Een helse treinreis
Even opfrissen.
Hij: Ronny beroepsbrandweerman op pensioen
Zij: Angela oud-studente van Thaivlac Thaise taalcursus
Thans zijn Angela en Ronny (reis van 2010) aangekomen in het treinstation van Phitsanulok waar ze per comfortabele airco sprintertrein naar Chiang Mai zouden reizen. Alles verloopt echter niet zoals verwacht…
Een helse treinreis
Nog zonder enig vermoeden wat er ons boven het hoofd hing, ging ik goedgemutst naar het loket en liet het treinticket zien. Samen met een typische Thaise glimlach kreeg ik te horen dat de trein al 90 minuten vertraging had. Mijn glimlach was ver te zoeken! Lap, dat begon al goed.
Om de tijd te doden gingen we ons dan maar aan een eetstalletje installeren om iets te nuttigen. Gelukkig stond het gammele stoeltje in de schaduw want het was ondertussen al héél warm geworden. Normaal vertrok de trein om 13.19u. Rond half drie ging ik nog maar eens informeren: “three hours delay”. Ja zeg, mijn lip hing al tegen de grond. Eén pluspuntje…omdat we ‘farangs’ waren mochten we van de luxe genieten om in een apart zaaltje met airco op de trein te wachten. De Thais zelf lagen buiten op de grond stoïcijns te slapen of rustig te wachten op de trein. In het wachtkamertje zaten nog vier gestrande koppels en het was uiterst leerzaam om de verschillende verhalen af te luisteren.
Het was ongeveer 17.00u toen de trein het station binnen reed. Nu nog het probleem met mijn koffer oplossen, 20 kg hef je zomaar niet op! Eerst wat wringwerk om ze door die smalle deur te krijgen en dan een plaatsje zoeken om ze te parkeren. Gelukkig was er achter de laatste rij stoelen een ruimte vrij. Volgens mijn echtgenoot moest ik me niet ongerust maken dat er iemand met mijn koffer zou gaan lopen. Met zo’n gewicht geraakte toch niemand ongezien van de trein! Na een drietal uur ondervonden we dat de trein raar begon te doen. Hij schokte en sputterde, viel soms stil, reed dan weer een paar meters verder om opnieuw stil te staan. Het landschap was stilaan aan het veranderen en ging van vlak naar heuvelachtig. De avondschemering begon ook al te vallen. In het halfduister kon ik nog juist vaststellen dat het treinspoor over een diep ravijn liep. Het zweet brak me uit. De trein had het echt moeilijk om de steile klim aan te kunnen. We gingen geen meters vooruit maar centimeters. Opeens… rolde de trein achteruit! Terug over het ravijn en bleef achteruitrijden tot we terug aan het laatste station waren. Man, man toch…ik voelde mij echt niet goed. Na enkele tijd te hebben staan wachten werd er een andere locomotief aangekoppeld die ons opnieuw over het schrikwekkend ravijn trok richting Lampang.
De conducteur had intussen een Thaise vrouw gevonden die in het Engels aan de toeristen kon uitleggen wat er ging gebeuren. De nieuwe locomotief zou niet verder rijden dan Lampang waar we zouden overstappen in autobussen. De aankomst in Chiang Mai zou niet meer diezelfde dag gebeuren!!! Iedereen begon naarstig te sms’en of te telefoneren naar zijn guesthouse of hotel: “Hou aub mijn kamer vast want we hebben vertraging” werd de meest gehoorde zin. Onze gastvrouw Annelore van Villa Anneloi zou ons inderdaad om 20U30aan het station komen afhalen…O jee! Mijn humeur ging hoe langer hoe meer de dieperik in, vooral als je een reisgezel hebt die in niets problemen ziet: “of je nu goed of slecht gezind rondloopt, je kan er toch niets aan veranderen”. Nou, die had het Thaise “mai pen rai” al goed onder de knie! Ik ben nu eenmaal een doemdenker maar hij blijft optimist tot in de kist en dat kan al eens een keer botsen. Ik zag ons al de nacht in Lampang doorbrengen.
Tot mijn grote verbazing stonden de autobussen ons bij de aankomst in Lampang al op te wachten. Helaas, hun aantal was niet toereikend voor iedereen. Ik stapte vlug in een autobus en hield een plaatse vrij voor mijn wederhelft. Die moest zich maar over de bagage ontfermen… sommigen moest verder per taxi. In de bus serveerden ze nog een rijstgerecht. Van de zenuwen kreeg ik natuurlijk niets binnen, maar mijn echtgenoot liet het zich goed smaken en at het mijne ook nog op. Het was ondertussen al na middernacht en Annelore stuurde een bericht: “neem maar een taxi want voor mij wordt het te laat”. Haar adres was voor de taxichauffeur ook niet zo bekend en na wat omzwervingen kwamen we uiteindelijk rond 01.00u ’s nachts aan in Villa Anneloi waar het motto is: “Feel at home Far from home”. www.villa-anneloi.com.
Ik moest onwillekeurig aan een reclame van de Belgische Spoorwegen denken: “met de trein was U er al geweest”!
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand21 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (195)
Lezersvraag21 december 2024Kun je een bewijs van een Thais adres in het Engels krijgen voor een Belgische bankrekening?
Lezersvraag21 december 2024Hoe kun je als expat in Thailand omgaan met crypto?
Lezersinzending19 december 2024Japanse autoverkopen dalen in Thailand, terwijl Chinese auto’s marktaandeel winnen (lezersinzending)
Een avontuurlijke reis, dan heb je tenminste wat om over te vertellen. Die paar uren vertraging zijn jammer maar geen probleem toch als je geen belangrijke afspraken hebt? Alles komt goed, laat los waar je toch niets aan kunt veranderen. 🙂
Maar ik moet bekennen, als ik van BKK naar Khonkaen ga dan neem ik de bus. Een lange treinreis door half het land is leuk voor een keer maar niet als standaard vervoersmiddel.
Gisteren met de trein naar Chiang Mai gereden. Kon alleen 2 tickets om 13.45 uur vertrek kopen, dus zo gezegd zo gedaan. Trein 109 de rapid versie. Hij stopte bijna overal en ook voor baanvakken wachten met enkel spoor. 15 ,5 uur gezeten en gestaan voor de beentjes.
Jammer dat ik jouw ravijn niet gezien heb, maar de loc moest wel zwoegen.
Verder was het te doen, veel beenruimte maar koop ruim van te voren een kaartje.
Groet Joop
Liever de langzamere treinen dan de soms jakkerende bussen in Thailand en in de trein kun je bewegen eens naast iemand anders gaan zitten, zeker als je zoals ik 2de klas reist en een leuk en soms lang gesprek aangaan.
Ook nu weer een leuk geschreven verslag Angela, maar jeutje wat ben jij een stresskip. 😉
Het lijkt wel of je aan het werk bent en de deadlines met rasse schreden naderen.
Het is maar goed dat je maar voor korte periodes in Thailand bent, want als je hier langer zou verblijven zou je je letterlijk doodergeren aan het gebrek aan stiptheid en planning.
Probeer jezelf te overtuigen dat je op vakantie bent, niets moet, alles mag. Maak een vaag plan van wat je wilt doen in de beschikbare tijd. Plan zo min mogelijk in zo veel mogelijk tijd. Laat je niet opjagen, je kunt toch nog een keer terugkomen om verder te gaan waar je gebleven was? “Go with the flow”, laat je verrassen.
Mijn ervaring is dat hoe lager het budget, des te interessanter het wordt. Bepaal op gezette tijden voor jezelf wat de minimale luxe is die je vanaf dan wil.
Ik begrijp uit je verslagen dat Ronny veel minder of zelfs geen moeite heeft met loslaten, plannen wijzigen en improviseren. En dat hij met veel minder luxe toe kan dan jij.
Ik wens jullie veel plezier en interessante ervaringen op vakantie in Thailand (of waar dan ook). 🙂
Treinen naar het noorden heb ze nog nooit op tijd gezien. In de nacht 2 reizen voor 6 euro vond ik de leukste ervaring van met de trein gaan. En ach ja als je maar aankomt…
Plan inderdaad zo min mogelijk in zoveel mogelijk tijd zoals Theo aangeeft. Laat het los en over je heen komen.
Gewoon pech gehad. Kan in elk land gebeuren dat de trein in panne valt.
Met de glimlach en inderdaad Mai Pen Rai, het geeft niet!
Niet opwinden omdat je met vakantie bent.
Daarom dat ik nooit de trein neem maar wel de comfortabele VIP-bussen die stipt zijn en VEEL SNELLER.
De trein in Thailand is bijzonder traag.
Ik heb in de 30 jaar dat ik in Thailand kom heel veel die nachtbussen genomen en NOOIT problemen gekend.
Wij gingen afgelopen augustus met 4 kids de nachttrein in van Bkk naar Chiang Mai en vonden het juist hartstikke leuk. Beetje tuffen dan weer stil staan en weer doorrijden en zo tig keer.
Prachtige oude stationnetjes.
We hadden blijkbaar het geluk dat de trein op tijd vertrok en ach het is vakantie hoe laat we aankwamen maakte ons niet uit.
Dacht dat het wel volgens planning ging.
Behalve dan dat die blagen tot 01:00 lokale tijd hebben lopen draken ….
Ik vond het ideaal en een nieuwe ervaring voor 4 kids erbij.