Ik leef in een Thaise ‘soap’: op zoek naar Lizzy
Een Thaise soap. Zo kun je mijn recente leven het best omschrijven. Ruim drie maanden geleden nam mijn vriendin de benen, in gezelschap van haar moeder en onze dochter Lizzy.
Die heb ik niet meer teruggezien, evenals grootmoeder, Khun Yai. Mijn vriendin – ik ken haar al acht jaar, waarvan een groot deel van vijf jaar samen – moest op de vlucht voor enkele hooggeplaatste, doch daarom niet minder duistere figuren. Deze kregen van Nat een hoop geld, verloren bij het gokken in een casino, naar schatting een miljoen baht. Dat kon ze uiteraard niet terugbetalen en onderduiken leek dus (zo gaat dat in Thailand) de beste optie.
Lizzy werd ondergebracht bij haar oma in een gat tussen Udon en Nongkhai en Nat ging de grens over naar Laos. Omdat ik mij grote zorgen maakte en geen idee had waar iedereen uithing (Nat wisselde steeds van sim card), probeerde ik in en via mijn computer een aanknopingspunt te vinden. Bij de Yahoo updates vond ik de naam van Nat’s vader, een Chinese Amerikaan en gepensioneerd hoogleraar. Hij is een groot deel van het jaar woonachtig in Bangkok. Nat had niet veel contact met hem, want haar vader was zogenaamd een rokkenjager. Ik vroeg hem of hij wist wat zijn dochter had uitgespookt en waar ze uithing. Hij antwoordde me in vloeiend Duits (?) en meldde vervolgens dat Nat niet zijn dochter was, maar een voormalige vriendin…..De biologische vader van Nat, zo hoorde ik veel later, is een alcoholist die ergens in Udon moet rondzwerven.
Nat (32) ontmoette in Laos een 28-jarige Brit. Ze dook niet alleen met hem de koffer in, maar backpackte met hem door Laos en later Cambodja. De seks was voortreffelijk en de Kamagra rijkelijk voorhanden, zo meldde ze via sms en sporadische mails. Terug in Bangkok bleek ze stevig aan de drank te zijn geraakt en aan de sigaret. De Britse toy boy kon uiteraard op financieel gebied niet veel voor haar betekenen, terwijl ze tevens nog steeds op de vlucht was. Dus probeerde ze wat bij te verdienen in luxe nachtclubs zoals Spazzo, waar zakenlieden minimaal 6.000 baht neertellen voor een snelle wip. Een vrouw moet toch iets verzinnen om het hoofd boven water te houden, zo sei Nat, en ik gaf haar sinds haar vertrek geen geld meer. Ze vergat de 20k die ik op 1 april had gegeven en de 20k die ik uit medelijden in mei had overgemaakt, maar goed.
Een van haar schuldeisers stond in mei zelfs ’s morgens bij mij op de stoep, in de hoop dat ik wist waar ze uithing. Ze had mijn Toyota Fortuner zelfs beleend in het casino omdat ze er 400.000 baht doorheen had gejaagd. Tegen mij vertelde ze dat de auto niet wilde starten. Die avond heeft ze blijkbaar van genoemde schuldeiser de vier ton geleend om mijn auto terug te krijgen. Deze stond gelukkig op mijn naam, anders was ik de wagen kwijt geweest. In totaal is heel wat meer geld verdwenen, ik durf nauwelijks te berekenen hoeveel precies. Na acht jaar denk je iemand te kennen en te kunnen vertrouwen.
Inmiddels had ik bij een tante van Nat in Bangkok het telefoonnummer achterhaald van haar zus, de oma van Lizzy in Udon Thani. Die spreekt weliswaar geen Engels (behalve het woord ‘money’), maar als ik eenmaal per week bel, krijg ik het gebrabbel van Lizzy te horen. Elke maand maak ik 10.000 baht over op de rekening van oma, uit voorzorg dat Nat het geld niet gebruikt voor eigen doeleinden. Van haar krijg ik na haar vertrek alleen maar beledigende sms’jes en mails waar de honden geen brood van lusten (‘I hope you die soon’ en ‘I hire a killer’). Ik heb ze allemaal bewaard.
Een paar weken geleden belde ze op. Ze zat met haar ’toy boy’ in Hua Hin en wilde de volgende dag wat achtergebleven juwelen ophalen. ’s Morgens om half vier stond ze dronken voor de deur: ruzie met het vriendje. Toen ze weer enigszins nuchter was, kwam de aap uit de mouw: ze wilde maandelijks meer geld. 30.000 THB was in haar ogen een goed bedrag, want het leven met de Brit was duur en Lizzy dronk nu eenmaal veel melk. Overigens weet de toy boy niet dat Nat een dochter heeft van ruim één jaar…
Ik heb de eis weggehoond. Wie zijn kont brandt, moet op de blaren zitten. Bovendien moet haar nieuwe vriendje maar voor haar zorgen. Nat dreigt nu met gerechtelijke procedures. Die wacht ik vol vertrouwen af. Of het waar is, weer ik niet, maar de twee tortelduifjes zouden nu in Phuket zitten. Het plan is om Lizzy en oma te laten overkomen. Dat zal de boyfriend verbazen. Maar ach, daar zal Nat wel weer een leugen voor klaar hebben liggen. Ze wil niet ingaan op mijn verzoek om Lizzy bij mij onder te brengen. Dan krijgt deze in ieder geval een goede opvoeding.
Dit is overigens de eerste aflevering van de soap ‘Op zoek naar Lizzy’. Er zullen er ongetwijfeld vele volgen.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Bezienswaardigheden15 oktober 2024Wat Rai Khing, deze tempel is echt een omweg waard
JC, wat een verhaal Hans.
Berthy
Allemachtig Hans, wat een narigheid allemaal. De milde spot waarmee het geschreven is, maakt het allemaal nog schrijnender. Ik kan alleen maar hopen dat deze soap een happy end (voor jou en lizzy) zal krijgen.
groet,
cor
De toekomst voor Nat ziet er niet best uit. Het is te hopen dat ze ooit tot bezinning komt en inziet dat Lizzy beter af is bij jou. Sterkte Hans…
Tjee Hans, dit is zo’n klassiek Thais gf verhaal dat ik het in eerste instantie als sarcasme opvatte…je loopt ons toch niet te dollen hier he? Zo niet, dan heel veel sterkte met deze misere!
Helaas is het de bittere werkelijkheid, Robert.
In Thailand is niets wat het lijkt.
(Verzamel al de bewijzen zorgvuldig met het oog op zeggenschap over je kind.)
Sterkte, Hans.
@ Robert, ik spreek nu voor Hans. Maar dit is echt. Van het begin tot het einde.
Ik wens je heel veel sterkte met al deze ellende Hans!
Mijn dank. Lichtpuntje is dat vandaag in HH de zon uitbundig schijnt.
Het spijt me erg voor jou Hans, dat het zo allemaal gelopen is. Hopelijk zo snel mogelijk een oplossing., zeker wat de toekomst van je Lizzy aangaat.
Heel veel sterkte, Hans!
ik ken jullie alle twee , jou beter dan Nat , helaas is de afstand nu erg groot Hua Hin – Chiang Mai ; en als er iets is wat jij niet verdient is het dit wel.
een drama.
ik hoop van harte dat je het hoofd koel houd Hans
alle wijsheid toegewenst ook van Nina.
Ja Hans wat kan ik hierop zeggen, kan wel een verhaal opsteken , maar daar schiet jij niets mee op. Hoop dat alles nog goed komt, zeker voor jou dochter. Sterkte.
God Hans
Wat een ellende zeg ik hoop dat alles goed komt met jouw en lizzy de rest kun je helaas
gerust vergeten want uit bittere eigen ervaring weet ik dat het een never ending story is als je er zelf geen dikke punt achter zet. Wat heel hel heel erg moeilijk is.
Veel sterkte
Heb zelf ook ervaring met een vrouw die niet uit het casino weg kan blijven. De ellende die deze goktenten aanrichten is onbeschrijfelijk.
Meestal wordt het van kwaad tot erger.
Thaise vrouwen worden hel vaak van engeltjes tot ware duiveltjes,… ook wel beter te noemen: ” De firma list en bedrog”.
7 Jaar een relatie gehad met zo’n vrouw. Toen ik erachter kwam dat ze in haar eigen land heeft lopen rotzooien en er gigantisch over heeft lopen liegen heb ik haar linea recta op het vliegtuig terug naar huis gezet.
en ze kunnen oh zo emotioneel zijn en spijt ergens van hebben, en met tranen met tuiten op hun knieen bij je komen zitten en zeggen dat ze alleen van jou houden, maar uiteindelijk bedonderen ze de boel daarna weer en is de enige om wie ze echt geven hun mammie en pappie.
Goh ik dacht eerst dat dit gewoon een soap was dus niet waar en sterk overdreven, maar nu het toch echt blijkt te zijn bewondering voor de manier waarop je dit schrijft.
Hoop dat je gauw je dochter bij je kan krijgen want die relatie met Nat is wel goed stuk
en je weet nooit wat er gebeurt als de schuldeisers haar te pakken krijgen.
Neem aan dat je daarom ook pas naar Hua HIn ben vetrokken, in ieder geval veel sterkte en hoop dat je een betere vrouw tegen het lijf loopt.
Ik denk dat ik de enige ben die je feliciteert 😉 op je dochter na kom je er goed van af.
Pak je verlies, sta op en laat dit ver achter je, (cliche) vandaag begint de dag van de rest van je leven!
Suc7 Hans
Beste Hans, eerst dacht ik dat je zo maar een verhaal schreef, dat mij zeer bekent in de oren klonk, een vriend van mij hier een Noor, heeft het zelfde mee gemaakt, en nogwel met twee kids, hij is gevlucht naar de fhilipijnen, daar hij voor zijn leven vreesde, de schuld was 1 ,5 miljoen, inmiddels zijn huis, en schoonfamilie kwijt zijn twee autos etc.
Maar vidt het een beetje naief, je weet toch waar je vrouw uithangt, het gokken is geen minuten werk, en kost over het algemeen handen vol met geld.
Tenzij je in Holland woont en alleen in de vakantie hier bent, jan heb je geen controle.
Nu hoop elk geval dat het allemaal goed komt, en ze inziet dat je dochter beter af is bij jouw, maar elk geval mijn complimenten voor je eerlijkheid, en een waarschuwing voor allen, het is nu eenmaal een land van drinken, gokken, vreemdgaan en al wat niet meer.
maar slapen doe je in bed, als je begrijpt wat ik bedoel.
Wat Hans allemaal schrijft komt me niet onbekend voor.Ik overwinter vaak en lang in Pattaya en de verhalen met betrekking tot Thaise relaties zijn 99% gelijk aan die van Hans. Mijn advies is, neem met niemand een relatie die, op welke denkbare manier dan ook , van jou afhankelijk is. Alleen op basis van gelijkwaardigheid in ontwikkeling, inkomen,leeftijd,wederzijds respect en nog zoveel meer zijn er kansen die er voor kunnen zorgen dat je tot die ene procent behoort die het het sprookje “en ze leefden nog lang en gelukkig”waar kunnen maken
@Anton: mbt jouw advies, dan wordt de spoeling van Thaise aantrekkelijke jongere vrouwen die ook nog een relatie met een farang man willen wel heel erg dun natuurlijk. Plus dat je dergelijke Thaise vrouwen niet zo makkelijk tegenkomt, tenzij je in Thailand werkt.
Schrijnend verhaal van Hans. We kunnen allemaal wel (goed bedoeld) commentaar geven, maar het zal je maar overkomen. Het lulligste is nog dat het kind de dupe van de rekening is hier.
Dat ging even fout – het kind de dupe is bedoelde ik, of kind van de rekening. Je snapt wat ik bedoel.
nogal kort door de bocht , vind ik; als zogenaamde Pattayakenner zo eventjes alle Thai-farang relaties over dezelfde kam scheren… Ben ondertussen 12 jaar gelukkig getrouwd met een Isaan dame en samen met ons zoontje van 8 draait alles hier goed rond. en als ik in mijn “mixte” vriendenkring kijk zie ik nogal meer dan 1 procent gelukkige mensen- weinig uit Pattaya weliswaar…
Heel veel sterkte, Hans
sterkte Hans
dacht eerst dat je een geintje maakte. Goed geschreven stukje hoop dat er uit deze soap een goed einde komt voor jouw en je dochter
sterkte Hans, wat een verhaal, wat een vrouw…. ik hoop dat je en jouw dochterje heel gauw herenigen.
…… en dan te bedenken, dat wanneer dochtertje Lizzy 16 – 18 jr.is, ze tóch naar moeders en haar familie trekt en Papie ook dán voor haar gewoon de ‘Walking ATM’ blijft :
” Plaisir d’amour ne dure qu’n moment , Chagrin d’amour se dure TUTTE la Vie” !
It’s pure brain-washing ;
gewoon kappen-met-die-handel ( als men daartoe in staat is ? ? ? )
Hans wat een afschuwelijk verhaal. Ik hoop dat je snel herenigd wordt met Lizzy en wens je dan ook heel veel sterkte toe.
Beste Hans,
Wat een verhaal zeg.Alles door gokken.
Heb zelf ook zoiets meegemaakt in holland met een heel verkeerde vrouw en heb daardoor mijn dochter 45jaar niet gezien en niets van gehoord.In het begin is dat heel moeilijk maar na jaren raak je verzoend met de situatie.Het zij zo.
In jouw geval lijkt het me moeilijk.De wet staat bijna altijd achter de moeder en jij bent farang dat maakt het nog ingewikkelderGokverslaving is in het algemeen nog erger dan drugverslaving en vergeet niet ze is in de macht van de schuldeisers.(zou het waar zijn dat ze het bedrag tot een miljoen op laten lopen?) en die zijn thais en jij niet.Laten we maar hopen dat het arme kind hier niet de dupe van wordt.
Ik wens je veel sterkte en vooral veel wijsheid.
N.B.het van je af praten wil best wel eens helpen denk er eens over na om eens met een monk in de tempen vanHHte praten..Waarom niet?
Beste Hans wat een verhaal ik vind het knap dat je dit zo naar buiten brengt ik krijg er kippenvel van want ook ik heb een dochtertje (nu 2 jaar) en zou er niet aan moeten denken als die zou verdwenen in de Isaan. ik ben dan weliswaar (5 jaar) getrouwd maar zoals hier al zo vaak vermeld je weet maar nooit!
nou kennen mijn vrouw en ik door ons werk hier heel wat mensen in heel Thailand!! en wij wonen hier 6 jaar nu in Hua Hin. ik wil je graag aanbieden te helpen zoeken (via mijn contacten) naar je dochter als je dat zou willen. ik weet maar al te goed, zelf op zoek gaan in de Isaan is zoeken naar een spelt in de hooiberg.
Luckyluke
Prachtig aanbod luckyluke,
Doch geen overhaaste stappen.Let op: zij is Thai en zij komt uit dat wereldje.Ze ligt je twee straten voor.Ik ken iemand die een jaar ondergedoken is geweest en dat is heus geen pretje.
Zet de belangen van Lizzy altijd op de eerste plaats.
Hopenlijk wordt dit met wijsheid opgelost in het belang van het kind.
Vervolg van de soap:
Kipnapping, chantage, diefstal en mischien zelfs moord.
Soaps behoren door te modderen maar een simple oplossing zou zijn.
1. Kind opeisen (als financieele weldoende vader is de kans zeer groot dat de vader het kind kan opeisen … als het zijn kind is)
2. Alle contacten met Nat en haar familie verbreken en vertrekken met onbekende bestemming, nieuw mobile-telefoonnummer, nieuwe auto.
3. Nooooooooit meer ook maar 1 satang aan Nat of enige familie lid van haar geven
Zodra Nat door heeft dat er niks meer te halen valt zie je haar nooit meer terug wat beter voor de vader en het kind is. Nat is naamlijk altijd al zo geweest en zal zeer waarschijnlijk nooit meer veranderen. Life goes on, soaps do end at the end of the season.
Chang Noi
Makkelijk advies chang noi.Jij(en wij)kennen Hans zijn gevoelens niet.
Misschien is het wel zo dat Nat die probeerde met hans op het rechte pad te komen en alles een beetje serieus aan probeerde te pakken )ineens vreselijk geschokkeerd raakte bij het aanschouwen van de schuldeisers en daardoor bij Nat alle stoppen doorsprongen.
Een kat in het nauw maakt de raarste sprongen.Zeker als ze enigzins labiel van aard is.
Een kind bij de moeder weghalen is wel het laatste wat je moet doen.Dit is nooit in het belang van het kind.We hebben hier immers met een mens te doen en ze verdient een kans.
Hopenlijk komt Nat tot bezinning en komt alles weer goed.
Mijn advies is probeer in ieder geval onder de druk van de schuldeisers uit te komen door met z’n drieen naar onbekende bestemming te vertrekken.Dan is thailand geen optie meer.
Een Nat in het nauw maakt inderdaad de raarste sprongen, maar de laatste sprong op de 28-jarige Brit is er toch wel een te ver. Overigens zit Lizzy niet bij de moeder. Die is waarschijnlijk op Phuket feest aan het vieren. De baby woont bij oma, onder de rook van Udon Thani. Lizzy weet (nog) van niets. Probleem is straks dat ze wel Lao spreekt, maar geen Engels. Vertrek uit Thailand is niet aan de orde, want waarheen zouden we moeten gaan? Nederland? Dan is het drama met visa en paspoorten etc nog veel groter.
Beste Hans, we leven allen met je mee, en begrijp dat je begaan bent Lizzy, maar heb je haar erkend, en staat ze op jouw naam, zo ja moet er toch iets aan te doen zijn,
Desnoods met een smoes, haar een dagje uit nemen, en dan Thailand is groot, ook bij mij ben je welkom als tussenstop, en ik denk dat andere ook begaan zijn en hulp willen bieden.
Ik verzorg een zoontje van mijn vrouw haar zuster, deze zuster heeft ook kuren, en verzorgde nauwelijks haar zoontje, en zou voor galg en rad opgroeien, samen met familie haar onder druk gezet, en nu bezig hem op mijn naam te krijgen,de instanties in Thailand werken mee, maar een lange weg te gaan, vooral de hindernissen in Holland.
Succes en neem de stappen die voor Lizzy van belang zijn.
Hans als Jij getrouwd ben met Nat heeft Lizzy zowel de Thaise nationaliteit als Nederlandse!!
dus als jij met Lizzy naar Nederland zou willen hoeft dat geen probleem te zijn met visa.
dat is met onze dochter (Arisa) het zelfde als ik naar de NL ambassade in Bangkok ga kan ik zo een paspoort voor haar aanvragen. daar heeft ze altijd recht op. alleen je moet dan wel alle officiële papieren in je bezit hebben met een toestemming van de moeder.
Daar hoef je niet getrouwd voor te zijn. Het venijn zit overigens in de staart: de toestemming van de moeder….
Daar zit inderdaad het venijn.. Hans, wat een vreselijk verhaal. Wellicht, makkelijker gezegd dan gedaan, maar neem daar afstand van.
Volgens mij krijgt zij op haar leeftijd nog geen eigen paspoort.
Ja hoor, geen probleem. Gedurende korte tijd kun je nog in het paspoort van de ouders bijgeschreven worden, maar dat is binnenkort verleden tijd.
Hans, wat een vreselijk verhaal, in ben sprakeloos….
Ik wens je heel veel sterkte, en hoop dat je kleine Lizzy ooit nog eens mag zien.
Pas vooral nu goed op jezelf!
In ben is uiteraard ‘ik’.
Hans, ik wens je heel veel sterkte. Een aangrijpend verhaal. Ik weet niet goed wat te zeggen … hee heel veel sterkte en wijsheid
Justin
Ik heb een beetje vergelijkbare situatie meegemaakt, maar gelukkig minder gekompliceerd en tragisch; het ging immers ‘alleen maar’ om de diefstal van mijn pas gebouwd huis aan zee in de Filippijnen. Op die miserie terugkijkend is mijn grootste fout geweest in de eerste plaats mijn eigen domme beslissingen en vervolgens, dat ik me teveel heb laten intimideren en daardoor teveel toegevingen heb gedaan, toen het later fout ging. Ik droom soms nog van van alles wat me daar overkomen is.
Autochthonen weten dat buitenlanders het rechtssysteem, politie, adovokaten niet vertrouwen in hun vakantieland en niet zonder reden en dan voel je je helemaal alleen; ik had toen ook geen vaste relatie en alles wordt in de lokale taal i.c. Tagalog bedisseld, waar ik dus ook totaal buiten stond. Het leven is te kort om gebruik te kunnen maken van je slechte ervaringen. Ik bedoel jij zult niet gauw meer een vaste relatie aangaan en ik zal nooit meer een huis bouwen in landen als Thailand en de Filippijnen, sterker nog ik zal nooit meer terugkeren naar de Filippijnen, omdat er een ‘Holding Departure Order’ (DPO) zou bestaan, wat betekent dat ze je bij vertrek kunnen vasthouden om een proces af te wachten, dat jaren kan duren en toch hoogst waarschijnlijk in jouw nadeel zal uitvallen, wat zou kunnen betekenen een jaren lange gevangenisstaf in een Filippijnse gevangenis en dat is evenals in Thailand bepaald geen pretje. Vlg.andere bronnen zou er helemaal geen DPO zijn, maar ik riskeer toch geen terugkeer.
Ik kan en wil jou geen advies geven Hans, maar ik heb tegen mijzelf gezegd: ‘Laat je niet intimideren, als je nog eens in moeilijkheden verzeild raakt en wees niet bang’. En vooral, wat mij beterft: ‘doe geen domme dingen’.
Makkelijk gezegd, geef ik toe.
oke laat ik ook wat zeggen niek heeft gelyk zit zelf in de plili enzie om me heen dat het hier in de plili het zelfde is als in taailand overal ellende daar ook de meeste er onder door gaan je kan niet winnen alleen als je zeer en zeer ryk ben dan ben je de koning
hans ik hoop voor jouw dat de zon weer schyntvoor jeen dat er toch mensen er zyn die je
wel graag willen helpen jv
@ beste jan v, ik vind, dat je wel erg overdrijft naar de negatieve kant.
Er zijn in de Filippijnen en ook in Thailand tal van voorbeelden van buitenlanders die succesvol zijn doordat ze het geduld hebben opgebracht en de tijd namen betrouwbare adviseurs, partners, advokaten etc. te vinden. En dat geduld had ik niet opgebracht en ik was te naief optimistisch dat ik met de juiste papieren goed zou zitten.
De hoeveelheid geld, die je hebt, doet er niet zoveel toe, naar mijn mening, alleen betekent het wel hoe meer geld hoe langer je als ATM machine fungeert , hoe meer geld je onder de tafel door moet schuiven en uiteindelijk je bezit toch kwijt raakt, als je de zaken vanaf het begin verkeerd hebt aangepakt.
@Hans: ik hoop van harte, dat er weer een tijd komt, dat je “normaal” met Nat kunt communiceren over bijv. je dochter.
Alle goede adviezen op dit blog ten spijt, de voogdij opeisen is een eindeloze en geldverslindende procedure. Lees nog eens mijn verhaal uit januari van dit jaar “Patrick in Thailand”‘. Patrick heeft na lang procederen en heel veel kosten (meer dan 100.000 USDollar) de voogdij toegewezen gekregen. Praktijk is dat zijn zoon nog altijd gewoon bij de moeder woont. Je recht hebben en je recht krijgen zijn twee verschillende dingen, helaas!
Een thais kind adopteren is een eindeloze zaak(heb ik pas van nabij meegemaakt).
De voogdij opeisen is praktisch onmogelijk.De wet staat achter de moeder.
Verder is zowel de wetgevende als de uitvoerende macht pas in beweging te krijgen met zakken vol met geld.Twee keer zo veel zakken want Hans Bos is farang.En misschien heeft ie zoveel geld niet.
Ook al zou hans nat weer terugnemen nadat ze uitgefreakt is ziet e.e.a. er nog niet rooskleuriger uit want die jongens blijven druk uitoefenen om geld te krijgen.Nat heeft o,o dat weten ze.Maar zou de farang misschien onder druk te zetten zijn om te schuiven?
De farang heeft toch geld?
Wie draagt de oplossing aan voor een betere toekomst voor Lizzy?
Volgens mij moeten wij allemaal duimen voor hans.(hij zit behoorlijk in de shit buiten zijn eigen schuld)
Triest verhaal. Leef mee, Denk dat geen enkel advies van “ons” hier helpt. We kunnen alleen maar meeleven.
Overigens opmerkingen over paspoort. Hans heeft het over “vriendin” dus ik neem aan niet getrouwd. Dan opmerkingen dat kind automatisch paspoort krijgt, is volgens mijn informatie (NL Ambassade BKK) en zeer nabij ervaring NIET het geval. Alleen indien de moeder Nederlandse is kan het kind NA de geboorte automatisch het Nederlandse paspoort krijgen. Hoeft niet bijgeschreven te worden in paspoort ouders maar krijgt een eigen paspoort, mits met instemming van beide ouders.
Als, zoals hier, de vader Nederlander is en de moeder Thaise kan het kind alleen het Nederlandse paspoort krijgen indien de vader de “ongeboren vrucht” voor de geboorte formeel (op de NL Ambassade BKK) erkend. Ook hier weer alleen als beide ouders er mee instemmen.
De moeder zal dus altijd toestemming moeten geven voor het verkrijgen van NL paspoort en zeker naderhand voor het meenemen van het kind naar Nederland. Enkel een paspoort is daarvoor niet voldoende. Ingeval van een paspoort is er natuurlijk geen visum nodig en voldoet de instemming van de moeder.
Maar al of niet met toestemming kind meenemen naar NL houdt natuurlijk nog steeds geen voogdijschap in, maar is in dat geval gewoon ontvoering, en de voogdij over een thais kind krijgen tegen de zin in van de moeder ????
Maar zoals Hans stelde is er helemaal geen sprake van de wens om kind mee naar NL te nemen.
Nogmaals, geen advies helpt hier. Heel veel sterkte.