Thaise kinderen hangen gemiddeld zo’n zes uur per dag voor de tv en bewegen te weinig. De meeste kinderen zijn dertien uur per dag aan het spelen met hun mobieltje, tv aan het kijken en computeren. Dit is gebleken uit onderzoeken in 2014 en 2015 van het Institute for Population and Social Research van de Mahidol University.
De Mahidol University, Thai Health Promotion Foundation en de Basic Education Commission willen de kinderen weer aan het bewegen krijgen met het project ‘active school’. Kinderen moeten tenminste één uur per dag besteden aan fysieke activiteiten, maar uit onderzoek is gebleken dat slechts 37 procent daaraan voldoet, De meeste kinderen hangen zes uur per dag voor de tv (41 procent).
Het active school project wordt door twaalf lagere scholen in Ayutthaya, Bangkok, Khon Kaen en Songkhla uitgevoerd. De klaslokalen en buitenruimtes zijn zodanig ontworpen dat ze lichaamsbeweging stimuleren. Paden en gangen zijn beschilderd met zigzaglijnen en patronen om aan te zetten tot rennen en springen, en de speeltuinen zijn in goede staat. De leerlingen van de klassen 4 tot 6 krijgen vaker les in lichamelijke oefening.
Het project duurt beslaat een periode van drie jaar, zodat onderzocht kan worden wat de invloed is op de ontwikkeling van de kinderen.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Vliegtickets25 november 2024Thai Airways hervat directe vluchten tussen Bangkok en Brussel
Expats en pensionado24 november 2024In Memoriam: Colin de Jong
Reistips24 november 2024Belangrijke regels voor het meenemen van gezondheidsproducten naar Thailand
Steden24 november 2024Ban Krut, onontdekt in Thailand (video)
De sociale media zijn een vloek voor de opgroeiende kinderen.
Echte sociale contacten verwateren ze bewegen niet meer en tegen de tijd dat ze volwassen zijn, zijn ze allemaal zo bijziend als de pest van een hele dag staren naar een klein beeldscherpje op 10- tot 20 cm van hun neus, waarvan de helderheid vaak ook op nog op maximaal staat.
Of de hele dag in de straling van zo’n telefoon vlak bij je hoofd dan ook nog kanker veroorzaakt, zijn de geleerden blijkbaar nog niet uit.
Maar er is in ieder geval niet bewezen dat het veilig is, om de hele dag zo’n telefoon dicht bij je hoofd te houden.
Zeker niet voorj kinderen.
Ik dacht, dat er in Frankrijk zelfs een verbod bestaat, op het gebruik van mobiele telefoons door kinderen.
De techniek staat voor niets en het is prachtig speelgoed, maar heeft ook zijn negatieve kanten.
Op school in de lessen moet de aanwezigheid van de mobieltjes, etc verboden worden en sport zal zeker als lesstof moeten blijven. Lagere school alle kinderen zwemles en conditietraining.
Mijn vrouw heeft een marktkraam en wij hebben hulp van een jongedame van thans16 jaar oud. De godganse dag heeft ze haar telefoon in haar hand en ze is verslaafd aan you tube en Facebook. Telkens weer vermanend toespreken en het heeft wel enige positieve invloed gehad, maar kijk eens om ons heen hoe de gsm zijn plek heeft ingenomen en mensen in hun macht heeft. De jongedame in kwestie is al aan het kromgroeien en telkens waarschuw ik haar al om vooral rechtop te blijven zitten en staan al turende op het gsmmetje. Op de bank hangen is ook al niet zo’n gezonde bezigheid. Alles met mate zei mijn moeder altijd en dat was een verstandige vrouw.
De sociale media,en andere technieken zoals o.a tv zijn zeker mede de oorzaak dat veel kinderen liever niet bewegen,maar zeker niet de enigste. Ook veel ouderen bewegen zich veel te weinig,en zijn daarmee een slecht voorbeeld voor de jeugd. Als ik wandelend onderweg ben,wordt ik regelmatig attent gemaakt door toeterende Song Taews die mij graag meenemen,en helemaal niet begrijpen dat ik wandel om het feit dat ik mij bewegen wil. Erg veel volwassenen zitten liever onder hun huis,en mijden het liefst iedere zonnenstraal. Voor slechts 200 m nemen ze of een bromfiets,of een tuk tuk,en als een farang dit wandelend doet is het zeker een Cheap Charley of zo hun het noemen,kiniau.
Daar hoeft men zich niet te verwonderen dat de jeugd deze gewoonheid overneemt.
Ik werk in Nederland voor een sport en cultuur organisatie. Wij organiseren sport en cultuur activiteieten voor scholieren BO en VO, wellicht eens de moglijkheden bekijken om een organisatie in Thailand te beginnen….al zal er ook een mentaliteits verandering moeten plaats vinden en die begint vaak bij de ouders en nu weet ik uit ervaring dat de meeste thai niet zo’n sporters zijn…..
Afgelopen week even voor controle naar een klein prive ziekenhuis hier in de stad Lamphun .
Zat te wachten , kwam een man binnen pakte eerst zijn handphone en zijn tablet uit zijn tas .
Zat naast me wat te scrollen op deze mobiele uitvindingen .
Tijdens het opmeten van zijn bloeddruk zat hij nog steeds te scrollen in zijn mobieltje .
Ik dacht die is zeker ziek en aan pshychiatische hulp toe .
Jan Beute .
Elke week gaan ze 1 dag in sport-tenue naar school, echter denk je dat ze die dag ook maar een uurtje aan sport doen…NEE dus, alhoewel al de nodige accommodatie aanwezig is, zelfs een zwembad. Alles begint met educatie in de scholen… En ouders zetten hun 2jaar oud kind liever met een smartphone of tablet in de zetel en ze zijn rustig dan daar een paar uurtjes mee bezig te zijn…
Natuurlijk moeten we ons zorgen maken over de fysieke gevolgen van dit overmatig gebruik.
Ik ben van mening dat de gevolgen voor de geestelijke gezondheid minstens zo ernstig zijn.
En dat geldt niet alleen voor kinderen…
Het zijn niet alleen kinderen die de gangse dag met een mobiel of tablet in hun hebben hebben ook volwassen mensen. Ik loop vaak in Centra Plaza of andere winkels binnen (Lotus,Big C enz enz) bij mij in de stad en je moet eens kijken in de winkels al die hulpen zijn bezig met hun telefoon ook al zijn er mensen in de winkel die iets moeten hebben Hulp nee telefoon belangerijker.
Telefoon op school moet verboden worden of afgeven aan de leraar/lerares na schooltijd terug.
Als ik baas was en een winkel had dan werd er alleen met de telefoon gespeeld tijdens pauze of na werk PUNT UIT
maar ja het is de toekomst en het wordt nog erger denk ik maar dan ben ik al lang dood.
mzzl Pekasu
Ik verblijf twee maal twee maanden per jaar bij mijn gezin in Thailand en al die keren probeer ik het gebruik van die appartuur in te dammen. Ook ik erger mij groen en geel aan het misbruiken van die speciale mobieltjes. Als ik mijn mobieltje te voorschijn haal (een oude Nokia van ruim 10 jaar oud) dan liggen ze in een deuk en weten dat apparaat ook niet meer te bedienen. De normale contacten van vooral de kinderen worden naar de tweede plaats gedrongen. Ook mijn beide kinderen zondigen zich aan die bezigheden. Contacten vinden plaats via hun mobieltje. Plus spelletjes en alle andere onzin. Zelfs onder het eten kunnen ze niet meer zonder hun mobieltjes. Overal gaan die krengen mee naar toe. Om 21 uur stuur ik ze naar bed. Maar helaas moet ik steeds constateren dat het gebruik dan stiekum wordt voortgezet. In de maanden dat ik bij mijn gezin in Thailand verblijf wordt het gebruik door mijn invloed enigzins beperkt maar zodra ik weer terugkeer naar Nederland wordt de oude gewoonte weer in ere hersteld zo vermoed ik. Ook het gebruik van de T.V. is een crime en die staat een groot gedeelte van de dag aan. Mijn zoon van tien jaar weet het te presteren om naar de TV te kijken en tegelijkertijd met zijn mobieltje te spelen. Vorige week gingen we samen een fietstochtje maken van zo’n 5 kilometer heen en 5 kilometer terug. De heenweg ging nog wel, maar terug heb ik hem op sleeptouw moeten nemen. Conditie hebben de kinderen niet meer. Met een jaar of tien klimmen ze al op de Honda en dan stopt ook meteen het verdere bewegen. Ik probeer iedere keer om de kinderen een heropvoeding te geven, maar dat is slechts een kort leven beschoren, want als ik de volgende keer weer bij mijn gezin arriveer begint alles weer van voren af aan. Want de omgeving werkt ook niet mee alle vriendjes en vriendinnetjes beinvloeden mijn kinderen en andersom. Het is een gevecht tegen de bierkaai. Ook mijn vrouw is schuldig aan dit gebeuren want zij verstrekt de middelen om die apparaten aan te kunnen schaffen, want naast mijn financiele steun genereert zij ook zelf enig inkomen. Dus ben ik zo langzamerhand van plan om mij er maar bij neer te leggen ook al irriteert het mij mateloos. Maar voor de rest gaat het prima met mij en mijn gezin.
Lastig dat er blijkbaar iemand onder dezelfde naam post – al zie ik een verschil: ik schrijf m’n naam met een hoofdletter. Gelukkig schrijft de naamgenoot zinnige dingen!