Zoete herinneringen

In feite zou te titel van mijn verhaal ook de kopregel ‘Je maakt van alles mee in Thailand’ kunnen dragen. Maar dit terzijde.

Reeds vele jaren genietend van mijn pensioen ontvlucht ik jaarlijks de winterperiode in Nederland en begint de reis veelal begin januari met de aanschaf van een retourtje Amsterdam – Bangkok om begin april thuis weer van de lente te kunnen genieten. Helaas, en ik ben ongetwijfeld niet de enige, bijt ik al twee jaar lang op het bekende houtje.

Toch heeft de Heer boven in de hemel deze ongelovige zeker dit jaar gesteund om de koude niet al te zeer op hem te laten nederdalen. Een ware zege. Heb twee dames die mij met Pasen ter bekering op straat aanspraken gevraagd mijn welgemeende dank hemelwaarts over te brengen. Respect tonen voor gelovigen zit in mijn brein maar helaas is dat niet altijd wederzijds. Onderwerpen als euthanasie, abortus en transgenders blijven voor bepaalde religies een onverteerbaar onderwerp. In mijn optiek niet het minste respect voor de medemens die met andere gevoelens is geboren of een andere mening heeft omtrent levensbeëindiging.

We gaan op reis en laten iedereen vrij in zijn of haar mening.

Zat vandaag op mijn computer in mijn fotoverzameling te neuzen en kwam enkele foto’s tegen die een glimlach op mijn gelaat deden ontstaan.

Ga een leuk voorval onthullen.

Zie het geheel nog aan mijn oog voorbijgaan. Zittend op een klein terras aan de rivier, heel eerlijk ik weet echt niet meer waar het exact was, keek ik met een amusante blik naar jonge kinderen die vanaf de kade in de rivier doken. De jongens piemeltje naakt en de meisjes decent in badkleding. Ja zo hoort dat in Thailand en in vele landen.

De meest prachtige sprongen werden uitgevoerd. Salto’s, en zelfs een naakte jongen met een uiteraard netjes in badpak gekleed meisje op zijn rug. Vanaf het terras maakte ik het allemaal met een heerlijke glimlach mee.

Toch even mijn camera tevoorschijn halen om het tafereel vast te leggen.

De meeste sprongen werden met veel bravoure uitgevoerd en vanaf het terras klonk meermaals applaus. Maar niet alles gaat naar wens, drie jongens gaan samen een duik nemen en bij een van hen gaat het mis. Zie hem pijnlijk naar zijn mannelijkheid grijpen en als vent denk ik te weten wat zich aan de reling heeft afgespeeld. Met de camera in de aanslag even de affaire vastgelegd.

Bij een poging om met een sierlijke sprong in de veel lager gelegen rivier te duiken bleek dat zijn ‘ophanging’ toch op een minder prettige manier met de brugleuning in aanraking kwam en van pijn grijpend naar zijn mannelijkheid rende de knul hard weg.

Moest daarbij even terugdenken aan een verhaal van Wim Daniëls die in een luchtig artikel schreef: “bij de schepping van de man is al een fout begaan. De ophanging van de testikels is ongelijkmatig en betreffende het mannelijk geslachtsdeel -in welke stand ook- kan nauwelijks over een echt design worden gesproken. Dat eikel een scheldwoord is geworden zegt in dit verband dan ook meer dan genoeg.”

Met al dat leed moest ik zittend op het terras en nippend aan mijn drankje toch even op de camera naar de gemaakte foto’s kijken. Even later zie ik dezelfde knul met een opgewekt gezicht terugkeren naar zijn maten. Roep hem om naar mij te komen maar ietwat verlegen loopt hij in zijn blootje door naar zijn vriendenclubje waar hij hartelijk wordt ontvangen.

Laat vanaf het terras door een dienstertje een paar blikjes frisdrank bij de nog aanwezige waterspartelaars bezorgen. Luid gejuich volgt.