Joseph in Azië (Deel 11)

De taxi brengt ons in ongeveer drie kwartier van Da Nang naar het pittoreske Hoi An waar we een aantal dagen zullen verblijven. Meestal boeken wij voor vier nachten en zien wel of we er enkele dagen aan vastknopen of verder reizen.

Het is niet voor de eerste maal dat we deze sfeervolle plaats bezoeken en weten dus aardig de weg. Er is niets veranderd en de okerkleurige gevels en huizen met aparte dakpannen staan allemaal nog fier overeind. Veel leuke boetiekjes, kleermakers in overvloed, de bekende snuisterijen en aan eten en drinken geen gebrek.

Grappig is dat we na ons bezoek aan het Cham Museum in Danang pas iets meer aan de weet zijn gekomen omtrent het Champa koninkrijk en dat Hoi An destijds een belangrijke haven was voor de Cham. In de 16^e en 17^e eeuw was het een belangrijk handelscentrum en meerden behalve Chinese en Japanse ook Nederlandse zeeschepen hier af om zaken te doen. De plaats heette destijds Hai Pho, vertaalt plaats aan de zee.

In 1999 is de oude binnenstad van Hoi An opgenomen op de Werelderfgoed lijst van UNESCO, als een goed bewaard voorbeeld van een Zuidoost Aziatische handelsstad uit de 15e tot 19e eeuw, met gebouwen die een unieke mengeling van lokale en buitenlandse invloeden vertonen.

Ook in Hoi An is de invloed van het Corona virus duidelijk merkbaar en bij de zogenaamde Japanse brug, waar voorheen aan de overzijde een Japanse nederzetting was en waar je normaliter over de hoofden van vooral de Chinezen kon lopen zie je slechts een enkeling. Toch is het er heel wat gezelliger dan in het veel grotere Danang waar we nauwelijks een ietwat aangenaam restaurant aantroffen omdat veel deuren op slot waren.

We beginnen maar met een wandeling langs de kade en flaneren door de straatjes om bij een van onze favoriete restaurants een reservering voor de avond te maken. Wellicht is het niet nodig maar je weet het maar nooit en we hebben alle tijd van de wereld.

Het niet makkelijk te vinden ‘Secret Garden’ restaurant ligt zoals de naamgeving al zegt ietwat verborgen. Wandel door de grotere ‘Le Loi’ straat en loop bij nummer 60 het smalle steegje in waarna je aan het eind bij het restaurant staat (www.secretgardenhoian.com).

In de avonduren zijn de straten in de oude binnenstad met talloze ballonnen feestelijk verlicht en de bootjes op het water eveneens. Het stadje is een echte bezienswaardigheid met een gezellig sfeertje veel restaurants en gezellige zitjes. In normale tijden wordt Hoi An door horden toeristen overspoeld. Gezien het Corona virus laten die het momenteel massaal afweten maar dat heeft voor degenen die er wel zijn toch ook wel enig voordeel.

Om op bepaalde pittoreske plaatsen een foto te maken sta je niet te dringen en over de Japanse brug kun je zonder gedrang rustig lopen. De restaurants en zitjes puilen niet uit, maar voor de negotie van de plaatselijke middenstand en niet te vergeten de hotels is het een ramp.

Wij logeren in het uitstekend gelegen Thanh Binh Central Hotel en willen enkele dagen bijboeken maar helaas kan dat niet want de deur gaat gezien het zeer geringe aantal gasten voor onbepaalde tijd op slot. Even denken we er aan om een ander hotel te zoeken maar besluiten toch om een vlucht naar Hanoi te boeken.

Uiteraard zijn we benieuwd hoe de situatie in de hoofdstad van Vietnam zal zijn.