Hoe corrigeer je vechtersbazen?
Studenten naar een rekrutenkamp sturen en nieuwe studenten met tatoeages en piercings weigeren. Dat zijn de maatregelen waarmee de Thaise autoriteiten het geweld tussen studenten van rivaliserende beroepsopleidingen te lijf denken te gaan.
‘Ze hebben geen idee hoe dat te doen’, schrijft Bangkok Post in haar hoofdredactioneel commentaar van gisteren dat een reactie vormt op twee recente ernstige incidenten. Op 12 september schoten zes studenten (foto homepagina) van de Rajamangala University of Technology (campus Uthen Thawai) twee studenten van het Pathumwan Institute of Technology dood als vergelding voor de dood van een Rajamangala studente ruim twee weken eerder. [Zie ook Nieuws uit Thailand van gisteren.]
Het kampidee is niet nieuw. Vorige regeringen hebben het ook geprobeerd. De jongelui met harde hand discipline en gehoorzaamheid bijbrengen. Alle voorgaande pogingen hebben gefaald en nu probeert de junta-regering het weer. En de andere maatregel illustreert de geborneerdheid van de bedenkers [van het Office of the Vocational Education Commission].
De voorgestelde maatregelen onderstrepen alleen maar de onwil om naar de onderliggende oorzaken te kijken: beroepsonderwijs dat niet aansluit op de beroepspraktijk, een laag zelfbeeld van de studenten en een onderwijssysteem dat de klasse-ongelijkheid tussen rijk en arm vergroot.
En niet te vergeten: een subsidiesysteem waarin het meeste geld naar het universitair onderwijs gaat met als gevolg te veel afgestudeerden en een hoge post-graduate werkloosheid.
Bangkok Post gelooft in haar oplossing. Als het beroepsonderwijs van hoge kwaliteit is en studenten hoge salarissen in het vooruitzicht stelt, verandert het image snel. De sociale waardering neemt toe. En de neiging van studenten om hun identeit en trots te ontlenen aan hun bendelidmaatschap, neemt af. (Bron: Bangkok Post, 26 september 2014)
Harde maatregelen
Pogingen om de status van beroepsopleidingen te verhogen moeten gelijk opgaan met harde maatregelen om het geweld van studenten van rivaliserende opleidingen de kop in te drukken, zei premier Prayut gisteren in zijn wekelijks tv-praatje Returning Happiness to the People. [Niet alleen spelt de krant de achternaam van de premier nu anders: Chan-o-cha in plaats van Chan-ocha, maar ook de h aan het eind van zijn voornaam is vervallen. Het is nu Prayut en niet Prayuth.]
De harde maatregelen bestaan uit sluiting van een opleiding voor drie tot zeven dagen wanneer studenten worden betrapt op gevechten. De sluiting stelt het Office of the Private Education Commission in de gelegenheid de anti-geweld plannen van de desbetreffende scholen te onderzoeken. Ze mogen pas weer opengaan wanneer de plannen het groene licht krijgen. Scholen waarvan studenten meer dan driemaal per jaar op de vuist gaan, mogen het daarop volgende studiejaar geen nieuwe studenten inschrijven.
Prayut zei dat de maatregelen nodig zijn, maar hij moest toegeven dat ze het probleem niet bij de wortel aanpakken. Voor een oplossing op lange termijn is het nodig dat ouders, samenleving en media gezamenlijk helpen de houding van studenten te veranderen en hen een kans te geven.
‘Studenten in het beroepsonderwijs zijn als geschoolde arbeider essentieel voor de nationale ontwikkeling. De vijf topindustriële sectoren hebben momenteel behoefte aan vakbekwame werkers [Textiel, elektronica, voedsel en dranken, rubber en plastic, en de bouw.] Beroepsonderwijs dient bevorderd te worden en studenten moeten beschouwd worden als waardevol personeel.’
De premier pleitte voor projecten waarin studenten zich inzetten voor het welzijn van de samenleving, hulp verlenen aan slachtoffers van rampen en helpen bij het trainen van andere ongeschoolde en semi-geschoolde arbeiders.
(Bron: Bangkok Post, 27 september 2014)
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda27 november 2024Beleef het spectaculaire Pattaya International Fireworks Festival 2024
Nieuws uit Thailand27 november 2024Kankerzorg blijft toegankelijk onder vernieuwd NHSO-programma
Vliegtickets27 november 2024Etihad breidt netwerk uit met nieuwe Aziatische bestemmingen waaronder Chiang Mai en Krabi
Achtergrond27 november 2024Veel misverstanden over koffie en thee
Geweld zit tussen de oren en daar dan met een nijptang op af om de ijzerwinkel uit het lijf te trekken. Ja, dat zal wel werken. De haakse slijper om de tatoes weg te schuren ? Ik zie het helemaal zitten. Het systeem van ‘sla er maar op dat zal wel helpen’. Hoe komen op het idee? En de school sluiten? Dan jaag je ze net de straat op.
Gedwongen heropvoeding heeft nog nooit ergens gewerkt. De basis, daar begin je, en als de ouders die basis niet willen/kunnen zijn dan de 12 jaar basisonderwijs.
Waarom zijn het juist de beroepsopleidingen waar men elkaar de kop inslaat ? Van universiteitsstudenten heb ik dit nog nooit gelezen. Heeft het dan met afkomst te maken? Met geld bij pa en ma?
Hoe dan ook, een ernstig probleem en ik wens de overheid sterkte bij het aanpakken ervan. Ik heb geen idee hoe, daar ben ik eerlijk in.
Dit heeft niets met vechtersbazen te maken dit is wat we een bende oorlog noemen en dit is zeer zeker niet vd laatste tijd , dit probleem bestaat al jaren van technische scholen of wat dan ook die het tegen elkaar opnemen. Zoals in Amerika (L.A) men vecht om bepaalde stukjes van buurten om drugs handel te controleren met zgn drive by shootings of bij ons in europa het voetbal geweld met zgn harde kernen di het tegen elkaar opnemen al dan niet op telefonische afspraken.
In Nederland / Europa voetbal”supporters”, daar studenten van scholen?
Inderdaad ben ik benieuwd wat erachter zit om het hoofd van een student die toevallig een andere opleiding doet, in te slaan.
Overigens zijn er tegenwoordig zelfs bij het ‘deftige’ hockey af en toe ongeregeldheden, wat ik tot mijn afschuw met eigen ogen ‘mocht’ waarnemen.