Te paard naar school in Thailand?
Hoe ging u vroeger naar school, net als ik lopend naar de lagere school en later op de fiets naar het middelbaar en hoger onderwijs? Of bent u al van de generatie die door papa of mama met de auto werd gebracht en gehaald?
In Thailand is het niet veel anders, het is lopen, niet met de fiets, maar op de brommer of met de schoolbus. Maar met een paard naar school was mij nog niet bekend. Toch ziet u op deze korte video een 7-jarig Thais meisje in haar schooluniform op een paard door een drukke straat rijden. Is dat niet schattig?
De video werd eerder op Thaise sociale media geplaatst en kreeg veel bekijks en commentaar. Misschien vindt u het wel gevaarlijk voor zo’n kind alleen op een paard in een drukke straat, maar wees gerust, het meisje is niet op weg naar school. De werkelijkheid is – als zo vaak in Thailand – anders.
Kornkanya “Bai Bua” Tapnaka
Op de foto en de video is voor de kenners te zien dat de video is gemaakt in een stadje in de provincie Songkhla, in het zuiden van Thailand, en een lokale journalist ging op onderzoek uit naar de achtergronden.
Het 7-jarig meisje op het paard is Kornkanya “Bai Bua” Tapnaka, een leerling uit de tweede klas van een lagere school. Kornkanya vertelde de verslaggever dat ze elke dag na schooltijd haar ouders gaat helpen op het strand, waar haar vader paardrijtochten aanbiedt aan toeristen en haar moeder ijs verkoopt.
Na het werk rijdt Kornkaya haar vertrouwde 10-jarige paard See Thong naar huis, terwijl haar ouders op de motorfiets-ijskar achter haar rijden (zie foto). Hun route van het strand naar huis is ongeveer 7 kilometer.
Vader Tapnaka
Kornkanya’s 33-jarige vader, Wanchalerm Tapnaka, vertelde dat zijn dochter al vanaf haar vierde jaar paardrijdt. Hoewel hij nog steeds elke keer nauwlettend achter haar blijft rijden, zei Wanchalerm dat hij niet echt bezorgd is, want See Thong is een tam paard, die het goed kan vinden met de kleine Kornkanya. Het dagelijkse ritje van het strand naar huis is voor Kornkanya telkens weer een belevenis en ze zou wel heel erg verdrietig worden als zij niet meer op See Thong zou mogen rijden.
Niet naar school, maar toch leuk, nietwaar?
– Herplaatst bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Aandoenlijk om te zien dat filmpje, blijf nu de gehele dag met een grote glimlach rondlopen. 🙂
Voor mij was het vanaf mijn 11e ca 15 km ’s morgens heen en ’s middags terug op de fiets. Ach.. uurtje trappen.