Ergernis: een nieuw retirementvisum
Eén keer per jaar moet ik er aan geloven: de verlenging van mijn visum voor gepensioneerden. De melding van mijn verblijf na 90 dagen (een belachelijke zaak om elke drie maanden te melden dat je woont waar je woont) kan ik door een bevriende eigenaar van een brommobiel laten doen, maar de verlenging van mijn ‘ouwelullen’-visum dient in persoon te geschieden. Elk jaar is dat weer een bezoeking, waar ik weer enkele uren mee zoet …