Mannencrèche in Thailand
Ik herinner het me nog levendig, want ik was zelf èèn van die mannen, die je op zaterdagmiddag in de binnenstad kon treffen, die lijdzaam wachtten op hun winkelende wederhelft. Daar stond je dan bepakt en bezakt met de reeds gedane aankopen van vrouwlief, terwijl zij nog “even hier kijken, nog even daar kijken”. Daarna samen ergens koffie drinken en vlug naar huis.
Dat beeld schijnt langzaam uit de winkelstraten te verdwijnen, ook ik vond het op een gegeven ogenblik wel genoeg en liet haar mooi alleen de stad ingaan. Mijn voordeel was natuurlijk wel, dat we in de stad woonden, maar als je ergens in een dorp buiten de stad woonde, is dat probleem niet zo maar opgelost.
Mancave
Ik kom op dit onderwerp door een recent artikel in het Algemeen Dagblad, dat verslag doet van een winkelcentrum in het Belgische Wijnegem, waar de grootste ‘mancave’ in een winkelcentrum ter wereld geopend werd. Mannen hoeven zich niet langer te vervelen als de vrouw aan het winkelen is.
Krantje lezen, bier proeven, een feestje bouwen met andere lotgenoten of gewoon uitrusten in een comfortabele stoel. Het mannenparadijs The Hub in Wijnegem is maar liefst 240 m² groot en is onder andere uitgerust met drie biljarttafels, drie gameconsoles, een dartbord, twee voetbaltafels, twee grote tv-schermen en een zes meter lange bar met bier en cocktails.
Voor kinderen de ballenbak, voor mannen de mancave, wat wil de man nog meer?
Trend
Volgens een “deskundige” wordt dit een trend, want ook andere Nederlandse en Belgische winkelketens zouden broeden op dergelijke toevluchtsoorden voor mannen, waardoor de vrouwen langer aan het winkelen kunnen blijven. Ik betwijfel dat. Het idee om mannen op te vangen is niet nieuw, regelmatig heb ik foto’s gezien van horeca-bedrijven in binnensteden, die met een mooi reclamebord vrouwen aanbevelen hun mannen daar te stellen in hun gratis mannencrèche.
Een andere deskundige op detailhandelgebied vindt een mancave, zoals hierboven omschreven, ook helemaal geen goed idee. Hij vindt, dat stellen steeds minder samen winkelen, zeker als het om jonge mensen gaat. Alleen oudere echtparen zouden volgens hem nog wel samen de stad ingaan.
Mannencrèche in Thailand
Of een mannencrèche ook in Thailand haalbaar is, kan ik niet zeggen. Bij markten en in grote winkelcentra is vaak vertier volop aanwezig in de vorm van ontelbare eettentjes , koffiebars en dergelijke. In het begin van mijn verblijf in Pattaya ging ik wel met mijn vrouw naar de dinsdag- en vrijdagmarkt in Soi Buakhao. Maar dat struinen door die warme krochten waar van alles te koop is, werd ik al gauw zat. Ik ging daarna nog wel, nestelde mij op een terras en keek met vele lotgenoten naar het winkelende publiek. Mijn vrouw heeft mij toen ook nog eens een keer bij een massagesalon afgeleverd en dat was beter dan een mannencrèche. Oh ja, ik moet er natuurlijk bij zeggen, dat het een “nette” massagesalon was.
Markt van Soi Buakhao
Deze markt op dinsdag en vrijdag wordt door velen bezocht. Thais, toeristen en buitenlanders, die in en rondom Pattaya wonen, kunnen er van alles kopen en voor een groot deel is het voor die mensen het uitstapje van de week. De terrasjes en open restaurantjes zitten steevast bomvol. Om er te zitten, wat te eten en te drinken, is bijzonder aangenaam. Je kijkt inderdaad naar het voorbijkomende publiek en regelmatig zie je een vrouw uit de spelonken van de markt opduiken om weer wat plastic zakjes met het een of ander af te leveren en weer de markt in te duiken. Beter vertier is nauwelijks te bedenken en als iemand zich dan toch verveelt is er altijd nog het mobieltje, dat iedereen (behalve ik) bij zich heeft.
Tenslotte
Mijn conclusie is dan ook, dat een mannencrèche in Thailand geen haalbare kaart is!
Wat vindt U?
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
- Rayong30 november 2024Rayong, een uurtje of twee!
- Eten en drinken29 november 2024Hoe de scherpe kant van de Thaise keuken te vermijden?
- Eten en drinken25 november 2024Rijstebrij
De markt op Soi Buacow is ons zeer bekent,elke dinsdag e vrijdag zit ik in den Benjamin ,met de lekkerste koffie van Pattaya, goed internet om men gazetteke te lezen en het vrouwtje kan dan gaan markten. Meestal ben ik er niet lang alleenm heel wat Belg. en nederl. hebben er ook hun plaatske gevonden, dus gezelschap genoeg ! Dus het besluit de mannencreche is hier zeker aanwezig ? En niet alleen in den Benjamit want men kan er geen biertje drinken !
Hey Gringo Pattaya is toch één grote mannencrèche!
Daar ben ik altijd al voorstander van geweest. Wat ik ook leuk zou vinden, is een plekje waar je een dutje kunt doen. Ik doe het nu vaak, wanneer ik met mijn vrouw in Hua Hin ga eten bij BluPort. Daar is op de onderste verdieping voor de geld-banken een gelegenheid. Daar staan bij de vijver houten stoelen, waarin je lekker naar binnen kunt schuiven. Mijn vrouw is dan kleren shoppen en ik zit dan een beetje met mijn telefoon te spelen en binnen nog geen vijf minuten in dromenland. Niet lang hoor, misschien tien minuten, maar dat is genoeg om weer lekker fris te zijn.
Dat is natuurlijk geen echte Mannencrèche, maar altijd nog beter dan voor de duizendste keer naar kleren te moeten kijken. Ik zie graag mooie vrouwenkleren, maar dan moeten ze wel gevuld zijn met het lichaam van een net zo mooie vrouw (de mijne dus 😉 )