Het alziend oog van de Koning
Het is iets wat wij in Nederland niet gewend zijn. Zoveel liefde voor één persoon: koning Bhumibol van Thailand. Overal hangt zijn portret en iedereen is trots op hem
Als Nederlander was je gewend om omgeven te worden door allerlei afbeeldingen. In ons christelijke land hing bij menigeen thuis ‘een alziend oog’ of ‘God ziet ons’ schilderijtje boven de deur. In scholen en openbare gebouwen hingen dan vaak ook nog de portretten van de koningin.
Het hing op zoveel plaatsen dat je het zag, maar eigenlijk niet meer waarnam.
Laatst kwam ik op een rommelmarkt een staatsieportret tegen van koningin Juliana en prins Bernhard, ik kon het niet laten en heb het gekocht, of eigenlijk gekregen, bij een boek. Zo ben ik ook nog op zoek naar een alziend oog of ‘God ziet ons’.
Met Thailand heeft dit allemaal weinig te maken, behalve dat ze het daar wat praktischer aanpakken en ook enigszins emotioneler trouwens. Wanneer je door de straten van Thailand loopt, in een dorp of een grote stad, overal zie je portretten van de koning. Meters hoog als een soort staatsieportretten op betonnen frames geschilderd, maar vooral ook kleinere in mooie gouden lijstjes in restaurant en winkels. De mooiste vind ik eigenlijk die fotootjes die worden opgeplakt op deuren met een bloemetje erbij of een klein kransje. De warmte die daaruit spreekt en misschien wel liefde of bewondering, die kennen we in Nederland nauwelijks.
Toen ik de eerste keren in Thailand kwam, was ik verbaasd en nog onbekend met de hulde voor de koning zoals in de metrostations om 18.00 uur wanneer iedereen stil staat. En ook in de bioscopen waar een slideshow wordt vertoond met muziek. Vóór elke voorstelling; in het begin sta je als farang er een beetje raar tussen.
Ik ben vaak naar de bioscoop geweest in Thailand en op een gegeven moment ga je denken: wat mooi dat mensen gezamenlijk iets hebben waar ze een eenheid in voelen en waren wij maar zo trots op ons land en onze koning.
Ik vraag me dikwijls af: Zou het gaan veranderen wanneer we een koning hebben?
Tekst en fotografie: Francois Eyck
Een overzicht van foto’s die Francois Eyck maakte van portretten van de koning:
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond2 december 2024De magie van mangosteen: Thailand’s sappige geheim
Rooftop bars2 december 2024Above Eleven Rooftop Bar in Bangkok: kwaliteit op eenzame hoogte!
Achtergrond30 november 2024Hervormingen van Thaise vastgoedwetten: redding of verkoop van het land?
Agenda30 november 2024Agenda: December festivals en evenementen in Thailand
Ik kan wel een lofrede over ons Oranje Koningshuis afsteken, maar dat lijkt mij niet de bedoeling van dit blog. Laat ik volstaan met de opmerking, dat – afgezien van een enkele witgekuifde dwarsligger – wij Nederlanders minstens zo trots zijn op onze Koningin als de Thais op hun Koning.
Het respect wat de koning in Thailand krijgt, is voor het koningshuis in Nederland ver te zoeken, natuurlijk zijn er heel veel mensen trots op het koningshuis.
Maar als je rekent in procenten, dan staat Nederland in de schaduw bij Thailand (procenten, omdat Thailand veel meer inwoners heeft).
Tussen trots en respect zit een groot verschil, koning Bhumibol krijgt respect, hier zijn we trots, maar zoveel zijn er niet in Nederland die trots zijn op het koningshuis, ik kan natuurlijk geen indicatie geven, maar als er een onderzoek gestart wordt, dan zal het vies tegenvallen.
Wat dat betreft zouden wij een voorbeeld kunnen nemen aan Thailand (oke, er zijn ook andere zaken, waar de Thai een voorbeeld aan ons kunnen nemen).
Het is geen wedstrijd tussen Nederland en Thailand waar het Koningshuis het populairst is, maar uit een recent NIPO onderzoek blijkt, dat 87% van de Nederlanders blij en tevreden is met onze monarchie.
Ons respect uiten we wel op zeer bescheiden wijze in het algemeen, maar de grote belangstelling tijdens bv. de bezoeken t.g.v. Koninginnedag zegt, denk ik, genoeg.
Daarom blijf ik van mening, dat Nederland en Thailand qua trots en respect voor hun koningshuizen niet zo veel verschillen.
Bedankt voor je reactie, ik wil geen discussie beginnen, wie gelijk heeft, ik wil er ook geen wedstrijd van maken, ik heb niet genoeg gegevens om het te bewijzen.
Maar van dat NIPO onderzoek, is 87% blij en tevreden, ik heb dat onderzoek niet gezien, maar ik denk persoonlijk meer tevreden, dan blij.
Maar wat ik bedoel, op de Thaise scholen, in de bioscopen, overal op openbare plaatsen wordt de koning geeerd, en dat zie je hier niet, alleen op Koninginnedag. Je zegt het zelf, wij Nederlanders uiten het op een bescheiden manier, dat ben ik helemaal met je eens.
De oudere mensen hadden een foto van onze koningin, maar waar zie je bij de jeugd nog een foto van de koningin, zelden.
Gringo, ik respecteer je mening, maar ik heb mijn mening 🙂
87% is blij met het koningshuis?ik heb er zelf geen problemen mee,maar het blijft natuurlijk vreemd wanneer grote politieke partijen zoals pvv d66 sp kiezers daar anders over denken.Die aanhang is volgens mijn berekeningen toch groter dan 13%.In thailand zag je 17jaar geleden inderdaad overal foto’s van de thaise vorst.Nu 2012 is dat geheel anders.
Ik twijfel toch wel een beetje aan je beoordelingsvermogen beste Gringo. Een één op één vergelijking tussen volkeren en koningshuizen gaat m.i. niet verder dan de constatering dat het gekroonde hoofden zijn in de Oost en de West.
Dat de huidige vorst enorme waardering en respect van het Thaise volk krijgt komt o.a. doordat het zeer sympathieke en vredelievende man is die desnoods z,n eigen portemonnee trekt om de armen te helpen. Het koningshuis is sterk verankerd in de cultuur, historie en religie van het land. Daarnaast heerst er op dit moment een discussie over het lese majeste in Thailand die op z,n minst interessant is.
Ons land is ooit een republiek geweest en het koningschap van de Oranjes is ons in de 19e eeuw door de grote mogendheden op gedrongen. Vergelijk de recente publicaties over het koningshuis o.a. over Bernhard of de vlucht in de tweede wereldoorlog, onroerend goed belegging in Afrika, moskee bezoek, etc. . In ons land kun je kritiek hebben zonder al te grote kans op gevangenschap.
Als kind moest ik in de koude regen met een vlaggetje staan zwaaien tijdens het bezoek van de Sjah van Perzië aan ons land. Toen na vier uur wachten de Rolls Royce snel en gesloten voorbij reed heb ik teleurgesteld m,n vlaggetje weggegooid.
Het voordeel van de tropen? dat het lekker warm is.
“East is East and West is West and never the twain shall meet”
Geweldig artikel over de Koning van Thailand. Je kan hierover toch niet de mening vragen aan een Nederlandse of Vlaamse expat.
In Nederland heb je vrijheid van meningsuiting. Hier kan je over het koningshuis geen
commentaar geven en als je hier woont dien je dat te respecteren. Ik zal tegen een Thai
alleen maar met respect over de koning praten. Je kan het niet met Nederland vergelijken, waar ik laatst op BVN nog een serie over ons koningshuis heb gezien waar
de kwalijke kanten van Alexander nog in voorkwamen.
Dat is hier ondenkbaar. Op scholen en overal word het met de paplepel ingegoten dat
de Koning boven alle partijen staat. Na of voor veel nieuwuitzendingen komen er altijd
weer filmpjes met wat de Koning allemaal voor goeds heeft gedaan.
Ga je nu de vraag stellen waarom de Koning zo gelieft is in jullie artikel.
Dan is dat vragen naar de bekende weg. Jullie brengen ook nog mensen in gevaar die dingen gaan schrijven waar ze veel spijt van kunnen krijgen.
Natuurlijk zullen jullie alles verwijderen wat niet door de beugel kan.
Dan vraag ik me af waarom jullie die vraag stellen.
Een eerlijk antwoord krijg je toch niet
Cor..
“ons koningshuis” is niet te vergelijken met Thailand, waar de koning inderdaad alle respect verdiend. Het koningshuis heeft hier een duidelijke positieve , verbindende rol, boven alle partijen, ook in de toekomst zeer belangrijk..
Het zou in Thailand ondenkbaar zijn dat een juffrouw met de Argentijnse nationaliteit en een vermeende oorlogsmisdadiger als vader tot koningin zou worden ‘gekroond.’
Beatrix is een prima zakelijke koningin. Zij heeft een goed voorbeeld gesteld. Nu met een koning Willem en met de EU in het verschiet mag het nu wel wat minder, zeker ook qua privileges, vergoedingen en inkomen.
We zijn gewoon 2 totaal verschillende landen en dat moeten we vooral zo laten qua koningshuis. Het ultieme respect voor de Koning van Thailand en de satire hier in Nederland met als hoogtepunt weer van de week bij DWDD Lucky tv. In Europa is de monarchie in de maling nemen heel normaal en moet zo blijven ook.
Vreemd dat ik alles weer opnieuw moet invullen. Ik doe al wat jaren mee op het blog.
John, Als je een artikel schrijft op het blog hoeft het niet zo te zijn dat iemand die dit schrijft een vraag opwerpt. Je kan met de stelling of alleen met de bericht geving al vragen oproepen. Zeker met dit artikel ( alleen maar lezen en geen commentaar) wat zeker bij ons buitenlanders vragen oproept. Verder staat hierboven laat een reactie achter en dat is voor lezers van het blog.
Ik begrijp ook het commentaar van jou niet.
Cor.