Stereotypering van Thaise studentes in Bangkok
Op de website van Cocunuts Bangkok verscheen een artikel over het feit dat de kleding van Thaise studentes zeer in de mode is bij Japanse jongedames. In het artikel wordt een postorderbedrijf genoemd dat deze sexy kleding aanbiedt (zie foto).
Hoe zit dat precies? Welnu, de uniformkleding van Thaise studentes werd in een poll van 2012 in Japan tot de meest sexy kleding van de wereld verkozen. De modewereld in Japan sprong daar op in en nu is er dus een collectie kleding op de markt dat ontworpen is op basis van de uniformkleding van Thaise studentes.
Eerder al heeft Coconuts Bangkok over de uniformkleding een artikel gepubliceerd, waarin een stereotypering van de uniformkleding van Thaise studentes aan de verschillende universiteiten werd gemaakt, waarvan ik u graag deelgenoot van wil maken.
Rangsit = Sexy
Rangsit studentes hebben het kortste rokje en strakste topje die ze konden vinden met daarbij hooggehakte schoenen.
Silpakorn = Artsy
Beroemd als de beste school om kunst te studeren, Silpakorn meisjes dragen sneakers die ze waarschijnlijk zelf hebben beschilderd met daarbij een draagtas waarin de penselen en potloden worden meegezeuld
Thammasat = Girly
Thammasat meisjes houden het een beetje tuttig, met krullen in het haar en een kokerrok tot ongeveer zes centimeter boven de knieën.
Chula = Conservatief
Chula eerstejaars meisjes zijn verplicht om witte sportschoenen en witte sokken te dragen met een lange geplooide marineblauwe rok marine,
Assumption = materialistisch
De nieuwste designer handtassen, schoenen en accessoires zijn te vinden bij de Assumption studentes. Let op: de roklengte is iets korter dan bij Thammasat.
Bangkok = Creatief
Op de Universiteit van Communication Arts dragen de meisjes dragen de korte plooirok en het lijkt er op dat deze outfit het meest aanspreekt in Japan.
Het zijn stereotypes van de Thaise studentes in Bangkok, niet iedere studente zal zich exact in deze typeringen herkennen.
Bron: Coconuts Bangkok
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Rayong30 november 2024Rayong, een uurtje of twee!
Eten en drinken29 november 2024Hoe de scherpe kant van de Thaise keuken te vermijden?
Eten en drinken25 november 2024Rijstebrij
Mijn vrouw is een voormalig Rangsit Uni. Studente. En kan u melden, staat haar goed haar voormalige uniform! (Y)
Mijn ex had ook gestudeerd aan de Rangsit Uni. ik kan het beamen Niek sexy uniform.
Misschien wel een vriendin van jou vrouw , haar name is Aom wipadipakdee.
Mijn kleindochter studeert op Chula. De eerstejaars zijn verplicht met het openbaar vervoer of door de universitieits ingelegd busvervoer te komen. Ook de mannelijke eerste jaars hebben een zeer strenge dresscode. Als U zeer gedisciplineerde jeugd wil zien, moet U eens de enorme campus bezoeken. Men ziet daar dat de studenten zich verplaatsen in rijen zoals wij ze kenden in de lagere school.
Voor hun curriculum moeten zij ook vrijwilligerswerk doen , zo heeft mijn kleindochter latrines gegraven in een lager school in Nakhon Phanom en een bibliotheek helpen bouwen in Ranong. Ook trekken er velen tijdens hun jaarlijkse vakantie naar de US om bij Mc Donalds te gaan werken. Word trouwens georganiseerd via de universiteit. Dat doen ze, omdat dat hun CV opwaardeerd bij een sollicitatie.
Dus universiteiten zijn meer dan korte rokjes, trouwens in vele universiteiten zijn korte rokjes taboe.
Volgens een artikel op Thaivisa forum gaat het een beetje minder onschuldig toe dan bovenstaand artikel laat vermoeden: http://bangkok.coconuts.co//2014/10/09/thai-college-uniforms-become-japanese-cosplay-fetish
Het artikel hierover verscheen begin van deze week. Je zou eens de reacties moeten lezen… daar gaat het toch een beetje anders toe dan op ons forum hier. 🙂
Dat artikel was de directe aanleiding voor mijn posting. Het enige dat ik interessant vond was, dat schoolkleding van Thaise studentes mode is voor Japanse meisjes.
De term “cosplay festish” kon Coconuts niet verklaren en ook ik heb gezocht, maar niet precies gevonden wat dat inhoudt. Ik heb hooguit een vermoeden, maar hoe dan ook, het ging om de verschillende stereotypen van Bangkokse Uni’s
@Gringo effe gezocht naar cosplay festish en dit kwam er uit.
cosplay japans Engels voor ”costume play”
Cosplay is een vorm van performance art waarbij de deelnemers gebruikmaken van kostuums en accessoires om een bepaald personage of idee uit te beelden.
Fetisj (mode), een alternatieve modestijl, beïnvloed door het seksueel fetisjisme
Laat het er ons maar op houden dat in bepaalde vormen van entertainment de Japanners behoorlijk Kinky kunnen zijn.
Ik heb les gegeven in Rangsit University en geef nu les in Silapkorn University. Aan beide universiteiten (en naar mijn informatie ook aan alle andere universiteiten) worden uiterst gedetaileerde voorschriften gehanteerd met betrekking tot de kleding van studenten, inclusief de haardracht en kleur van nagellak. Die voorschriften komen volstrekt niet overeen met de stereotyperingen in dit artikel. En ik weet ook wel hoe dat komt. Studenten (en met name studentes) hebben lak aan deze regels en passen hun uniform aan aan hun eigen wensen. willen hun eigen individualiteit tonen en daarnaast soms choqueren.
Persoonlijk vind ik het dragen van uniformen door studenten van een universiteit niet meer van deze tijd. Maar die discussie heb ik in de afgelopen 8 jaar nog nooit gewonnen op mijn faculteit. Ik heb wel eens een experiment gedaan en studenten gevraagd in hun gewone kleren te komen met dien verstande dat men moest bedenken dat men naar het werk gaat en niet naar de disco. Iedereen zag er keurig uit: geen korte rokjes, geen groen haar, geen oranje nagelllak, shirt in de broek, geen t-shirts etc.