THAI-president Sumeth laat weten dat hij verkeerd begrepen is, toen hij eerder deze week in een interne memo aan het personeel liet weten dat ze moesten meeweken aan een herstructuringsprogramma omdat anders de luchtvaartmaatschappij failliet dreigde te gaan.
Volgens Bangkok Post had Sumeth Damrongchaitham aan het personeel laten weten dat THAI zich in een ernstige crisis bevindt en dat er niet veel tijd meer is om het bedrijf te redden.
Nu ontkent de Thaise nationale luchtvaartmaatschappij dat er een bankroet dreigt. Volgens Sumeth heeft de media de zaak opgeklopt en is deze week het personeel alleen geïnformeerd over een bezuinigingsplan.
De luchtvaartmaatschappij leed in het eerste halfjaar een verlies van omgerekend 190 miljoen euro en kampt ook met een torenhoge schuld. Om het tij te keren moeten onder andere de salarisen van het personeel en management omlaag, echter voor deze maatregel is er niet veel draagvlak onder het personeel.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Activiteiten22 december 2024Ontdek de magie van Koh Tao met zon, zee en avontuur
Nieuws uit Thailand22 december 2024Veilig de feestdagen door in Thailand: Campagne tegen rijden onder invloed
Nieuws uit Thailand22 december 2024De groeiende impact van e-sigaretten op jongeren in Thailand
Nieuws uit Thailand22 december 2024Thailand streeft naar eerlijke gezondheidszorg voor iedereen
Dat er een ontkenning zou volgen, was wel te verwachten.
Ik ben benieuwd, of er iemand met die interne memo komt zwaaien.
Als de opmerking over faillisement, of de ontkenning daarvan, echter al is uitgelekt naar de reisorganisaties, zou het zomaar kunnen, dat die een voorspelling blijkt te zijn geworden.
Alle luchtvaart maatschappijen hebben het zelfde probleem.Door de concurentie vliegen ze veel te goedkoop.Brussel-Bangkok heen en terug 575 euro als ge een paar weken vroeger besteld.Inbegrepen 6
maaltijden + alle drank en entertainment.Het zal niet blijven duren,maar zolang als de staat bijspringd kunnen we verder vliegen aan een heel goedkope prijs.
Dat goedkoop is natuurlijk relatief. Thai airways is eigenlijk altijd een van de duurdere maatschappijen.
Eigenaardig dan dat de goedkoopste maatschappijen als daar zijn een Ryan Air dan weer wel veel winst boeken.
Ga je de prijzen verhogen gaan mensen minder vliegen dus veel zal dat niet veranderen. Ik denk dat het eerder ligt dat er zich veel te goed doen aan de vetpotten zoals dat het geval was bij Sabena.
Er zijn door deze uitspraak heel wat mensen ongerust geworden gaan ze nu wel of niet.
Moesten de passagiers inzage hebben over de jaarrekeningen van de maatschappijen,zou er niet veel geboekt worden.
Thai zal niet omvallen aangezien de regering dat nooit zal toestaan.
Maar misschien en hopelijk gaat het nu wel een keer duidelijk worden dat het systeem van onzinnige baantjes niet meer van deze tijd is.
De overheid en staatsbedrijven zijn verantwoordelijk voor de verborgen werkeloosheid, maar ik vrees dat er een nog protectionister invoerbeleid komt.
Op diverse manieren wordt het wereldhandels akkoord op import omzeilt en ze komen er gewoon mee weg omdat het de buitenlandse en ook Nederlandse overheid geen moer interesseert.
Het zou leuk zijn als als die studenten van de studies voor Nederlandse bedrijven in Thailand dat eens in kaart konden brengen.
Of de president Sumeth nu verkeerd begrepen is of niet,speelt voor veel passagiers die in de toekomst het plan hadden met Thai Airways te vliegen helemaal geen rol meer.
Daar waar een president in het openbaar spreekt, over de enorme problemen die in zijn luchtvaart maatschappij voorhanden zijn,maakt hij gelijkertijd toekomstige passagiers nadenkelijk om überhaupt nog te boeken.
Velen zullen om risico te vermijden denken,dat daar waar rook heerst, moet ook vuur zijn, zodat ze zullen uitwijken na andere maatschappijen.
Al met al zijn de uitlatingen van Sumeth in mijn ogen geen clevere manier om een poging te doen om van deze enorme schuldenberg af te komen.
” Om het tij te keren moeten onder andere de salarisen van het personeel en management omlaag, echter voor deze maatregel is er niet veel draagvlak onder het personeel.”
Dat is de omgedraaide wereld. Mensen eruit en die in ander werk laten instromen want er is werk zat.
Channel 3 was wat dat betreft simpeler. Die gooide er in 2 rondes ruim 300 mensen uit. Sociaal misschien omgewenst maar een gedeelte van het personeel heeft zichtbaar aangetoond geen aanvullende waarde te hebben want anders komt het niet zo ver.
Zolang de staat maar bij springt. Kijken we naar de cijfers, al die verliezen, de grote vloot van allerlei verschillende vliegtuigen, het dure management met allerlei voordeeltjes. Dat kost wat. En dan is er ook nog een in Duitsland woonachtige meneer die soms met Thai Air vliegt en dan mogen overige passagiers plaats maken. Eerder deze maand maakte een vliegtuig met meneer aan boord nog een leuke omvlucht, het vloog het Thaise luchtruim in recht op Bangkok af maar ging toen plots richting het noorden (Chiang Mai/Rai) om vervolgens weer koers te zetten richting Bangkok. Een leuke panorama vlucht misschien? Extra service voor de passagiers aan boord!
Beste Rob, in september 2004 vlogen mijn partner en ik met China Airlines, de nationale luchtvaartmaatschappij van Taiwan, naar Bangkok toen wij tijdens het inchecken op Schiphol te horen kregen dat er een tussenlanding in Athene zou worden ingelast. Daar waren net de Paralympische zomerspelen afgelopen en de first lady van Taiwan, zelf aan een rolstoel gekluisterd, zou daarvandaan huiswaarts naar Taipei gaan. Toevallig hadden wij business class geboekt en wij zijn nog nooit zo verwend op een vlucht. In Athene moesten we een uurtje van boord en alle passagiers kregen vouchers om aldaar op de luchthaven te besteden. In Bangkok hadden we een reservering voor een huurauto en een medewerkster van China Airl. heeft telefonisch contact opgenomen, wij hadden toen nog geen mobieltje, om de maatschappij te informeren dat wij wat later onze auto zouden ophalen. Prima service en op een maand vakantie maakte ons die paar uurtjes ook niets uit. Dus niet enkel Thai Airways maakt uitzonderingen voor hoogwaardigheidsbekleders. Heb trouwens ook eens een keer op Bangkok langdurig in de cabine zitten wachten, toevallig ook weer business class, toen minstens 10 man, tamelijk aangeschoten en vrij luidruchtig, de business class bevolkten. Gespierde gasten, leken op rugbyspelers maar bleek off-shore personeel te zijn, die van een vertraagde vlucht kwamen. Ze zaten nog niet in hun stoelen of het vliegtuig begon al te taxiën. Eenmaal opgestegen namen de meesten nog een biertje om daarna in een diepe slaap te vallen en pas te ontwaken tijdens de landing op Schiphol. Met betrekking tot Thai Airways vraag ik mij af waar de grootste financiële malaise zit. Betreft dat de internationale vluchten of zijn het de binnenlandse vluchten die voor verlies zorgen. Er zal sowieso gesaneerd moeten worden. Ik weet niet wat het personeel verdient maar dat zij niet staan te juichen bij een salarisverlaging kan ik mij wel indenken.
Ik heb mij laten vertellen dat als een hoog en in Duitsland verblijvend persoon met Thai vliegt men alle 1ste klas mensen er uit gooit vanwege de privacy van deze belangrijke passagier(s). Dat zal aardig wat kosten.
Dat zal hoogstwaarschijnlijk wel waar zijn Rob maar het zal toch niet frequent voorkomen en is natuurlijk niet de oorzaak van het gigantische verlies dat deze luchtvaartmaatschappij lijdt. Zou trouwens ook niet weten hoeveel first class stoelen er in een bepaald type vliegtuig zijn en doorgaans zullen ze ook niet allemaal bezet zijn. In de toestellen van China Airlines waarmee ik business class vloog bestond er geen first class. De business stoelen waren er op het zogenaamde ‘lower’ en ‘upper’ deck.
Nee natuurlijk is die klant niet noemenswaardig verantwoordelijk voor de verliezen maar goed voor het imago is het zeker niet. Daar bij optellende de kosten die opgaan aan privileges van oa het management (en hun familieleden). Sommige zaken halen de krant:
“The apology offered by Thai Airways International president Sumeth Damrongchaitham, for the behaviour of THAI’s two pilots, who refused to take off unless two of the airline’s first-class passengers were ejected from their seats for the company’s off-duty pilots, is not enough. ”
https://www.bangkokpost.com/opinion/postbag/1561746/too-little-too-late
Op 12 oktober jl. zijn op de vlucht Munchen – Bangkok heel veel, zo niet alle, geboekte tickets geannuleerd. Reden; een in Beieren verblijvende hoge Thaise heer en z’n medewerkers moeten terug vliegen naar Bangkok i.v.m. een nationale feestdag.
Stel je even voor; 300 geannuleerde passagiers (niet enkel First, ook Business en Economy) hebben volgens Europees wetgeving recht op € 600 schadevergoeding (plus kosten andere vlucht of terugbetaling van het ticket, dus de werkelijke kosten liggen nog veel hoger!). Dat is al € 180.000.
Misschien dat Thaise passagiers niet durven te claimen, maar Europese passagiers wel en je krijgt ook te maken met reputatieschade. Want zulke “grappen” weerhoudt je ervan weer met THAI te vliegen. En men had dit natuurlijk ook anders kunnen oplossen. Want op Suvarnabhumi staan genoeg vliegtuigen stil, waaronder meerdere 747’s.
Maar goed, de meneer uit Beieren zegt het, dus doet THAI het zonder verdere kritiek of nadenken. Dat de maatschappij vervolgens met een hoge kostenpost wordt opgezadeld lijkt niemand te deren. En dan te bedenken dat die meneer zelf ook een Boeing 737 van de Thaise luchtmacht gebruikt, waarin ook wel plaats is voor een mannetje of 30.
Ik ken Thai Airways al bijna 25 jaar. Toen ze nog op Amsterdam vlogen ging ik meestal met deze maatschappij en altijd prettig, maar ook verrassend. Onverwachte tussenlandingen in Zürich, Frankfurt, Kopenhagen kwamen regelmatig voor en zelfs eenmaal in Mumbay India, van waaruit het vliegtuig richting Amsterdam vertrok met een crew van 24 personen en slechts 17 passagiers in een Boeing 747..
Uit alles kreeg ik de indruk, dat de leiding van Thai Airways totaal geen visie had en maar wat deed. Eventuele tekorten zou de regering wel opvangen.
Dit is mijn indruk:
Zolang er geen andere Thaise nationale luchtvaartmaatschappij is zal Thai Airways niet failliet gaan.
Waarom? Omdat die man in Duitsland op de nationale luchtvaartmaatschappij wil kunnen terugvallen als zijn eigen twee 737’s niet beschikbaar zijn.
Ook zijn familieleden genieten een vergelijkbare voorkeursbehandeling bij Thai Airways.
Bij een buitenlandse maatschappij is dat niet het geval en dat is natuurlijk wel héél vervelend.
Aangezien zijn wil wet is in Thailand hoeft hij maar één kik te geven om zijn nieuwste schoothondje Cha-cha het benodigde geld te laten overmaken.
Als je wilt vliegen met Thai Airways is het dus verstandig om rekening te houden met (ernstige) vertraging en/of verplicht omboeken, omdat hij en/of zijn familie en entourage mee willen.
Die indruk is compleet verkeerd.
Thai airways is natuurlijk financieel-technisch al enkele jaren failliet. De Thaise overheid, met 70% van de aandelen, lapt elk jaar bij, wil elk jaar minder verlies zien, benoemt regelmatig een nieuwe CEO die orde op zaken gaat en belooft te stellen maar niets lijkt tot nu toe te werken.
De financiele problemen van Thai zijn de resultante van een groot aantal beslissingen op management-niveau waarvan het ene besluit gemakkelijker valt terug te draaien (of te verhelpen) dan een ander besluit.
Daarnaast speelt de emotie van een nationale luchtvaartmaatschappij versus een maatschappij die zo weinig mogelijk verlies moet maken en efficient zou moeten werken. Dat heeft echt heel weinig van doen met de vluchten van die ene klant in Duitsland. Die is niet verantwoordelijk voor het grote verlies en Thai gaat ook financieel niet met sprongen vooruit als hij altijd in Bangkok zou blijven of zelfs alle zitplaatsen in de business class zou betalen. Gewoon leuterkoek en zulke argumenten zeggen meer over de (onkunde van de) schrijver dan over de zaak.