Een vleugje Laos (slot) – Per boot naar Thailand

Om wat afwisseling te brengen in de manier van reizen kun je vanuit Luang Prabang per boot naar het noorden van Thailand reizen. Er bestaan daar twee mogelijkheden voor: snel en langzaam. Met de speedboot kun je de vaartijd aanmerkelijk bekorten.

Uitgerust met valhelm en zwemvest en als haringen, ditmaal niet in de overbekende ton maar in een kleine ranke boot aangedreven door een sterke langstaart motor. Met wandelende nieren en je navel op je tong stap je daarna aan wal. Doe het wat rustiger en opteer voor de slowboat. Vanuit Luang Prabang maak je dan na ongeveer negen uur varen over de Mekong een tussenstop in Pak Beng waar je overnacht om de dag daarna met een andere boot verder te varen naar het Laotiaanse plaatsje Hoy Sai. Aan de overkant van de rivier ligt de grenspost met Thailand.

Pak Beng

Na negen uur kom je in Pak Beng aan. Het plaatsje, eigenlijk niet meer dan een lange straat, teert helemaal op de tussenstop die de boten tussen Luang Prabang en Hoy Sai vice versa hier maken. Met de boot moet je een beetje boffen. Als je een hele dag op een houten bankje, weliswaar met een kussentje uitgerust, hebt gezeten zullen je billen dat merken.Verwacht in Pak Beng geen luxe. Als je uitstapt zul je tegen een zanderige heuvel naar boven moeten klimmen. Gelukkig staan bij aankomst een paar jonge jongens gereed die wel een paar kipjes willen verdienen en de bagage naar boven en vervolgens naar jouw onderkomen voor de nacht willen slepen. Verwacht geen super de luxe hotels, maar wel een groot aantal goedkope guesthouses.

Het hele dorp, lees weg, is ermee bezaaid. Eten kun je op veel plaatsen en in een aantal gevallen kun je daarbij genieten van het fraaie decor dat de Mekong rivier heeft te bieden. Maak deze avond gebruik van het piepkleine restaurantje van het Dockhoun Guesthouse vanwaar ik een subliem uitzicht heb over de diep beneden stromende Mekong. In de straat ontdek ik later op de avond zelfs een heuse ‘Bakery’ waar je een prima kop koffie kunt krijgen met een stuk gebak. Slapen doe je er goed, want een hele dag op het water maakt toch ietwat slaperig.

Naar Hoy Sai

Na het ontbijt en het inslaan van een goed belegd stokbroodje voor de tocht die gaat komen bespeur ik de jongeman die zo perfect mijn bagage naar boven heeft gesleept.

Blijkbaar was hij dik tevreden over de ontvangen tip, want gisteren liet hij al weten vandaag weer voor mij paraat te staan. Hij bekommert zich weer uitstekend over mijn bagage en levert die netjes aan boord af. Na het in ontvangst nemen van de wellicht iets te overdadige tip straalt zijn hele gezicht. Kan wel waardering opbrengen voor de knaap die niet te lui is om de handen uit de mouwen te steken. Denk nog met bewondering er aan terug hoe hij mijn toch niet lichte koffer optilde en op zijn schouder naar boven zeulde. Denk dat de knul amper dertien jaar oud was.

De boottocht zal ook ditmaal ongeveer negen uur in beslag nemen, hetgeen toch een hele zit is. Gelukkig is de boot ditmaal iets luxueuzer ingericht en hebben de houten kleine bankjes plaatsgemaakt voor stoelen die zo te oordelen uit een oude bus zijn gesloopt. Ze zitten in ieder geval een heel stuk gemakkelijker. Moet toegeven dat een tocht over de Mekong rivier fantastisch mooie uitzichten biedt, maar als je daar 18 uur naar hebt gekeken, jawel dan lijkt het een beetje de gewoonste zaak van de wereld. Achteraf bezien is het een tocht geweest die ik voor geen geld had willen missen, maar of ik het een tweede maal zou doen valt te betwijfelen.

Na bijna negen uur arriveert de boot in Hoy Sai een plaatsje in Laos met aan de andere kant van de Mekong de Thaise plaats Chiang Khon, waar ik overigens al eens eerder per auto was. De grenspost sluit om 18.00 uur en wellicht daarom vertrekt de boot vanuit Pak Beng in de ochtend pas rond negen uur om zodoende hun Laotiaanse landgenoten in Hoy Sai wat extra klandizie te verschaffen. Met een klein busje ga ik vanaf de afmeerplaats van de boot naar het centrum en neem mijn intrek in een voor de begrippen van dit plaatsje luxe hotel. De zevenhonderd baht inclusief ontbijt kosten me de kop bepaald niet. Ook in dit grensplaatsje zijn een redelijk aantal kleine restaurantjes te vinden met ook hier weliswaar overal een kaart met eenvoudige gerechten. Het eten in de openlucht is echter een groot genoegen dat de mindere menukeuze ruimschoots compenseert.

Boot boeken

Je moet er eerst van geproefd hebben alvorens te kunnen oordelen en dat geldt ook voor elke nieuwe reiservaring. De reisbureaus verkopen bijvoorbeeld graag de hele boottrip van Luang Prabang naar Hoy Sai. De overnachting in Pak Beng moet jezelf ter plekke regelen, hetgeen overigens geen enkel probleem vormt. De totale trip wordt echter uitgevoerd door twee verschillende maatschappijen. In feite boek je in Luang Prabang de boot tot Pak Beng en krijg je een voucher voor de boot van Pak Beng naar Hoy Sai, hetgeen alleen maar lastig is en daarbij ook nog duurder. De goedkoopste manier is om gewoon in Luang Prabang bij de boot een ticket te kopen naar Pak Beng en de volgende dag daar simpel op de boot stappen en je kaartje ter plekke betalen. Simpel en de meest goedkope oplossing.

De oversteek naar Chiang Khong

De beide grensposten van Laos en Thailand gaan in de ochtend om acht uur weer open. Dus uitchecken bij het verlaten van Laos in Hoy Sai, waarna je met een slanke boot de rivier oversteekt, na althans eerst 40 baht betaald te hebben. Reizen gaat in deze landen vrij eenvoudig, want overal waar toeristen komen is vervoer in een mum van tijd te regelen. Voor Laotiaanse, en ook voor Thaise begrippen, lijkt mij de veertig baht voor de oversteek van nauwelijks twee minuten een niet onaantrekkelijke bezigheid. Maar wat wil je als er geen concurrentie is en onderling goede afspraken gemaakt kunnen worden. Op een andere manier kun je immers niet aan de overkant komen. Het zij hen gegund.

Uiteraard moeten in Chiang Khong weer een paar stempels in het paspoort komen om Thailand binnen te kunnen komen. Denk er wel aan dat bij binnenkomst over land een visum slechts veertien dagen geldig is tenzij je reeds in het bezit bent van een uitgebreider visum of een zogenaamde double entry in je paspoort hebt staan. Wil je per openbaar vervoer verder reizen dan kan dit frequent naar grotere plaatsen zoals Chiangmai en Chiangrai. Voor dertig baht brengt een songthaew, zo’n klein busje, je naar de grote bus en voor welgeteld 65 baht reis je dan bijvoorbeeld verder naar Chiangrai.