Nu de zoektocht naar de twaalf voetballertje en hun coach, die vastzitten in de Tham Luang grot in Chiang Rai, al de tweede week in gaat zwelt de kritiek op een aantal betrokkenen aan. Vooral adjunct-hoofdcommissaris Srivara en provinciaal gouverneur Narongsak krijgen er van langs, ze zouden beide incompetent zijn.
Gouverneur Narongsak zou vooral te onbekwaam zijn om leiding te geven aan de operatie. Er is slecht één persoon tevreden over zijn inspirerend leiderschap: hijzelf.
Adjunct-hoofdcommissaris Srivara blijkt volgens Bangkok Post columnist Kong Rithdee, een echte ambtenaar te zijn die vooral bezig is met procedures en protocollen. Zo vroeg hij aan reddingswerkers die drones inzette of zij wel over een vergunning beschikte. Ook vond hij het vreemd dat de ouders nog geen aangifte bij de politie hadden gedaan voor de vermissing van hun kinderen. Op sociale media uitte Thai hun woede en kritiek op Srivara. Zelf heeft hij inmiddels excuses aangeboden voor zijn werkwijze.
Er was daarnaast weinig waardering voor premier Prayut die vrijdag een bezoek bracht aan de rampplek. De planning en coördinatie kwamen daardoor tot stilstand. Prayut moest geïnformeerd worden met grafieken en kaarten en liet zich uitgebreid fotograferen. Hij arriveerde met een behoorlijke optocht aan pers, fotografen en limousines. Zijn opmerking over de verkiezingen vonden velen ongepast.
‘Zoektocht wordt bemoeilijkt door slechte coördinatie’
In ‘The Nation’ klaagt Lerpong Suansang, hoofd van de reddingsdiensten dat er veel kostbare tijd verloren gaat door het ontbreken van een goede coördinatie tussen de verschillende reddingsteams. Zo werden schachten die al waren onderzocht en geen toegang boden, door andere teams opnieuw onderzocht. Om te voorkomen dat steeds dezelfde plekken door verschillende teams worden onderzocht is een goede coördinatie en communicatie met andere reddingsteams van groot belang en daar schort het aan.
Bron: Bangkok Post en The Nation
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda1 november 2024Agenda – Festivals en evenementen in Thailand november 2024: Een maand vol cultuur en feest
Vliegtickets1 november 2024British Airways keert terug naar Bangkok met directe vluchten en nieuwe reismogelijkheden
Nieuws uit Thailand1 november 2024Thaise regering versnelt proces voor burgerschapsaanvraag langdurige inwoners
Expats en pensionado1 november 2024Een doolhof van regels rond Thaise ziektekostenverzekering voor buitenlanders
Waarom verwondert dit mij niet meer?? Wat er ook aan ingewikkelde dingen gebeurt hier in Thailand, het is steeds hetzelfde liedje, incomptentie, bureaucratie en corruptie.
Mijn hemel, is er dan geen persoon, die de boel op een grafiek kan schrijven en weten welke ploeg waar gaat graven of klimmen.
Er waren toch ook Seals uit de USA??
En die man uit Belgie, die duiker.
Samenwerken met een andere duiker/Seal.
IS DAAR NIEMAND BIJ DIE ENIGE STROOMLIJN KAN BRENGEN??
We spreken hier over 13 mensen en dat gaat een adjunct-hoofdcommissaris vragen of ze wel de juiste papiertjes hebben om dit allemaal te doen.
Nou, dan kan hij ook gelijk immigration halen, want ik denk niet dat er visa’s zijn uitgedeeld.
Het enige wat ik hoop is dat ze allemaal gered worden en dat er dan iemand opstaat met iets meer dan 2 grijze cellen en zorgt dat er een grote klont cement in die ingang wordt gestort.
Een hek er voor met een bord verboden de grot in te gaan is alleen maar een uitnodiging en kost mensenlevens.
Afgelopen donderdag werd er al vermeld dat er weining zuurstof in de grot is.
Fingers crossed.
LOUISE
Tsja, planning, coordinatie, preventief etc. Het blijven moeilijke begrippen. Het begint steeds meer te lijken op een dagelijkse ego-show: veel ouweh****ren met de pers en zorgen dat je goeie kant met pet en versierselen in beeld komt. Iedereen met (op zichzelf) goeie bedoelingen komt aan en begint maar wat te graven, afdalen, duiken etc.
Neemt allemaal niet weg, dat de betreffende coach van het team behoorlijk buiten zijn boekje is gegaan: de grot ingaan in de gevaarlijke periode, zonder toestemming. Hij had de jongens moeten trainen/laten voetballen en daarna eventueel op een ijsje trakteren. Maar zeker niet een excursie naar de grot ondernemen.
Een gehoord punt: ze gingen schuilen voor de regen is ook onderuitgehaald. 1 lid van het team ging niet mee naar de grot-excursie want hij moest op tijd thuis zijn!!
Ik ben bang, dat het niks wordt. Helaas.
Ben blij te lezen dat meer en meer mensen twijfelen aan de competenties van de Thaise machthebbers, want toen ik dit hier eerder van de week poneerde werd ik door diverse mensen afgebrand als een betweter en luie stoelzitter enzovoort enzovoort.
Mijn commentaar baseerde ik op wat ik zelf las maar nog meer op wat ik van mijn vrouw hoorde die continu het Thaise nieuws volgt en ook alle andere media.
Kennelijk hebben toch nog veel mensen de bekende roze bril op en zien dit dan als een persoonlijke aanval. Maar wanneer ik in Thailand ben en daar dan naar het nieuws kijk wordt ik altijd onpasselijk van al die wetshandhavers die als ze een “crimineel’ in de kraag gevat hebben op de televisie verschijnen en met hun sterren en strepen achter de verdachte staan te glimmen van trots.
Dan denk ik ga eens echt werk maken van je dienstbaar en waakzaam opstellen in plaats van deze poppenkast.
Nogmaals ik vind de gewone Thai over het algemeen lief, vriendelijk, behulpzaam en gastvrij, maar alleen zo jammer dat de mensen die de dienst uitmaken zo alleen maar bezig zijn met zelf verrijking en corupptie en daardoor op veel plekken incompetente mensen zitten.
Rob,
Ik ben het geheel met je eens wat zegt over de Thaise machthebbers en de gewone Thais.
Belachelijk dat de premier, de legerbevelhebber en de politiechef daar met een hele entourage gaan kijken en de echte hulpverleners in de weg lopen. Poppenkast inderdaad.
Maar het ging over de hulpverlening bij deze ramp. Elke hulpverlening bij een dergelijke situatie schiet tekort. Als ik zie hoe snel ze met veel mensen uit binnen-en buitenland hebben ingegrepen in een uiterst gevaarlijke en moeilijke toestand dan denk ik dat de hulpverlening behoorlijk goed is. Ik zou niet weten, en niemand weet dat, hoe het beter had gekund. Daar ging het over.
En als ik met mijn zoon bij die grot had gestaan en de tekst op het waarschuwingsbord had gelezen, was ik heel wel mogelijk ook naar binnen gegaan.
Wees maar niet ongerust. Wat mij betreft sta ik nog steeds achter mijn reactie. (dat mensen het niet kunnen laten om met hun vingertje te staan te zwaaien.)
Inderdaad en dit meestal vanuit hun luie stoel… . En dat gaat niet enkel over deze reddingsactie hoor. Het is bij sommige een niet te stoppen drang en elke gelegenheid wordt aangegrepen.
Zijn er fouten gemaakt en zullen er nog gemaakt worden ? Zal ongetwijfeld wel zo zijn. Maar denk maar niet dat dit anders zou zijn als een reddingsactie zich in Nederland zou afspelen. En dat hoeft dan niet met grotten te maken te hebben…
Als men na al die tijd nog niet gevonden is zal er automatisch kritiek komen en dan liefst nog van mensen die het vanop afstand bekijken en de bekende klok wel zien maar de even bekende klepel niet weten hangen…
Straks, na de zoveelste poging en nadat men dan eindelijk tot bij de kinderen is geraakt, zal er hier wel iemand zijn die beweert dat hij altijd gezegd heeft dat men bij dat laatste gat had moeten beginnen……
En als men dan krantenartikels boven haalt van journalisten die wat graag hun mening opdringen, moet men misschien alles vermelden zoals dat het begint met “This commentary is about another lesson not learned in Thailand, not about the rescue itself. ”
Dat adjunct-hoofdcommissaris Srivara en provinciaal gouverneur Narongsak misschien hun werk niet naar behoren doen kan best zijn. Ook in Nederland zullen er wel mensen zijn in een functie waar de benoeming is gebeurd op basis van netwerken ipv competenties.
Zo ook Lerpong Suansang, hoofd van de reddingsdiensten die zegt dat er veel kostbare tijd verloren gaat door het ontbreken van een goede coördinatie tussen de verschillende reddingsteams.
Dan is dat een man die zijn eigen onkunde probeert af te schuiven op anderen, want is het niet een van de hoofdtaken van een hoofd reddingsdienst om er juist voor te zorgen dat er een goede coördinatie is tussen de verschillende reddingsteams ?
Maar om toch bij de artikelen te blijven.
Er staat ook in dat ” Reaction to Pol Gen Sivara’s much-criticised role in the rescue operation was in stark contrast to those officials hailed by the citizens as heroes of the hour”.
Ik zal de moeite doen om het te vertalen “Reactie op Pol Gen Srivara’s veel bekritiseerde rol in de reddingsoperatie staat in schril contrast met die ambtenaren die door de burgers werden geprezen als helden van het uur.
En wees er maar zeker van dat ik dat roze brilletje al lang afgeworpen heb. Zulke uitspraken worden meestal gemaakt door mensen die het liefst niet liever doen dan overal met hun vingertje staan zwaaien als het over Thailand gaat. Misschien de juiste bril eens opzetten ipv een roze of zwarte.
Zeker ik reageer ook vanuit de luie stoel, maar die staat wel in Thailand, al 8 jaar. Misschien dus ook recht van spreken. Ik ben dan ook niet verbaasd als er berichten als deze langskomen over onkunde. wat wil je ook als posities als gouverneur en politiechef niet worden verkregen door bewezen bekwaamheid maar door betaling. Vanuit de leunstoel zag ik onlangs mijn neefje in Bangkok promotie maken bij de politie aldaar. Moest wel 1 miljoen baht op tafen leggen. Moeders heeft haar stukje rijstland verkocht om zoonlief promotie te bezorgen. De zoon van mijn vriendin kan bij de spoorwegen komen, wel na 300.000 kassa. Over bekwaamheid spreekt niemand. Zeker er zullen goeden tussen zitten, maar het systeem maakt incompetentie waarschijnlijk.
Mijn stoel staat ook in Thailand, maar of die nu in Thailand staat of in Nederland of in België, als je niet direct betrokken bent bij die reddingsactie weet je er niets van af.
Hier wordt maar wat geroepen over de reddingsactie zonder de details te kennen.
Het is dus heel makkelijk met een vingertje te staan zwaaien hoe het allemaal wel zou moeten.
De echte reddingswerkers zitten in de grot en geloof maar dat die niets betaald hebben om daar te mogen zijn.
Om dat dan af te doen met “er zullen er ook wel goede tussen zitten” is laag bij de grond.
Bekijk dat maar eens vanuit je leunstoel …..
Gooed lezen is een kunst kennelijk. Ik heb het niet over de veld werkers die enorme risico’s lopen in die grot, maar over degenen die hen zouden moeten aansturen. Daar ging het bericht toch over?
Inderdaad is dat een kunst. Dus lees goed.
Dacht je nu echt dat die twee die mensen aansturen ?
En net zoals je ganse verhaaltje van je neefje hier niks mee te maken heeft, alhoewel ik best wel begrijp dat je een voorbeeldje wilde geven.
Dacht je trouwens dat o.a. politici in pakweg Nederland of België zich niet inkopen. Misschien niet zo overduidelijk maar dat gebeurt ook.
Ik ben ‘n midden-Brabander, dus veel hoogwater kennen wij niet. Maar als Nederlander hebben wij gevoel voor ‘t gevaar van water. En daarom weten wij ook wat we aan díé overlast kunnen doen.
In aug-sept kan het spoken door heel Thailand en staan er duizenden pompen en gemalen te werken om het water uit de Bankokse straten te houden en terug in de rivier te pompen.
Zou het dan onmogelijk zijn om met paar honderd pompen die grotten met gang leeg te pompen??
Het is soms in en in triest dat wij nederlanders of belgen soms worden afgezeken als er enig commentaar gelevert wordt over zaken die in dit land plaatsvinden.
Altijd weer die opmerkingen te gast te zijn in dit oh zo mooie thailand.
Wij mogen een vrije meningsuiting hebben, de thai heeft die niet. Zelf vind ik dat alles wat anderen hierboven beschrijven de harde realiteit is en ik het daar volkomen mee eens ben. Hoop echt dat zij ondanks de incompetentie gered gaan worden.
Voor een deel ben ik het met Rob eens het is ogenschijnlijk weer een poppenkast zoals het aanziet. Als oud politiechef vind ik het niet gepast dat er telkens petten zichtbaar rondlopen die niet zelf de handen uit de mouwen steken. Je hebt natuurlijk je mensen die de uitvoering doen en die zijn belangrijk. Daar ligt de kennis en die zullen de klus moeten klaren. Daar moeten we de informatie van horen en dat kan wel via een woordvoerder gedaan worden, want dan blijft het centraal en de zaak moet worden aangestuurd via een geformeerd leidersteam. Daar moeten die petten geconcentreerd blijven. Ieder doet zijn deel. Dat leidersteam heeft de coördinatie en het overzicht en neemt in overleg met de deskundigen beslissingen. Als dat dus niet werkt ja dan wordt het een zooitje. Daar waar haast is geboden moeten regels kunnen wijken en wie begint daar nu over, onbegrijpelijk en typerend voor het leiderstype. Een ding is belangrijk, krijg die kinderen er weer uit, want ik denk dat we inmiddels nog op een wonder wachten als men dit overleefd na zo’n lange periode. Zolang we die kinderen niet gesproken hebben zal het allemaal speculatief zijn wat er werkelijk heeft plaatsgevonden. Het voetbal team ging wel met voorbedachte raden de grot in, dat is bekend. Maar hoe het er in de grot aan toe is gegaan, ik kan mij daar alles bij voorstellen en het moet verschrikkelijk zijn voor dit groepje jongeren.
Het is zo makkelijk om achteraf met de vinger te wijzen. De realiteit is dat bij een crisis zoals deze niemand ervaring heeft. Iedere crisis is weer volledig anders en goed voorbereid zijn is praktisch onmogelijk. Het is vaak een kwestie van telkens weer te moeten inproviseren om onverwachte obstacles te kunnen trotseren.
De reactie van velen is in eerste instantie ter plekke te gaan helpen. Dat leidt vaak tot een chaos en te grote concentratie van hulpverleners zonder een duidelijke command structuur. Pas naar enkele dagen wordt dat beter. Dat is in Thailand zo, maar eigenlijk overal ter wereld. Pas als je zelf intensief betrokjen ben geweest bij een ramp of crisis wordt dit duidelijk.
Bij een crisis is het daarom belangrijk zsm een duidelijke command structuur op te zetten en een eenduidige woordvoering. In Thailand is dat vaak zo lastig omdat overheidsorganen normaal ook niet goed samenwerkenen informatie delen. Ieder overheidsorgaan is sterk top-down en slechts aan de top vindt enig overleg plaats.
Wat ik nu wel in de media zie is dat eea verbetert is. Er is nu 1 woordvoering door de gouverneur. Die gouverneur hoeft helemaal geen expert te zijn, zoals hem hier verweten wordt. Hij hoeft slecht op vasis van info van experts beslissingen te nemen.
Ik denk overigens niet dat de komst van PM Prayut het daadwerkelijk werk in de grot zelf heeft vertraagd. Je kan je natuurlijk afvragen waarom hij en enkele andere topmannen zo nodig ter plekke moesten zijn. Realiteit is dat dat een PM die niet ter plekke is er juist daarom weer van langs krijgt.
Generaal Sia Vela (tijdverlies), zo wordt Pol Gen Srivara in de Thaise sociale media nu genoemd, had beter gewoon thuis kunnen blijven. Anders dan zijn baas, had hij daar bij de grot niets te zoeken.
De vraag moet worden gesteld waarom de grot niet gesloten was. Er staat een bord dat deze grot tijdens het regenseizoen van juli-november gevaarlijk is, maar het lijkt me dat de parkwachters ter plekke toch welden zagen dat het regenseizoen dit jaar veel eerder was begonnen.
Er zijn eigenlijk twee manieren om op een onvoorziene rampsituatie te reageren. De ene is een centraal geleide organisatie die beslissingen neemt over alle aspecten van de ramp (van logistiek tot het inschakelen van deskundigen, vrijwilligers, verkeer en communicatie). Daarvoor is een aantal draaiboeken en er zijn cursussen in crisis management. Dat elke ramp volledig anders is, lijkt me erg overdreven gelet op het toenemend aantal overstromingen, orkanen, vliegtuigongelukken,staatsgrepen en vulkaanuitbarstingen om er maar een paar te noemen. Er zijn wel algemene regels te ontlenen aan goede een slechte ervaringen uit het verleden. Hoewel je van een meer autoritair bewind als het huidige in Thailand zou verwachten dat men de sitautie militair georganiseerd zou aanpakken is dit volgens mij niet het geval.
De tweede manier is een interessante. Heb in het verre verleden een cursus chaosmanagement gevolgd. In plaats van alles zo goed mogelijk te willen regelen (hetgeen een illusie is) zegt chaos management dat je helemaal niets moet regelen. Wat gebeurt er dan? De ontstane problemen worden organisch (zoals de natuur werkt) opgelost. Er ontstaat een meer natuurlijke verdeling van taken en verantwoordelijkheden waarmee iedereen zonder veel kritiek akkoord gaat. Probleem is dat deze oplossing maatschappelijk niet wordt gepruimd omdat we allemaal controle-freaks zijn als we in een soort ramp situatie terecht komen.
Chris,
“Dat elke ramp anders is, lijkt me overdreven” schrijf je, en je noemt vervolgens een paar voorbeelden.
Als je zelf niet bij rampen of rescues actief aanwezig bent geweest, heb je er geen weet van hoe zowel hulpverleners (professionele & vrijwillegers) als slachtoffers reageren. Je kan alle draaiboeken hebben gelezen en cursussen hebben gevolgd (en ik heb dat in het verleden veel in mijn werk moeten doen), de realiteit ter plaatse is altijd zo wezenlijk anders dat je moet blijven improviseren.
Ik heb dat zelf ervaren vlak na de tsunami, waar ik na 3 dagen crisiscentrum Bangkok, het EU kantoor in Takua Pa in Pangnga hebt bemand.
Zeker, dat is een ervaring geweest die me (en met mij bij veel anderen) goed is bijgebleven, maar of die ervaring bij een vergelijkbare ramp nog nuttig gebruikt kan worden is maar de vraag. De volgende tsunami ramp vindt mogelijk niet in ons mensenleven plaats of wellicht morgen al. Technieken en hulpmiddelen destijds beschikbaar zijn inmiddels verouderd, en veel hulpverleners van toen inmiddels oud of overleden.
Belangrijk is en blijft een goede command structuur op te zetten en in het huidige sociale media tijdperk een goede en eenduidige woordvoering. De rest blijft improviseren op basis van welke obstacles je tegenkomt.