Tot de afschaffing van de absolute monarchie in 1932 was de Siamese historiografie een zaak voor en van het Hof. Sterker nog, het was het prerogatief van de koningen, prinsen, adel en vooraanstaande monniken. Geschiedenis was een hobby van de Groten en zéker geen zaak voor de ‘kleyne Luyden’… Koningen als Mongkut en Chulalaongkorn en prinsen als Damrong, Narit en Wachirayan publiceerden historische studies. Chaophraya Thuphakorawong maakte integraal deel uit van deze traditie, maar gaf wel een heel nieuwe, eigenzinnige en vernieuwende draai aan het geschiedenis schrijven in Siam.
Lees verder…