Geelhemden en roodhemden; ik mis ze een beetje
De strijd tussen de geelhemden en de roodhemden heeft zich verplaatst naar het parlement, waar ze voortgezet wordt door regeringspartij Pheu Thai en de grootste oppositiepartij Democraten. En daar hoort ze ook thuis.
Tussen 2008 en 2010 speelde die strijd zich af op straat. De geelhemden bezetten het regeringsgebouw, ze belegerden het parlementsgebouw, blokkeerden de toegang en ze bezetten de vliegvelden Don Mueang en Suvarnabhumi.
Vervolgens kwamen de roodhemden in actie, uitmondend in de 10-weekse bezetting van het zakencentrum van Bangkok. Bij gevechten tussen roodhemden en leger vielen zo’n 90 doden en ruim 1800 personen raakten gewond. Het leger slechtte in mei 2010 de barricaden; 36 gebouwen werden geplunderd en in brand gestoken.
Toch mis ik ze een beetje, die kleurrijke groepen met hun uitgesproken meningen. Gelukkig kon ik mijn misschien ziekelijk gevoel van nostalgie weer wat voeden toen ik onderstaande poster onder ogen kreeg, een poster die vaak door de geelhemden werd meegedragen en perfect hun wereldbeeld en gedachtenwereld weergeeft.
Wat zien we? De dominante figuur in het midden is Thaksin. Hij zit op een zak met geld. Op die zak staat geschreven: belastinggeld en ten overvloede nog eens: schatkist. Boven zijn linkerschouder een adviseur,die iets in zijn oor fluistert: de duivelse farang. De buitenlandse vijanden staan rechts boven. Uncle Sam zegt : eerst Irak en nu Thailand. De andere kapitalist die Thailand uitzuigt is natuurlijk Singapore.
Het meest interessant zijn de twee groepen links en rechts. Links zien we de brave, fatsoenlijke burgers, keurig gekleed in die gele hemden, rechtop staand met opgeheven hoofd. Boven draagt iemand het symbool van de democratie, de Grondwet. Onderaan heeft een vader liefdevol zijn zoon op de schouders genomen. In het midden de leiders: Sondhi en Chamlong met een bord dat zegt: de geelhelmen redden de natie. Bangkok.
Wat een contrast met de groep rechts! Een schemerige en modderige atmosfeer. Donkere figuren, onduidelijk gekleed, boeren dus, die neerknielen in aanbidding en gretig naar het geld grijpen dat Thaksin achteloos naar hen toewerpt. Op het geld staat: gratis studieleningen, boerenschuldsanering en krediet voor de dorpen. Onderaan een moeder die in haar begeerte naar geld haar mager, half-naakt en huilend kind in de steek laat. De provincie.
Ik stel me voor: ik ben een boer en zie deze poster………..
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
Achtergrond23 september 2024Politieke activist Panupong “Mike Rayong” Jadnok is gevlucht naar Nieuw-Zeeland
Levendig was het wel maar of je nu zo blij moet zijn met twee dominante partijen? Een beetje Amerikaanse toestanden waardoor echte veranderingen toch uit lijken te blijven. Wat meer variatie zou welkom zijn, brengt meteen weer wat meer leven in de tent. Twintig partijen zoals hier in Nederland is dan weer het anderste uiterste (“teveel”) maar 4-5 grote partijen en een enkel kleintje, dat zou ik persoonlijk een welkom iets vinden in democratische landen. Al was het maar dat je de keuze hebt tussen twee partijen die dicht bij je eigen visie komen, zodat ze moeten concurreren en stijden om jouw steun en je dus kunt afrekenen als je in de steek wordt gelaten door ‘jouw’ partij.
En zeg nu zelf, naast rood en geel ook wat blauw, groen, roze enzovoort zou Thailand nog feestelijker maken. 😉
@Rob V – je reactie getuigt niet van veel realiteitszin of kennis van Thailand. Een coalitie vereist samenwerking en compromissen sluiten, dat kun je rustig vergeten hier. In de Thaise politiek draait het met name om zelfverrijking. De politieke concurrentie die je voorstaat wordt hier regelmatig opgelost met behulp van een pistool. Uiteindelijk is de Thaise politiek slechts een etalage, een show. De echte machtsstrijd gaat veel dieper.
Dat besef ik mij ook wel, maar ik mag toch vinden dat deze twee strijd (met alles daar achter zoals corruptie en eigenbelang) onwenselijk is; dat een echt meer partijen stelsel beter zou zijn (kun je meteen de kiezer/bevolking minder naaien)? Vandaar dat ik aangaf dat ik hoop dat meerdere landen een écht meer partijen stelsel krijgt ipv een 1 of 2 partijen stelsel wang dat is in mijn ogen niet democratisch genoeg (te weinig keus, geen alternatieven). Het zal in menig land nog lang op zich laten wachten, als het er al van komt. In de VS zit men nogsteeds vast aan hun 2 partijen stelsel (vooruit 2,1 want de enkele andere partijtjes hebben geen serieuze invloed).
Kees, helemaal mee eens. Er zijn overigens wel meerdere partijen in Thailand en coalities worden ook gevormd, verschil met Nederland is echter dat hier alle politieke partijen gespeend zijn van wat voor ideologie dan ook. Politieke partijen hebben geen politiek platform van waaruit het partijprogramma wordt geschreven. Voor de verkiezingen worden er wat beloftes het land in geslingerd, maar geen enkele partij heeft een visie over hoe de Thaise maatschappij er uit zou moeten zien. Daar zijn de politici helemaal niet mee bezig. Ze hebben wel wat anders aan hun hoofd; zo snel mogelijk nog rijker worden. Dat klinkt cynisch, maar wanneer er iemand mij een naam kan geven van een integere Thaise politicus, dan kom ik met de naam van die man die zwanger was geworden van een witte olifant.
Ik noem er drie : Chuan Leekpai, Surin Pitsuwan en Chaturon Chaisaeng. Kun je me vertellen waarom deze drie politici niet integer waren? Zet er dan ook graag de bronnen bij die je mening ondersteunen, dat kun je vast wel.
De ideologie en het partijprogramma van de Pheua Thai staat op http://www.ptp.or.th (veel algemeenheden, weinig concrete voorstellen) en van de Democraten op http://www.democraten.or.th (meer concrete voorstellen). Ga maar lezen.
Ik dacht toch echt te weten, dat er in Thailand veel meer politieke partijen zijn dan 2.
De namen heb ik even niet paraat. De politici lopen ook voortdurend over van de ene partij naar de andere. En of je door de hond of door de kat wordt gebeten, maak niet veel uit.
Bij gevechten tussen roodhemden en leger vielen zo’n 90 daden en ruim 1800 personen raakten gewond.
Spelfoutje?
Laten we het even niet hebben over de huidige politieke partijen. Laten we ons beperken tot deze poster van de Geelhemden. Vergis ik me nou of zie ik in deze poster een bijna fascistische en racistische ideologie ?