Lezers opinie: ‘De huidige politieke situatie in Thailand is geen aberratie, maar de norm’
Bij een opkomst van 58% sprak 61% van de Thai zich uit voor de nieuwe grondwet waarbinnen de democratie maar een beperkte rol krijgt toebedeelt en de militairen de macht houden via de niet gekozen senaat. Aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid staat Thailand voor een periode die gekenmerkt zal gaan worden van verder bloedvergieten. De bomaanslagen van de laatste dagen is een sinistere voorbode wat Thailand te wachten staat.
Er is nog steeds sprake van een ernstige politieke kloof in Thailand. De huidige situatie zal Thailand weer doen storten in crisis. Thailand wordt in toeristische gidsen aangeduid als “het land van de glimlach”. Maar zolang het land zich troost met deze “Thaise glimlach”, is het een puur verzinsel te doen geloven alsof het land een bolwerk is van geluk en eenheid.
Thailand gevormd uit boeddhistische koninkrijken en het zuidelijke islamitisch sultanaat Pattani, is door de opeenvolgende monarchen, van de huidige Chakri-dynastie, gevormd. De Rama koningen, te beginnen in de 18e eeuw, schuwden het geweld niet om uiteenlopende onderwerpen onder de heerschappij van de kroon, taal en religie te brengen. Ondanks de generaties, die sinds de komst van Siam en de centralisatie van de macht in Bangkok, elkaar opvolgden blijven regionale en culturele tegenstellingen verdeeldheid zaaien in het hedendaagse Thailand.
De voortdurende uitputtingsslag in het diepe zuiden, waar islamitische opstandelingen een bloedige oog-om-oog strijd voeren met boeddhistische veiligheidstroepen, is de sterkste illustratie van het sudderen van historische grieven, maar verre van uniek. Om de paar decennia, is er een soort van verzet tegen Bangkok.
Isaan de regio in het noordoosten Thailand, het bolwerk van Shinawatra’s “Phue Thai” is al lange tijd een broeinest van vijandigheid in de richting van de hoofdstad. Wie denkt dat daarmee de rol van Taksin is uitgespeeld? Vergeet het. Thailand staat aan de vooravond van een politieke “Taksinization
Ontevredenheid zal zich verspreiden naar andere regio’s. Er zullen boerenopstanden komen als gevolg van de verlammende schulden en aanmatigend regelgeving uit, nogmaals, Bangkok. Studenten zullen in protest komen. Situaties zoals in 1976 en 2008 plaats vonden, kunnen niet uitgesloten worden. Door vast te houden aan deze zeer rigide gecentraliseerde machtsstructuur, waarbinnen niet veel te geven en te nemen valt, zal het moeilijk zijn om de Thaise bevolking in toom te houden. Ieder compromis is gedoemd te mislukken. Het geweld zal verder escaleren. Toeristische gidsen zullen een andere quote moeten vinden voor de steeds troostende “Thaise glimlach”.
Ingezonden door Ronald van Veen
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand29 augustus 2017Sip bath- Lezersinzending18 augustus 2016Lezers opinie: ‘De huidige politieke situatie in Thailand is geen aberratie, maar de norm’
- Column24 december 2015Een politiek Kerstverhaal
- Opinie11 november 2015De duistere kant van Thailand (deel 3)
Niemand heeft een glazen bol om in de toekomst te kijken, ook ik niet dus, maar je schetst hiermee wel een erg somber toekomstbeeld van Thailand. De rol van Thaksin is voorlopig wel uitgespeeld denk ik, tenminste zolang het huidige militaire bewind aan de macht blijft. Er is tevens een grote kans dat de huidige PM Prayut aan de macht zal blijven ook na de verkiezingen van volgend jaar.
Nou dat zegt de schrijver ook de column tot de miljoenen arme boeren families in opstand gaan komen. En dan bedoelen we dus geen Nederlandse laten we wat op facebook klagen opstand, en dan kan het balletje ineens raar gaan rollen in Thailand denk ik.
Het is een scenario maar niet het scenario. Zelf zie ik het niet zo somber in. Uiteindelijk zal ook de machtselite inzien dat tweedracht geen oplossing is voor de huidige problemen. Zo gauw er economisch verval komt zal men eieren voor hun geld kiezen en compromissen gaan sluiten. Als de geldbuidel niet mee rinkelt zal ook de machtselite verandering willen.
Ik vraag me af waar U dit schrijven op stoelt. Ik vermoed enkel Uw eigen mening. En daar ga ik helemaal niet mee akkoord. Wat U hier poneert zou net zo goed van toepassing kunnen zijn in alle landen van Europa.
Ik vrees dat dit blog niet het forum is voor een discussie als deze. Veel kan (lees mag) hier niet gezegd worden. Laat het mij zo stellen: ik vind weinig voordelen in een militaire dictatatuur, en dat is wat Thaiand nu aan het worden is. Ik heb het niet over gelijk of ongelijk. Eerder over goed en kwaad, rijk en arm, ……
Maar zoals eerder gezegd houden we hier beter onze mond (ook dat is wat een militaire dictatuur wil…).
De rol van Thaksin als persoon is uitgespeeld. Maar dat wil niet zeggen dat de ideeënwereld er achter (meer zeggenschap, autonomie, vrijheid van spreken, gelijkwaardigheid voor de wet) zoals door de roodhemden en in de verschillende regio’s verwoord ophoudt te bestaan.
De economie groeit nog iets maar alleen door het toerisme, alle andere sectoren staan op negatief. Als de economie verder achteruit gaat zal de elite dat niet voelen en juist proberen hun macht versterken tegen de opkomende oppositie.
Ik onderschrijf daarom geheel de analyse van Ronald. Alle tekenen wijzen er op dat de elite zijn macht en greep op de samenleving niet zal willen prijsgeven. Een opstand als in 1973, 1992 en 2010 lijkt mij onvermijdelijk. Wanneer en hoe precies weet ik ook niet.
De meeste Thais hebben een goede kennis van zaken en zijn zich bewust van de politieke toestand. Ze wachten af wat de verfkiezingen volgend jaar zullen brengen.
Niet akkoord wat betreft je beschrijving over Thaksin. Die was helemaal niet uit op de verbetering aangaande de armere Isaanstreek. Dat was (en is voor de politieke opvolgelingen nog steeds) gewoon kiesvee. Hij, en zijn familie, hebben zich verrijkt op deze mensen hun rug door het uitbouwen van zijn telecom msatschappij. Uitdelen van gratis mobieltjes om ze vervolgens uit te melken via de abbonementen. En later, tegen zijn eigen regels in, met enorme winst in het buitenland (Singapore) te verkopen. Thaksin is niet de redder des vaderland hier. Gewoon een elitaire poenpakker. Maar wel leep.
Het lijkt me zo dat de gedachtengoed van Thaksin heel erg weinig te maken heeft met het verbeteren van de levensomstandigheden van de armen.
Het tegendeel.
Thaksin is en blijft uit op persoonlijk gewin, persoonlijke macht en het gebruiken van democratische middelen ten eigen voordele.
Niet meer en niet minder.
Het grote voorbeeld van de Suhartoclan in Indonesie en de Marcos/Aquinoclan in de Filippijnen was zijn richting
Die gebruiken ook de democratie om hun machtsdoel te behoudens.
De inzetten van populistische zoethoudertjes is een van de middelen.
Ik hoor van kennissen in zowel Indonesie en de Filippijnen dat het leger en de politie een volle tien vingers in de pot van de macht hebben, en dat ook heel duidelijk laten merken.
Ook daar is de democratie een gebruikt middel om de macht te houden.
Persoonlijk denk ik dat het allemaal wel meevallen in Thailand.
Ik kan me dan ook slecht vinden in het artikel.
Ik begrijp je (angst voor je) zeer strakke scenario maar evenals vorige schrijvers, zie ik het iets minder somber. De politieke en militaire elites van Thailand zijn er absoluut niet bij gebaat het land verder in een economische crisis te drijven. Ik voorzie eerder -en dat lijkt me ook beter passen bij de aard van meeste Thai- een zeer geleidelijke verbetering, waarbij helaas soms wat (excusez le mot) ‘schokgolven’ nodig zijn om niet stil te blijven staan in de noodzakelijke ontwikkeling naar een echte democratie. Ik ben bang dat er momenteel geen enkel bestuursmodel is dat naadloos kan werken op de vele tegengestelde belangen. We zullen zien hoe actie en reactie in de komende tijd er uit zien; ik hoop en verwacht iets meer wijsheid en iets minder polarisatie.
Wellicht loopt het helemaal anders dan hierboven beschreven.
Ik geloof meer dat de huidige PM goed bezig is, maar hij wordt omringd door mindere goden die uitspraken in het wilde weg doen.
Die bommenleggers hebben ze zou te pakken en verwacht dat ze de Duterte politiek gaan volgen om de criminaliteit en drugs de kop in te drukken.
De boeren in het woorden zijn het grootste probleem want daar is schaalvergroting
en een cooperatie nodig om winstgevender te werken
Ook ik vind dit stuk veel te somber en hoewel de naaste toekomst er niet al te rooskleurig uitziet komt er naar mijn mening geen zee van bloedvergieten. Daarnaast denk ik dat de rol van Thaksin wel is uitgespeeld. Ook zie ik niet zo veel nadelen van dit bewind. Als expat heb ik er totaal geen last van en ik kan steeds alles doen wat ik wil. Dat men mischien iets voorzichtiger moet zijn met wat men zegt of schrijft is mischien wel waar. Maar we moeten de Thaise bevolking zelf hun problemen laten oplossen. Daarbij helpt de doorlopende vergelijking met westerse democratie geen zier en biedt geen enkele oplossing.
Bijna alle couppogingen komen voor in relatief arme landen met een mengvorm qua bestuur, dus deels democratisch en deels autocratisch. Wanneer politici in een dergelijk land sterk gepolariseerd zijn, vergroot dit de kans tot coups nog meer. Over het algemeen is te stellen dat wanneer er eenmaal een coup is geweest in het recente verleden, de kans groter wordt dat er nogmaals een wordt gepleegd.
Coup Thailand
Wanneer men deze voorwaarden toepast op Thailand is te zien dat Thailand aan een aantal voorwaarden voldoet. Thailand heeft een gemengde bestuursvorm met sterk gepolariseerde politici. Wat betreft welvaart is Thailand gemiddeld: het behoort niet tot de rijke landen, maar ook niet tot de arme landen. Omdat Thailand meerdere coups gekend heeft in de afgelopen eeuw doet dit de waarschijnlijkheid van een volgende militaire coup toenemen. Toch blijft een coup een uitzonderlijke zeldzame gebeurtenis, zelfs wanneer een land voldoet aan alle risicofactoren.
Sinds 1932 zijn er elf geslaagde militaire coups geweest in Thailand en zeven pogingen gedaan. De geschiedenis herhaalt zich en ook nu zal dat gebeuren.
Ik geloof niet in inkt zwarte senario. Het kan uit de hand lopen na de eerste 5 jaar als de volle” democratie”
weer terugkeerd met zakken vullunde politici , waarvan Taksin er een was.
In dat geval kan je na een paar jaar weer een coup verwachte.
De onderhandelingen in het zuiden schieten niet op. Dit mede door de lakse houding van Maleisie
Thailand is in mijn ogen op dit moment niet op een democratische wijze te besturen. De jonge geschiedenis heeft bewezen dat de Thaise landbestuurders niet in staat zijn fatsoenlijk te regeren. Prayut is de leider die dit land op dit moment nodig heeft. Een strakke leiding en geen ruimte voor discussie. Pijnlijk voor mensen die graag wat meer democratie, vrijheid van meningsuiting, vrije pers, enz. zouden willen. Maar dat komt van zelf wel als het land in rustiger vaarwater komt. Prayut doet er daarbij goed aan de belangen van met name de boeren niet uit het oog te verliezen. Tevens lijkt het mij verstandig als hij de financien niet al te nadrukkelijk naar het leger laat gaan. Dus b.v. geen onderzeeboten aanschaffen. Ik zou geen land ter wereld kunnen opnoemen waar een echte democratie heerst. Ook in Europa niet. Allemaal schijn-democratieen. Dus laten we Thailand nu niet naast onze westerse democratie meetlat leggen.
Thailand heeft op dit moment de leider die Thailand nu nodig heeft.
mee eens, maar ik hoop dat Prayut het geweld uit de weg gaat (geweld roept geweld op) en toch ook luistert naar wat er leeft in dit mooie en bovenal rijke land!
Ook al zou u helemaal gelijk hebben, dan nog is het een kwestie van schouders ophalen en overgaan tot de orde van de dag. Met glimlach.
Macht is net als een harddrug super verslavend. Degenen die macht eenmaal ervaren hebben zijn zelden bereid dan wel in staat om daar nog afstand van te doen. Oppositie wordt zelden geduld en democratie, in welke vorm dan ook, is ver te zoeken. Wereldwijd zijn daar talloze voorbeelden van te herkennen en wanneer de economie van een land achteruit loopt zal de machthebber zijn greep op de samenleving, zoals Tino Kruis al opmerkte, alleen maar willen verstevigen. De boerenbevolking in Thailand werkt zich steeds dieper in de schulden en de ongeschoolde arbeider vindt steeds moeilijker een job door de concurrentie van de nog armere “immigranten” uit de buurlanden. Wanneer vanwege de huidige politiek internationale investeringen in Thailand zullen afnemen dan zal de Thaise bevolking daar helaas de gevolgen van ondervinden en de druk op de ketel zal alleen maar toenemen. Toeristisch gezien vind ik Thailand nog steeds top maar de omringende landen ontwikkelen zich supersnel en worden steeds meer een geduchte concurrent van Thailand.
De rol van Thaksin is uitgespeeld. Men is nu zijn medestander financieel aan het droogleggen. Zijn paladijnen in de machtstructuren zijn verwijdert, en hebben processen wegens corruptie aan hun been. Degene die met hem dezelfde figuren in centrum van de echte macht haatte, is geneutralieerd.
En wat weinige westerlingen schijnen te willen begrijpen is dat de doorsnee Thai van Noord tot Zuid, inclusief Isaan, lak heeft aan democratie. Zij willen een sterke figuur, die zorgt voor zijn particuliere belangen. Dat dit ten koste gaat van het algeme belang of andere regios interreseert hem geen lars. Daar lag de basis van het succes van Thaksin. Die heel openlijk verklaarde, dat degenen die niet voor hem stemden, ook niks van hem moesten verwachten. Het grote politieke probleem in Thailand is dat er buiten de Liberale Phadiphat partij er geen gestructureerden nationale partijen bestaan, zelfs geen regionale partijen. Maar alleen lokale machthebbers die hun eigen politieke partij hebben, zoals Newin in Buriram. De onlangs overleden Banharn in Suphan Buri. Deze lokale pottentaten verkopen zich aan de meest biedende. Zo is Thaksin aan de macht gekomen, en dat opkopen van politieke steun, had ook een ongeziene golf van corruptie tot gevolg, zelfs naar Thaise normen.
Prayuth en degenen in het echte centrum van de macht (oud militaire regerindleiders)die hem steunen, hebben hun lessen getrokken uit de coups van 2006 en 2010. Wil zeggen, met de nieuwe grondwet hebben ze ervoor gezorgd dat er nooit meer louche figuren als Thaksin aan de macht kunnen komen. En dat is een goeie zaak. Niet alleen voor het land, maar ook voor de bevolking, ook voor deze in Isaan.
Trouwens de laatste 2 jaar heeft de junta meer voor de ontwikkeling van Isaan en zijn kleine rijstboeren gedaan dan alle Thaksin regeringen samem. Dat is ook een les die ze uit de coups van 2006 en 2010 getrokken hebben.
Dus ik zie de Thaise toekomst met vertrouwen tegemoet. Dat men de huidige PM Lung Prayuth is ook tekenend voor zijn populariteit
In tegenstelling met bovenstaande posting van “henry” houdt ik er rekening mee dat het moment kan/zal komen dat ik /wj hals over kop eventjes veiliger oorden dienen op te zoeken ,dit kan nog wel eventjes duren , maar een eeuwigheid haalt niemand …..”
Onderdrukt een volk en het breidt zich uit “….. DDR beste voorbeeld van totale controle 1op 4 was een agent Stasi , en toch volledig geimplodeerd zonder geweld zelfs ….. gewoon marcheerden ze naar de muur en eisten opening scandeerden enkel ” wir sind das volk” bij herhaling ….. de machthebbers toen beseften dat ze hun ganse bevolking /meederheid niet konden neerschieten ….en openden de muur !
.
Een meerderheid hoe ongeletterd en geminacht ook … kan je nooit eeuwig onder de mat vegen ….. het Thais leger bestaat voor het grootste deel uit …. ja diegenen die arm genoeg waren om zich niet vrij te kopen of hoge studies ….. dus ” grassroots ”
Ooit was dit in Europa stilzwijgend de garantie tegen dictatorschap ……algemene dienstplicht .. welke ienstplichtige soldaat gaat er nu op zijn eigen groep schieten ….,daarom dat bij ” ordehandhaving 2010 betrouwbare “legereenheden ingezet warden….
Natuurlijk begrijp ik ieders standpunt en vooral als je je in begoede Thaise kringen begeeft …dan is het uitzicht anders …
Een van de weinige dingen die ik van de lessen geschiedenis in mijn jeugd onthouden heb is dit. Onze leraar zei: de beste manier om een land te besturen is een dictatuur, MAAR… het moet wel een goeie zijn. Ik denk dat de junta in Thailand het momenteel niet zo slecht doet. In elk geval beter dan de eindeloze discussies tussen geel en rood. Het land is bestuurbaar, er kunnen snel beslissingen genomen worden. In Belgie weet je zelfs niet meer wie wat of hoe iets moet beslist worden.
Zowel de Democratische partij als de aan Thaksin en Yingluck gelieerde politieke partijen gaan allemaal uit van het neo-liberale, kapitalistische model, gebaseerd op een of andere vorm van democratie. Er zijn globaal gezien twee zaken belangrijk:
1.het neo-liberale model loopt op zijn achterste benen omdat het niet in staat blijkt een geleidelijke economie te laten gelijklopen met een verantwoorde manier van het gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Een van de belangrijkste problemen in dit land is niet de economie maar de milieu-aantasting en de gevolgen van klimaatverandering. (droogte, wateroverlast, milieuproblemen, gezondheidsproblemen);
2. het aloude, zo geprezen model van democratie zoals dat in het westen heerst vertoont aanzienlijke scheuren. De rijken worden eigenlijk overal rijker ten koste van de middenklasse en de zwakkeren en niet democratisch gecontroleerde instituten (IMF, Wereldbank, Europese Commissie, de bankwereld) maken de dienst uit. Er is een echte democratie-crisis in de wereld die goed te zien in Amerika dat voor presidentsverkiezingen staat die bijvoorbaat al discutabel zijn. (fraude met stemmachines, onvolledige en foute kiezersregistraties)
Thailand en de Thaise economie zijn te klein om zelfstandig te opereren. Het is voor de toekomst van Thailand van belang te kijken onder welke invloedssfeer Thailand staat en wellicht komt te staan. ‘Merkwaardig genoeg’ verschillen de politieke aartsvijanden daarin nauwelijks van mening. Thailand is in hogesnelheidstreinvaart aan het opschuiven in de richting van China. Tot 10-15 jaar geleden was Thailand vooral gericht naar het westen, met name de USA. Kijk nu naar de commentaren van belangrijke politici en zakenmensen in dit land en Amerika en Europa kunnen in hun ogen niet veel goed doen. Ja, ‘zeuren’ over de vrijheid van meningsuiting, het benadrukken van vrije verkiezingen (zie hun eigen problemen bij de keuze van presidentskandidaten), over de veiligheid van vliegtuigen, slavernij-toestanden in de visserij, vluchtelingen die niet geholpen worden etc. etc. De Chinezen houden de kiezen netjes op elkaar.
En zie hoe de Chinezen hun invloed uitbreiden in de afgelopen 10 jaar in Zuid-Oost Azie (geld, een nieuwe werldbank, hulp, kopen van voedsel, de HSL, het sturen van massa’s toeristen, het bouwen van eilanden in de zee enz) en je hoeft geen profeet te zijn om te zien dat China in de komende jaren een veel grotere rol gaat spelen in Thailand.
De Chinezen hebben geen belang bij onrust in Thailand en zullen er wel voor zorgen dat er een vorm van geleide ‘economie en democratie’ ontstaat waarvan de kiemen nu terug te vinden zijn in de nieuwe grondwet. En ook na de verkiezingen van 2017 verwacht ik geen echte openlijke strijd maar meer een interne strijd tussen belangengroeperingen.Ongeveer 10 jaar geleden leidde premier Thaksin al Chinezen rond in de Isan met het idee om vele vierkante kilometers land en gebouwen te verleasen aan de Chinezen waarbij duizenden boeren gewoon medewerkers zouden worden in de rijstbouw van een Chinees landbouwbedrijf tegen een maandelijks salaris. (En vervolgens waarschijnlijk hun baan zouden verliezen als de Chinezen de rijstbouw zouden rationaliseren). De Chinezen zijn beter in corruptie dan de Thais. Dat is een ding dat zeker is.
Even bij de les blijven wat betreft China : volgens Worldbank , Bank of Thailand en anderen bedraagt de export naar China in 2015 slecht 11 % . Kijk naar de landen en regio’s waar Thailand naar exporteert dan blijkt dat andere landen belangrijker zijn. Vooral de Westerse landen, Japan en andere landen in de regio van Thailand zijn belangrijk voor Thailand.
Kijk voor een gedetailleerd overzicht bijvoorbeeld bij de Bank of Thailand voor exporten per land.
Gezien de tegenvallende groei in China en verzadiging van de economie daar mag men verwachten dat China niet echt van groter economisch belang zal worden voor China.
Om nu te zeggen dat Thailand aan het opschuiven is ; nee. Alleen de huidige regering heeft politiek misschien meer contacten met China maar dat kan met volgende regeringen juist averechts werken. Economisch bezien draait Thailand nu en in de toekomst op andere landen.
En vergeet het sentiment ook niet. Veel landen en bevolkingen in de regio van Thailand zijn niet erg gecharmeerd van China. Een grotere invloed zou verkeerd kunnen uitpakken in Thailand.
China is wel de belangrijkste handelspartner van Thailand, 2e is Japan. De handel met Aziatische landen vertegenwoordigt bedraagt zo’n 40 % van zijn handelsbalans, de handel met de ganse EU amper 5%, waarvan dan nog het grootste gedeelte met Duitsland is.
Thailand is in Z.O, Azie de grootste economie na Singapore. Het is het enige land in de regio dat geen conflict met China heeft betreffende aanspraken in Zuid Chinese zee.
De politieke en economische banden met China zijn steeds zeer sterk geweest.
Het feit dat de Thaise economie in handen is van etnische Chinezen(Sino/Thai) is daar niet vreemd aan. Na Japan is Thailand een van de grootste investeerders in China. Vooral bedrijven als CP investeren daar miljarden. Zij hebben bijvoorbeeld de franchiserechten van 7Eleven voor China.
Dus is het vanuit deze economische redenen, normaal dat Thailand meer en meer zijn toekomst aam Azie verbint.
Zelfs in het toerisme word het belang van het westers toerisme minder.
Kortom de toekomst van Thailand ligt in het Oosten, niet in het Westen. En niemand beseft dit beter dan de Thai zelf.
Trouwens in Azie bestaat een traditie in de buitenlandse politiek dat men zich niet bemoeid in andersman keuken. De voortdurenden commemtare van zowel U.S. en EUZ, vallen bij de doorsnee Thai, die een fervent Nationalist is, in zeer slechte aarde.
Thailand zal veranderen , en er binnen 25 jaar gans anders uitzien, maar een democratie naar westers model zal het niet geworden zijn. Zij zullen een democratie hebben op Thaise wijze. Net zoals ze alles aanpassen naar Thaise wijze, zelfs het Boedhisme hebben ze 100% verThaist.
Daarom bestaat er ook de uitdrukking TIT, This Is Thailand.
Als Hans andere cijfers heeft dan de officiële instanties dan kunnen we nog lang discussiëren.
Even wat echte cijfers van de Bank of Thailand : export naar de EU 11 procent , import 9 procent
om maar eens een onwaarheid in je stukje te vermelden.
Grootste investeerders in 2015 in China : Hong Kong 73 procent, Hong Kong 5,5 procent, Taiwan 3,5 procent Japan 2,5 procent etc. . Thailand wordt niet eens genoemd als investeerder. Kortom lariekoek je verhaal van CP en de miljarden investeringen.
En Indonesië is de grootste economie is Zuid Oost Azië.
En het feit dat het geen conflict heeft met China over de Zuid Chinese zee is omdat deze zee niet aan Thailand grenst. Was dit wel het geval dat had Thailand eveneens een conflict met China want China claimt ten onrechte iets waar het geen recht op heeft.
In plaats van een gedegen analyse met daaraan verbonden een conclusie kun je beter niets vertellen …… Als je iets wilt duidelijk maken wat betreft cijfermateriaal dan moet je je wel eerst in verdiepen.
kleine aanpassingen: investeerder nr. 2 in China is Singapore met 5,5 procent
Uit de reacties blijkt dat de “farrang” die respons geven op dit stukje extreem tegengestelde posities innemen als het over de bestuurlijke (Vlamingen zeggen politieke) toekomst van Thailand gaat.
Dat hoeft niet te verbazen. In de toekomst kijken is an sich al lastig en het Thaise bestel is voor Westerlingen ook geen makkie.
In mijn beleving wordt het beeld van de “farrang” hierbij vertroebeld door zijn eigen referentiekader over het bestuurlijk/politiek denken: de quasi heilige driedeling “Vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid”.
Ongeacht of een West-Europeaan politiek naar liberaal, christen-democraat, sociaal-democraat of zelfs nationalist neigt, dit basis referentiekader blijft onderliggend aanwezig. Ook al is die farrang zich daar nauwelijks van bewust. Of wil hij zich daarvan distanciëren? En dit geldt evenzeer, misschien nog meer voor (nieuwe) Noord-Amerikanen, ongeacht of die republikein of democraat neigt. Ook daar is die driedeling het referentiekader (cfr. De la democratie en Amerique van Alexis de Tocqueville).
Thai hebben een heel ander bestuurlijk/politiek referentiekader. Eentje dat voor Westerlingen lastig onmogelijk) te doorgronden is.
Aan de oppervlakte lijkt het Westerse democratische verschijningsvormen te vertonen, zelfs de voor ons Westerlingen evidente democratische structuren en procedures te hebben. We ontwaren een staatshoofd, een regering, een parlement en rechtbanken. En we denken dat het allemaal zoals thuis is. Tot we een administratie binnenstappen en die ambtenaar schijnbaar eigenmachtig allerlei “fantasietjes” oplegt. Geheel normaal en rechtsgeldig. Nou moe, dan is het even schrikken. En het gaat veel verder als je de toeristische oorden verlaat en het diepe binnenland intrekt en een “pujabaan”, of één van diens satrapen, je vrouw vermanend komt dicteren dat het zwembad halfleeg moet omdat er meer water nodig is voor de boeren.
Daar lijkt het bestuurlijk/politiek nog het meest op feodale toestanden uit lang vervlogen tijden. Dat zie je ook in de relaties tussen het centraal Bangkokiaanse gezag en de provinciale machthebbers. Dat zie je in de relaties tussen de provinciale bobo’s en de plakzwaarers in de gemeenten, enz… Daarin ontwaren wij Westerlingen allerlei posities, relaties en transacties die we “als niet ingewijde onwetenden” snel makkelijkheidshalve bestempelen als “corruptie”. Maar is dat wel zo? Is dit niet dienst wederdienst? Zijn dit geen vormen “niet-gemonetariseerde economie”? Ze zullen het ons farrang niet komen vertellen …
Om Thailand bestuurlijk/politiek (Klassiek Grieks:het bestuur van de Polis) te doorgronden moeten we ons meer kunnen onthechten van ons eigen referentiekader. Erg lastig … maar misschien kan het Thais Boedhisme ons helpen om daarvoor een begaanbaar pad te banen 🙂
Voor mij is het alvast duidelijk dat geen van de toekomstbeelden die hier geschetst worden veel kans maakt om bewaarheid te worden in de toekomst.
Als je in Thailand wil blijven of ernaar wil verkassen (zoals mijn vrouw en ik) dan moet je met die onzekerheid leren omgaan … en best een paar maatregelen treffen in je eigen persoonlijk huishouding. Kwestie van de onzekerheid over de Thaise staatshuishouding ten gepaste tijde te kunnen ondervangen 🙂
Beste Mark,
Je maakt een uiterst scherpe scheiding tussen het westerse referentiekader (Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap) en het Thaise referentiekader (feodale, hiërarchische structuren).
Allereerst is het natuurlijk zo dat in het westen best nog feodale stucturen bestaan en dat die stucturen in een nog niet zo lang verleden in veel landen in Europa nog overheersend waren. Ik weet zeker dat een aantal mensen terug verlangt naar die tijd.
Wat Thailand betreft is er een strijd aan de gang tussen die twee referentiekaders, zoals dat vroeger in Europa ook het geval was. Thailand is op weg een moderne samenleving te worden met beter opgeleide mensen en een bredere blik naar buiten. Ze willen los uit die oude, knellende banden.
Het feodale gedachtengoed zit vrijwel alleen nog bij de heersers, de upper-class, de elite. Het wordt op de scholen gepredikt (gehoorzaamheid en dankbaarheid) en met krachtige hand opgelegd. Dat zal zich, zoals je al beschrijft, op vele andere plaatsen uiten. Men schikt zich in zijn lot, wat moet men anders? Maar ze doen dat niet uit overtuiging.
De meerderheid van de bevolking wil kiezen voor vrijheid, gelijkheid en broederschap. Het idee van een voor eeuwig vastgelegde en ‘natuurlijke’ hiërarchie wordt door de meeste Thais verworpen. Dat geldt in meerdere mate voor sommige regio’s. Hoe anders kun je de opstanden van 1973, 1992 en 2010 verklaren? De roodhemden hadden in 2010 als belangrijkste leuze: ‘Neer met de elite!’
De politieke strijd is Thailand is een afspiegeling van de strijd tussen die twee referentiekaders, tussen oud en nieuw, tussen heersers en ondergeschikten….vul maar in. Zo zie ik het.
Ideeen zijn als vogels en wolken: ze kennen geen grenzen en nationaliteiten.
U maakt een correcte analyse die ik alleen maar kan onderschrijven. Mensen die vanuit hun Europees referentiekader, blijven verwijzen naar links – rechts of Arm – Rijk tegenstellingen die het land naar de chaos zullen voeren, hebben weinig inzicht hoe de Thaise samenleving in elkaar zit.
De regionale en etnische tegenstellingen zijn veel groter dan het links/rechts of arm/rijk verhaal. Het zou me te ver leiden om dit helemaal uit te leggen.
En is het niet eigenaardig dat het juist de regio’s met de hoogste scholings en opleidingsgraad overtuigend JA hebben gestemd met het referendum, en dat ook zij het zijn die de macht bij het leger wil leggen. Het zijn juist de goed opgeleiden die een sterk bestuur willen.
En de onlusten in 2010 ging erover dat de nieuwe rijken (elite) de oude rijken(elite) wou opzij zetten. En de roodhemden werden in het leven geroepen om dit te bereiken. Maar eens de nederlaag vaststond werden zij in de steek gelaten door hun leiders.
Ik kan het volgende aanraden aan iedereen die een beter inzicht wil krijgen in de thaise samenleving. https://historyplanet.wordpress.com/2011/06/17/the-last-orientals-the-thai-sakdina-system/