Thailand: meer mobiele telefoons dan inwoners
Thai zijn gek op bellen en hun mobiele telefoon. Dat blijkt nog eens uit de recente gegevens van de National Broadcasting and Telecommunications Commission.
Het aantal gebruikers van mobiele telefoons is dit jaar gestegen tot bijna 94 miljoen, zo laat NBTC secretaris-generaal Thakoon Tanthasith weten. Bijna 94% van de geregistreerde gebruikers (50,8 miljoen abonnees) bellen via het 2G netwerk. Ongeveer 43 miljoen Thaise abonnees bellen via het 3G- en 4G-netwerk.
AIS is met 42 miljoen abonnees de populairste provider in Thailand, DTAC heeft 30,6 miljoen gebruikers en True 21,1 miljoen.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
- Expats en pensionado24 november 2024In Memoriam: Colin de Jong
- Eilanden23 november 2024Koh Kood transformeert tot luxe ecotoerismebestemming
- Nieuws uit Thailand23 november 2024Thailand wil koploper worden in digitale investeringen met ambitieuze plannen
- Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
Thailand: meer mobiele telefoons dan inwoners, had ook kunnen zijn Nederland: meer mobiele telefoons dan inwoners.
Deze ziekte is wereldwijd, Je hoeft maar om je heen te kijken het maakt niet meer uit waar of mensen zich bevinden, als er maar even een geschikt momentje zich voordoet dan word dat ding voor de dag gehaald.
Enkele weken geleden was er een wereld wijde storing bij watsup, je had de andere dag mijn jongere collega’s moeten horen, alsof de wereld vergaan was.
Toen hen vertelde dat ik een tijd had meegemaakt dat er nog geen mobieltjes waren en de wereld ook door draaide, zaten ze mij wat appelig aan te kijken met een gezicht van hoor hem nou die ouwe l..
Het volledig doorgeslagen mensen communiceren nog amper in het echie met elkaar, ja duh via facebook, dan hoor je weer een zeggen ik heb zoveel vrienden al een paar honderd, zeg ik nou zal je het wel druk hebben met al die verjaardagen.
Ik had vroeger maar een paar vrienden maar wel echte ze woonde gewoon bij mij in de straat, na schooltijd haalde we elkaar op.
Ja is gebeurd is wel effe wat anders he dan Skype of facebook, twitter enz, ik moet toegeven het heeft voordelen hoor die mobieltjes en ik heb er natuurlijk ook eentje, maar als ik zie waar het allemaal ten koste van gaat, jongeren zitten met grote schuldenlasten alleen maar door die mobieltjes, je word bestolen als je niet oppast en je sociale leven gaat alleen nog maar via de mobiel als je niet uitkijkt.
Ben geen tegenstander van die dingen hoor het is nu eenmaal de vooruitgang, maar is het wel een vooruitgang ik weet het nog zo net niet, in ieder geval een beetje minder mag van mij wel.
tingtong
Het is om ziek van te worden, het GSM verkeer in Thailand, gene nagel om aan hun gat te krabben, maar wel ne I Phone 5. Steeds maar bellen en SMS en, op den brommer, wat al gevaarlijk rijden is, bellen overal, gene thai zal vertrekken zonder zijne GSM, gaat er mee slapen, gaat op toilet ermee en ik denk zelfs douchen
Indertijd zoals Ting Tong zegt, bestond dit niet en was het sociaal verkeer beperkt maar beter een paar goeie vrienden, dan het geroddel via de GSM
Ok, dit is vooruitgang, in mijn ogen niet, ik zie hier gasten van amper 7 te faceboken via gsm en maar bellen, van als ze wakker worden.
Ik heb ook ne smartphone, welke amper gebruikt wordt per dag, voor email of weer.
Toestelleke van 3000 baht en niet van boven de 20000 baht
Ik zou zot zijn zoveel geld uitgeven voor ne GSM.
Ik heb ook een GSM heb er slechts 25 euro voor betaald en kreeg dan nog 10 euro bel tegoed.Het is uiteindelijk maar een telefoon welke ik enkel gebruik om in geval van nood iemand(mijn zoon) te kunnen bereiken. In Thailand enkel indien men ongerust is waar ik blijf of uithang. Ik stel vast dat doorgaans de mensen bereikbaar zijn op de meest onlogische momenten en plaatsen. Ik moet moeite doen om het bestede bedrag op te bellen.
Wat ik wel goed vindt is dat er geen vaste lijnen bij komen, dan is het straatbeeld met al de kabels tussen de palen iets beter. Nu nog steeds overdreven. Kijk in Thailand maar eens omhoog, ik weet niet eens meer waar alles voor dient. Elektriciteit, telefoon, internet, straat verlichting, luidsprekers in de straat.
Zoals boven als gezegd, niet alleen in Thailand. Ik ben docent en het kost mij iedere dag wel weer een half uur om het gebruik in te dammen. Ze eten dat ze niet mogen bellen enz. en dat hij niet aan mag staan. Maar om dat ding uit te zetten lukt ze gewoon weg niet. “ja, maar ik neem hem niet op”. Dan kun je hem toch net zo goed uitzetten zeg ik dan. Maar nee dat kan niet.
Soms droom ik er wel eens van. Als nu eens wereldwijd de draadloze communnicatie zou uitvallen. Nu ja, liever niet, want het zou hier en daar tot vreselijke ongevallen kunnen leiden.
Maar de paniek die zou uitbreken bij alle verslaafden aan die griezelige sociale media. Geweldig!
Ja, ik heb ook ’n smartphone, gekregen van mijn schoonbroer, maar e-mailen, Skypen of internetten gebruik ik niet hoor. Als ik maar kan bellen en gebeld worden met dat ding is het voor mij allang goed.
Mijn vriendin heeft van mij haar tweede smartphone gekregen, die ze heel veel gebruikt om te fotograferen en natuurlijk met haar moeder in Isaan te bellen. Maar ze gebruikt ook vaak haar Android tablet en zit voornamelijk op facebook met haar nicht in Dubai te schrijven.
Ik heb twee telefoons: een smartphone en een “gewone” die alleen maar bellen en sms verwerken kan. En natuurlijk nog mijn tablet (waarmee ik ook bellen kan), twee laptops en een desktop.
Oh, ik had mijn e-book reader nog vergeten. En mijn i-Pod van 160 gb. En mijn 3-D kamera en mijn andere betere digitale kamera – Sony Mavica uit 2005.
Alleen: zolang de dingen goed werken, koop ik geen nieuwe. Mijn HTC is een oud beestje, maar doet het voor mij nog prima. Mijn tablet is ook al dik twee jaar oud en zo kan ik verder gaan.
Ook wij zitten soms samen aan tafel en gebruiken onze gadgets. Wat wil je dan? De hele dag 24 uur met elkaar praten? Wij praten anders genoeg met elkaar. Gaan ook eens weg, maar hebben niet zoveel behoefte aan het geklets van de een of ander. Soms als we bij iemand op bezoek zijn geweest en daar weer drie tot vier uur gezeten hebben, denk ik bij mezelf, wat heeft dit nou voor nut? We eten, drinken en kletsen… Als er een feestje is, zingen we Karaoke… prima. Dan wordt de smartphone ook gebruikt om er foto’s of video opnames mee te maken.
Ik vind het alles prima hoor….mij stoort het niet als iemand in de trein of bus met zijn apparaat bezig is. No way.
Maar ook dat is typisch Nederlands: met het vingertje in de lucht… het moet allemaal alleen maar nut hebben. Plezier mag er niet bij zijn, of niet?
Moderator: u bent aan het chatten.
Dat het mobieltje cq de smartphone veelvuldig (in gezelschap) gebruikt wordt is zozeer het ergste niet doch stoor me echter wel wanneer je in een winkel, restaurant, bar, hotel enzovoort langdurig volkomen genegeerd wordt omdat de medewerker meer oog en aandacht heeft op haar/zijn mobieltje wat in Thailand met name in de toeristische centra naar mijn bescheiden mening toch wel veelvuldig voorkomt.
Men hoeft echt voor mij niet direct in de houding te gaan staan maar het kan wel een reden zijn om rechtsomkeer naar een andere winkel etc.te gaan zoeken.
Op zich is er voor mij niets mis met het gebruik van smartphones. Het is maar wat handig als je bv snel iets wilt weten , b.v waar een bepaalde plaats ligt, toelichting over een medicijn of wat dan ook.
De betere toestellen hebben zeer goede camera’s dus als ik een prachtige zonsondergang wil vastleggen heb ik de camera paraat . Zelfs als je weg even niet meer weet leidt de navigatie je er zonder problemen naar je doel. Communiceren met mijn partner over tango b.v als we een tijdje niet bij elkaar zijn vind ik ook geweldig.
Een andere zaak is natuurlijk het gebruik ervan in gezelschap. Vaak zie ik mensen in een restaurant die alleen nog aandacht hebben voor hun smartphone. De andere tafelgenoot zit verveeld om zich heen te kijken in de hoop misschien later nog wat aandacht te krijgen.
Dit vind ik ronduit respectloos en ik vraag me af of het niet veel verstandiger om in dat soort gevallen maar alleen te gaan eten.
Mijn partner en ik zouden dit nooit doen , uit respect maar vooral omdat we elkaars gezelschap prettig vinden en blij zijn bij elkaar te zijn en de tijd met elkaar te delen.