Werkenden in Thailand gaan gebukt onder hoogste huishoudschulden sinds acht jaar. Veel Thai hebben moeite om dagelijks rond te komen en kloppen aan bij geldwoekeraars.
Uit een peiling van de University of the Thai Chamber of Commerce (UTCC) blijkt dat 95,9 procent van de 1.212 respondenten schulden heeft. Deze ontstaan vooral door de dagelijkse uitgaven en de aankoop van luxe goederen of een vervoermiddel. Het onderzoek richtte zich hoofdzakelijk op werkers die minder dan 15.000 baht per maand verdienen.
De gemiddelde schuld per huishouden bedraagt 119.062 baht, het hoogste bedrag in acht jaar. Vorig jaar stonden de huishoudens voor 117.840 baht in het krijt. Het merendeel (60,6 procent) bestaat uit informele leningen, dat is ook 59,6 procent meer dan vorig jaar.
Thanavath Phonvichai, vice-president research bij UTCC, vindt vooral de toename van leningen in het zwarte circuit zorgelijk. Hij vindt dat de regering snel met maatregelen moet komen zoals het verhogen van het minimum inkomen van werkenden. Het minimumdagloon van 300 baht, moet worden verhoogd naar 356 baht, een bedrag dat volgens de UTCC minimaal vereist is om rond te kunnen komen.
De respondenten willen ook dat de regering het minimumdagloon verhoogt en de kosten van levensonderhoud verlaagd. Verder maakt men zich zorgen over een mogelijke werkeloosheid door de slechte economische vooruitzichten.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Eilanden23 november 2024Koh Kood transformeert tot luxe ecotoerismebestemming
Nieuws uit Thailand23 november 2024Thailand wil koploper worden in digitale investeringen met ambitieuze plannen
Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
Eten en drinken22 november 2024Thai Street Food in Bangkok (video)
Ik heb ook even gekeken naar het desbetreffende artikel in de Bangkok Post en de website van de UTCC. Daar worden als oorzaken van de schuld genoemd: dagelijkse uitgaven, vervoersmiddelen en hypotheken voor huisvesting. Aaankoop van luxe goederen staat er NIET bij en dat is ook mijn ervaring. Ik zie mensen extra geld lenen voor zaken als noodzakelijke dagelijkse uitgaven, reparaties, schoolgelden, crematies, een motorfiets ed. Geld lenen voor luxe goederen als IPhones is een zeldzaamheid behalve bij de hogere middenklasse. De anderen kopen een Samsung van 5.000 baht.
De particuliere schuldenlast in Thailand is 85 procent van het Bruto Nationale Inkomen (in Nederland ruim 200 procent). Dat is helemaal niet zo veel als de economie redelijk draait en als niet zo veel (60 procent) van de leningen bij geldwoekeraars worden afgesloten die 20-100 procent rente per jaar vragen en het onderpand (land of huis) in beslag nemen bij niet betalen. Bedreigingen komen ook veel voor. Arme mensen hebben geen toegang tot een bank met 5-10 procent rente, dat is het grootste problem.
http://www.bangkokpost.com/business/news/952181/workers-debts-keep-piling-up
Een vervoermiddel en een huis kopen is natuurlijk luxe. Zeker als je moet leven van het minimumdagloon. Een scooter of auto heb je niet per se nodig. Een hypotheek al helemaal niet, waar moet je dat van betalen?
Kom, kom Khun Peter. Een zeer eenvoudige oude woning op het platteland (twee kleine kamers, keuken en plee/wasruimte buiten) kost tussen de 200.000 en 300.000 baht. (15 jaar geleden kocht ik een groot huis met 10 rai grond voor 1.000.000 baht). Een motorai erbij en ik denk dat je dan tussen de 2.000 en 3.000 baht per maand kwijt bent aan rente en aflossing. Kan net met een minimumdagloon en zeker als man en vrouw beiden werken. Ik vind dat geen luxe. Maar als er opeens onvoorziene uitgaven zijn dan heb je een groot problem.
Ik wil niet lelijk schrijven .Maar waar moet een alleenstaande arme jongeman 200.000 -300.000 bath vandaan halen, die zich te pletteren werkt in een grootbedrijf van verkoop materiaal voor de bouw. 250 per dag .En geen scooter?Hoe moet je dat de 35 km overbruggen waar geen vervoer is om naar je werk te gaan?Volgens mij woon jij dan wel in Thailand (15 jaar) Maar zeker niet op de hoogte wat er in werkelijk afspeeld.Chang Rai ,Dorpje Phu su Fha Iedere dag 35 km om op het werk te komen.Ook wij ondersteunen daar een klein beetje met wat geld.tevens een scooter gegeven.Waarom denk je dat eigen gemaakt alcohol veelvuldig wordt gebruikt?Wij gooien ons geld echt niet over de balk, maar trachten een beetje bij te dragen aan een beter leven. De jongeman woond in een krot die ooit door zijn opa in elkaar is geflanst We hebben de hele troep op laten knappen met wat meubels TV laptop een normaal bed ,Kosten?te verwaarlozen .
Moderator: U zet erg veel punten en komma’s op de verkeerde plaats, daardoor wordt de reactie onleesbaar.
Ze hoeven toch niet in een groot huis te wonen. Als je van een klein loon moet rond komen huur je een kamer. Er zijn zat thai die een kamer huren. voor 2000 baht zijn ze klaar. Als je meer gaat verdienen kan je nog altijd in een huis gaan wonen.
Helemaal eens Tino Kuis,bovendien wordt een eenvoudig huis meestal van meerdere familieleden betaald,zo ook de oudere kinderen,en dit is met een vervoermiddel,niet anders. Vaak zie je op een pick up hele families zitten,en dit is bij een brommer helaas niet anders.
Vergeet niet dat iedereen die in Thailand woont indirect meeprofiteert van de armoede. Als de welvaart voor de laagstbetaalden snel zou stijgen, zou Thailand te duur worden voor expats en pensionados. Daarnaast kiezen de meeste expats om in Thailand te wonen omdat ze geen belasting te hoeven betalen. Ze dragen zo ook niets bij aan de armoedebestrijding. Als je werkelijk zo begaan bent met de arme Thai moet je een een derde van je inkomen overmaken aan de Thaise regering. Die kan het dan gebruiken voor het bestrijden van de armoede.
Pattaya Een goedkope kamer huren voor een thai die werkt en maar 9000 verdiend per maand, maar wel 260 uur werken per maand.De kamer kost 3000 bath. Alleen een douche en bed .Je hebt ook een hok voor 1000 bath geen elec en geen douche .Eerste maandloon 5906 bath .Wel de eerste week dienst gehad van 13-22. Daarna 3 weken nachtdienst van 22- 08 uur Maand April .Wij zijn s’nachts eens gaan kijken bij 7 eleven Nou het is aanpoten , want de verkoop gaat echt de hele nacht door.De jongeman 23 jaar .Wij springen bij want zijn ouders hebben ook geen geld.Ook 2 dienst overhemden zelf betalen:: 400 bath.Ruzie in een bar.Meisje trekt haar dienst overhemd uit van 7 eleven Onder het overhemd een sexy blouse ,en gaat zich zwaar in de make up zetten.De bardames namen dat niet en gooide haar de bar uit.Ja hoe komt het dat meisjes daar terecht komen .Geldt ook voor de jongens die in Boystown werken.
Wat betreft een scooter ben ik het niet met je eens. Onze tuinman met zijn vrouw en kind hebben geen ander vervoermiddel en zijn aangewezen op de motor. Hoe moet hij anders naar zijn werk? hier rijden geen bussen hoor, als je buiten de stad woont en werkt heb je weinig andere keus
Een vervoermiddel een luxe? In de Isaan, (waar de meeste mensen arm zijn), heb je op zijn minst een scooter nodig. Voor een groot gezin minstens 2 (naar school gebracht worden, inkopen doen, naar familie gaan…). Openbaar vervoer op het platteland bestaat niet, he. Dit een luxe noemen is een kaakslag voor de arme bevolking.
Als je geen geld hebt koop je ook geen samsung van 5000 baht maar een tweedehandstelefoon van 500 Baht
De banken rekenen nog steeds tussen de 6% en 7% hypotheekrente dit is een hoge kosten post voor de Thai ,die elke maand betaald moet worden als men te laat betaald berekenen de banken een behoorlijk hoge boete samengevat de woonkosten voor een Thai is onnodig hoog.
Een goede vriend 23 jaar ,werkt een maand bij 7/11 krijgt zijn loonstrookje 5906 bath Werkt 1week dag dienst 13 -22 uur 3 weken nachtdienst achter elkaar.De jonge man hoopt nu dat hij volgende maand wel de 9000 bath krijgt die werd belooft voor een maand werken Als wij niet helpen gaat de jongeman ten gronde
Banken in Thailand, ook de overheidsbanken “verkopen” systematisch leningen aan mensen in de plattelandsdorpen waarvan een blinde kan zien dat die mensen zo’n lening nooit kunnen terugbetalen. De banken doen dat door commerciële agenten deur aan deur te sturen om dat soort leningen aan te smeren, assertief, bijna agressief.
Dorpelingen gebruiken het geld in het beste geval om een auto of een huis aan te kopen. Vaak wordt het geld gebruikt om veel minder duurzame consumptiegoederen aan te kopen. In vele gevallen wordt het geld gebruikt om reeds gemaakte financiële putten bij loansharks te dempen.
De banken eisen, en krijgen, onderpand van de ontlener of diens familie, bij voorkeur vastgoed. De banken weten quasi bij voorbaat dat ze dat vastgoed in bezit zullen krijgen. Ze kopen op die manier voor een prikje, letterlijk, het land op.
Ik heb recent mijn Thaise schoonzoon en -dochter voor 250.000 bath uit de nood geholpen door vervroegd zo’n lening terug te betalen bij GHB bank. Ze hadden de lening aangegaan om een ziekenhuisrekening van haar vader te betalen en voor een nog duurdere leningen bij een loanshark af te lossen. Die lening hadden ze dan weer aangegaan om het schoolgeld voor hun kinderen te betalen. Hun eigendommen, een bescheiden woning en circa 2 rai rijstveld, hadden ze in hypotheek gegeven aan de bank. Die dreigde met beslag omdat ze de lening onvoldoende konden aflossen.
In de plattelandsdorpen werd het de afgelopen jaren alsmaar lastiger, zelfs onmogelijk, om een leefbaar inkomen te verwerven. Het is er steeds meer overleven. Er is te weinig werk. De problemen in de primaire agrarische sector stralen af op de hele bevolking. Opeenvolgende regeringen, ongeacht hun kleur namen maatregelen die veel overheidsgeld kosten en heel erg ondoelmatig blijken. Die beleidskeuzes vergroten nog de miserie van de bevolking. Ze boeren letterlijk achteruit.
De lokale (bouw)ondernemers werken nog nauwelijks met Thaise werkers omdat Cambodiaanse en Laotiaanse (illegale gast)arbeid(st)ers voor minder dan 300 bath zich nog harder in het zweet willen werken. Van enig handhavingsbeleid valt niets te merken en de komst van de militairen heeft ook daaraan niets verholpen, ondanks (of is het dankzij?) alle mooie praatjes.
een motor is nodig voor als je afgelegen woont of werkt.
En die jongeman van 23, ? woont ie alleen? heeft ie een gezin?
Tuurlijk hebben veel mensen het zwaar, maar is dat bij ons anders?
1 groot probleem is ook dat thai niet met geld kunnen omgaan.
Ik zie dat bij onze tuinman ook. Hebben een laag inkomen, maar nemen wel 3 dagen onbetaald verlof.
Dus 1000 baht minder loon. Als je werkelijk krap zit, doe je dat niet. 3 dagen betaalde Songkran zijn toch ook goed. Maar morgen kijkt hij wel vreemd op als hij zijn loon krijgt
Ik ken heel veel mensen in Thailand die ik tot de ‘middenmoot’ reken. ‘normale families’ die maandelijks rond proberen te komen met minder dan 15.000 THB. Ik ken veel alleenstaanden en jongeren die blij zijn met 6 tot 10.000 THB per maand. Ikzelf heb 2 volwassen dochters die in Thailand wonen, als ik ze niet financieel ondersteun, dan komen ze niet rond terwijl ze fulltime werken. Ik las in vorige artikelen en het bovenstaande artikel over gemiddelde inkomens voor Thai, bedragen die ik helemaal niet herken met de realiteit voor zo ver ik die ken na 20 jaar in Thailand te hebben geleefd. De auto die ik in Thailand heb staan is niet nieuw en cash betaald, goed onderhouden en niet meer dan een betrouwbaar ‘vervoermiddel’. Ik leer mijn kinderen om niets op afbetaling te kopen. Als ze denken iets echt nodig te hebben, dan eerst voor sparen. Als ze geen auto nodig hebben, dan niet kopen. Er is verschil als je ’n auto nodig hebt voor je werk en je verdient er geld mee of je koopt een auto voor de luxe en zelfs alleen maar voor de show. In het laatste geval is het weg gegooid geld.
Ik ken veel boeren. o.a. de schoonfamilie van mijn dochter die een Rubber en Rijst farm hebben in Buengkan district. Ze kunnen de rubber niet meer verkopen en krijgen geen overheidshulp. Ze zijn hun inkomsten kwijt en hebben van de bank geleend. De schoonvader is van de stress (roken) overleden en mijn schoonzoon moet eigenlijk terug van Bangkok naar het dorp om de moeder te gaan helpen. Maar nu stuurt hij maandelijks geld naar z’n moeder van wat hij in Bangkok verdient. Voordat hij inkomsten kan generen van de Farm, moet hij geld gaan lenen of eerst sparen want er zal weer geinvesteerd moeten worden. Ik adviseer hem om voor verschillende gewassen te kiezen. Iets voor de ‘short term’ om Cashflow te hebben en iets voor de langere termijn. Ze hebben dat ook met de rubberbomen gedaan. Toen ik er in 2011 was hadden ze een groot aantal jonge 2 jarige en 4 jarige bomen staan maar dat is allemaal weg gegooid geld of….ik weet niet waar het hout geschikt voor is? Heel veel boeren kampen met de droogte en zullen ongetwijfeld verliezen i.p.v. kunnen voorzien in hun ‘levensonderhoud’ en afbetalen van leningen. De overheid praat nu over een ‘verkoop project’ aan ‘Landlords’ zodat de boeren hun land kwijt raken. Wie worden er beter op? De inkomsten grens waarover gesproken wordt is in het grootste gedeelte van Thailand onrealistisch! Als het dagloon 300 THB moet zijn of hoger, wie gaat dat de huishoudens zoals boeren, betalen zodat ze rond kunnen komen? de Overheid? De informatie die ze geven klopt niet met de realiteit en is vergelijkbaar met Mourice de Hond in Nederland die met uitkomsten komt uit zijn onderzoeken die voor de gemiddelde Nederlander zouden gelden maar hij heeft mij nog nooit gesproken!
Helaas, voor de Thai is het altijd moeilijk met geld om te gaan,
de een naar de ander wil een mooie Hi Lux Toyota om een rijstveld te betreden,
soms is dit geen wijsheid, hoe kan je er mee werken?
problemen ontstaan door luxe artikelen, smartphones, mooie pickups enz.
onbeperkt bbq eten buiten de deur, sanook,
we mee wil doen zal op blaren zitten,
er zijn er echter wel die het wel kunnen betalen
iedereen kan overigens ‘instappen’ alleen de uitzitten……
Het probleem zit niet in de luxeartikelen, maar in de machtspositie van de opkopers.
De boeren krijgen (net als in Nederland trouwens) geen reeele prijs voor hun goederen.
Ze kunnen domweg geen winst maken.
Mijn vriendin zoekt sinds enige tijd werk. Belangrijkste voorwaarde voor ons een deftig aantal uren, want ik ben er ook nog om financieel bij te dragen en wij willen ook nog een gezinsleven, dus een ‘hoge’ verloning hoeft niet per se.
Laatste twee sollicitaties (Nang Rong, Buriram):
-hulpkok in goeddraaiend restaurant : 270 thb per dag voor 12 uur werken en 1 (onbetaalde) vrije dag. Maandloon dus ongeveer 7000 tbh om 72 uur per week te werken.
– administratie/onthaal voor bedrijf dat airco installeert: 15000 thb per maand, werkuren van 7u tot 21u (14u per dag)
Het wettelijk minimumdagloon is een dode letter. Velen werken ook 7 op 7.
@ Nicole: Dat het tegenwoordig in NDL of VL ook zwaar is, akkoord, maar de vergelijking met de arbeider of farmer of momshop (kapotgemaakt door de vele markten) gaat absoluut niet op. In VL of NDL heeft men het zwaar maar daar is iedereen voorzien van het minimum comfort. Hoe Thai omgaan met hun geld doet hier niets ter zake.
Ook hier in het “rijkere” Zuiden gaat de gewone mens er sterk op achteruit. De prijzen van rubber en palmolie zijn echt in elkaar gestort en de oogst brengt nog amper iets op. Boeren welke land moeten huren komen zelfs niet uit de productiekosten. Zij die het land in eigendom hebben werken omzeggens voor niets.
Volgend jaar zou het nog dramatischer kunnen zijn en dit wegens de aanhoudende droogte van dit jaar met mislukte oogsten als gevolg. De schuldenlast is volgens mij niet het gevolg van het feit dat de mensen op het platte land boven hun stand leven. En een brommertje een “luxe” noemen ??? Hoe moeten die mensen dan naar hun werk, soms 20km ver of meer van hun woning? Met het openbaar vervoer welke er niet is naar het hol van Pluto? Een goede maatregel zou er reeds uit bestaan dat “minimum” loon ten minste reeds uitbetalen want velen krijgen dit zelfs niet. Het minimum loon optrekken zal er tevens toe leiden dat alle producten voor het levensonderhoud ook duurder zullen worden …. noemt zo iets niet inflatie?
Het paard achter de wagen spannen!
Wat te denken om dan maar de lonen te verhogen. Buitenlandse investerders kunnen na de laatste loonsverhoging hun bedrijf al niet meer rendabel te houden. En vertrekken naar Canbodia of Vietnam. En maar klagen dat de export tegenvalt.
Hebben deze ontslagen werkers een vangnet van de staat? Of ziin ze genoodzaakt naar hun ouderlijke roots in de provincie terug te keren .
Vaak wordt ik spuug misselijk van mensen die zelf in luxe leven,en voortdurend op mensen kijken,die vaak met lange dagen hooguit 300Bath verdienen. Een eenvoudig dak over je hoofd,is echt geen luxe, te meer de kosten voor een eventuele hypotheek meestal van meerdere familieleden betaald moet worden. Ook een eenvoudig vervoermiddel wordt vaak van meerdere personen financeerd. Dat er ook mensen zijn die niet met geld kunnen omgaan,is zeker een feit,maar deze vinden we in alle inkomens groepen. Vele Farangs die hier de mond zo vol nemen met goede raadslagen,zou ik graag willen zien hoe ze zelf hun leven meesterden met een dag werken voor 300Bath. Af en toe krijg je bij reacties het gevoel,dat de vol gevretenen,de uitgehongerden willen leren hoe ze te leven hebben,en daar zou men zich eigenlijk voor schamen moeten.
Goed gesproken, John, helemaal mee eens.
Bedenk ook eens dat 10 procent van alle Thais onder de armoedegrens leven. Die grens is 3.000 baht per maand. Zeven miljoen Thais moeten rondkomen van minder dan 3.000 baht per maand!!
Thailand is als geheel een redelijk rijk land, ze behoort bij de hogere midden-inkomens landen en bijna bij de hogere inkomens landen. Thailand is nu net zo rijk als Nederland in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Thailand kent alleen een zeer grote ongelijkheid in inkomens en vermogen, dat is het probleem.
Thailand kan een sociaal stelsel opbouwen maar dat mag niet want dat is ‘populistisch’, het scheldwoord voor het beleid van TS en YS.