Woonachtig in Singapore hebben wij de luxe dat we veel in Azië reizen, en zo waren wat het laatste weekend in Bangkok en omstreken. We besloten de Birma spoorweg die door geallieerde krijgsgevangen is aangelegd tijdens de tweede wereldoorlog te bezoeken, inclusief de bekende “Bridge over the River Kwai” en ook de zogenaamde Hellevuur (Hellfire) pass met de begraafplaats van de vele gevangenen die het werken niet overleefd hebben.
Zeker indrukwekkend als je de cijfers bekijkt; 15.000 Nederlandse gevangenen, net iets minder dan het aantal Britten maar dubbel zo veel als het aantal Australiërs. Op de begraafplaats liggen 1.800 van het geschatte aantal van 3.000 Nederlanders die zijn omgekomen.
Wat mij opviel op de Hellfire pass was dat er zeer veel Australische vlaggen hangen, ook een goed aantal Britse, maar geen enkele Nederlandse vlag. In Australië is de Birma spoorweg “een groot ding”, maar het is toch jammer dat er geen Nederlandse vlaggen hangen (ik heb ze althans niet gezien).
Mijn oproep zou zijn voor degene die zo een dagtocht overwegen te doen (de moeite waard) om wellicht een Nederlandse vlag (we praten over kleine vlaggetjes van 30-50 cm) mee te nemen en daar achter te laten bij alle andere vlaggen (aan de rotsen bevestigd). Zelf had ik natuurlijk ook geen vlag bij me, vandaar deze korte oproep zodat toekomstige bezoekers dit vooraf kunnen regelen.
Dank!
Groet,
Michel
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Expats en pensionado30 januari 2025Overzicht data Consulair Loket op Locatie eerste helft 2025 in Thailand en Cambodja
Visumvraag30 januari 2025Thailand Visa vraag Nr 017/25: Retired en mijn vrouw als dependent
Gezondheid30 januari 2025Vraag aan huisarts Maarten: Alternatieve cholesterolbehandeling zonder statines?
Visum Kort Verblijf30 januari 2025Schengenvisum vraag: Kan mij Thaise vrouw met een MVV visum met mij in Portugal gaan wonen?
Mooi advies ! Ik zal het onthouden.
In mijn 70+ Levensjaren, en ondanks ik familie heb en had die “voor de japanse keizer gewerkt hebben en/of te gast waren in een van zijn kampen” heb ik eigenlijk altijd gevonden dat de oorlog in Azie niet leefde in Nederland.
Het waarom zal wel met de afstand te maken hebben, of met desinteresse of wat dan ook, maar het is een prima idee om daar de Nederlandse vlag te plaatsen.
Zal het zeker doen op mijn geplande bezoek.
Wij gaan er in oktober heen. Zal eens kijken waar ik die vlaggetjes kan kopen hier in Nederland.
Totdat ik voor het eerst in Thailand kwam en daar de hellfire pass en de brug bezocht had ik nog nooit iets gehoord over de rol van Azië in deze oorlog. Heb daar vroeger op school ook nooit iets over gehoord.
Vind dit een mooi idee en gebaar dus volgend jaar gaat er zeker een vlag mee
Mooi advies, Ons bezoek aan Hellfire pass staat gepland voor 15 juni, ik ga een paar vlaggetjes meenemen om daar te plaatsen.
De reden voor de vele Australische vlaggen is dat er bij de helfirepass veel Australiërs omgekomen zijn. Meer dan andere nationaliteiten.
Het heeft meer te maken met een gebiedsbepaling. Sommige landen kennen dit gebruik om aan te geven dat het graf eigenlijk behoort tot hun grondgebied, een soort eigendoms recht. Nederland kijkt daar anders naar en volstaat met 1 vlag en dan meestal ook alleen nog tijdens plechtigheden. Het is dus zeer beslist geen gebrek aan respect of zo. Het neerzetten van bv. klompjes of tulpen als symbool doet meer recht dan een gebiedsbepalende vlag.
Dank voor de vele positieve reacties op mijn korte oproep.
In deze context zijn misschien een aantal cijfers zinvol. Deze zijn niet heel accuraat en bronnen geven soms ietwat verschillende aantallen. Afgerond het volgende:
Aantal krijgsgevangen/ aantal doden:
UK en Brits India: 30,000 / 7,000
Nederland en Nederlands Indie: 18,000/ 3,000
Australie: 13,000/ 3,000
Op de begraafplaats in Kanchanaburi liggen 5,000 slachtoffers van het Britse gemenebest en bijna 1,800 Nederlandse oorlogsslachtoffers.
Als je dan volledig wilt zijn wat cijfers betreft dan graag ook de grootste groep slachtoffers noemen. Er stierven ongeveer 100.000 Thaise en Indonesische romoesja’s en ook Birmaanse en Maleisische dwangarbeiders bij de aanleg door het moeilijke gebied. Een romoesja was een veelal uit Java afkomstige arbeider die tijdens de Tweede Wereldoorlog onder aan slavernij grenzende omstandigheden voor de Japanse bezetter moest werken.
Ikzelf zou er meer voor zijn om de naam op elke grafsteen een gezicht (foto) en levensloop (CV) te geven. Daarmee wordt elk slachtoffer tastbaarder en het waanzinnige verlies door oorlog beter invoelbaar. Het zou je grootvader, vader, broer zoon, kleinzoon kunnen zijn.
Vlaggen vind ik een uiting van nationalisme die mede de oorzaak was van al die ellende.