Te schande maken, ‘shaming’, op Thaise scholen
De kwaliteit van het onderwijs in Thailand staat al langere tijd ter discussie. Eén van de verantwoordelijke factoren is zeker de soms verstikkende discipline die leerlingen wordt opgelegd, en de vernederingen die ze moeten ondergaan als de leerkrachten menen dat die discipline wordt ondergraven.
Ik maakte dat zelf ooit mee in het begin van deze eeuw. Ik gaf als vrijwilliger Engelse conversatieles op een monnikenschool. Op een dag zag ik op het schoolplein een grote groep leerlingen, meest noviet leerlingen en een aantal monniken. In het midden van die groep knielden twee novieten neer met ontbloot bovenlijf terwijl twee monniken hen zweepslagen toedienden. Ik vroeg aan een paar omstanders wat ze misdreven hadden maar die wisten het niet.
Gisteren las ik een hoofdartikel in de Bangkok Post met als titel ‘Uniform rule needs review’, ‘Regels rond het uniform moeten worden herzien’, zie de eerste link. De eerste twee alinea’s luiden in vertaling:
Toen een leraar in Uthai Thani een aantal van haar leerlingen naar school zag komen zonder dat ze een hemd droegen om hun beha onder hun uniform te verbergen, werd ze zo woedend dat ze hen opdroeg in de rij te gaan staan waarna ze een groep jongens beval naar hun borsten te staren.
Toen het nieuws over de ongebruikelijke straf, die bedoeld was om de meisjes te schande te maken, aan het licht kwam, veroorzaakte dat een stortvloed van woede, zowel bij de ouders als bij de samenleving.
En verder:
Dergelijke regels beteugelen niet alleen de creativiteit van de studenten, ze zijn vernederend, zo niet ronduit ontmenselijk. Bovendien maakt de bizarre manier waarop deze regels worden gehandhaafd – het haar afscheren of het hemd van de dader doorknippen – de ervaring alleen maar erger.
In en buiten het klaslokaal zijn vernederingen schering en inslag. Leerlingen worden uitgelachen als ze fouten maken. Er zijn dagelijks, gelukkig meestal lichte, lijfstraffen. Als ik mijn zoon of één van zijn vrienden een standje wilde geven dan zei ik voor de grap แอบมือ (twee midden tonen) ‘bae meu’, ‘houd je hand op’ en dat begrepen ze meteen.
Mijn zoon zat 8 jaar op het gewone Thaise onderwijs. Hij heeft er gelukkig niet echt onder geleden. ‘Je moet gewoon weten wat je wel en niet mag zeggen en doen’, zei hij altijd. Ieder jaar gingen we naar Nederland en dan bezocht hij als gastleerling gedurende een week een lagere school in Zwolle. Dat ervoer hij als een verademing en heel erg prettig.
Er moet zeker gekeken worden naar de regels maar belangrijker nog is de manier waarop ze worden gehandhaafd. Gebeurt dat niet dan zal de kwaliteit van het Thaise onderwijs niet kunnen verbeteren.
Zwangere leerlingen worden nog steeds van school gestuurd. Iedereen kent de vader, die mag blijven.
Dit alles is niet alleen schadelijk voor de kwaliteit van het onderwijs maar ook voor een gezonde geestelijke ontwikkeling van de leerlingen.
Waarom gebeurt dit nog steeds? Hoe moet het gestopt worden?
De demonstraties in de afgelopen twee jaar vaak van leerlingen en studenten vroegen hier aandacht voor maar er lijkt niets te veranderen.
https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/2262471/uniform-rule-needs-review
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
- Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
- Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
- Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
- Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
Maar Tino toch, wij moeten dit als buitenstander respecteren, accepteren, misschien zelfs overnemen! Die goeie ouwe tijd, toen de leraar nog een tik uit kon delen, mannen nog man waren en vrouwen nog echt vrouw. In Thailand weten ze hoe het hoort! Leerlingen moet respect hebben voor de ouders en de leraar, de vlag en het land, vaderlandsliefde, netjes in houding het volkslied zingen, trots zijn op je land. Ouderwets stampwerk van allerlei data en leren hoe groots het land vroeger was. Wie uit de pas stapt dient vernederd en ten schande gemaakt te worden, luisteren moet men. Dat geeft discipline in de maatschappij en dat alles soepeltjes verloopt. Dus mooie uniformen, prachtige kapsels, en als je wat anders doet dan ben je raar of vraag je terrecht om problemen. Meisjes in te sexy kleding zijn immers “snoepjes” (aldus generaal premier Prayuth) en als een man dan in de verleiding raakt om je in een steegje… afijn… Dus wat die lerares deed is juist!
Oeps, mijn sarcasme knopje zat vast. Alsof een gesprek niet kan helpen “meiden, ik maak me zorgen dat sommige jongens verkeerde ideeën krijgen als ze jullie BH zien, ik wil niet dat jullie iets heel naars overkomt”. Of liever nog weg met due uniformplicht als je het mij vraagt, als fatsoenlijk loon, toegang tot scholing, zorg enzovoort de basis is voor bijna alle burgers dan zijn excuses als “een uniform is nodig want anders komen arme kinderen in gescheurde kleren naar school, nee laat ze maar een duur uniform kopen, desnoods 6-hands voor een paar baht want dat is nuttig”. Maar gezien een leraar die er zelf anders over denkt dit ook niet al te openlijk kan laten blijken (want dan kom je in ervaring met je hogere, en ook als die er stiekem anders over denkt, die heeft van bovenaf ook bepaalde instructies dus…).
Maar stel nou dat een meerderheid van de Thai, het is hun land, de militair aandoende inrichting van het onderwijs als positief ervaren… zelfs dan… Zelfs een conservatieve docent die die uniformen en kapsels prachtig vind zou daar best blijk van kunnen geven zonder vernedering…
Persoonlijk zie ik liever een onderwijssysteem dat creatief zijn, denken, vragen stellen etc. boven aan zet, en minder richt op “alles keurig en netjes, in de pas”. Als het individu amper kans krijgt en de “domme” leerlingen stilletjes achteraan hun mond houden en men maar “met de stroom meegaat”, dan zal het met het onderwijs niets worden, in in verlengde daarvan ook de economie en maatschappij zullen dan nooit het volle -of tenminste een groter- potentieel kunnen behalen. Zo zonde, zo jammer. Ik hoop dus dat die weerstand die we her en der zien eens tot resultaat zullen leiden. Zodat de inwoners zelf hun land beter kunnen vormen tot hoe men dat wil, in plaats van hoe een stel dinosaurussen aan de top denkt dat het heurt.
Berichtje van vandaag:
Grade 5 schoolboy got caned by a teacher for wearing “long” hair in Ubon Ratchathani. His father said clipping his hair “would have sufficed.”
School director took teacher to apologize (to whom?), saying teacher punished kid “out of love”. All “ended well.” Really? It’s ABUSE.
Ik kan de bijgaande foto van de blauwe plekken niet laten zien.
Leuk Rob, zonder sarcasme, ik was het helemaal eens met je eerste deel, het maakt me soms ziek hoe ouders soms moeien en overdreven reageren op een straf maatregel naar hun kind toe. Ben ik akkoord met blauwe plekken, neen, en gebeurt gelukkig zelden. Maar is voor mij een verademing te zien dat kinderen hier beleefd zijn en respect tonen.
In belgie zie ik het totaal verdwijnen van respect, naar de leerkracht, naar de politie, naar de overheid. Velen zien hun job niet meer zitten, en vacatures raken niet ingevuld
Ik ga er nog altijd van uit dat een leerkracht of politie het beste voorhebben, kinderen zijn vaak stukken harder naar elkaar of naar de personen waar ze respect voor moeten hebben. Het shamen pesten, beating up van medestudenten is dagelijkse koek.
Met hen telkens op het hoogste niveau te plaatsen, vaak onbestraft, laten doen wat ze graag doen, en telkens de mensen aan te vallen die hen straffen, help je hen of de maatschappij niet vooruit.
Het was duidelijk nu met corona, wanneer ze plots zelf voor hun kinderen moesten zorgen hoe snel ze het moe waren, wel, beetje meer begrip dan voor de andere mensen die hen dagelijks wel onder controle moeten houden.
Het enige waar ik mee akkoord ga, is dat het niveau van denken, oplossingen zoeken creativiteit in Thailand omhoog moet. Probeer maar eens een grap te vertellen tegen een Thai waar je 2 sec moet bij nadenken 😉
Christian,
Ik beschrijf drie gevallen van straf opgelegd door leerkrachten die vinden dat de leerling bepaalde regels heeft overtreden.
Als jij denkt dat dit soort straffen bij dit soort overtredingen het respect van het kind voor leerkrachten en autoriteiten verhoogd dan vergis je je. Het omgekeerde is waar. Respect kun je niet afdwingen.
De leraar moet het goede voorbeeld geven door respect te tonen voor het kind.
Er is niets tegen straffen maar doe het zonder (openbare) vernedering en passend bij de overtreding.
beste Tino,
Er zijn vele voorbeelden in de laatste jaren waarin een Thaise leraar die met zijn/haar straffen over de schreef gaat ter verantwoording wordt geroepen (en zijn/haar verontschuldigingen aanbood). Gelukkig is er mobiele telefoon overal en er is internet.
Goed, chris, niets aan de hand dus. Gewoon zo doorgaan. Straffen, liefst met een zweepje of stok, verontschuldigingen, klaar.
Je legt me woorden in de mond die ik niet schrijf en ook niet bedoel.
Maar misschien moeten we ons toch eens afvragen waarom zo weinig mensen leraar willen worden? Omdat alle kindertjes zo braaf zijn en wel opgevoed?
En wie heeft nu het laatste woord? 🙁
Ik deel jouw analyse en mening absoluut niet. Sterker nog- ik vind beide weinig steekhoudend. Wat o.a. in België en Nederland te zien is dat machtsverhoudingen en machtsstructuren aan discussie onderhevig zijn. Mensen zijn het niet meer eens met het gegeven dan bovenliggende partijen ondergeschikten de maat nemen en keren zich tegen grensoverschrijdend gedrag in alle machtsvormen. Thailand is daar nog verre van. Daarom gaan maatschappelijke veranderingen er zo langzaam of komen helemaal niet op stoom. De onderwijssituatie door @Tino Kuis in bovenstaand artikel geschetst, is daar een voorbeeld van. Dat weinig tot niet creatief en/of zelfstandig denken plaatsvindt is er dan weer een van de gevolgen van. Je kunt niet stellen dat je het prima vindt dat op scholen kinderen gedisciplineerd worden, maar hen tevens meegeven niet in staat te zijn gedegen oplossingen te vinden. Beiden zijn onlosmakelijk. Thailand is een top-down samenleving. Dat gaat vele konsekwenties hebben, en is uiterst jammer omdat mensen onvrij blijven, hun talenten niet in kunnen/mogen zetten, en kansen en mogelijkheden om zeep worden geholpen. Zoals de mogelijkheid politiek kritisch te reflecteren op de eigen situatie. Een vrijheid die jij als Belg hebt, en een Thai niet. Denk daar eens over na!
En zo is het, RuudB.
Ik voeg er aan toe dat veel leerlingen, leerkrachten en ouders het anders willen maar inderdaad dat mag niet van boven.
@RuudB,
Thailand kent vrij veel private scholen en die kant gaan ze in Nederland ook op. Ieder in een eigen bubbel en degene die afhankelijk van de overheid is krijgen de onderwijzers waar private scholen niet op zitten te wachten en dan zijn er wellicht uitwassen vanwege de ouderwetse gedachte dat een oudere niet tegengesproken kan/mag worden.
Ik vind het erger dat mijn zoon een mening van een maatschappijleraar mee krijgt wat als waarheid verkocht wordt en hij dat ook gaat geloven omdat les geven een soort van waarheid overbrengen is. Hoe grensoverschrijdend gedrag is het dan dat je als onderwijzer oproept om tegen je ouders te vertellen dat de huidige regering nergens goed voor is? Of heet dat dan ineens een discussie binnen het gezin opstarten? Die discussie houden ze dan maar lekker onderling op school of is dat dan weer een conservatieve gedachte?
Wat zal de reden zijn dat de Nederlandse jeugd zo in een mentale crisis verkeert als het ff tegen zit?
Aan de uniformen ligt het niet en ze worden ook niet afgeranseld. Zou het te maken hebben met de prestatiemaatschappij die teveel van hen vraagt en eigenlijk een geestelijke mishandeling van de algehele Nederlandse samenleving is vanwege de last om de komende problemen zoals het opbrengen van alle lasten voor zichzelf en niet werkenden op te moeten brengen? Boomers kunnen makkelijk praten maar helaas vergeten ze waar hun ouders vandaan kwamen.
https://www.facebook.com/watch/?ref=search&v=294536347811810&external_log_id=c48e6850-3934-4244-ad32-4fd2c11c6721&q=spijkers%20met%20koppen
Sorry chris, het gaat in deze facebook posting niet om een beetje zichtbare bh of wat te lang haar maar om een leerling die een leraar bedreigd, zijn moeder uitscheld en een stoel door de klas gooit.
Wat wil je met deze posting zeggen?
In de posting en ook in de reacties worden allerlei zaken genoemd en benoemd die al dan niet met het onderwerp (shaming) te maken hebben; hetzij als oorzaak, hetzij als gevolg hetzij als voorwaarde of uiting van een bepaalde houding of (onderwijs)politiek. Kortom: een wirwar van zaken die het niet eenvoudig maakt om het probleem te duiden en oorzaak en gevolg te beschrijven, op basis van deze posting.
Laat ik voorop stellen dat verstikkende discpline en pesten geen goede voorwaarden zijn voor het leerproces van de leerling. Maar het is niet overal en niet in elk klaslokaal (dwz bij elke leerkracht) hetzelfde. Ik heb zelf 8 maanden voor de klas gestaan (Engels) en wel op twee scholen in Bangkok en in 10 verschillende klassen; in een lokale Thaise school. Ik heb hele goede voorbeelden gezien van leerkrachten en ook slechte.
Zeker Tino en ik (Rob V. weet ik niet zeker) zijn afkomstig uit een Nederlands schoolsysteem (streng maar niet “militair aandoend”) waar discpiline heerste en zonodig ook afgedwongen door de leraar. We zijn er bijkbaar niet minder om geworden en zeker niet dommer. En pesten is echt van alle jaren, landen, rangen en standen en type scholen. En niet specifiek voor Thaise scholen.
van het internet:
Why do schools in the UK wear uniforms?
Strengthen the students’ sense of belonging to their school and pride in being part of the school community. Improve equality and reduce inconsistencies. Reduce the need to challenge students over inappropriate dress.
Het idee van schooluniformen in Thailand kwam van Rama 5, die dit (met de onderliggende redenen) zag op zijn reis naar Engeland. Dus niks met militarisme, onderdrukking van identiteit etc. Maar juist ook om pesten en shaming te voorkomen. Ook in Engeland waren de verschillen in inkomen tussen groepen groot.
Als je de schooluniformen wilt afschaffen moet je een discussie starten over het nut van het uniform, vroeger en nu.
Bij de verschillende schoolgangs is het nu gebruikelijk geen uniform te dragen omdat dat je herkenbaar maakt als lid van de vijandige school. En er zijn universiteiten in Thailand die geen uniform hebben. Dus het is geen wet.
En : ik heb me jarenlang verzet tegen het dragen van uniformen op de universiteit waar ik werkte. Nooit negatieve gevolgen van ondervonden. Maar het gaat er wel om hoe je zaken aankaart.
Waarom, chris, ga je de kern van de discussie weer uit de weg? Het gaat hier niet over het wel of niet dragen van een uniform en hoe te dragen, of opgelegde haardracht maar over de aard van de straf bij slechts geringe overtredingen. Begrijp je dat?
Ik je hoeft ons niet te vertellen dat er ook goede mensen zijn, en goede soldaten en goede leraren. Dat wisten we al.
Weet je wel wat je schrijft?
“Gisteren las ik een hoofdartikel in de Bangkok Post met als titel ‘Uniform rule needs review’, ‘Regels rond het uniform moeten worden herzien’, zie de eerste link. De eerste twee alinea’s luiden in vertaling:Toen een leraar in Uthai Thani een aantal van haar leerlingen naar school zag komen zonder dat ze een hemd droegen om hun beha onder hun uniform te verbergen, werd ze zo woedend dat ze hen opdroeg in de rij te gaan staan waarna ze een groep jongens beval naar hun borsten te staren. Toen het nieuws over de ongebruikelijke straf, die bedoeld was om de meisjes te schande te maken, aan het licht kwam, veroorzaakte dat een stortvloed van woede, zowel bij de ouders als bij de samenleving.”
Dta is toch van jou, of niet? Gaat het over uniformen of niet?
Citaat:
‘Zeker Tino en ik (Rob V. weet ik niet zeker) zijn afkomstig uit een Nederlands schoolsysteem (streng maar niet “militair aandoend”) waar discpiline heerste en zonodig ook afgedwongen door de leraar’.
Absoluut. En dat geldt nu ook nog. Er moet discipline zijn op de school en die moet soms afgedwongen worden.
Hier gaat het om ‘Welke discipline?’ Een beetje te lang haar? Een zichtbare bh? Een iets te kort rokje? En het gaat over de aard van de straffen. Vernederingen.
In Nederland hadden al deze zaken geen grote impact op het onderwijssysteem. En nu al helemaal niet meer in Nederland. En zeker wel erg in Thailand.
En natuurlijk is het niet altijd en overal fout op Thaise scholen. Ik kende ook goeie leraren. Las je mijn verhaal over de monnikenschool? Het zou je sieren, en sommige anderen hier ook, om in plaats van verontschuldigingen en verdoezelingen (het valt wel mee) te pleiten voor structurele veranderingen in deze. Het komt gewoon veel te vaak voor in Thailand.
“Hier gaat het om ‘Welke discipline?’ Een beetje te lang haar? Een zichtbare bh? Een iets te kort rokje? En het gaat over de aard van de straffen. Vernederingen.
In Nederland hadden al deze zaken geen grote impact op het onderwijssysteem. En nu al helemaal niet meer in Nederland. En zeker wel erg in Thailand.”
Ik geloof niet dat de strenge straffen en vernederingen een GROTE invloed hebben op de kwaliteit van het onderwijs, maar wel op de onderwijsomgeving. En wel om twee redenen:
– de kwaliteit van het onderwjs wordt op drie afzonderlijke momenten gemeten: bij binnenkomst van de leerling (input-meting), gedrurende hun tijd op school (through-put meting) en aan het eind (examen-/testresultaten of outputmeting). Samen vormen zij een idee van de kwaliteit van het onderwijs. Ik denk dat de output-meting (die het meest wordt gecommuniceerd) weinig relatie vertoont met de discpilne, het dragen van uniformen en vernederingen. Dat is niet om ze goed te praten, integendeel. Ik denk dat je het met ij eensbent dat als al deze zake zouden worden afgeschaft, de kwlaiteit van het Thaise onderwijs niet met sprongen omhoog gaat.
– een bewijs uit het ongerijmde is dat de output resultaten van het onderwijs van landen waar ook een strenge discipline heerst soms opvallend goed zijn, bijvoorbeeld in China.
“That is mostly because the curriculum in Chinese schools differs from the typical Western standards. Strict rules, the emphasis of discipline, endless homework and tests, and constant pressure from peers and teachers – that seems to be the daily life of a Chinese student.”
Maar in China zijn vernederingen van studenten/leerlingen verboden. “New rules issued by the Ministry of Education that take effect Monday forbid punishments at schools that humiliate students, as well as reinforcing the existing ban on corporal punishment. Banned practices include caning, making students stand or kneel on the floor for hours and verbal abuse.”
Misschien moeten we op zoek naar een goede enquête onder scholieren mbt hoeveel ontzag, respect, discipline of begrip men heeft voor de docent? Ik denk niet dat een tik met een rietje op de vingers respect, ontzag of respect oplevert bij de leerling. Je kunt als docent of (be)geleider ook duidelijk maar op ludieke of begripvolle manier de grenzen aangeven. De paar keer dat ik straf kreeg was dat met begrip naar mij toe, wat ook begrip bij mij opwekte. Het was duidelijk dat ik ergens te ver in gegaan was, dat daar een consequentie aan verbonden was. Zo zat ik eens de spelen met potloden, mocht de les uit en op de gang met een honderd potloden totdat de les voorbij was. De lol was er wel van af en ik miste zo toch wat lesinhoud, boodschap aangekomen, niet nog een gedaan. En zo nog een paar dingen. Zonder vernedering, een ludieke of duidelijke maatregel. Ik terug in het gareel, met respect. Had ik een pets gekregen dan zou dat eerder haat kweken. Lijkt mij niet goed voor de leerling of leraar. Angst en vernedering horen niet thuis op een school.
En dat weten de scholen ook, zo zijn er diverse keren op Thaise sociale media wantoestanden waar leerlingen vernedering moesten ondergaan op het internet gedeeld, en was er een schoolbestuur die sommeerde dat offline (haha) te halen met dreiging van verder straffen… Consequenties voor de foute docent leken meestal uit te blijven? Dat geeft de indruk dat een deel, te groot deel, van docenten en schoolbestuur meer op heeft met drillen van soldaten in het Vreemdelingenlegioen ipv kinderen onderwijzen.
RuudB, “Mensen zijn het niet meer eens met het gegeven dan bovenliggende partijen ondergeschikten de maat nemen en keren zich tegen grensoverschrijdend gedrag in alle machtsvormen.”
Vandaar dat alles fout loopt. Geen ontzag meer, doe maar op.
“Je kunt niet stellen dat je het prima vindt dat op scholen kinderen gedisciplineerd worden, maar hen tevens meegeven niet in staat te zijn gedegen oplossingen te vinden. Beiden zijn onlosmakelijk.”
De meeste wetenschappers bedrijfleiders politiekers kwamen uit strenge broederscholen waar zeer strenge discipline heerste
JohnnyB “Wat zal de reden zijn dat de Nederlandse jeugd zo in een mentale crisis verkeert als het ff tegen zit?
Aan de uniformen ligt het niet en ze worden ook niet afgeranseld. Zou het te maken hebben met de prestatiemaatschappij die teveel van hen vraagt ”
Ik denk omdat ze niet gehard meer zijn, te vage lijnen hebben, ze zijn gewoon alles te mogen, alles te krijgen /hebben , van zodra er eens iets tegen zit, zitten ze er meteen mentaal door, geven op.
vroeger hadden ze veel minder, gediciplineerd, soms hard te verduren en moesten hard werken, en al die metale problemen waren er niet . Nu kijken de meesten al neer op veel gewone jobs, en lopen binnen het jaar weg van zodra ze even geen zin meer hebben.
Beangstigend te lezen dat er anno 2022 nog NL-ers en Vlamingen zijn die discipline, tucht, hiërarchie en rangen en standen verheerlijken als zijnde de glorieuze weg voor de toekomst. Voorheen noemden we dat fascisme, nazisme. Het lijkt wel of we dat vergeten zijn.
Van bovenaf opgelegde beleefdheid, onderdanigheid van pubers in dit land is mij een gruwel. Het onderdrukt de vrije creatieve geest en ontneemt ze een eigen persoonlijkheid. Maakt de mens tot eenheidsworst die daardoor makkelijk te controleren en besturen is. Het uniform is daarvoor een symbool. Wees niet anders, niet apart, niet tegendraads…anders…..etc.
Ik prefereer lastige, dwarsliggende jongeren (en ouderen) boven schaapachtige ja-knikkers. Personen met een eigen wil, die niet gedachteloos de massa volgen of bevelen opvolgen. Mensen die zelf oordelen en beslissen en hun eigen weg gaan.
“Don’t follow tracks, make your own”.
The Rebel
Er is natuurlijk een gulden middenweg.
Geef jongeren alle vrijheid, thuis en op school, en ze groeien op voor galg en rad, met hun mobieltje 24 uur aan: spelletjeserst en enige jaren later gokken en porno.
Weiger hun mobieltje te betalen als ouders en je krijgt alle stront over je.
Zeg als leraar in de klas dat ze hun mobieltje uit moeten zetten (op sommige scholen is het mobieltje in de klas, op school al verboden) en je krijgt als leraar te horen waar je je mee bemoeit.
Als je iedereen alle vrijheden geeft, als je van lastige en dwarsliggende jongeren houdt moet je niet in een beschaafd land gaan wonen maar in Lybie of Yemen.