Nieuwe reisavonturen van HIJ en ZIJ

ZE hebben weer van alles meegemaakt en zijn niet bang om alles eerlijk aan de lezer te vertellen; zelfs hun flaters hebben ze genummerd.  Nieuwsgierig over hun laatste reisperikelen? Lees dan onderstaand reisdagboek over de periode van 1 tot 22 februari 2008 in Bangkok, Krabi, Khao Lak, Phuket en opnieuw Bangkok.

Dag één

Met enkel hun vliegtuigtickets op zak, vertrokken HIJ en ZIJ naar Schiphol.  De hotelvouchers en transfers zouden klaarliggen bij Green Wood Travel, een reisbureau dat gevestigd was in het Prince Palace Hotel in Bangkok, waar ze ook zouden logeren.  Het ganse verloop van hun reis was via het internet geregeld en ZIJ was er, als ‘stresskonijn’ weer niet gerust in. Bestond dat reisbureau wel? Was het intussen niet failliet gegaan?  HIJ daarentegen vond het een prima idee want “nu betaal je ‘per kamer per nacht’ en anders is het’ per persoon per nacht’, dus dat scheelt al de helft!”  Zoals later zou blijken, had HIJ gelijk en was alles tiptop in orde.

Over de luchtmaatschappij waren ze minder te spreken.  Normaal was HIJ steeds vol lof over deze maatschappij maar nu werd HIJ reeds van alcohol ontzegd rond 10u ’s avonds, wat een vlucht van elf uur hééél lang maakt…ZIJ werd ’s morgens met een klap wakker gemaakt doordat haar stoel bruusk werd recht gezet met de melding “breakfast is served”.  Bijna een whiplash opgelopen!  Niet echt klantvriendelijk hoor.  Misschien volgende keer een andere maatschappij proberen?

Dag twee tot vier

HIJ had met liefde zijn verkoudheidsbacillen aan haar doorgegeven, met het resultaat dat ZIJ de eerste dagen in Bangkok ziek in bed lag.  Gelukkig had ZIJ antibiotica bij die haar na twee dagen terug op de been bracht. HIJ is schuldbewust de ganse tijd bij haar gebleven in het gezelschap van Sudoku (neen, dit is geen Japanse schone).  ZIJ vond het toch maar zielig en ging dan toch met hem mee naar Panthip Center, de hemel op aarde voor computer-video-enz.-freaks. De geplande fietstocht werd uiteindelijk uitgesteld tot de laatste dagen van hun reis, wat gelukkig kon dankzij de goede zorgen van het reisbureau.

Dag vier tot negen

‘s Morgens, na een heerlijk en uitgebreid ontbijt (ZIJ had twee dagen niets binnen gekregen) namen ze de vlucht Bangkok-Krabi met Bangkok Airways (gratis toegang tot een lounge met versnaperingen).  Het stresskonijn had het weer zitten.  Ze moesten nu immers zelf voor transport zorgen van de luchthaven in Krabi naar hun resort in Ao Nang.  Het lukte, ondanks dat de chauffeur hun aan het verkeerde hotel had afgezet (bijna een gelijknamige).  Met een telefoontje van de behulpzame receptioniste kwam even later een busje van het Ao Nang Princeville Resort hen ophalen.  ZIJ had ditmaal een lichtere aftandse koffer bij (ZIJ heeft haar lesje geleerd) en zou deze achterlaten en met een superlichte versie (die ze in Thailand zou kopen) terug naar huis vliegen.

Krabi, zwaar getroffen door de tsunami, had zich zoals op vele andere plaatsen in Thailand, flink hersteld van de schade.  Ao Nang heeft een gezellige winkelwandel boulevard.  Toch moest je op je hoede zijn voor bedrog.  HIJ heeft dit tot zijn schande moeten ondervinden.  HIJ was betoverd door een digitaal fototoestel van Canon dat in België, volgens HIJ althans beweerde, veel meer kostte.  Na een “lot dai mai khrap” werd de koop gesloten en het toestel ingepakt.  Haar mededeling dat het fototoestel hierbij werd verwisseld, ging met een blik van ongeloof aan hem voorbij…tot HIJ in de hotelkamer het instructieboekje begon te lezen.  HIJ “verdorie ‘nu Censuur’ ze hebben mij liggen. Ik vroeg om 10 miljoen pixels en ze hebben mij een toestel van maar 8 miljoen pixels gegeven.”  ZIJ: “eigen schuld, dikke bult.  Je wou weer niet luisteren, ik had het toch gezegd!”  Dit was dus FLATER 1.

Krabi is ook de geliefde plek bij uitstek voor het beklimmen van steile rotsen.  Vroeger beoefende HIJ deze sport intensief tot hij aan zijn knie moest geopereerd worden.  Nu was HIJ veroordeeld om de sportievelingen te filmen en fotograferen met zijn nieuw toestel dat ondanks –ge weet wel wat- prachtige foto’s maakte.

HIJ en ZIJ maakten een prachtige kanotocht in de mangroves en lagunes.  ZIJ had daarna spierpijn van het peddelen terwijl HIJ beweerde dat ZIJ niet gepeddeld had, wat niet waar was.  ZIJ had wel gepeddeld maar…alleen als HIJ omkeek.

HIJ en ZIJ zullen het nu nooit meer doen maar toen ontbrak de traditionele olifantenrit ook weer niet.  De vrouwelijke ‘Mahout’ trok met hun fototoestel acht foto’s waarvan drie enkel van het olifantenoog.  Die mocht ook eens een cursus fotografie volgen.

Een tocht naar de tijgertempel (niet die van Kanchanaburi) zullen ze ook niet licht vergeten.  Reeds van ver kon je een reusachtige Boeddha bemerken op een bergtop.  Om er te geraken moest je wel 1.297 trappen doen en een hoogte van driehonderd meter overbruggen.  Gewoon dodelijk!!!!  Snikheet met enkel ondertussen warm water om te drinken, kniepijn en hartkloppingen.   Hartkoppelingen?  Hun gsm lag in de kluis, ze zouden de hulpdiensten nog niet eens kunnen bellen. Heel snugger niet waar?

FLATER 2: HIJ,de rugzaktoerist, had steeds een minimum aan kleding bij zich, zodat hij regelmatig naar de ‘laundry’ moest.  HIJ vertrok met drie kilo wasgoed, kwam terug zonder afgiftebewijs en …de volgende dag had HIJ maar de helft van zijn kledij terug bij.  Gelukkige wist ZIJ wat HIJ had afgegeven en uit verschillende pakketten wist ZIJ het verloren goed terug te recupereren. Mannen!!

Wordt vervolgt