Negen op de tien Nederlanders noemen zichzelf gelukkig
Bijna negen op de tien volwassenen in Nederland zeggen gelukkig te zijn en 3 procent ongelukkig. Het percentage dat gelukkig is, is sinds 2013 stabiel. Werkenden zijn vaker gelukkig dan uitkeringsontvangers. Dit maakt het CBS gisteren bekend op de internationale dag van het geluk.
Het onderzoek is gebaseerd op de Enquête sociale samenhang en welzijn, die in 2017 is gehouden en waaraan ruim 7 duizend mensen hebben meegedaan. Zij gaven op een schaal van 1 tot en met 10 aan hoe gelukkig zij waren. Bij een score van 7 of hoger spreken we van ‘gelukkig’, bij een score van 5 of 6 is dat ‘niet gelukkig, niet ongelukkig’ en bij scores van 1 tot en met 4 is dat ‘ongelukkig’.
Gezondheid, relaties, werk
Mannen en vrouwen rapporteerden in 2017 even vaak dat zij gelukkig waren, evenals jongeren en ouderen. Personen met een Nederlandse achtergrond zijn vaker gelukkig dan personen met een niet-westerse migratieachtergrond. Personen met een westerse migratieachtergrond zijn even vaak gelukkig als personen met een Nederlandse achtergrond. Hoogopgeleiden zijn vaker gelukkig dan laagopgeleiden. Uit CBS-onderzoek blijkt dat vooral een goede gezondheid en sociale relaties sterk gerelateerd zijn aan geluk. Daarnaast is het hebben van werk belangrijk. Op basis van dit onderzoek kan niet worden vastgesteld of het hebben van werk iemand gelukkig maakt, of gelukkige mensen vaker werk hebben, of dat beide het gevolg zijn van andere factoren. Mogelijk zijn alle drie beweringen waar.
Uitkeringsontvangers acht keer zo vaak ongelukkig als werkenden
Iets meer dan 9 op de 10 mensen met betaald werk voelden zich gelukkig, van de uitkeringsontvangers iets minder dan twee derde. Respectievelijk 1,5 procent en 12 procent zeggen ongelukkig te zijn. Dat uitkeringsontvangers minder vaak gelukkig zijn dan werkenden, hangt samen met hun gezondheid, hun financiën en hun dagelijkse bezigheden. Het verschil in huishoudensinkomen is minder van belang voor het verschil in ervaren geluk, net als de lagere tevredenheid met het sociale leven van uitkeringsontvangers.
Waar 84 procent van de werkenden tevreden is met het werk, is 52 procent van de uitkeringsontvangers tevreden met de dagelijkse bezigheden. Voor tevredenheid met de financiën van het huishouden zijn de verschillen groter: van de werkenden is 80 procent hierover tevreden, van de uitkeringsontvangers 36 procent.
Arbeidsongeschikten minder vaak gelukkig dan werklozen
Binnen de groep uitkeringsontvangers zijn er grote verschillen in ervaren geluk. Van de arbeidsongeschikten zegt 59 procent gelukkig te zijn, van de werklozen 82 procent. Dit hangt samen met het gegeven dat de eerste groep een minder goede gezondheid heeft.
Zelfstandigen tevredener met hun werk dan werknemers
Werknemers zijn even vaak gelukkig als zelfstandigen, hoewel zelfstandigen vaker tevreden zijn met hun werk dan werknemers. Zelfstandigen zijn even vaak tevreden met hun financiële situatie, maar maken zich wel vaker zorgen over hun financiële toekomst dan werknemers.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)
Grappig, volgens het artikel lopen Nederlanders over van het geluk. Vlak daaronder een gerelateerd artikel met de kop: 34% Nederlanders bezorgd over eigen financiën! Kennelijk bestaat er zoiets als “bezorgd gelukkig zijn”! Je lacht je toch kapot om dit soort onderzoeken. Passen goed in het plaatje van de misdaadcijfers, die volgens alle officiële instanties en de politiek ook afnemen in Nederland omdat de cellen leeg staan. Dat 60% van de Nederlanders geen aangifte meer doet omdat 80% van de aangiften in de la beland en van de overige 20% slechts 10% wordt opgelost heeft uiteraard niets met lege cellen van doen. Wat een flaterland!
Jij bent duidelijk de 10e van de 10
Direct na de bevrijding in 1945 toen Nederland in puin lag,hoorde je afgezien van die mensen die famillieleden of vrienden te betreuren hadden, haast niemand klagen.
Hoewel de meeste Nederlanders veel minder hadden als in de huidige tijd,hadden de meesten vanwegen de opbouw helemaal geen tijd van zeuren.
Bovendien waren de meesten erg blij dat ze nu eindelijk de bezetter kwijt waren,zodat ze zich in vrede om hun eigen economische toekomst bemoeien konden.
Niemand kwam in de 50erjaren op de gedachten,om uit ontevredenheid zijn stem aan een rechts populistische partij te geven.
Waarom ook, iedereen had nog vet in zijn herinneringen staan,dat zoiets in grote ellende eindigen kan.
Willem Drees zorgde er voor, dat zelfs diegenen die niet werken wilden,of konden op hun oude dag een A.O.W uitkering kregen,zodat niemand in zijn oude dag de armoede vervallen zou.
Wat onze voorouders voor onmogelijk hielden,werd in de komende tientallen jaren realiteit,zodat haast iedereen auto reed,of kon het zich tenminste veroorloven op andere manier mobil te zijn.
Ook binnenshuis heeft zich veel veranderd,zodat in de tegenwoordige tijd haast iedereen o.a een moderne oven,wasmachine,TV,en zelfs Computer heeft,om van een moderne smartphone nog maar te zwijgen.
Zelfs is voor de meeste arbeiders in deze tijd een wereldreis per vliegtuig al lang geen ding der onmogelijkheid meer.
Allemaal dingen waarvan onze voorouders,bij meestal lange en harde lichamelijke arbeid alleen maar dromen konden.
En toch zien we in de tegenwoordige tijd mensen,die schijnbaar deze veel slechtere tijden nooit vermiddeld gekregen hebben,zodat ze haast chronisch zeuren.
En daarbij heb ik het niet over diegenen,die door ziekte,invaliditeit,of onschuldige werloosheid het financiële roer verloren hebben,maar over die mensen die vaak chronisch zeuren en zeiken,zonder zelf veel bijgedragen te hebben aan deze maatschappij.
Een maatschappij van een land,dat zeker niet overal perfect is,maar qua sociale voorzieningen nog steeds tot een der besten in de wereld telt.
Nee, vroeger hadden de mensen geen TV, computer, internet of smartphone.
Maar je kon ook niet klagen dat je dat niet had, want het bestond niet.
Het werd dus ook niet als een veel slechtere tijd dan nu ervaren, bij gebrek aan correcte toekomstvisioenen.
Ik heb eens een economisch/historisch-leerboekje gehad, dat begon ook met een rijtje dingen waarbij we moesten aankruisen of onze opa dat vroeger als kind al had en of wij dat nu hadden. Ik kan me het spaarbankboekje nog herinneren, een transistorradiootje, en een eigen slaapkamer. Nou, bingo natuurlijk. Opa had vroeger een spaarpot, de transistor was nog niet uitgevonden, en als oudste van 12 kinderen was het huis net te klein voor een eigen kamer. Dus o, o, o, wat hadden wij het toch goed.
Maar dat had natuurlijk weinig met (de verdeling van de) rijkdom te maken.
Een computer met internet is tegenwoordig echt geen luxe, zelfs bijstandsgerechtigden kunnen zonder zo’n ding redelijkerwijs niet aan de voorwaarden voldoen om de uitkering te behouden.
Een wasmachine is ook geen luxe meer nu het ons zo goed gaat dat vrouwen ook inkomen moeten genereren om het hoofd boven water te houden.
En omdat we altijd het beste jongetje van de klas moeten spelen heeft de regering zoveel (in)directe belastingen nodig dat werkenden op jaarbasis gezien eigelijk pas na het zomerreces voor zichzelf wat beginnen te verdienen.
Ook als je aardig rond kunt komen mag je daar wat mij betreft best over zeuren.
Beste fransamsterdam,in mijn bovenstaande reactie probeerde ik juist duidelijk te maken,dat sommigen in de huidige tijd meer zeuren dan onze voorvaders,terwijl de meesten in vergelijk tot hun,van alle gemakken voorzien zijn.
Dat men in de tijd van onze voorouders die tijd niet als veel slechter ervaren heeft mag zeker waar zijn.
Maar vanuit de huidige zicht zou het veel zeurders goed staan, hier is een vergelijk te maken.en niet meteen met hun onvrede hun heil zoeken in bepaalde partijen die hier met zekerheid geen verbetering in brengen.
Sociale voorzieningen,die ik een werkelijk noodlijdende zeker niet onthouden wil,worden niet van een regering verdient,maar van de werkende massa die iedere dag zijn werk na gaat.
En dit kan bij steigende aanspraak o.a veroorzaken,dat veel mensen zoals jij dit ook schrijft,eerst na de zomerreces met hun eigen Verdiensten beginnen.
Mogen mensen uit zo’n gezichtspunt,niet een pietseklein beetje meer tevreden zijn,of is hier klagen en zeuren meer aangebracht.?
Iemand die dus een 7 geeft op de schaal van 1 op 10 wordt ingedeeld in de categorie ‘gelukkig’.
Ik zou eerder zeggen dat zo iemand kennelijk voor 30% ongelukkig is en dat daar eens naar gekeken moet worden.
Stel iemand geeft zijn eigen gezondheid een 7. En dan zegt de dokter:’Mooi, u bent gezond. Volgende!’
Vanaf hier is het nog maar een klein stapje en we zitten midden in de zesjesmentaliteit.
Ja lieve mensen hier, nu stel ik mij de vraag hoe zou het zijn in belgie, ik zelf ben een vlaaming.
Ik stel mij de vraag waar halen zij de informatie.
Ik ga spreekbuis zijn voor belgie,ik kan niks anders concluderen wie gelukkig is in belgie, heeft een
goede baan, wat spaarcenten, kan op vakantie gaan, heeft een goede gezondheid, en een aangenaam
gezin.
Nou, dat zijn toch allemaal factoren die een mens ZOU moeten gelukkig maken.
Uit mijn persoonlijke ervaringen in belgie, is dat allemaal flauwe kul.
In vlaanderen zeggen zij, het geluk zit hem in kleine dingen, en dat is zo.
Ik zou eerder zeggen, wat heb ik toch geluk dat ik een goede gezondheid heb, dat ik een goede baan heb,
dat ik zaken kan kopen die ik wil enz…….., er is een groot verschil tussen 2 woorden GELUK EN
GELUKKIG.
Laat mij toe iets over mij zelf te schrijven, ik heb voldoende geld om te leven, heb geen miljoenen, wat mij
een gelukkig gevoel geeft is, een vogel horen fluiten, bloemen zien bloeien, mij begeven in de stille natuur,
een huisdier hebben die u in de morgen goede dag blaft, een kind zien spelen in de tuin, gewoon
eenvoudige dingen, en dat geeft een mens een gelukkig gevoel.
Maar helaas, wordt dat allemaal geschiedenis en waarom.
Wel, wij leven nu eenmaal in een materialistische wereld, en in zo een wereld is niks terug te vinden
van ik ben gellukig.
Samen gevat, Mogen wij spreken van gelukkig zijn in zo een wereld, nee volgens mijn opinie, laat mij
mij het woord geluk gebruiken dat ik dat , en dat kan.
Ik persoonlijk zal nooit klagen, heb nooit iets te kort gehad,al wat ik heb heb ik voor gewerkt, en hoef
nooit achter mijn schouders kijken, en daar bedoel ik mee ik heb geen schulden en heb geen vijanden,
en nooit jaloers geweest van mijn buur, begrijp je.
Wat mij betreft, kan ik zeggen ik heb gelukkige tijden gekend, en heb nu het geluk dat ik dat en dat nog
kan doen.
En meer hoeft dat niet te zijn.