Terug in de tijd
Een dezer dagen zag ik op dit blog een kort filmpje over het Doi Inthanon National Park en daarbij dwaalden mijn gedachten 25 jaar in het verleden terug. In die tijd logeerde ik bij een oud-collega in Chiangdao, 80 kilometer noordelijk van Chiangmai.
Een heerlijke plaats om tot rust te komen en de altijd werkelijk imponerende sterrenhemel ’s avonds te bewonderen. De omgeving is fraai en de wekelijkse markt die door veel Hilltribes wordt bezocht is een eldorado voor fotografen. En vooral niet te vergeten de overweldigende grotten die een bezoek meer dan waard zijn. Maar onrustig van aard wil je die mooie rustige omgeving na een bepaalde tijd ook wel eens voor even vaarwel zeggen. Gewoon een brommertje huren en er op uit; Chiangdao voor enkele dagen even vergeten.
Het plan is om heerlijk rustig de wind door de haren te laten waaien en met een motorbike naar Thailands hoogstgelegen punt Doi Inthanon te rijden. Mijn gastheer verklaart mij voor gek om niet te zeggen hartstikke gek, maar mijn plan staat vast. Heb vernomen dat er een hotelletje boven op de berg ligt waar ik kan overnachten.
Internet en mail waren destijds nog onbekende begrippen en de Thaise taal was mij totaal vreemd. In Chiangmai huur ik een vehikel uitgerust met een krachtbron van maar liefst 125cc. Mijn goede vriend die mij per auto vanuit Chiangdao naar Chiangmai bracht wijst, alvorens ik vertrek, hoofdschuddend nog met een vinger naar zijn voorhoofd en wenst mij toch veel plezier. Hij ziet de lol er niet van in dat blijkt overduidelijk.
Beloof hem plechtig rustig te rijden en goed uit te kijken en zet na die belofte koers richting Doi Inthanon. Geniet volop. Al snel maak ik in Hang Dong een korte stop, iets wat ik verder rijdend nogmaals enkele malen doe want mijn billen moeten toch wennen aan een zadel waaraan ze sinds heel wat jaren niet meer zijn blootgesteld.
Aangekomen bij de weg die naar de top van de berg voert las ik nog een korte pauze in en drink en eet iets. De weg naar boven is fraai en op diverse punten stap ik af om van al het moois te genieten. Kijk daarbij ook goed rond of ik het hotelletje waar ik de nacht moet doorbrengen ergens gadesla. In geen velden of wegen iets te zien, dus toch maar even vragen want het woord ‘hotel’ is in mijn beleving toch een internationaal woord dat iedereen begrijpt. Spreek diverse mensen aan maar dat ene woord ‘hotel’ blijft voor hen abracadabra. Maar opeens zie ik in de verte een vierkant blok met daarop iets in witte letters. Als ik er arriveer komt een oudere dame naar buiten. Ik maak haar met handen en voeten duidelijk dat ik een slaapplaats voor de komende nacht zoek. Ze gaat naar binnen en komt even later terug met een stuk karton waarop de kamerprijs.
“Room 80 baht / Room de Luxe hot shower 100 baht” staat er op te lezen. Slaak een zucht van verlichting en het lijkt mij heerlijk om hierboven op Thailands hoogste punt de nacht door te mogen brengen.
Ditmaal doe ik heel royaal, laat het geld rollen en kijk niet op een paar bahtjes. Met mijn vinger wijs ik zonder blikken of blozen heel genereus de Room de Luxe kamer aan. Op de kamer aangekomen: simpel bedje, klein houten tafeltje met één harde stoel en niet te vergeten de douche met warm water die de term ‘de Luxe’ moet uitstralen. Kale houten vloer en dito wanden.
Moet toch nog even vertellen dat je voor een gulden destijds rond 17 baht incasseerde. Reken maar even verder want met de momentele koers -rond 37- kun je het redelijk vergelijken.
Heb van de tocht genoten en ook fantastisch geslapen. Na een douche met koud water -dus geen Room de Luxe- was ik klaarwakker om aan een mooie nieuwe dag te beginnen. Blijkbaar was er een storing geweest en wilde de eigenaresse mij de somma van 20 baht terugbetalen hetgeen ik maar als tip heb afgedaan. Ontbijt was niet inbegrepen en ook niet verkrijgbaar. Bij mijn vertrek ben ik -wellicht vanwege de tip- heel lang en hartelijk door mijn gastvrouw uitgewuifd.
Het blijft mijn meest gedenkwaardige overnachting ooit waarop ik zelfs na 25 jaar nog steeds met veel plezier terugdenk.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
- Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
- Bangkok17 september 2024Wandelen door Chinatown
- Bezienswaardigheden28 juli 2024Wat Sothon, de marmeren tempel
Mooi verhaaltje,
zet een glimlach op mijn gezicht 🙂
Hahaa Joseph,
Ik kan me jouw reaktie levendig voorstellen toen je onder die ochtenddouche vandaan kwam.
In febr jl ben ik nog diezelfde tour gaan maken om vervolgens de “Mea Hong Son”-loop te maken.
E zal wel heel wat in die 25 jaar veranderd zijn, want nu zijn er liften en roltrappen om bij de beide pagoda’s te komen. En er wordt konstant gewerkt aan reliéfs, marmeren vloeren en niet te vergeten de “Thaise Floriade”
In ieder geval was het begin v d MeaHongSon-loop ‘n onvergetelijke ervaring.
Heb nooit geweten dat er een hotel of iets wat er oplijkt op de top van de berg te vinden is.
Wel een army observatie post.
In de stad en omgeving van de stad Chomtong onderaan de berg zijn er enkele en ook resorts.
Woon er overigens zelf niet ver vandaan.
Jan Beute.