Joseph in Azië (deel 5)

Na Battambang een plaats die als tweede grootste stad qua inwoneraantal, eerlijk gezegd wat tegenviel reis ik per minibus verder naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.

Een stad waar aanmerkelijk meer te doen valt en de bizarre geschiedenis van het Rode Khmer bewind in de voormalige S21 gevangenis en de Killing Fields boekdelen spreken. Onbegrijpelijk dat mensen dergelijke wandaden kunnen begaan. Iedereen heeft recht op een eerlijk proces maar voor mij is het nog steeds onbegrijpelijk dat de Nederlandse advocaat Victor Koppe op kosten van United Nations, de tweede schurk na Pol Pot, Nuon Chea jarenlang verdedigde. Verleden jaar overleed deze man op 93-jarige leeftijd. Blijkbaar is het slechts weinig tot Nederland doorgedrongen dat ook Groen Links coryfee Paul Rosenmöller ooit een groot voorstander was van de Rode Khmer. Allemaal verleden tijd en als jeugdzonde in de doofpot gestopt. Eerder schreef ik er al eens over: www.thailandblog.nl/achtergrond/pol-pot-en-rode-khmer-terugblik-tijd-slot/

Waar zou het gezegde ‘links lullen en rechts vullen’ toch vandaan komen?

Kan er nog nijdig om worden maar zit op een mooi terras en kijk naar de grootse Mekong rivier die mijn boosheid laat wegebben. Later op de avond geniet ik hoog boven op het dak van The Moon onder het genot van een glas wijn van een schitterend uitzicht bij avond waar hoog aan de hemel de halve maan meekijkt. Flaneer overdag langs de boulevard en daar kun je van heel wat leuke tafereeltjes genieten. Spelende kinderen, duizenden duiven die niet verdreven worden maar een bron van inkomsten betekenen voor de verkopers van zakjes met maïs om de gevederde vriendjes te voeren. Het lijkt wel of het er elke dag zondag is zoveel mensen flaneren er rond of zitten met groepjes op een tapijtje op de grond te keuvelen of te eten.

Gewoon lekker ronddolen of een van de vele markten bezoeken. De overdekte Psar Thmei is een van de grotere en de Psar Tuoi Pong, oftewel de Russische markt een van de leukste. Neem een tuk-tuk en laat je er voor enkele dollars heen brengen.

Overigens is het allerminst noodzakelijk dat je op een vakantie alles moet zien want gewoon op een leuk terras zittend en de voorbijgangers observeren is al een genoeglijke ervaring.

Naar Kampot

Kortom heb heerlijk op mijn manier genoten en reis per minibus 150 kilometer verder naar Kampot (wander-lush.org/things-to-do-in-kampot-cambodia/) heerlijk gelegen aan een schitterende rivier met de moeilijk uitspreekbare naam Praek Tuek Chhu. Bovenstaande link geeft een zeer goede indruk omtrent de plaats. Het is de derde maal dat ik er een bezoek breng en ben er dus een klein beetje bekend. Met name de rust die de plaats aan de prachtig gelegen rivier uitstraalt, de koloniale gebouwen uit de Franse periode en de uitstapjes die je per huurscooter op je dooie eentje kunt ondernemen spreken mij aan.

Voor 4 dollar per dag huur ik zo’n geval en rij op mijn gemak de omgeving af. Steek een van de bruggen over naar de overzijde van de rivier en sla linksaf. Waar ik uitkom is onbelangrijk want verdwalen doe je hier echt niet en leuke tafereeltjes kom je om de haverklap tegen. Mijn zwaaiende hand naar kinderen of volwassenen wordt steeds met lachende gezichten en terugzwaaiende mensen beantwoord.

Hetzelfde verhaal als ik op een andere dag over de brug ver naar rechts verder rij en opeens een bord zie met verwijzing naar River Park. Het blijkt een soort pretpark aan de rivier te zijn dat intens bezocht wordt door Cambodjaanse ouders met hun kinderen.

Uiteraard breng ik in Kampot ook een bezoek aan een peper plantage. Als ik de verhalen moet geloven gaat niets boven ‘Kampot pepper’ en verwerken de grootmeesters van de bekende sterrenrestaurants dit product in hun culinaire creaties. Ben een fervent hobbykok dus in mijn bagage zit rode, witte en zwarte peper uit Kampot.

Maak op mijn dooie gemak heel wat ritjes op mijn Honda en laat mijn ogen ronddwalen. Er zijn zoveel mooie tafereeltjes te zien die aan het oog van menigeen voorbijgaan. Vaak heel simpele dingen zoals de stop die ik maak om een boerenkar getrokken door een soort tractor gemakkelijker te laten passeren. Als ik naar de man zwaai lacht zijn hele gezicht en zwaait enthousiast terug.

Het zijn de kleine dingetjes waarvan ik kan genieten.

Naar Kep

Een ander leuk uitstapje maak ik per scooter naar Kep, een rit die ongeveer drie kwartier in beslag neemt. De plaats staat bekend vanwege haar krabmarkt. Verser dan vers kun je, als je er tenminste liefhebber van bent, hier van krap genieten. Uiteraard staan bij de vele heel simpele restaurantjes ook heel wat andere geneugten die de zee in petto heeft op het menu. Maar gewoon op de markt ronddolen en de activiteiten gadeslaan is al een belevenis op zich.

Wil je lekker bruinbakken op het strand dan ben je vanuit Kampot in een mum van tijd in Sihanoukville, maar eerlijk gezegd is Joseph te onrustig en zijn huid te teer dus laat hij een dergelijke passieve ‘activiteit’ aan zich voorbijgaan.

Terug in Natural Bungalows, het resort waar ik in Kampot verblijf, kijk ik naar de ondergaande zon die de rivier en de achterliggende bergen in een warme gloed zet. Prijs me gelukkig dat ik op mijn leeftijd nog goed uit de voeten kan en dit alles mag en kan meemaken. Sluit mijn ogen echter niet voor de armoede die ik ook heb kunnen aanschouwen.