Extra eisen inburgering: ‘Betutteling ten top’
Enige tijd geleden plaatste wij een artikel over de extra eisen voor inburgering in Nederland. Inmiddels is er meer informatie beschikbaar. Rob V schreef daar het volgende over.
‘Arbeidsmarktmodule’
Op 1 januari 2015 wordt een nieuw onderdeel aan het inburgeringsexamen in Nederland toegevoegd, namelijk: ‘Oriëntatie op de Nederlandse arbeidsmarkt’. Het examenonderdeel ‘oriëntatie op de Nederlandse arbeidsmarkt’ zal bestaan uit twee onderdelen: een portfolio en een eindgesprek. Het portfolio bestaat uit opdrachten waarbij de inburgeraar zich op de arbeidsmarkt gaat oriënteren en waarvan de uitkomsten door de inburgeraar worden ingevuld op acht kaarten, de zogenaamde ‘Resultaatkaarten’.
Dit zijn kaarten waarop onderwerpen worden behandeld die gaan over beroepskeuze, beroepskansen, een realistisch beroepsbeeld, de Nederlandse werkcultuur, vaardigheden en opleidingen die iemand nodig heeft om in Nederland te werken. De inburgeraar maakt met behulp van het portfolio een loopbaanplanning die hij gaat uitvoeren. Als het portfolio is goedgekeurd, kan de inburgeraar voor het tweede onderdeel examen doen, dat is het eindgesprek waarin het portfolio besproken wordt. Hier vindt u meer informatie over de concept eindtermen van de arbeidsmarktmodule.
Bron: www.inburgeren.nl/
Meer info: www.duo.nl/Images/
Betutteling
Alle inburgeraars moeten dit onderdeel dus doen, ook als je al een baan hebt of om andere redenen geen hulp nodig hebt over hoe je hier werk vindt. Als je het mij vraagt betutteling ten top en zonder enig maatwerk. Lang niet iedereen heeft behoefte aan dit soort dingen: partners die al werk hebben, en zij die een partner hebben en hier al (een leven) lang woont. Zo’n 2/3 van de gezinsmigranten heeft een autochtone BP meen ik, wat niet alles zegt maar wel een indicatie is dat partnermigratie niet het achterhaalde stereotype beeld is van immigranten/gastarbeiders die een partner uit het land van herkomst laten overkomen.
Dat lijkt nog steeds het uitgangspunt: “zielige importbruidjes” van ofwel (nakomelingen van) gastarbeiders OF autochtone mannen die uit het oosten (Rusland, Thailand, Filipijnen, …) een “klassiek vrouwtje” laten over komen zodat die hier “kansloos onder de duim” het huishouden kunnen uitvoeren. Jammer als je niet tot dat kleine groepje behoort. Jammer als je een opleiding hebt gedaan, hier in Nederland al snel een baan hebt, als je hier een half jaar op en af komt wonen omdat jij en je partner niet meer hoeven te werken of op afstand kunnen werken.
Zo’n arbeidsmodule zou gewoon online beschikbaar kunnen worden gesteld zodat mensen die daar behoefte aan hebben die daar kunnen vinden. En hen die begeleiding nodig hebben kunnen dan wel een cursus vinden, maar leg dit niet dwingend op aan mensen die hun zaakjes op orde hebben en hier geen behoefte aan hebben.
Gewoon een triest beleid dat geen werkelijke problemen aanpakt, normale immigranten onnodig betuttelt en meer bureaucratie en kosten met zich meebrengt. Hoe dat rijmt met bijvoorbeeld liberale of sociaal-democratische waarden mag Joost weten. Ik noem het populisme.
Rob V
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
Wij hebben hier te maken met nieuwe regels om internationale relaties te saboteren. Die bestonden al in de jaren negentig. In de jaren negentig heeft Dick van der Lugt al eens een lokale musical geproduceerd, waarvan ik het script had geschreven. Daarin speelde dat element een rol. Wij verloren plotseling onze choreografe omdat zij haar partner niet naar Nederland kon krijgen op dat moment. Daarom emigreerde zij maar. Ze kon een baan krijgen bij een Nederlands bedrijf in zijn land van herkomst. Dat was in 1995. In de afgelopen vijftien jaar is deze sabotagewetgeving steeds meer verfijnd maar aan bovenstaand stuk zien wij dat de Haagse creativiteit op dit gebied geen grenzen kent. Het laat zien hoe een beperkte blik dit land steeds meer zijn greep krijgt en zo langzamerhand alleen de lulligheid geen grenzen meer kent.
Het hele verhaal “inburgering” is niets anders dan een poging de “domme importbruidjes” uit Berberland of de rijstvelden van Cambodia te dwingen over een barrière aan scholing heen te komen. Hierbij ziet men uit geheel politieke correctheid, over het hoofd zien, dat sommige import-bruidjes, met bijv een Dr (PhD) of een stapje minder met Master, echt niet zitten te wachten om hun tijd te verknollen aan het leren van een locale taal of wat locale gewoonten en gebruiken !
Gelooft u nu echt, dat een academicus, met een baan op het internationale natuurkundig lab van Philips, of een ander internationaal instituut, op kennis van het Nederlands zit te springen ? Voor als de vakkenvuller bij AH niet voldoende Engels kent om te vertellen waar artikel X of Y ligt ? Wordt wijzer.
Maar ja, een ambtenaar / politicus met verstand ?
Veel gemopper maar het ligt er helemaal aan wat de de toekomstplannen van de partner zijn m.b.t. vestiging in Nederland en dus deels eigen keuze. Bijna ieder land ter wereld heeft zijn eisen omtrent vestiging. Wij zijn daar geen uitzondering op.
Wat betreft de portfolio werken, die is niet nieuw en bestaat al een aantal jaren en ook het eindgesprek waarop vragen worden gesteld over de inhoud van de portfolio. Je kon kiezen tussen 12 of 22 onderdelen voor je portfolio met daaraan gekoppeld 1 of 2 eindgesprekken. Je kon ook kiezen voor een sociaal / maatschappelijke module (koffie bij de buurvrouw etc.) enig verschil is nu dat de portfolio werk nu voor eidereen geldt.
Het gaat hier hoe langer hoe meer een vervelend land worden,17 jaar geleden hier met mijn Thaise vrouw
getrouwd,de verplichte inburgerings cursus gevolgd,en met hakken over de sloot geslaagd,daarna begonnen met werken,tot dat er een oproep kwam voor een nieuwe destijds aangepaste cursus,deze was
zwaarder en moeilijker dan de vorige,afijn op het verweer dat mijn vrouw werkte,soms 6 dagen per week,kwam het antwoord:het kan ook op zondag,dat is de beloning voor jaren 6 dagen per week werken en sociale lasten betalen,afijn toch aan de zondagse cursus begonnen,waar na verloop van tijd de docente
opmerkte dat het voor mijn vrouw geen haalbare kaart was om deze cursus bevredigend af te sluiten.
de docente zou afstel aanvragen,mede dat mijn vrouw positief ingesteld was en altijd op tijd kwam om de les tevolgen,besloot zij uit een gevoel van medeleven dit bij de gemeente aan te vragen,dit werd positief
gehonoreerd, op gronde van lage leerbaarheid echter werd meedegedeeld dat de kans op een Nederlands paspoort moeilijker zou worden,daar zij nu sinds februari 1998 in Nederland verblijft is dit geen probleem meer,maar wij stellen geen prijs meer op een Nederlands paspoort wij vertrekken,daag kindertuin.
Dit is Nederland op z,n best . Mensen uit Polen ,Bulgarije enz. kunnen hier werken. Ze kennen Nederland niet de taal niet maar kunnen hier zo wel werken . Het is dan wel heeeeel raar als,dat wel kan . Maar als iemand hier dan ook nog garant staat voor een Thaise kan niks meer . Met de taal en kennis van Nederland heeft het eigelijk niks te maken . Gr Tjerk,
Het is om niet goed van te worden………Ze weten niet meer waar ze ’t moeten zoeken.
Langzaam moet je je toch schamen, voor jouw a s, als je haar moet vertellen dat zij, met haar (weliswaar) Thaise universaire achtergrond, deze “beschavings-perikelen” moet doorstaan.
Ik was vroeger ZO trots om te zeggen “ik kom uit Nederland”.
Ik zou eens de reaktie willen zien indien Thailand ook een inburgering zou invoeren voor buitenlanders.
Nederland biedt teminste nog een mogelijkheid voor permanent verblijf, in tegenstelling tot Thailand………..
beste Cornelis,
Dat is niet waar. Per jaar komt een weliswaar relatief klein aantal buitenlanders in aanmerking voor een ‘permanent verblijf’. Ik ken zelf twee Nederlanders hier die dat hebben en dus geen gedoe meer hebben met visa en 90-dagen rapportages. De hoogste stap is naturaliseren, dus een Thai paspoort. Mijn Engelse collega Jonathan heeft en Brits en een Thai paspoort.
Voor het verkrijgen van een permanente verblijfsvergunning, moet je Thais kunnen verstaan en spreken.
Thailand heeft dus ook zijn vorm van inburgering.
Het lezen en schrijven wordt je echter geschoken.
(Nog wel?)
Ik vind dat het Nederland niets aangaat ook al betreft het een ‘zielig importbruidje’. De enige eis die gesteld kan worden is dat het om een daadwerkelijk huwelijk gaat en niet om een schijnhuwelijk. Of iemand de taal en de cultuur reeds machtig is, doet niet ter zake. Nederland is door alle eeuwen heen een land geweest waar mensen van heinde en verre kwamen. Amsterdam is pas groot geworden toen rijke Antwerpse handelaren onder de belastingdruk van Philips II wilden uitkomen en hun heil noordelijker gingen zoeken. In die tijd was de afstand Antwerpen-Amsterdam groot. Wel kan ik mij voorstellen dat ‘nieuwe’ Nederlanders eerst de nodige jaren in Nederland gewoond moeten hebben voor ze gebruik mogen maken van bepaalde sociale regelingen (voorzover daar nog wat van over is).
Nederland voert m.i. een beleid dat er alleen maar voor zorgt dat niet-Nederlanders met enige pit, kennis en/of kunde bij voorkeur andere oorden zoeken. Komt nog bij dat ik er niet zo zeker van ben dat de getalenteerde wel-Nederlanders die Nederland juist zou moeten behouden, er ook daadwerkelijk blijven. Die hebben thuis en op school (al dan niet correct) Nederlands geleerd, maar erna studeren er nogal wat bij voorkeur elders verder om nooit meer terug te keren. Ook zijn zij het (zeker nu de banen in Nederland niet voor het oprapen liggen) die na hun studie naar andere landen trekken. Die pit hebben ze. Tijdens de discussie over het dubbele paspoort vorig jaar kwam e.e.a. m.i. erg duidelijk naar voren. Het was met name de groep van hoog opgeleide Nederlanders die in de VS woont en werkt die geweldig ‘gelobbyd’ heeft in Den Haag over deze kwestie. Elke keer als ik er iets over las, ging het over een Nederlandse Amerikaan (twee paspoorten) die met een Amerikaanse gehuwd was. Wellicht dat ze ooit terugkeren naar Nederland, maar ik vrees dat dit pas zal gebeuren na hun carriere. Voor wat betreft hun werkzame jaren heeft Nederland weinig baat bij hun talenten. Denk ook aan de affaire rond Heleen Mees die de topeconoom Buiter zou hebben ‘gestalkt’. Beiden werk(t?)en voor Amerikaanse organisaties in de VS (resp. New York University en Citi Bank). Natuurlijk heb ik het in mijn voorbeelden over mensen die iets bijzonders doen en ‘het gemaakt hebben’. Die staan nu eenmaal in de belangstelling. Volgens mij beperkt het zich echter niet tot die groep. Alleen staat er minder over de anderen in de krant. Ik ken er in ieder geval nogal wat in Azië. Nederland zou er juist alles aan moeten doen om de mensen met pit, kennis en/of kunde te behouden dan wel hun komst van buitenaf te stimuleren. Die Nederlandse taal en cultuur volgen erna wel.
Moderator: Te veel generalisaties.
Het wrange is dat door al die strengere regels je niet alleen veel fatsoenlijke burgers treft en het ofwel onmogelijk of lastig en duur maakt, maar dat met strenge regels de mensen die eenmaal binnen zijn niet snel weer zullen vertrekken. Je weet immers maar nooit of je nog terug kan keren. Je kan dus maar beter serieus overwegen te naturaliseren om zeker te zijn dat je in de toekomst niet weer met achterlijke migratie of integratie wetgeving te dien krijgt. Het tegenovergestelde: soepeltjes visa en verblijfspapieren met in eerste instantie nagenoeg volledige uitsluiting tot het sociaal stelsel, zit er niet in. Je zou het aan de mensen zelf over kunnen laten of er behoefte is aan een arbeids of taal cursus, moet jij toch zelf weten als je verder niemand economisch of sociaal tot last bent? Als je een referent (partner) hebt , moet dat toch kunnen? Arbeidsmigratie ligt moeilijker, dat geheel open gooien kan slecht zijn voor sectoren (denk aan voor een habbekrats op het land of in de kas werken). Maar gezinsmigratie heeft toch geen drukkende werking, al helemaal niet in de aantallen waarin het gebeurd (16-18 duizend per jaar import maar er vertrekken er ook jaarlijks een stuk of wat). Stok achter de deur voor hen die ontsporen, mensen het verder zelf laten uitzoeken, als je maar zelf redzaam bent.
Wat een bedroevend zooitje in dat NL, als het niet zo treurig was dan moest ik er hard om lachen.
Mijn zoon en dochter hebben allebei de Thaise en Nederlandse nationaliteit, bezitten een Nederlands paspoort en staan geregistreerd op het stadhuis in Den Haag. Kunnen een Nederlands geboorte bewijs aanvragen en krijgen. Zijn nooit in Nederland geweest en, nu komt het, spreken allebei geen woord Nederlands. Wat denken ze daar aan te doen als die twee ooit eens naar Nederland gaan? Ze hebben geen visum nodig.
Als ik in Thailand ben krijg ik vaak vragen over de strenge eisen van Nederland. Het geeft enorm veel onzekerheid bij een Thaise m/v die smoorverliefd is op een Hollander. Als je dan de verhalen hoort van Zweden dan is het daar een appeltje eitje in vergelijking met Nederland. Ik krijg ook vaak vragen over dat Nederlandse mannen alimentatie moeten betalen aan de ex en voor kinderen. Dat is toch niet waar? Dat is toch een smoesje?
Ook in Thailand bestaat allimentatie.
Daarvoor moet je dan wel eerst naar de rechtbank.
Maar vaak wil men liever niets meer met de ex-partner te maken hebben.
Meestal wegens mishandeling tijdens het huwelijk.
Bovendien worden bij betere scheidingen kinderen ook vaak gedeeld, of uitbesteed bij grootouders.
Kinderen hebben ogenschijnlijk ook zelf veel invloed op de beslissing bij wie ze worden grootgebracht.
Voor zover ik het begrepen heb – en dat zouden cijfers zijn van 2012 – is Zweden tot nu toe het land met de meeste weigeringen voor een toeristenvisum, met zo’n 12,5 %. Daarna komt België met 11,8 %. Als ik het me goed herinner sluit Frankrijk het rijtje met slechts 1,5 % weigeringen. Ik heb het dus over toeristenvisa.
Die cijfers (Schengen visa Thailand) kloppen wel ongeveer, ik ben er een stukje over aan het schrijven, bij enkele landen ligt het afwijs percentage over 2013 zelfs onder de 1%. Ze zijn terug te vinden op de website van de EU. Maar die cijfers gaan over type C visa. D visa (inreis voor vestiging) valt er niet onder. De aangehaalde cijfers zeggen dus weinig over het immigratie beleid of moeilijkheid (kans op toelating), laat staan over de wetgeving rondom inburgering. Ik zou niet weten hoe streng of soepel de Zweden zijn voor gezinsmigratie en welke rechten, plichten en faciliteiten men als Zweed met Thai partner mee te maken maken krijgt. Over het algemeen staat Zweden wel als zeer sociaal bekend, maar of dat ook voor gezinsmigratie en inburgering op gaat?
Ik vind het ook moeilijk om dan met een Zweed in discussie te gaan. Ik weet niet welke haken en ogen daar kunnen opduiken. Maar ze vatten het op als iets wat te doen is. Ik zelf zie in Nederland teveel haken en ogen om toe te geven aan een buitenlandse geliefde. Ik wacht Rob zijn verdere stukjes hierover met belangstelling af.
Nederland is al even zielig als België op migratiegebied. Zelfs misschien nog ietsje zieliger. Ik hou het steeds bij “iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen”. Waarmee ik wil zeggen dat iedereen het recht zou moeten hebben zich te vestigen waar hij/zij het wil. Dat men niet automatisch toegang heeft tot sociale systemen waarvoor autochtonen zich blauw betalen, vind ik dan wel weer normaal. Maar bewust gemengde relaties om zeep helpen gaat heel ver in de privacy van de betrokkenen en is volgens mij zelfs een aanfluiting van de rechten van de mens.
Moderator: Niet chatten svp.