Waarschuwing voor boottochten
De Royal Thai Navy heeft alle touroperators gewaarschuwd zich te houden aan de instructies om geen boottochten te laten uitgaan onder gevaarlijke weersomstandigheden, nadat Thaise marineschepen het afgelopen weekend in twee gevallen gestrande toeristen te hulp moesten schieten in Koh Racha en de Similan Eilanden.
“Als de haven gesloten is vanwege het weer, laat de boten binnen blijven. Wij begrijpen dat het jullie business is, maar bedenk dat u grote risiso’s neemt en mensenlevens in gevaar brengt”, zegt een hoge marineofficier van het Third Area Command in Cape Panwa bij Phuket.
Het eerste geval was op Koh Racha Yai, circa 25 km ten zuiden van Phuket, waar de patrouilleboot HTMS Sriracha 157 toeristen oppikte, die door de ruwe zee en hoge golven niet door de reguliere boten van het strand konden worden gehaald (foto).
Een ander marineschip, de HTMS Pattani, haalde 87 toeristen van de Similan Eilanden, die daar al twee dagen zaten en door de slechte weersomstandigheden niet terug konden.
De waarschuwing was gericht aan de touroperators in het algemeen, maar of er daadwerkelijk toezicht wordt gehouden en sancties worden toegepast, is niet duidelijk gemaakt. Dit is Thailand, nietwaar?
Niet alleen touroperators, maar iedereen die een boottocht in Thailand wil maken, moet goed weten wat hij doet. Deze periode van het jaar is het weer zeer onbestendig en kan het zo maar omslaan van zonnig en strakke zee tot storm met regen en hoge golven. De schippers van al die boten voor particulieren zijn nu niet de beste zeelui; ik denk zelfs dat er weinigen zullen zijn die een gedegen zeevaart-opleiding hebben gedaan.
Ik heb het zelf enkele jaren geleden meegemaakt, toen we met een man of acht een boot charterden om op zee te gaan vissen. We voeren vanuit Pattaya voorbij Koh Lahrn en hadden daar ergens op open zee een mooie dag met een goede vangst. Het weer verslechterde allengs die dag en besloten werd terug te varen.
Inmiddels was het gaan regenen en het zicht werd beperkt tot pakweg 600 tot 800 meter. We zagen alleen maar zee, zee en nog eens zee. De schipper wist echter niet welke kant hij op moest naar Pattaya. Geen radar aan boord natuurlijk, wel een kompas, maar of die was stuk of de schipper kon er niet mee omgaan.
Toen we na een uur of zo een groot vrachtschip aan bakboord zagen op 500 meter, zwenkten wij naar stuurboord uit. Uiteindelijk was er weer land in zicht, maar dat was ergens tussen Naklua en Laem Chabang. De schipper vond een aanlegsteiger, want de brandstof was door al dat varen op. Een hulpje werd weggestuurd, die na anderhalf uur met een volle jerrycan terugkwam. Toen konden we langs de kust terug naar het strand van Pattaya.
Zo zie je maar, ook met de keuze van een boot voor een mooie zeetrip moet je voorzichtig zijn. Nogmaals, doe het niet in deze periode, het is gevaarlijk en de goden verzoeken.
Mocht je desondanks de verleiding niet kunnen weerstaan (oh, dat overkomt mij niet, hoor!) programmeer je smartphone dan in ieder geval met de alarmnummers van de Royal Thai Navy 076-391590 and 076-391598. Deze nummers zijn 24 uur per dag bereikbaar!
Ingezonden mededeling
Op zoek naar een leuk cadeau voor sinterklaas of kerstmis? Koop Het Beste van Thailandblog. Een boekje van 118 pagina’s met boeiende verhalen en prikkelende columns van achttien bloggers, een pittige quiz, handige tips voor toeristen en foto’s. Bestel nu.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Eten en drinken25 december 2024Khai Khao (kuikenembryo) in Thailand
- Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Gringo, handige tip van die Smartphone.
Wat nog handiger is van die dingen, is dat ze tegenwoordig ook allemaal GPS hebben. De meesten hebben ook een map applicatie, dus dat had een hele handige tool geweest om thuis te komen 🙂
Hi Gringo,
Een heel goed idee.
Ik heb ze ook in mijn mobile gezet.
Niet dat wij de zee op gaan hoor.
En de touroperators en “”kapiteins”” denken toch alleen maar aan de bahtje.
Laat de marine, als ze in moeten grijpen, beide partijen een behoorlijke fikse rekening geven.
Naar mijn mening de enige mogelijkheid om mensenlevens te sparen.
LOUISE
Ik heb afgelopen jaar ook op Phuket een tour gemaakt per speedboot naar oa. de Phi Phi eilanden.
De zee was zeker op de heen reis zeer wild en de dag ervoor was een speedboot op zee gekanteld en waren er zwaar gewonden gevallen. Doe zelf misschien voor je zo een tocht wil maken de dag van boeken een vooruitzicht op het lokale weer en als dat niet goed uit ziet boek niet of op een later tijdstip.
Ik weet van een Nederlander met een hele dure eigen boot met alles erop en eraan, zal de prijs niet noemen maar denk aan miljoenen euro’s.
Anderhalf jaar terug gevaren van Rayong naar Sattahip, boot is ergens overheen gekomen, waarschijnlijk een verloren container. Ook in dit geval verslechterde het weer plotsklaps. Er waren 4 mensen aan boort en de boot maakte water, zoveel dat dit haast niet meer weg te pompen viel. SOS uitgevaardigd, Marine gebeld in Bang saray waar de boot in de haven ligt, niemand die ook maar iets ondernam.Mensen hebben doodsangsten ondergaan en hebben hotel gebeld waar ze wel eens aanlegden aldaar in de buurt. Die zijn uiteindelijk gekomen met een klein bootje, mensen gered en nog gezorgd voor een grotere boot om de beschadigde boot in de luwte te leggen nabij een eilandje of rotspartij.
Als die mensen van hotel niet waren gekomen was de boot met mensen vergaan.
Nadien heeft een sleepboot van de verzekeraar de boot aldaar weggehaald, 20 miljoen bath schade, dan weet je ongeveer wat het heeft betekend.
Hier in Thailand werkt geen enkele alarmsysteem, zo kan ik concluderen. Overigens ik was geen opvarende maar was er later wel nauw bij betrokken en de mensen kende ik heel goed.
Daarbij wil ik ook nog eens benadrukken dat nagenoeg alle particuliere boten die rondvaarten etc.maken, heel summier zijn verzekerd, een verplichte goverment verzekering zoals bij de motorbike en auto , dat is vaak alles wat ze hebben, dus als er wat gebeurt draai jezelf voor de kosten. Zelfs hebben ze nog geen aansprakelijkheids verzekering. Zoals je weet zijn verzekeringen kostenposten en dat is iets wat de eigenaren niet willen. Goverment moet hierin veel hardere regels gaan stellen en verplichten dat iedere passagier voldoende is verzekerd.