Wegrestaurant wordt weg restaurant

Er wordt vaak op het verkeer in Thailand afgegeven hoe gevaarlijk het is. Ik ben het hier zeker mee eens! Als deelnemer aan het verkeer heb je goed op te letten. Maar eten aan de kant van de weg kan ook erg gevaarlijk zijn. Het is dus zaak om ook goed uit te kijken waar je gaat zitten te eten….

Zaterdagavond werden we geconfronteerd met een ongeval waarbij een redelijk aantal auto’s en vrachtauto’s betrokken waren. Ter hoogte van PTT Life Plaza/Kanchanaphisek gebeurde een ongeval waarbij wonder boven wonder geen doden vielen. Slechts een vijftal personen die de voertuigen bestuurden, werden afgevoerd naar het ziekenhuis.

De vrachtauto’s en personenauto’s werden afgevoerd, terwijl er op deze toch al drukke weg geen file ontstond. De enorme hoeveelheid zwaailampen en politie maakten het in de donkere nacht indrukwekkend.

De vrachtauto vaagde het aan de drukke weg gelegen “restaurantje” weg en nam tevens een aantal personenauto’s mee. De gasten die zaten te eten, konden op tijd weg komen. Ook de eigenaar van het restaurantje kwam er zonder kleerscheuren af. Wel was een groot deel van haar inventaris niet meer bruikbaar, want de stoelen en tafels verdwenen voor een gedeelte onder de vrachtauto.

De achterste vrachtauto nam de komplete elektriciteitsmast mee waardoor het gehele benzinestation zonder electriciteit kwam te zitten. De diepvriesvoorraden van de twee 7-Eleven winkels werden afgevoerd naar andere winkels. De overige winkels, waaronder een MacDonald’s, sloten de deuren.

Herstel van de elektriciteitsvoorziening duurde tot ongeveer 2 uur. Er werden twee hoogwerkers neergezet met een aantal medewerkers en er werd “hard” gewerkt. Toen had een gedeelte weer stroom. Een 7-Eleven winkel heeft tot hedenmorgen nog geen stroom. Er wordt nog hard gewerkt om dit voor elkaar te krijgen.

Moraal van het verhaal: kijk dus uit waar je gaat zitten te eten. Niet alleen als deelnemer aan het verkeer loop je gevaar, maar ook als gast van een eettentje aan de kant van de weg kun je gevaar lopen.

Henk Jansen