Vier miljoen Thai die van minder dan 30.000 baht per jaar leven, krijgen hulp van de overheid. Zij mogen voor 100 baht per maand de dagelijkse levensbehoeften kopen in de de zogeheten ‘Blue Flag’ winkels. Daar kunnen ze tegen zeer gereduceerde prijzen onder andere rijst en bakolie kopen.
Deze bijstandsmaatregel begint vanaf 1 oktober 2017.
Voor de inkomenscategorie 30.000 tot 100.000 baht worden ook steunmaatregelen genomen, zoals kortingen op treintickets en gratis gebruik van water en elektriciteit onder een bepaald verbruik.
Tot nu toe hebben 9,8 miljoen mensen zich opgegeven voor deze ondersteuningsmaatregelen. De verwachting is dat uiteindelijk 10 miljoen Thai er gebruik van zullen maken.
Het ministerie van Financiën heeft 30 miljard baht uitgetrokken voor de maatregelen.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Vliegtickets29 november 2024Gezichtsherkenning voor alle vliegtuigpassagiers vanaf december
Stranden29 november 2024De prachtige stranden van Krabi
Nieuws uit Thailand28 november 2024Lagere elektriciteitstarieven brengen verlichting voor Thaise gezinnen en bedrijven
Nieuws uit Thailand28 november 2024Nieuwe banen voor ouderen versterken Thaise economie en samenleving
Echt waar ? 100 baht per maand daar kan je wat mee.
“Zij mogen voor 100 baht per maand de dagelijkse levensbehoeften kopen!!!!!”
Kun je daadwerkelijk nog wel iets kopen voor 100 baht, waarmee je het een maand kunt rekken?
Onbegrijpelijk als je leeft in een Westers land.
Niet de ondersteuningsmaatregel zelf maar de vraag hoe men die distributie aan wil pakken intrigeert mij.
Er is totaal geen zicht op deze inkomenscategorieën: persoon, adres, relaties, inkomen, samenwonen.
Doet de vraag rijzen of juist het inzicht krijgen in die gegevens niet het werkelijke doel is, immers nu moeten de mensen zich zelf gaan melden om in aanmerking te komen.
Er wordt gecontroleerd of de persoon geld op de bank heeft staan, zo ja dan geen ondersteuning. De eerste keer kregen deze mensen Bht 1500- welke mijn vrouw ook kreeg. Hoe zij dat voor elkaar kreeg kan ik hier niet vertellen. Nee, alles ging volgens de legale weg, niks geen fratserijen. Nu denk ik dat zij er buiten valt vanwege dat zij een bankrekening heeft. Wat die 100 bht aangaat dan ken je mijn vrouw niet, je hebt geen idee wat een Thai nog kan doen met Bht 100-
Daar zou je nog aardig van opkijken.
Regelmatig moeten de dorpelingen hier, met hulp van iets beter geschoolden, allerlei formulieren invullen aangaande hun leefsituatie, financiën, bezittingen, … .
Er is een zwaar georganiseerde bureaucratie die al die gegevens verwerkt en doorgeeft.
Dit jaar alleen al drie rondgangen : begin van het jaar was het een rondvraag over de soorten en aantallen dieren ze hadden : buffels, kippen, en jawel, honden en katten.
Vervolgens een vraag aangaande hun inkomens, hoeveel en waar ze het vandaan haalden.
Vorige maand dan moest men opgeven hoeveel rai rijst men zou verbouwen.
De dorpelingen werken daar trouw aan mee. Ze worden in eerste instantie persoonlijk aangesproken via huisbezoek wanneer zoiets zal doorgaan, vervolgens wordt dat meermaals via de dorpsspeakers omgeroepen. Op de dag zelf komt men bij elkaar om gezamenlijk deze administratie in te vullen.
100 Bath per maand voor 4 miljoen Thai. Wat kun je daar in godsnaam voor doen. Voor degene met inkomen tussen 30 en 100.000 is er bijvoorbeeld gratis water en elektriciteit tijd. Ik denk dat rekening van water en elektriciteit meer is dan 100 Bath per maand. Kan me niet voorstellen dat degene die minder dan 30.000 per jaar verdienen slechts honderd Bath krijgen. Hier klopt iets niet.
Het is bedoeld om tegen zeer gereduceerde prijzen o.a. rijst en bakolie te kopen. Vergelijkbaar met 10 euro per maand in Nederland waarmee je o.a. aardappelen en boter kunt kopen tegen veilingprijzen.
Die mensen zullen niet meteen een sprong maken op de sociale ladder, maar krijgen een steuntje in de rug bij het overleven.
Het is, dat geef ik toe, slechts een klein vetpotje, maar waarom alleen weer negatieve reacties?
Een paar euro per maand is in Nederland ook niet veel, maar als de pensioenen daarmee dreigen te worden gekort is het maanden van te voren al voorpaginanieuws en is het ach en wee nauwelijks nog beheersbaar.
En hoe u het ook wendt of keert, dergelijke maatregelen moeten toch betaald worden.
Ik stel voor dat de toeristenbelasting voor buitenlanders met 2 Baht per overnachting per persoon wordt verhoogd.
Dat is voor de helft van het nog overgebleven clubje Nederlandse toeristen vermoedelijk wel voldoende reden om Thailand definitief de rug toe te keren, en, in navolging van hun vele vrienden, kennissen en familieleden, voortaan naar de Filipijnen, Vietnam, Laos, Cambodja, of Bergen aan Zee te gaan, waar alles immers veel beter is geregeld.
Het is natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat. En geen duurzame oplossing voor het armoedevraagstuk waarmee de regering zo vaak schermt. Daarvoor moet een totaalpakket maatregelen worden genomen op verschillende beleidsterreinen tegelijkertijd: minimumloon, belastingen, onderwijs, grondpolitiek, democratisering van lokaal bestuur etc etc.
Onder de regering Abhisit waren er ook al maatregelen voor gratis openbaar vervoer op sommige lijnen en vrijstelling van betaling van de water- en electrarekening als je zuinig was. Dit op zichzelf was wel een goede maatregel (energiezuinig gedrag aanmoedigend) maar daar profiteerden niet alleen de armen van. Ook ikzelf, wonend in een vrijstaand huis, en overdag nooit thuis (maar op kantoor) en alleen in de slaapkamer een aircon betaalde maandenlang niks.
Als je die 4 miljoen super-armen (en ik denk dat het er veel meer zijn, misschien bedoelen ze de gezinshoofden) 100 baht pppm geeft die ze alleen mogen besteden in hun winkels dan moeten ze me eerst eens vertellen waar die winkels dan wel zijn. Bij mij in de buurt in ieder geval niet. Aan die 100 baht alleen hebben ze niets, geef er dan ook water, elektriciteit en zorg gratis bij.
Het budget is 30 billion, in onze taal 30 miljard baht per jaar. Deel dat op 10 miljoen mensen dan kom je op 3.000 baht pp en als daarvan 1.200 naar de koopbon gaat en de rest voor stroom/water is dan kan het wel kloppen.
Helaas blinkt het verhaal van de minister uit door vaagheden en gaf hij er geen toelichting op. Maar OK, ze hebben nog een paar maanden om na te denken, ambtenaren te regelen en indrukwekkende formulieren uit te delen. En wat blijft er aan de strijkstok hangen als de kamnan of de phuuya moet meetekenen?
Ik zei al eerder, zorg voor werkgelegenheid. Werk betekent inkomen, waardigheid en uit het isolement raken. Na handje ophouden werk aanvaarden. Maar dat moet er dan wel zijn!