Het kopen van stemmen kan op elk niveau een doorslaggevende factor zijn bij Thaise verkiezingen – of het nu gaat om een dorpshoofd, een lokale bestuurder of een parlementslid. En de komende parlementverkiezingen op 14 mei vormen daarop volgens analisten en zelfs politici zelf geen uitzondering.
Veel Thaise verkiezingskandidaten hebben hun nederlaag toegeschreven aan het kopen van stemmen, terwijl verschillende verkiezingsoverwinningen zijn toegeschreven aan het kopen van stemmen door partijen.
Beschuldigd van corruptie
Het kopen van stemmen is de schuld van de chronische corruptie in Thailand, aangezien veel politici het, naar verluidt, beschouwen als een investering met een hoog rendement om politieke macht veilig te stellen en de kans om “winst te maken” terwijl ze in functie zijn.
Chuan Leekpai, de vertrekkende voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, is een van de politieke veteranen die waarschuwen voor het ongebreidelde kopen van stemmen in de aanloop naar de verkiezingen van 14 mei, terwijl partijen in het hele land hevig strijden om stemmen.
Chuan, iemand, die twee keer premier is geweest, drong er bij de kiezers op aan eerlijke kandidaten te verkiezen als ze na de verkiezingen een eerlijke regering willen. “Als er op corrupte mensen wordt gestemd, krijgen we een corrupte regering. En het zijn de mensen en het land die zullen lijden”, waarschuwde hij.
Diepgewortelde en langdurige ‘ziekte’
“Het kopen van stemmen gebeurt al vele jaren in Thailand”, merkte een directeur van een politieke partij op in 2009. Het kopen van stemmen met contant geld en andere hand-outs werd voor het eerst geregistreerd in Thailand tijdens de algemene verkiezingen van 1979, volgens Assoc Prof Prajak Kongkirati van de Faculteit Politieke Wetenschappen van de Thammasat University. Hij vertelde BBC Thai in 2019 dat de concurrentie om parlementszetels heviger is geworden naarmate de democratie in het land zich herstelt na een lange periode van dictaturen.
In de noordoostelijke provincie Roi Et werden in de aanloop naar de verkiezingen van 1979 schaamteloos stemmen gekocht. Betalingen van 100-200 baht, pantoffels en vissaus waren enkele van de prikkels die aan individuele kiezers werden gegeven. Het incident inspireerde de term “ziekte van Roi Et” in de Thaise politieke berichtgeving.
Hoe het kopen van stemmen werkt
Arme gemeenschappen zijn vaak het doelwit van het kopen van stemmen, vooral in kiesdistricten waar de verkiezingen krap zijn. Stemmen worden op verschillende manieren gekocht: via gratis reizen, feesten, aalmoezen, renteloze leningen, vouchers of andere voordelen. Maar contant geld lijkt de populairste en effectieve stimulans voor kiezers te zijn.
Het geld wordt meestal verdeeld door politieke ronselaars – meestal leiders van de gemeenschap – die een bepaald aantal stemmen beloven in ruil voor geldelijke beloningen van de kandidaten die hun toevlucht nemen tot het kopen van stemmen.
Een ronselaar in de lage-inkomensbuurt Klong Toey in Bangkok vertelde VOA News in 2009, dat hij ervoor moest zorgen dat de uitgebrachte stemmen voor de kandidaat die stemmen kocht, overeenkwamen met het uitbetaalde geld, anders zou hij in de problemen komen. “Als je [de geldelijke beloning] accepteert, moet je kunnen leveren. Anders loop je als canvasser de kans om fysiek te worden gestraft of zelfs te worden neergeschoten.
Pogingen om het kopen van stemmen te ontmoedigen
Het kopen en verkopen van stemmen is illegaal in Thailand, maar dit lijkt overtreders niet te ontmoedigen. Degenen die schuldig worden bevonden aan het kopen van stemmen, riskeren een gevangenisstraf van één tot tien jaar en/of een boete van tussen de 20.000 en 200.000 baht. Betrokken kandidaten worden ook gestraft met intrekking van hun kiesrecht voor 10 jaar. Degenen die hun stem verkopen voor een beloning, riskeren maximaal zes maanden gevangenisstraf en/of een boete van maximaal 10.000 baht.
Om het chronische probleem van het kopen van stemmen voorafgaand aan de verkiezingen van 14 mei te bestrijden, biedt de verkiezingscommissie geldbeloningen van 100.000 tot 1 miljoen baht voor tips over verkiezingsfraude. De commissie heeft beloofd de namen van informanten niet bekend te maken en heeft hen in samenwerking met de Royal Thai “maximale veiligheid” gegarandeerd.
(2p2play / Shutterstock.com)
Probleem blijft onopgelost
Het probleem lijkt echter onopgelost te blijven, aangezien het kopen van stemmen in veel delen van het land doorgaat. Bij de algemene verkiezingen van juli 2011 werden, naar verluidt, stemmen gekocht voor tussen de 300 en 1.700 baht, afhankelijk van de regio en het kiesdistrict. Het cijfer varieerde van 500-1.500 baht bij de vorige verkiezingen van maart 2019. Voor deze verkiezing beweerde klokkenluider Chuwit Kamolvisit vorige week dat politieke partijen 1.000 tot 3.000 per hoofd uitgeven, afhankelijk van de provincie.
Anticipatie voor elke verkiezing
Er is een wijdverbreide perceptie dat het kopen van stemmen gebruikelijk is in de aanloop naar algemene verkiezingen. Bijna twee derde (63%) van de 1.310 stemgerechtigde kiezers die in januari werden ondervraagd door het National Institute of Development Administration (Nida) zeiden dat ze vóór de verkiezingen van 14 mei stemmenverkoop verwachtten.
Uit een soortgelijke Nida-enquête die in januari 2019 werd gehouden, in de aanloop naar de vorige nationale stemming, bleek dat meer dan 78% van de 1.250 respondenten ervan overtuigd was dat het kopen van stemmen hoogtij zou vieren.
Bron: Thai PBS World’s Political Desk
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
In 2005 kreeg ik een telefoontje van mijn echtgenote of ik mij wilde voegen bij een feestje in een restaurant. Ik ging er heen. Er waren een zestal vrouwen gezellig aan het eten en drinken. Ik vroeg wat er gevierd werd. Ze vertelden dat de op een verkiezingsbijeenkomst van de Democratische Partij allemaal 500 baht hadden gekregen. ‘Gaan jullie dan daarop stemmen?”, vroeg ik. ‘Welnee”, riepen ze in koor, ‘we stemmen op Thaksin!’.
Verreweg de meeste kiezers nemen af en toe geld aan en stemmen gewoon op de partij van hun voorkeur. Zie ook een artikel in de Bangkok Post van Chris Baker en zijn echtgenote Pasuk, uit 2013:
https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/383418/vote-buying-claims-nothing-but-dangerous-nonsense
Vergeet niet dat een krant als de Bangkok Post nou niet bepaald vies is van overheidspropaganda..
Die overheid geeft nu juist signalen af dat ze het minste of geringste als kopen van stemmen kunnen gaan zien, inclusief verkiezingsbeloftes. Men moest bijvoorbeeld bij de Kiesraad hun programma/beloftes komen verklaren en hoe men denkt te gaan betalen (de Kiesraad zit blijkbaar vol economische experts die exact de impact en haalbaarheid van de programma’s doorrekenen… al heb ik nog nergens kunnen lezen hoe de Kiesraad tot haar beoordeling komt dus het lijkt meer weg te hebben van “wat wel en niet in ons straatje past”).
Ik denk ook dat de BP is de laatste jaren flink in kwaliteit afgenomen en laat de oren teveel hangen naar de powers that be, maar de opiniestukjes zijn gelukkig niet altijd zo volgzaam, daarnaast is dit een stuk uit 2013 door twee vooraanstaande schrijvers van boeken over sociaal-maatschappelijike items. Wat ze daar schrijven, dat mensen de biljetten of flessen olie aanpakken en vervolgens stemmen op de partij waar ze zelf het meeste baad bij denken te gaan hebben, is wat ik wel vaker verneem. Klinkt mij zeer plausibel. Het komt er op neer dat kadootjes uitreiken er een beetje bij hoort maar dat de Thai daar niet hun stem van af laten hangen.
mijn schoonvader is ook bezig en belooft xxxxx baht voor te stemmen opeen partij, maar nu het is als deze partij wint en niet meer voor de verkiezingen, wat gaan de arme mensen doen??
Heden ten dage, willen sommigen verkiezingsbeloften als stemmen kopen beschouwen.
Als dat wordt gehonoreerd is het einde van verkiezingen in Thailand in zicht.
Gaan we gewoon een loterij organiseren wie in het parlement mag. Oh nee, dat mag ook niet.
Ook hier in de meest oostelijke provincie gebeurt het openlijk. De politieke ronselaars gaan bij de mensen langs om hun stem te ‘kopen’, 100 bath per hoofd dat kan gaan stemmen. Als ik in mijn naaste omgeving navraag of ze dan ook werkenlijk op die partij gaan stemmen, krijg ik als antwoord : die 100 bath is mooi meegenomen en n vette glimlach erachter.
Hier ook, in het noorden. 200 baht per persoon die op de georganiseerde verkiezingsbijeenkomst verschijnt. Natuurlijk was de animo daarvoor groot – gratis geld!
Ook hier in Roi Et heb ik het zelf gezien dat er geld werd uitgedeeld.
Dus ik ben ooggetuige..
Ook hier werd gelachen en mij verteld, ik stem toch op iemand anders.