broer.
Daarnaast toen ik voor de eerste keer in Thailand kwam heb ik één stelregel genomen:
wordt nooit verliefd op een bardame uit Pattaya.
Dit is economische liefde. Ik heb mijn Thaise vrouw in Nakhon Sawan ontmoet. Zij en haar docchter wonen nu al 7 jaar in Nederland. Mijn vrouw werkt hier 40 uut per week en wij delen alles samen.
De hele familie die dan op kosten van de farang een lui leven wil gaan lijden is het probleem
@ dat geldt niet voor alle families. Grenzen stellen, vanaf het begin.
Heel herkenbaar verhaal.
Ik denk dat er zo wel honderden, zo niet duizenden meisjes en vrouwen in Thailand zijn , die persé niet via een bar een farang willen leren kennen.
Ook mijn vrouw krijgt soms de vraag van vriendinnen of ik niet een broer, neef, of vriend heb, die een relatie met een Thaise zou willen hebben.
Zover ik kan beoordelen zijn het lieve , hardwerkende vrouwen, die ik eigenlijk wel een beter lot gun.
Ten eerste heb ik niet zoveel vrijgezellen in mijn familie- en vriendenkring, maar al zou ik iemand weten , zou ik er nog niet aan beginnen om te koppelen.
Ik vrees alleen dat deze posting weer voer is voor tal van gasten die n.a.v. dit artikel weer lekker met vooroordelen en generaliserend kunnen reageren.
(zie reaktie Marcus).
@ Hallo Leo, we zullen scherper gaan modereren op generaliserende opmerkingen.
Deze jonge Thaise dame heeft een wijze broer die weet wat er te koop is onder de buitenlanders in Pattaya. De meesten lopen daar alleen hun “genotsknots” achterna.
Er wordt altijd veel geschreven over buitenlanders die een financiele poot worden uitgedraaid door een Thaise dame. Alles wordt bezien vanuit de optiek van de buitenlander; zij brengen het geld en hebben dus alle rechten, ook het recht om zich zoveel mogelijk te laten plezieren door het liefs zoveel mogelijk dames in korte tijd.
Dat er in Pattaya ook veel dames rondlopen zoals hier beschreven, met eerbare bedoelingen, namelijk een leuke, betrouwbare buitenlandse man te ontmoeten voor een langdurige relatie, wordt altijd over het hoofd gezien.
@ Er lopen ook prima farang in Pattaya rond. Ik kom er tenslotte ook wel eens 😉 Gek genoeg zien sommige Thaise vrouwen juist Pattaya als de plek om een farang te ontmoeten. Een (fatsoenlijke) Thaise zal ook nooit zomaar een farang op straat aanspreken, dan wordt het ook lastig. Voor een aantal een reden om dan toch maar in een bar te gaan werken. Het lijkt een vicieuze cirkel.
Je hebt helemaal gelijk, Khun Peter, met jou lopen er ongetwijfeld nog een heleboel andere prima buitenlanders rond in Pattaya. Ik wil en zal ze ook niet allemaal over een kam scheren.
Waarom gaan de Thaise dames naar Pattaya? Tja, als je dorst hebt, ga je toch ook geen water zoeken in de woestijn? Ze horen van elkaar dat er in Pattaya veel buitenlandse vrijgezellen rondlopen, dus als je zoekende bent, zoek je bij de bron. De kans dat ze een vrijgezelle buitenlander in een dorp in de Isaan tegen het lijf lopen is maar klein. De meesten die daar rondlopen hebben al een relatie. Hoewel dat ook aan het veranderen is.
Een Thaise zal een buitenlander inderdaad niet snel aanspreken, maar wat ik wel heb gezien en gehoord is dat er toch ook mannen zijn die contacten proberen te leggen bij dames in winkels. Als zij daarbij eerzame bedoelingen hebben, heb ik daar geen probleem mee, maar ik weet dat er ook mannen rondlopen die dit zien als makkelijke “prooien” met weinig ervaring en dus snel onder de indruk zijn van wat aandacht, zoals het meisje uit dit artikel. Die handelen allen uit eigen genot en voornamelijk financieel gewin. Het meisje is niet uit op geld, maar dient uiteindelijk wel de “heer”. Van dit soort “mannen” krijg ik op zijn zachts gezegd een weeig gevoel.
Pattaya heef meer naamsbekendheid in de Isaan voor wat betreft de farang die rond zouden lopen.
Verder is pattaya qua openbaar vervoer vanuit de isaan makkelijker te behappen dan Phuket dat toch wel weer een stuk verder weg, dus lastiger vervoer en meer kosten.
Een nette thaise zal inderdaad niet zomaar een farang op straat aanspreken en zelfs ook niet op de avanches van een farang ingaan, uitzondering daargelaten.
Al die verhalen over een farang vinden in Pattaya daar kan best verschil in zitten want het zijn niet alle farangs die Pattaya per defenitie opzoeken slecht zijn. Hetzelfde geldt voor de vrouw. Want voor de camouflage werkt die vrouw ook in een supermarkt of brillenzaak met dezelfde bedoeling alleen vanwege haar bescheidenheid en met respect niet uitgesloten. Het is dus een vooroordeel om bijvoorbaat te zeggen dat de farangs slecht zijn die pattaya bezoeken. Bij mijn eerste bezoek aan Pattaya wist ik niet eens wat er daar gaande was aan bars en dergelijke en heb mij op een normale manier zoals een enkele uitzondering gedragen. In een woord gezegd er zijn vrouwen die toch met dezelfde bedoelingen als de barladys rond lopen. Zoals bovenstaande dame een farang zoeken maar geen normaal werkende farang maar een die goed in geld zit. waar gaat het dan om. Om een goede persoon vinden of een rijke lui?
Mijn echtgenote heb ik in Pattaya ontmoet heb 2 kinderen en 5 jaar getrouwd en ter goeder trouw, een goede verstandhouding. Ze heeft nooit de onderhoud standaardbedragen die gevraagd worden van 35.000 BTH gevraagd. En dat zijn de meeste ongeacht waar ze werken en waarmee ik gesprekken heb gevoerd. Dus waar heeft men het over?
Leven en laten leven…..
Je hebt in Pattaya goede farang en ook slechte farang. Zo heb je ook goede dames in de bar, en slechte buiten de bar, you name it. Wat in Pattaya openlijk in de bar gebeurd gaat op veel andere plaatsen precies hetzelfde maar dan uit het zicht.
Mijn vriendin zegt vaak: “Finding a boyfriend is easy but finding a good husband is hard” Waarop ik dan meestal antwoord dat dat andersom precies hetzelfde is.
Ik ken ook wel dames welke voorheen in Pattaya een normale job hadden en nu getrouwd zijn met een farang. Sommigen willen nog wel eens opscheppen dat ze nooit in een bar gewerkt hebben maar het is vaak ook alleen maar schone schijn richting familie en richting de farang. Ze komen hun toekomstige echtgenoot dan tegen op Walking Street als ze toevallig gaan stappen. Ja ja.
Kan je een beetje rekenen dan kijk je daar ook zo doorheen. Van een laag salaris bijvoorbeeld 8000 baht of 10.000 kan je zelfs als single Thai haast niet leven in Pattaya. Dan moet je al kamerhuur met een ander delen, ze zal toch ook eens wat kleren moeten kopen, heeft wat geld nodig voor make up en andere vrouwenzaken, geeft haar ouders nog wat en noem het allemaal maar op. Veel stappen op Walking Street zit er dan vaak al niet in als ze niet op zoek zijn. Die dames klussen ook nog wel eens wat bij op Walking Street en daar hoor je ook niemand over. Het nachtje stappen eindigd dan vervolgens bij een farang in zijn hotel. Is het geen relatiemateriaal dan houd ze nog wat bahtjes over aan haar one night stand, voor haar win win.
En dat is echt niet alleen Pattaya hoor. Veel dames welke zogezegd gestudeerd hebben en naderhand wel een goede job hebben hadden het tijdens hun studie ook niet breed en hadden dan ook nog wel eens wat contacten waar ze wat extra’s aan overhielden. Familie weet daar niks van en een toekomstige (of boyfriend tijdens studie) echtgenoot Thai of Farang hoort daar ook nooit iets van. Op studentenkamers in Amsterdam gebeurd ook genoeg en daar hoor je naderhand ook niemand meer over.
Knoop je iets aan met een Thaise dan kan je ook het beste als een Thai denken, verleden is verleden en daar moet je je niet al te druk over maken. Mijn vriendin ben ik ook in Pattaya tegen gekomen. Ik maak me echt niet de illusie dat ik de eerste farang ben waarmee ze zich tussen de lakens begeeft. Heb je een leuke relatie dan maken al die zaken niet uit. Alleen blijf altijd op jezelf passen (verhalen zijn allemaal wel een beetje bekend 😉 ) maar dat geld omgekeerd voor een Thaise net zo.
Ik woon al een aantal jaren in een klein dorpje in de Isaan.
Ik geef ook al bijna twee jaar Engelse les.
Laatst kwam een van mijn leerlingen vragen of ik niet een leuke farang voor haar wist.
Ze is 20 en studeerd aan de universiteit. Op mijn vraag of het een jonge of een oudere moest zijn zei ze een jonge. Daar ligt dan een probleem, ze staren zich blind op de relatie die mijn vrouw en ik hebben, en vergeten dat die jonge farangs alleen maar op vakantie kunnen komen en daarbij al hun spaarcenten in de strijd gooien om daarna weer terug te keren naar hun baas en overuren moeten maken om weer uit de rooie cijfers te komen.
Om het leven te lijden zoals wij dat doen zal ze toch tercht komen bij een farang die samen met zijn vrouw fulltime heeft gewerkt en gespaard, kinderen de deur uit en op het moment dat ze zullen gaan potverteren overlijd de vrouw.
En waar gaat die farang op zoek naar een Thaise relatie?
En over eerlijk zijn naar je relatie en haar familie, ik heb heel wat geld gespendeerd en ik hou van mijn vrouw en vertrouw haar, maar ik hou me toch het recht voor om nog een appeltje voor de dorst achter de hand te houden.
Verder koppel ik niet actief, als er iets fout gaat, ben jij de gebeten hond.
HansG
Beste HansG,
Ik las in jouw reaktie dat je ook Engelse les geeft. Ik overweeg om na mijn definitieve vestiging in een dorpje in de Isaan dit ook te gaan doen. Het is mij meerdere malen door een school gevraagd. Als ik het doe, wil ik het zo goed mogelijk doen. Mijn vraag aan jou is: Hoe heb jij dat aangepakt? En waar vind ik goed lesmateriaal wat ook in Thailand bruikbaar is. Alvast mijn dank, hoop wat van je te horen,
Met vriendelijke groet,
Ben Hutten
Beste Ben,
Ik geef geen les aan een school, maar bij mij thuis. Mijn “klas”bestaat uit 9 leerlingen die eerst 6 en nu 3 avonden per week van 7 tot 8 uur les krijgen. Ik ben er na een jaar achter gekomen dat 6 van de negen beter zijn in de grammatica dan ik. Als ik hun lesboeken van school zie dan ben ik onder de indruk. Het bleek dan ook dat de interesse in mijn lessen terug liep. Na mijn terug keer na vakantie in Nederland, duurde het 2 maanden voor men weer kwam vragen om Engelse les. De hebben het programma omgegooid en doen nu alleen nog conversaties, iets wat ze op school niet leren. Lesmateriaal heb ik voornamelijk uit Nederland en zelf bewerkt en gekopieerd. Als je op een (lagere)school les gaat geven zal je merken dat onze mannier van aanpakken bij de andere leerkrachten niet altijd in goede aarde valt.
Na verloop van tijd ga je zelf ook meelopen in het systeem, waarbij jij verteld en de leerlingen luisteren en de Teacher heeft altijd gelijk.
Veel succes, Hans
Beste Hans,
Mijn dank voor jouw reaktie en achtergrondinfo. Ben er toch weer wat wijzer van geworden.
Veel sukses met jouw conversatielessen.
Met vriendelijke groet,
Ben Hutten
Beste Hans,
Heb je voor les te geven geen werkvergunning nodig ?
Ik dacht het wel, maar als leraar krijg je die vrij gemakkelijk in Thailand omdat ze daar tekort aan hebben. (zo heb ik begrepen was dat enkele jaren geleden).
Als de school je graag wil hebben, is dat zo geregeld.
Beste Hans,
Ik bedoel als je les geef, bij jou thuis? Heb je dan een werkvergunning nodig.
Ik wil les gaan geven in Internet marketing., b.v. Websites bouwen, social media, e.d.
Gr. Rick
@Rick
Indien ik over een aantal maanden in TH woon en mij min of meer geïnstallerd heb, zou ik wel belangstelling hebben voor enige hulp bij het bouwen van een website. B.v. in de vorm van vraa-en antwoord via email.
Beste Anton.
Ik ga begin december voorgoed naar Thailand,
Voor info en/of hulp voor het maken en beheren van een website, heb ik veel info voor jou.
video cursses , ed totaal gratis.
Gr Rick
@Rick
Als het zover is zal ik, indien je dat goed vind, contact met je opnemen. Hoogstwaarschijnlijk zal ik in Nov van dit jaar naar TH komen.
Alvast bedankt voor je aanbod.
Hallo Rick,
Eerlijk gezegd, weet ik het niet.
Maar wat mij betreft geen slapende honden wakker maken.
Ik geef gratis les, dus daar kunnen ze me niet op pakken.
Bovendien gebeurt alles binnen in huis, dus een hederdaadje zit er ook niet in.
Daarnaast zie ik zelden politie in het dorp.
Maar er zijn regels en recentelijk hebben amateur musicie in Chiang Mai daar nog mee te maken gehad.
Maar als het toch zeker wil weten zou je bij de immigratiedienst moeten informeren.
Succes er mee,
Hans
niet elke “jonge” is op vakantie ik kwam hier toen ik 29 was en woon hier sinds acht jaar.
mijn vrouw was ook een bar meisje, het probleem is ze kijken naar elkaar en worden ook opgefokt door medewerkers of “valse” ongevoelige thais,
Wanneer je koppelt en het gaat dan mis, dan loop je inderdaad het risico de zwarte piet toegespeeld te krijgen, maar wanneer je daarmee iemand mogelijkerwijs van zijn/haar miserabele bestaan kunt verlossen, dan is zo’n risico toch zeker de moeite waard.
Ik ga niet de moraalridder uithangen, want je kunt nu eenmaal niet de hele wereld helpen. Echter, iemand die het verdiend niet helpen om dat je bang bent de zwarte piet toegespeeld te krijgen, vind ik nogal egocentrisch.
Egocentrisch vind ik een groot woord. Geef de voorkeur aan het begrip zelfbehoud en dat is in deze wereld echt geen overbodige luxe.
Maar een onschuldige koppeling, door de betreffende partijen b.v. uit te nodigen op een feestje, dan kunnen zij het verder zelf wel af. Dat lijkt mij geen probleem en zul je ook niet de zwarte Piet toegespeeld krijgen indien het eventueel mis zou gaan.
Het is een bekend feit, dat een farang die een relatie heeft met een Thaise ook haar familie (ouders, broers en zusters, etc.) in meer of mindere mate financiële steun verleent. Zelf ben ik inmiddels weer vrijgezel en ga ook alleen in Thailand wonen. Al hoewel ik (nog) geen plannen heb om een Thaise vrouw te zoeken, zal het toch kunnen gebeuren dat ik iemand ontmoet en met haar ga samenwonen. In dat geval zal zij waarschijnlijk verwachten dat ook ik ga bijdragen in de levensonderhoud van haar familie.
Mijn vraag is: “Wat is in zo’n geval de norm?”. M.a.w. hoeveel wordt ik geacht bij te dragen? Is dat b.v. afhankelijk van de levenstandaard van haar en mij? Of van mijn financiële positie (inkomen en/of vermogen). Natuurlijk bepaal ik dat uiteindelijk alleen zelf, maar om teleurstellingen en eventuele relatiestoornissen tussen haar en mij te voorkomen, lijkt het mij verstandig vooraf te weten hoe het één en ander in zijn werk gaat. Het lijkt mij het beste om vanaf het beging zeer duidelijk te zijn m.b.t. dit soort zaken. En ook duidelijke grenzen stel. Hoe is de praktijk en de ervaring bij juliie?
@ Het beste is om aan de lage kant te gaan zitten, omhoog kan altijd nog. Je zult in ieder geval goede afspraken moeten maken en je daaraan houden. Probeer om zo duidelijk mogelijk te zijn, want er altijd wel iemand die geld nodig heeft. Als je daar aan gaat toegeven wordt je een melkkoe.
De maandelijkse bijdrage aan de ouders varieert van 2.000 – 5.000 baht wat ik zo hoor. Bijspringen bij een calamiteit buiten beschouwing gelaten. Bij een ziekhuisopname of overlijden moet er ook gedokt worden.
Oh ja, het zakgeld voor de dames varieert van 7.000 tot 20.000 baht per maand. Uitzonderingen daar gelaten. Er zijn ook dames die zelf in een inkomen voorzien. Eigenlijk is er geen een situatie gelijk.
‘Oh ja, het zakgeld voor de dames varieert van 7.000 tot 20.000 baht per maand’
Eigenlijk bedoelde ik een privé-relatie geen zakelijke relatie 🙂
@ Zit daar verschil tussen dan? 😉
Ja ok, dit is Thailand en het leeftijdsverschil is vaak erg groot. Maar b.v. THB 20.000 / mnd aan zakgeld lijkt mij op zijn zachts gezegd enigszins overdreven. Als zij bij je inwoont heeft zij al kost-en inwoning gratis. Er wordt voor haar familie gezorgd en als je uitgaat (vakanties, weekendjes weg, etentjes,etc.) met haar betaal jij alles, dus waar heeft zij die THB 20.000 / mnd voor nodig? Dat is ca. 500 euro, hetgeen naar Europese begrippen zelfs veel is. Veronderstel dat je haar ouders THB 5.000 / mnd geeft, haar THB 20.000 / mnd en ook nog zo af en toe extra’s zoals ziekenhuis-opnames/sterfgevallen van haar familie moet bekostigen, dan kom ik uit op ca. THB 30.000 / mnd. Goed, daar zal ik echt niet van omvallen, maar emotioneel vind ik dat toch een onaangenaam gevoel geven en het idee hebben op één of andere manier systematisch financieel uitgekleed te worden. Dat zou dan ten koste gaan van een goede harmonie binnen de relatie. Naar mijn mening moet er ook binnen een TH/NL-relatie een sfeer van wederzijds respect en vertrouwen bestaan. En beide partijen moeten de keus gemaakt hebben op basis van gevoelens van sympathie en persoonlijke voorkeur voor elkaar. En dan speelt geld, ook in TH, minder een rol. Althans…….
Als je samenwoont en de man betaalt de rekeningen is het naar mijn opvattingen alleszins redelijk dat zij voor de huishoudelijke taken zorgdraagt. Haar uitgaven voor persoonlijke verzorging (typische vrouwelijke zaken, de rest wordt bekostigd uit de huishoudpot) en kleding laat dat nu THB 2.000 / mnd zijn en een extraatje voor diversen van THB 3.000 / mnd, dan kom ik uit op THB 5.000 / mnd. Combineer dat met de financiële ondersteuning aan de familie van b.v. THB 4.000 / mnd, dan geef je haar THB 9.000 / mnd en kan zij zelf bepalen hoeveel daarvan elke maand naar de familie gaat. Dat is een behoorlijk verschil met wat jij noemde. Maar wat jij al zei: “Elke situatie is anders”. Zal het wel zien wat het eventueel zal worden. Ben voorlopig nog niet van plan aan een relatie te beginnen. Maar ja, wie dat het hards roepen hebben het eerste een relatie……:).
@ Anton geen situatie is hetzelfde. Geen mens is hetzelfde en geen Thaise is hetzelfde. Er is tevens een behoorlijk cultuurverschil. Ik raad je aan het boekje Thais Koorts eens te lezen. Over het financieel ondersteunen van je partner staan genoeg verhalen op Thailandblog.nl Aan de reacties kun je ook lezen dat iedere situatie anders is.
Je kunt een leuk meid treffen maar als de familie niet deugt, dan krijgt zij en ook jij het heel lastig.
Beste Anton, je maakt de fout het allemaal op Westerse wijze logisch te willen beredeneren. Zo werkt het niet in Thailand. Uiteindelijk hangt het er allemaal van af hoe de ‘zakgeld elasticiteit’ van je vriendin is, m.a.w. wat is de laagst mogelijke bedrag dat ze zal accepteren voordat ze je inruilt voor een ander. Dat verschilt enorm per persoon inderdaad. Die grens kun je opzoeken, met alle risico’s vandien. 😉
@ hahaha, ‘zakgeld elasticiteit’ die is wel aardig. Overigens, de dames pochen over hoeveel zakgeld ze krijgen, dat is namelijk ook weer status. Andere Thai vragen er schaamteloos naar. Ach, als je het systeem begrijpt is het vrij simpel.
@ Khun Peter
Inderdaad, iedereen is anders los van cultuur, opleiding, maatschappelijke positie, sociale achtergrond en ga zo maar door. Denk dat het belangrijk is, dat je bij je toekomstige partner respect afdwingt door je houding en gedrag in het algemeen en naar haar toe in het bijzonder. Dan zal zij, is mijn ervaring, minder geneigd zijn je onredelijk te behandelen en ergo als het eenmaal zover is, niet het onderste uit de kan verlangen. Je kunt je overigens ook afvragen indien zij status belangrijker vind dan haar relatie met jou, of het dan allemaal wel zal stand houden. Dit soort houding wreekt zich vroeg of laat altijd. Zo gauw als je dit door hebt, kun je haar misschien beter duidelijk maken dat het over en uit is. Een stukje emotionele bescherming kan in zo’n geval geen kwaad.
@Robert
Dat Wetserse denken moet ik nog afleren, dat heb ik inmiddels wel begrepen. Maar ik kom uit een middenstandsgezin, waar altijd gelet werd op de centjes. Na 61 jaar raak je aan zo’n levenshouding gewend :).
Het gaat er mij niet om haar zo veel als mogelijk stark te houden. Het gaat erom, dat wij allebij ons plezierig voelen in onze relatie. En als dat inderdaad zou lukken, dan is mij dat wel wat financiële offers waard. Waar ik wel voor wil waken is, dat ik niet ‘op zakelijk wijze’ financieel uitgekleed wordt.
Resumé: Zoek de juiste vrouw met eerbare en eerlijke bedoelingen, maar waar vind je zo’n vrouw? Dit geldt trouwens altijd en overal in deze wereld. Zeker niet alleen in TH.
Beste Anton.
ben het volkomen met je verhaal eens.
De meeste betalen voor de schoonmoeder/vader elke maand een bijdrage.Ik niet.Heb hardt moeten werken voor mijn geld en dat geef ik niet zomaar uit mijn zak.
Hallo Heiko,
Dat geldt voor mij ook. Elke keer als ik ‘overwinter’ in TH ben ik altijd uiterst terughoudend in dit soort zaken. Doe mij b.v. nooit rijker voor dan ik ben, eerder armer. Doe geen beloftes, welke ik niet na kan en/of wil nakomen. En als je de betreffende vrouw met respect behandelt, dan is er over het algemeen geen vuiltje aan de lucht.
Tot nog toe heb ik persoonlijk althans nog nooit problemen gehad met een Thaise vrouw. Dat betalen aan de ‘schoonfamilie’ zie ik ook niet zo zitten. Maar ja…………..life is life!!!
Ik ben nu 23 jaar getrouwd met een Braziliaanse. Een vrouw uit een goede middenstands familie en die het in Brazilië waarschijnlijk ver geschopt zou hebben. Ons huwelijk was nooit echt goed en de laatste tien jaar zijn we alleen vanwege de kinderen bij elkaar gebleven.
Ongeveer 9 jaar geleden had ik een korte verhouding met een Thaise, die ik echter te jong vond: zij 22 en ik 45… Toen ik met dat argument uitmaakte vond zij het vreemd, maar accepteerde mijn beslissing. We hebben nu nog contact met elkaar. Ze is niet lang nadat ik uitmaakte met een Farang getrouwd en woonde met hem in Australië. Waar het meeste ruzie om gemaakt werd, was het geld dat zij uitgaf voor haar familie. Uiteindelijk is ze gaan studeren en heeft een kinderdagverblijf in haar huis gemaakt. Haar man hielp haar mee het huis aan te passen en zij kon zo haar eigen geld verdienen.
Mijn Brazliaanse vrouw heeft in al de jaren dat wij getrouwd zijn soms gewerkt, en heel veel plannen gehad, waarvan uiteindelijk niks terecht kwam. En nu? Sinds januari heb ik weer een Thaise vriendin. Zij krijgt van mijn ongeveer 10x minder dan mijn vrouw en is gelukkig met wat ik voor haar doe. Ze weet van mijn huwelijk en hoopt dat het snel voorbij zal zijn. Ze vraagt me nooit om geld. Ik heb haar van het begin gezegd dat ik probeer haar te ondersteunen maar geen vast bedrag kan geven. Ik had in het begin ook twijfels, maar ik blijf dat ook zo doen, ook na mijn scheiding.
Ik koop huisraad voor haar, maar het meeste heeft zij heel goedkoop aangeschaft. In tegenstelling tot mijn toekomstige ex, is zij blij met kleine dingen, en ze is echt altijd opgewekt. Ik ben van plan naar Thailand te gaan en met haar samen te wonen…informeer me ook op het ogenblik naar alles wat daarmee samen hangt.
Echter omdat ik haar heel lief vind en heel veel van haar houd, ben ik niet zo gek om haar nu opeens op te zadelen met de kennis van mijn inkomen. Ik houd het op bescheiden.
Zij ergert zich zelf over haar familie die nu opeens aankomen en geld voor dit en dat vragen…. Na haar scheiding van haar Thaise echtgenoot moest zij ook maar zien hoe zij rond kwam en nu dit.
Ik accepteer dat ik mee zal bijdragen aan het pensioen van haar ouders en ook soms wat voor haar zoon geef. Ze heeft nog zussen en een broer, die allemaal iets geven voor de ouders… En ik ben niet de enigste Farang in de familie, dus dat zit wel goed denk ik…
Zakgeld vind ik een vreemd woord in een relatie, maar omdat ik mezelf ook zakgeld gun, moeten we er toch zo’n indeling van maken..
Dat is uiteindelijk toch weer een situatie die voor ieder anders is. Er bestaat geen formule voor. Ook wordt mijn vriendin vaak gevraagd wat zij van mij krijgt. Dan noemt zij heel andere bedragen… in feite wil zij het niemand zeggen. Zij vindt dat dit niemand iets aangaat, behalve ons zelf.
Ik hoop dat ik in de toekomst nog vaak positieve bijdrages kan leveren over onze verhouding en ons Thai/Farang avontuur in Thailand, want ik verwacht een mooie tijd tegemoet te zien….
Welke Nederlandse man is geïnteresseerd in een Thaise vrouw van 45 jaar jong.
Moet een man zijn met goede bedoelingen en eventueel bereid te zijn om een huwelijk aan te gaan.
Zie je reactie tegemoet.
L,S.
Jullie laten een ontzettend leuke dame zien zij is 24 vervolgens lees ik dat ze een beetje Engels spreek. Ik leer haar dat binnen en maand! en Nederlands kan ze binnen een jaar . Ik ben benieuwd naar jullie reactie.
Vriendelijke groet, Maarten bloemhof
Maarten, geef je ook les aan lelijke 50+-jarige dames? Overigens kunnen de Thaise dames bij een goed instituut basis Nederlands leren in ongeveer 120 uur. Ik neem aan dat zij bij jou na dat jaar dan ook ABN spreken en schrijven.