Nederlandse dakloze, ‘Five-Star Tony’, in Pattaya overleden
Tony, een Nederlandse dakloze, zeer bekend in de gemeenschap van Pattaya, waar hij meer dan 20 jaar doorbracht, is overleden, volgens een bericht van zijn kerk, de Encounter Church.
Hij werd de “Five-Star Tony” genoemd vanwege zijn opvallende tattoo in zijn gezicht. “Geschokt en met verdriet moeten wij helaas meedelen, dat Tony plotseling is overleden”, volgens het bericht van de kerk, “Tony was een verbazingwekkende figuur in onze kerk en onze gespreksgroepen.
Tony overleed de afgelopen nacht door leververgiftiging, nadat hij enkele dagen hiervoor bewusteloos was geraakt door een teveel aan alcohol, vertelt fotojournalist Camille Gazeau. Deze fotojournalist maakte in november van het afgelopen jaar een foto-essay over buitenlandse daklozen in Pattaya Hij interviewde de daklozen ook en Coconuts Bangkok besteedde hieraan aandacht. Dat interview met Tony, die 44 jaar werd, ging ongeveer als volgt.
“Ik ben reeds drie jaar dakloos. In Nederland was ik een technicus, ik was goed bemiddeld, had twee bedrijven en bezat een huis. De eerste keer kwam ik 20 jaar geleden naar Thailand op vakantie en ik bleef hangen. Alcohol en seks, dat was het voor mij. Ik ontmoette mijn vrouw hier, we kregen twee kinderen, nu 10 en 8 jaar oud, we hadden het goed. Maar ik had de verkeerde vrienden, denk ik, en het verkeerde leven, want ik ging door met alcohol en seks. Mijn vrouw zette mij op straat na 13 jaar, ze had genoeg van mijn leven in bars en andere dames. We hadden een goed en rijk leven, maar er is niets meer van over, nu bezit ik geen rooie satang meer.
Om te overleven heb ik mijn eigen handeltje op straat gecreëerd. . Ik help mensen, voornamelijk toeristen. Er worden nogal wat toeristen beroofd of zij hebben problemen met ladyboys. Ik help ze hun geld of paspoort terug te krijgen. Ik heb connectie bij de politie en ik krijg wat geld van de slachtoffers voor mijn hulp. Ik ben aardig bekend bij hotels, taxi’s, enz. Ik verdien geld in Pattaya en vermaak mijzelf vooral in Jomtien.
Ik krijg veel steun van mijn kerk, het geloof is belangrijk voor mij. Zij geven mij goede raad en stimuleren mij in mijn straatleven. Zij hebben er ook voor gezorgd, dat ik onlangs naar Bangkok kon om mijn kinderen te ontmoeten, die ik al drie jaar niet gezien had.
Ik heb nooit steun gevraagd aan mijn familie, zij weten niet eens hoe ik hier leef. Ik heb mijn trots. Mijn ouders zijn al oud, ik wil ze niet verontrusten. Mijn broer is de enige, die op de hoogte is van de situatie, maar daar heb ik verder niets van te verwachten. Nee, de kerk, dat is mijn rots in de branding!
De consulaire afdeling van de Nederlandse ambassade helpt mij ook al niet. Hun bericht is eenvoudig, doe een beroep op je familie en als die niet willen of kunnen helpen, vraag je hulp van je vrienden.
Ik het straatleven nu geaccepteerd, maar eigenlijk wil ik er niet aan wennen. Het is een hard leven, ik leef niet, ik overleef. Het moeilijkste is een fatsoenlijke slaapplek te vinden. Ik slaap overal waar ik kan, meestal in lege gebouwen. Nooit te lang op één plaats, dat is te gevaarlijk. Eten is geen probleem, want de Thais zijn zeer aardig en ze geven mij altijd wel wat te eten.
Ik moet altijd oppassen voor dieven en ander gespuis zoals de Thaise maffia. Zij vinden het niet prettig hoe ik mijn geld verdien. Daarom moet ik steeds van plek veranderen, zodat ze mij niet kunnen vinden. Ik leef een gevaarlijk leven, ik heb vele vrienden, maar ook veel vijanden. De tattoo op mijn gezicht is om ze af te schrikken, zoals in Amerika, waar iemand die gemoord heeft een ster op zijn gezicht laat tatoeëren. Het betekent, ik ben niet bang, ik ga niet op de vlucht. Ik ben wel altijd bang. Maar bang zijn is ook wel weer goed, want dan houd je je hoofd er goed bij. Ik ben een optimist, want ik leef nog steeds ondanks dat ik al in heel wat gevaarlijke situaties ben terecht gekomen. Verschillende keren neergestoken en één keer zelfs een pistool op mijn hoofd gehad, maar ik heb het allemaal overleefd.
Maar het is genoeg geweest, ik probeer nu weer mijn ouwe leventje terug te krijgen, ik wil, dat mijn vrouw mij weer accepteert. Ik hoop, dat de komende vier maanden alles weer in orde is en dat ik mijn eigendommen terugkrijg. Ik werk er hard aan, want ik hou nog steeds van Thailand”
Rust zacht, Tony!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Een triest verhaal maar het kan iedereen over komen.Hopelijk heb je nu je rust gevonde. rust zacht.
Ik heb Teun ook gekend. Het was een goeie jongen ,Maar hij was het padje kwijt. Heb toen een keer met zijn broer op hem in zitten praten. Zijn broer wilde toen ook zijn ticket terug betalen ,maar Teun wilde er niets van weten. Ik heb toen wel een leuke staptijd met hem gehad , Het is voor mij wel anderhalf jaar geleden toen ik hem heb gezien. Maar toch een beetje overdonderd van dit bericht. RIP Teun
Zeker triest. Sommigen hebben het geluk aan hun broek hangen, weer anderen vooral pech. Wanneer men eenmaal in een negatieve spiraal zit, dan is het moeilijk om daar weer uit te komen. Vaak zijn het juist lieve, goede en kwetsbare mensen die ellende op ellende stapelen en geen uitweg meer zien. Natuurlijk zijn zij daar zelf ook schuld aan, maar de een is nu eenmaal sterker dan de andere.
Tony zegt dat hij verkeerde vrienden had, maar die zocht hij waarschijnlijk op. En dan hou je de situatie zelf in stand. Alcohol en drugs maken meer kapot dan je lief is. Tony heeft dat met zijn leven moeten bekopen. Een veel te hoge prijs. Jammer….
Heb Teun redelijk goed gekend zowel in Nederland alswel in Pattaya, had het al via Facebook vernomen.
In de Malee kwam ik hem regelmatig tegen toen hij nog niet dakloos in Pattaya verbleef.
Eind november kwam ik hem nog tegen op Beachroad en een praatje gemaakt met hem, het is dan wel schrikken dat trieste nieuws te vernemen. Zeer sterk vermagerd maar wel berustend in zijn lot als dakloze zwerver, hij vond het wel goed zo, had al zijn schepen al achter zich verbrand en hij kon toch niet van die rottige drank afblijven aldus zijn relaas.
R.I.P en condoleances aan zijn familie.
Schrikken om te lezen dat Tony, de sterretjesman, is overleden. Kwam hem regelmatig tegen op zijn vaste stekkie op Beach road en hij sprak dan over zijn leven. Hij was altijd optimistisch en hielp andere daklozen met opbeurende woorden en zijn vriendelijke lach. R.I.P.
Het zat er aan te komen zoals hij leefde,
Bij mij in friesland heeft ook een tijdje gewoond. Maar na 3 maanden ging het al weer fout,
Hij had vele wensen maar helaas, daar is niets van gekomen.
Drank maakt meer stuk dan ……
Rust zacht Theunis.
Heel erg om te moeten lezen op welke manier een mens in de goot kan belanden.
Tony zal zeker zijn goede eigenschappen gehad hebben ook, geen twijfel mogelijk.
Niemand verdient het om zo te moeten eindigen.
Spijtig genoeg zijn er velen het zelfde lot beschoren.
Veel sterkte aan de familie en vrienden
Rust in vrede Tony
Heb Teun,alias Tony Macaroni,en nu ook begrepen dat hij 5 star Tony werd genoemd,goed gekend.
Paar jaar geleden nog meegewerkt aan zijn terugkeer naar Nederland,alles was geregeld ticket,vervoer naar Bangkok,en heb hem uit eigen zak nog een paar duizend bath gegeven om de laatste nacht in Pattaya in een hotelletje door te brengen om te douchen,en om wat nieuwe kleding aan te schaffen om een beetje fatsoenlijk naar Nederland af te reizen.
Taxi was op tijd,en wij ook om Teun uit te zwaaien,hij is alleen niet op komen dagen.
Het is zijn eigen keus geweest om op deze manier verder te leven.
Ik heb hem 5 december vorrig jaar voor het laatst gezien op de beach road waar hij met wat lotgenoten rond hing.
Rust zacht Teun.
Ja jammer dat hij zo aan zijn einde is gekomen hij was in ieder geval een toffe vent.
Jammer voor zo`n jonge kerel ,
Ik sprak hem nog 7 December jongsleden tegenover Mike Shopping Center op de Beachroad .
een aardige goozer met heel veel praatjes. Het jaar daarvoor moest ik het ook nog voor hem opnemen
met een leugentje tegenover al die meiden op de Beach Road , wat ik een hekel aan hebt , maar ja het was voor goede doel , maar die meiden kunnen ook zeker wat van . Maar ja dat je zo aan je einde moet komen is het vreselijk en zeker op zo`n leeftijd . Ik hoop dat hij de rust zal vinden waar hij naar zocht .
Rust in vrede ….Tony .
Met oprecht ….. Condoleances aan de nabestaande .
RUST in Vrede Tony .
Tony, 5 star Tony,kwam vaak in de International Church van Fred en Diana,
tegenwoordig Encounter Church genoemd.
D.i.op de 15e etage van het Twin hotel aan de second road.
Een aardig en innemend mens.Je kon goed met hem praten.
Schokkend dat het binnen zo’n korte tijd afgelopen is.
R.I.P. Tony…..Condoleances aan de nabestaanden.
Lodewijk
Dag lieve Teun,
Vluchten hoeft nu niet meer….
Je bent nu daar waar je altijd mag schuilen……
Ik hoop dat je weg geplaveid is…..
Dat je de wind in je rug mag hebben……
Dat de regen zachtjes op je velden mag vallen….
Dat de hogere energie je in de palm van zijn of haar handen mag dragen…
Tot dat we elkaar allemaal weer zien…………
Bon voyage……………liefs Ida
Hé lieverd,
Vandaag waren we bij jou in Oudemirdum……het was BOM vol…..zie je wel hoe bijzonder je was…
De dienst was eerlijk…..open en echt ….niks verzwegen……………weet je kiddo……je deed gewoon wat je moest doen…………..en je struikelde…wie niet…..?????????…..wil je een lied meegeven van Nick Cave:
http://youtu.be/vFObLTC_WTI
Just remember Death is not the end……………….All my love and more………Ida