Een vleugje Laos (deel 2)

De bus zal, zoals bij het reisbureau staat aangegeven, om 10 uur vertrekken en rond half tien zal men mij bij het hotel afhalen.

Als om tien minuten voor tien nog niemand zich heeft gemeld laat ik de bell-boy toch maar even naar het desbetreffende reisbureau bellen. De boodschap: maak je maar niet ongerust men is onderweg. Helaas is er om kwart over tien nog niemand geweest en de bus zou toch om tien uur vertrekken. Laat het maar rustig over me heen komen en wacht maar af hoe het allemaal zal verlopen.

Gelukkig komt even later een open busje, waarin al een groepje jeugdig publiek zit, deze rijpere jongeling oppikken. In de straat vanwaar de bus naar Vang Vieng zal vertrekken is behalve een groot aantal wachtenden verder nog helemaal niets wat op een bus lijkt te bespeuren. Als even later de bus komt aanrijden ben ik met mijn koffer de enige niet rugzaktoerist tussen het overwegend jeugdige gezelschap. Blijkbaar hanteert men in Laos een andere klok want in plaats van tien uur vertrekken we tegen de klok van elf.

De rit neemt ongeveer drie uur in beslag en voert over een smalle weg waar ternauwernood twee auto’s elkaar kunnen passeren. Het landschap is afwisselend en hoe dichter we Vang Vieng naderen des te mooier. Bij het eindpunt van de bus staat het Thavisouk Hotel en Resort. Het ligt mooi aan de rivier met de bergen als achtergrond en over de prijs van dertig dollar hoef ik niet lang na te denken. Voor die prijs krijg ik een mooie nette en schone kamer met balkon en uitzicht op de bergen en rivier. Ben dan ook dik tevreden

Vang Vieng verkennen

Deze door de natuur gezegende plaats staat voor enkele dagen op het programma en we zullen wel zien hoeveel dagen het gaan worden. In feite is dat het leuke van een niet van dag tot dag geplande vakantie waarbij je de tijd aan jezelf hebt. Gebruik een lichte lunch in het bij het hotel behorende restaurant dat direct aan de rivier is gelegen. Rond het hotel zijn ook een aantal huisjes gesitueerd met daarbij een mooi uitzicht over de rivier. Persoonlijk geef ik toch de voorkeur aan het hotelgedeelte waar je toch meer comfort hebt dan in een klein huisje hoe mooi het uitzicht ook is. Vanaf het balkon van de kamer heb ik eveneens een schitterend uitzicht over de rivier en de aangrenzende bergketen. Te voet leer is een plaats het beste kennen en aangezien Vang Vieng niet bepaald tot de wereldsteden gerekend mag worden is het gebruik van de ‘benenwagen’ aan te bevelen. Daarbij goed voor het milieu en tevens kunnen de botten na een lange zit in de bus best weer wat beweging gebruiken.

Opmerkelijk is het grote aantal rugzaktoeristen dat deze plaats bezoekt. Zie weinig leeftijdgenoten, maar voel me nog jong genoeg om me tussen het jonge grut thuis te voelen. Heb op die leeftijd wat het reizen betreft toch wel het een en ander gemist. Je kunt de Tweede Wereldoorlog daar de schuld van geven maar dat is niet fair, want ook de tijden zijn veranderd.

Neem slechts het vliegverkeer als voorbeeld dat in mijn jeugd alleen voor zeer welgestelde personen was weggelegd. Een fenomeen als internet of mobiele telefoon bestond alleen in de gedachten wereld van Jules Verne. Jaloers, nee toch niet, want ook deze generatie, en niet te vergeten mijn eigen kleinkinderen, zullen over vijftig jaar ook over hun jeugd nadenken zoals hun opa op dit moment. Voel me toch gezegend dat ik dat allemaal op zesenzeventig jarige leeftijd nog allemaal mag en kan doen. Na deze historische woorden wandelen we weer verder en belanden in het midden van de ‘city’. Het wemelt er van de eetgelegenheden voor alleszins redelijke kleine prijsjes. Verwacht echter geen sterren restaurants of iets wat ook maar in de nabijheid komt. Alles is afgestemd op de rugzaktoerist die hier in zo ruime mate aanwezig is.

Wat te ondernemen?

Op de eerste plaats is Vieng Vang een oord voor natuurliefhebbers. De Nam Song rivier, de bergketen en vele grotten vormen de aantrekkingskracht van Vang Vieng.

De rivier

De mogelijkheden van de rivier worden aardig benut. Zo is ‘tubing’ een van de meest populaire bezigheden voor het jonge volk. Met een open soort bestelauto brengt men de meute, allen voorzien van een gekleurde autobinnenband, een aantal kilometers stroomopwaarts. En je kunt het wel raden, met dolle pret arriveert men een tijd later weer in Vang Vieng. Een andere mogelijkheid is om een kajak te huren om zo op eigen gelegenheid over de rivier te peddelen. Ben je minder avontuurlijk ingesteld, geen nood. Je kunt met twee personen een boot huren ‘met chauffeur’. Achterelkaar zittend op een redelijke stoel met aan het roer de stuurman die de motor bedient en je verder over de rivier vervoert. Angst behoef je niet te hebben want de Nam Song rivier is zo ondiep dat je overal gewoon door het water kunt lopen.

Ook voor de plaatselijke bevolking is de rivier van nut. Je ziet voornamelijk vrouwen in het water pootje baaien en groen spul, een soort zeewier, uit het water plukken. Het betekent voor hen een kleine bijverdienste want het spul blijkt eetbaar en dus verkoopbaar te zijn. Ook de kiezelstenen die de bodem van de Nam Song bedekken zijn doelwit voor een gering inkomen. Voor ondermeer de bouw en ter versteviging van cement blijkbaar een onmisbaar onderdeel.

De grotten

Zelfs al heb je last van claustrofobie dan kun je met een gerust hart een aantal van de vele grotten die de plaats rijk is met een gerust hart bezoeken. Wandel bijvoorbeeld vanaf het Thavisouk Hotel omlaag, dus van het centrum af, en sla de eerste weg naar rechts in naar de ‘Jang Cave’. Het is een hele mooie grot, waarvoor je wel een aantal trappen moet bestijgen alvorens er te komen. Maar dat is goed te doen en de trappen oplopend las je gewoon zo nu en dan even een pauze in om een foto te maken van de fraaie natuur en de rivier beneden. De grot is verlicht en overal kun je gewoon lopen over goed begaanbare geplaveide paden. Dus voor iedereen die recht van lijf en leden is goed toegankelijk en zeker aan te bevelen

Per fiets

In feite is de allermooiste en daarbij ook goedkoopste manier om de omgeving te ontdekken gewoon de fiets. Een van de mooiste tochten is om de zogenaamde ‘Toll Bridge’ per fiets over te steken en je verder te laten verrassen door al het moois dat de omgeving te bieden heeft. Je moet om de brug te mogen oversteken inderdaad tol betalen, maar ben gerust het kost je de kop niet. De met keien verharde weg is niet bepaald van het allerbeste soort en zo nu en dan zul je wellicht even het stalen ros in de hand moeten nemen om een paar meters over de keien te wandelen. Ook op deze tocht kom je een aantal grotten tegen die je eventueel kunt bezoeken. Voor velen is de Blue Lagoon het einddoel. Je kunt er verkoelen in het heldere water of gewoon de oogjes rond laten dwarrelen. Kortom, doe waar je zin in hebt en geniet van de omgeving.

Een andere fietsroute is om richting centrum te rijden en op de T-kruising links af te slaan. Aan je rechterhand passeer je ondermeer het busstation en een paar honderd meter verder sla je rechts af waar je dan uitkomt op de plek waar de ‘tubers’ hun tocht beëindigen of waar je voor een tocht kunt boeken.

De lucht in

Mogelijkheden te over in Vang Vieng. Ben je avontuurlijk aangelegd en wil je eens iets anders, bekijk dan alles maar eens vanuit de hoogte.

Nog nooit in een ballon gezeten? Hier kun je driemaal per dag voor een dergelijke belevenis boeken. Tweemaal in de ochtend en eenmaal in de namiddag. De kosten voor de ongeveer drie kwartier durende ballonvaart bedragen zeventig dollar. Weliswaar aanmerkelijk duurder dan een fiets voor minder dan een euro per dag huren, maar toch wellicht een onvergetelijke belevenis.

Bergklimmen

Mocht je heel avontuurlijk zijn aangelegd en daarbij niet bang zijn en over een ijzersterke conditie beschikken dan kun je tegen de steile wanden van de vele bergen omhoog proberen te klimmen. Er zijn organisaties waar je de hiervoor benodigde spullen kunt huren en onder deskundige begeleiding kunt trachten om tegen de steile bergwand omhoog te klauteren.

Drie dagen Vieng Vang waren leuk en aardig. Heb weer eens op mijn gemak door de mooie natuur gefietst en genoten van de sirene rust. Een rust die te vinden is als je per fiets van de geplaveide wegen afdwaalt en zo maar een eind weg trapt zonder een werkelijke bestemming. Verdwalen doe je er echt niet, daarvoor is de plaats te klein van omvang.

De kritische noot

Vang Vieng is een beetje te vergelijken met het Thaise Pai van jaren geleden. Het trekt voornamelijk – met alle respect – de rugzaktoerist aan, waaraan niet al te veel is te verdienen. De restaurants zijn daar een treffend voorbeeld van, want een beetje uitgebreid, om niet te spreken over culinair eten, daarvoor moet je niet in Vang Vieng zijn. Althans nog niet anno 2011.

Hotels, Resorts en Guesthouses

In alle mogelijke prijsklassen bestaat geen gebrek aan overnachtingsmogelijkheden. De voor mij persoonlijk beste mogelijkheden in het iets hogere prijssegment zijn het nieuwe Thavisouk Hotel, Crossing Elephant en Ban Sabai. Alle drie zijn fraai aan de rivier gesitueerd en uitermate geschikt voor de iets meer bestedende toerist, zonder dat deze zijn portemonnee wagenwijd behoeft te openen. Laos is vanuit Westerse ogen bekeken nog redelijk goedkoop te noemen.

Wordt vervolgd.