Zeker 99 procent van alle boeren in Thailand zullen verdwijnen als ze zich niet aanpassen. Die verontrustende voorspelling deed Decha Sitiphat, de directeur van de Khao Kwan Foundation. De enige manier voor boeren om te overleven is zich toe te leggen op onafhankelijkheid, duurzaamheid en organische landbouw zonder bestrijdingsmiddelen.
Decha adviseert boeren om ook rijst en groentes voor eigen gebruik te gaan verbouwen, om zo kosten voor voedsel te besparen. Momenteel besteden de arme Thaise boeren ongeveer de helft van hun inkomsten aan eten en drinken. Bij rijkere Thai is dat slechts 5 procent.
In de landbouw moeten er veel minder pesticide en chemicaliën worden gebruikt. Deze middelen worden steeds duurder en zorgen daarom voor minder inkomsten. Volgens hem zitten de boeren gevangen in een schuldencyclus waar ze niet uit komen omdat ze niet in staat zijn rijst onafhankelijk en duurzaam te verbouwen. Alleen de bedrijven die de middelen verkopen worden er beter van.
Bron: Bangkok Post
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Vastgoedsector in zwaar weer: Thaise markt zoekt herstel in 2025
Nieuws uit Thailand21 december 2024Thailand voert strijd tegen luchtvervuiling met innovatieve maatregelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Kabinet verhoogt kinderbijslag als steun voor gezinnen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Klinkt geweldig de beleidsdoelstelling van die deze directeur. Alleszins veel beter dan die Thaise minister die onlangs verklaarde dat het Thaise boerenvolk een welvarende toekomst zal gaan indien ze zich fraaier zouden kleden. De rijstboer in maatpak op het velde …
De meeste farrang zullen het praatje van deze directeur leuk vinden. Minder pesticiden, duurzaam en onafhankelijk. De woorden klinken als muziek in de oren. Maar op wat slaat dat allemaal in ruraal Thailand?
De directeur van de de Khao Kwan Foundation zou beter moeten weten, tenzij hij zijn aanspreektitel niet waard is.
De gemiddelde Thaise boer probeert economisch te overleven, dag na dag. Hij gebruikt het zaaigoed, de meststoffen en de pesticiden die de commerciële agenten van de agro-industrie hem aanpraten, vaak zelfs contractueel gedwongen aansmeren.
Automatisatie en schaalvergroting zal ook in Thailand de komende jaren onafwendbaar blijken. De heer directeur zou moeten weten dat een passend reconversiebeleid en landhervorming daarbij vereist is. Zoniet zou de man eerlijkheidshalve beter zeggen dat de helft van Thailand die rechtstreeks of onrechtstreeks van landbouw afhangt de komende jaren in nog grotere bestaansonzekerheid gestort wordt.
In plaats van de verantwoordelijkheid (schuld?) bij de door schuldoverlast gewurgde boeren te leggen.
Aalmoezen aan de armen geven, hetgeen de Generaal en co. nu doen, is symptoombestrijding bij gebrek aan doelmatig beleid. De directeur van de de Khao Kwan Foundation verkoopt mooie praatjes die mijlenver van de boerenrealiteit staan.
Een uitstekend commentaar, Mark.
De gemiddelde leeftijd van boeren neemt toe en is nu al 54 jaar. Wil wil er nog als boer gaan werken?
Wat nodig is, en ik volg Mark, is dit
1 minder boeren, schaalvergroting dus
2 ruilverkaveling Veel boeren hebben hier 10 rai en 5 km verderop nog eens 10 rai. Soms op meer dan 5 verschillende plekken.
3 beter functionerende cooperaties: voorlichting, in-en verkoop van alles wat met het boerenbedrijf te maken heeft. Verhuur van werktuigen
4 Alle boeren die aan een goed plan meedoen een maandelijkse toelage geven.
Ook in Thailand kunnen slechts weinig boeren redelijk leven van hun land, zelfs als ze veel land hebben en goede methodes gebruiken. In Europa krijgt iedere landbouwer gemiddeld een steun van 1.000 euro per maand. Voor Thailand zou dat ongeveer 10.000 baht per maand moeten bedragen.
In Engeland klaagde de boeren steen en been over hun perspectief en inkomsten. Daar is grotendeels de brexit op gebaseerd. Het boerenleven is overal onder druk. Dat de situatie in Thailand zo niet houdbaar is moge duidelijk zijn en de aanbevelingen hierboven kunnen wellicht bijdragen. Het is en blijft een moeilijke doelgroep en zolang het grootkapitaal niet wordt verdeeld en het egoïsme zegeviert, zal het nog een hele moeilijke zaak worden dit ten goede te keren.
99% van de boeren gaan verdwijnen…… allemaal land for sale……
Stel je voor dat rijke Thai de helft van hun inkomen moeten opeten….. ik zeg moddervet!
Ik heb niet gestudeerd voor economie, Decha Sitiphat wel?
Ik vraag me af, of rijst verbouwen zonder pesticiden haalbaar is in Thailand.
Er zit zoveel hongerig gedierte in die rijstvelden.
De financiele positie van de Thaise boer zou ook een stuk beter worden, als ze een eerlijke prijs kregen voor hun rijst.
Nu komt al het geld bij de opkopers terecht.
Reactie m.b.t. de pesticiden. Jaar in jaar uit wordt op hetzelfde stukje land hetzelfde product verbouwd. Op zich is dat al een zeer slechte procedure. En vaak wordten ook nog de door de boeren zelf “gekweekte” zaden voor een volgende opbrengst gebruikt. Daarmee wordt de kwaliteit van het eindproduct aangetast. Bovendien is het product door het steeds op hetzelfde stukje grond te verbouwen zeer kwetsbaar voor allerlei plantziekten en een makkelijke prooi voor al het ongedierte. Er moet dus vaker een ander product worden verbouwd op hetzelfde stukje grond om de weerstand van het product t.a.v. ziekten en ongedierte te optimaliseren. Maar mijn ervaring is, dat de Thaise boer niet openstaat voor het bovenstaande. En bovendien zijn er te veel kleine boeren met een klein stukje land dat nauwelijks of niet in hun levensbehoefte kan voorzien. Een opbrengst van 5 baht voor een kilo rijst is niet rendabel. En de overheid moet concurreren op de wereldmarkt en dat resulteert ineen opbrengst per kilo van naar ik meen vijf baht per kilo. Dat is dus niet eeuwig vol te houden door die overheid. Dus het mes moet er noodgedwongen in. En dat is een taak van de overheid. De kleine boeren uitkopen, ruilverkaveling en meer van dat soort zaken.
Je moet niet neerkijken op deze directeur. Hij heet เดชะ decha en dat betekent ‘macht, prestige, luister, glans’. Niet gering.
Ik kijk absoluut niet neer op deze directeur. Hij praat voor zijn eigen winkel en doet dat met brio.
Het feit dat hij dat doet op kap van de Thaise boertjes vind ik echter schandelijk Maar hij is dan ook directeur met decha aureool, hetgeen hem behoedt voor empathie. Aalmoes en tamboen volstaan voor deze hoger geplaatste Thai ruimschoots in dit leven … op weg naar het volgende.
Overigens zien de activiteiten van zijn winkel er nog zo slecht niet uit. Maar het zal voor slechts enkele Thaise boeren soelaas brengen. Voor de overgrote massa brengt het enkel meer miserie.
http://asia.procasur.org/wp-content/uploads/2013/12/09_Khao-Kwan-Foundation1.pdf
Ik ben het op alle punten met je eens, beste Chris, behalve punt 4
De landbouwsubsidies in Europa zijn nodig anders stort de hele sector in elkaar en dat willen we toch ook niet? Er zijn weinig boeren in Thailand die zonder enige subsidie kunnen overleven. Heb je dan niet gelezen dat de junta ieder jaar daar miljarden bahtjes voor uittrekt? Dat zal in de toekomst ook niet kunnen. Het is een illusie te denken dat zelfs onder ideale omstandigheden de boer voort kan ploegen zonder steun tenzij ze alleen maar rijst mogen eten en hun kinderen niet naar de universiteit laten gaan.
De subsidies in de Europese landbouw gaan gepaard met strenge regels wat productie en milieu betreft. Kan inderdaad altijd beter.
GlobalReseach is geen betrouwbare website. Ze zeggen bv dit:
Despite a seemingly cordial meeting Wednesday between Trump and Russian Foreign Minister Sergei Lavrov, tensions between the two countries remain high. Reports have come out in recent weeks (see here for instance) that Russian military officials are now convinced the US is planning a nuclear first strike against Russia.
Op de markt kost 1 kilo rijst tussen de 30 en 45 baht per kilo. De boer krijgt tussen de 6 en 10 baht. Je hebt gelijk dat er minder tussenpersonen ( grote agro-business zoals CP) moeten komen en meer rechtstreeks contact tussen producent en consument. Dat kan het beste via cooperaties omdat niet iedere individuele boer altijd naar de markt kan.
Zijn boeren dan geen voedselproducenten?