Thailand worstelt met escalerende schuldencrisis: huishoudelijke schulden dreigen financiële markt te ondermijnen
De schuldencrisis in Thailand is uitgegroeid tot een ernstig probleem dat nu verder reikt dan alleen de uitdagingen van KMO-schulden. Volgens professor Dr. Kitti Limskul, een onafhankelijk academicus en lid van het strategisch comité van de Pheu Thai Partij, vormen huishoudelijke schulden een systemisch risico voor de gehele financiële markt. Dit risico is vooral zichtbaar bij ongedekte schulden, zoals creditcardsaldi en persoonlijke leningen.
Dr. Kitti heeft zijn steun uitgesproken voor het voorstel om de bijdragen aan het Ontwikkelingsfonds van Financiële Instellingen te halveren. Hij is van mening dat deze maatregel de liquiditeit van commerciële banken zou vergroten, waardoor zij hun debiteuren beter kunnen ondersteunen. Daarnaast benadrukt hij het belang van overheidsinterventie om de schuldenproblematiek van huishoudens aan te pakken. Zonder dergelijke maatregelen, waarschuwt hij, zullen alle economische stimuleringsmaatregelen waarschijnlijk falen vanwege de grote schuldenlast die veel huishoudens dragen.
Naris Sathaphondecha, hoofd Data en Analytics bij TTB, deelt deze zorgen. Hij wijst erop dat de kredietkwaliteit naar verwachting zal verslechteren naarmate de binnenlandse consumptie vertraagt en de Thaise economie geconfronteerd blijft met uitdagingen. Naris merkt een toename op van consumentenkrediet, met name bij kredietkaarten en woningleningen, en wijst op het groeiende risico in leningen die zich in fase 2 bevinden, vooral in de auto-leasingsector.
Naris benadrukt dat een omvattende aanpak nodig is om de schulden van huishoudens effectief aan te pakken. Deze aanpak zou niet alleen commerciële banken moeten betrekken, maar ook niet-bancaire kredietverstrekkers, coöperaties en staatsbanken. Hoewel hij de voordelen erkent van schuldconsolidatie en termijnleningen die door de Bank of Thailand worden aangeboden, wijst hij op de beperkte impact ervan. Naris pleit daarom voor een uitbreiding van deze initiatieven om een bredere deelname te bevorderen en de totale schuldenlast te verlichten.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Eten en drinken21 december 2024Hor Mok (ห่อหมก) oftewel gestoomde viscurry
Thailand tips21 december 2024Klimaat Thailand – wat is de beste reistijd?
Medisch toerisme21 december 2024Thailand is de nieuwe hotspot voor betaalbare en hoogwaardige plastische chirurgie (video)
De schuldencrisis in Thailand. Tja, de wal keert het schip.
Jarenlang waren de thaise banken happy met maandelijks tegen hoge percentages rente over schulden te innen. Niet aflossen van schuld was geen probleem. Tot nu toe.
Maar het is domestic monitair nu rommelig aan het worden gezien het grote percentage Thai die rood staan, zelfs thai met een goed inkomen zoals de teachers.( met zelfs hun extra tution bijverdiensten)
Vele Thai zijn simpel niet bij machte ooit hun financiele schulden af te lossen.
Tijd voor een verandering in denken over wat ‘GELD’ is/betekend.
Maar wie zal dat aanslingeren in Thailand?
Zolang dat iedere Thai een of meerdere credicards kan hebben, zal dit blijven. Schulden op deze manier lopen heel snel op
Thailand herstelde niet goed na de corona-pandemie. Teveel met zichzelf bezig. In 2023 groeide de Thaise economie met slechts 1,9 procent. Het eerste kwartaal van 2024 bedroeg de groei 1.5%. Ter vergelijking: Indonesië kende een BBP-groei van 5%. De Filippijnen zelfs 5.6%.
1) Thailand heeft een export-economie en is daarmee afhankelijk van mondiale ontwikkelingen. Die zijn anno 2024 ongunstig.
2) Thailand heeft zelf weinig natuurlijke hulpbronnen, en is afhankelijk van grondstoffen en energie uit het buitenland.
3) Thailand heeft haar toerisme-sector een zeer belangrijke economische pijler toebedacht, maar toerisme heeft nog steeds niet het volume van voor de pandemie. Ondanks het vrijstellen van visa.
4) Thailand heeft een binnenlandse consumptie die voor een deel kan compenseren, ware het niet dat de particuliere huishoudens tot over hun oren in de schulden zitten.
5) Thailand heeft een huishoudschuld die enkel maar stijgt. Van 85% in 2019 naar meer dan 91% van het bruto binnenlands product.
6) https://www.krungsri.com/en/research/research-intelligence/household-debt (mei 2024)
En ondanks dit alles blijft de EUR/THB verhouding maar verslechteren.
Zou men de waarde van de THB dan toch manipuleren en kunstmatig hoog houden?
Dit komt door onder andere de instroom van vreemde valuta’s vanwege de verwachte renteverlaging in de VS waardoor men daar gelden uit obligaties omwisselt voor investeringen in Thaise aandelen, de laatste tijd nemen deze investeringen toe. Plus juli en augustus zijn vakantiemaanden voor Westerlingen dus meer (rijkere) toeristen en daardoor meer geldinstroom waardoor de Thai baht in waarde stijgt. Misschien kan rond eind September het effect hiervan zijn uitgewerkt en dan is de baht weer terug bij een stand van 39 of meer voor een Euro. Andere invloeden zijn bijvoorbeeld minder import, meer export of goudverkoop op grote schaal aan het buitenland; maar daarin heb ik me nog niet verdiept.
Kan niet anders. Ieder jaar tegen de tijd dat het hoogseizoen begint zo medio september zie je de wisselkoers ten faveure van de Bath wonderlijk genoeg scherp oplopen. Zag je ook in corona tijd, overal zakten de koersen in elkaar, maar de baht bleef op miraculeuze wijze overeind. Op 4 juni nog bijna 40 baht voor je euro, nu 37,5. In maart stijgt de waarde van de euro dan op miraculeuze wijze weer opeens ten opzichte van de baht. Jaar op jaar hetzelfde, dat is echt geen toeval meer.
Die corona periode heeft de overheid bijzonder weinig gedaan voor de SME in het land terwijl deze wel lopende verplichtingen jegens het personeel hadden zoals compensatie bij ontslag.
Daarentegen kreeg iedere Thaise werkende ongeacht werkzaam of niet doodleuk een paar keer gratis geld om vooral te gebruiken voor eigen genot.
Als je daarom geen vet op de botten meer hebt dan houdt het simpelweg op en als klap op de vuurpijl kon zo’n geloosde werknemer ook nog extra SSO uitkering krijgen.
Een bloedende werkgever bezint zich daarna natuurlijk ook. Minimum loon is ook een loon en anders zijn er wel non Thai die het werk willen doen en andere sluit de handel. Even goede vrienden maar dan niet zeuren als overheid. Het gaat slechts om stemvolk blij te maken en nergens anders over
Ik hoor dat liedje over het zwalpende Thailand al vele jaren. Ik zie dat de auto’s alleen maar groter en duurder worden en dat er gebouwd wordt aan een razend tempo. In de Isaan zie ik steeds meer en mooiere huizen. In hartje Isaan zie ik meer nagelnieuwe patserbakken dan ooit tevoren. Ik ken geen enkel flutstadje waar geen 2 of 3 goudwinkels zijn.
Ik zie dat de waarde van de Baht toch ook sterk blijft en de waarde van een munt is ontegensprekelijk de barometer van de conditie waarin een land verkeert. Devalueren is in Thailand nog niet aan de orde. OOk houdt de Centrale bank de rente nog steeds hoog.
En ja inzake visums maken ze momenteel alleen maar een inhaalbeweging gezien op dat vlak veel omringende landen heel wat soepeler zijn en dit sinds jaren. Veel moeite om gepensionneerde expats aan te trekken doen ze ook al niet en dit in tegenstelling tot bv Maleisie die daar wel de grote voordelen in zien. Blijkbaar kunnen ze in Thailand gerust zonder.
Ach de wereld draait door en Thailand zal dat ook wel doen.
Ja, ik zie dat ook hier in het dorp.
Hoe kan dat? wel:
– volwassen, alleenstaande kinderen die in het buitenland werken. In dit dorp decennia lang geleden naar Saoedi-Arabie, Lybie en Israel (zoals mijn schoonvader), nu zijn Korea, Dubai en Taiwan populair. Dat komt omdat er agenten zijn die voor deze bestemmingen bemiddelen (vaak illegaal werk trouwens). Tussenhaakjes: las deze week dat Korea op zoek is naar duizenden buitenlandse nannies voor de kinderen omdat er geen Koreaanse jongeren meer zijn (die dit werk willen doen). MIjn nichtje studeert Koreaans nu na haar BBA.
– jonge getrouwden die samen naar het buitenland gaan. Vanuit dit dorp naar Australie en Nieuw-Zeeland. De jonge kinderen (niet altijd even blij) worden door opa en oma opgevoed. De druk om meer geld te sturen verhindert de jonggehuwden naar Thailand terug te komen voor vakantie. Sommige kinderen hebben hun ouders al 2 jaar niet in levende lijve gezien.
De bijwerkingen:
– overspannen grootouders (zeker als de kinderen tieners worden/zijn)
– volwassen kinderen die anders naar hun eigen vaderland gaan kijken
– een (emotioneel) verloren generatie kinderen: materieel hebben ze alles, emotioneel niet.
Kan iemand mij uitleggen na dit bericht en alle andere sombere berichten over de economie hoe het kan dat de THB steeds sterker wordt?
Je zou eigenlijk het tegenovergestelde verwachten.
ad 1. Behalve toerisme en rijst moet Thailand veel grondstoffen voor de export eerst importeren. dat vermindert de waarde van de export aanzienlijk.
ad. 2. Voorzover Thailand zelf hulpbronnen heeft is die in handen van weinigen. De revenuen van de economische groei komen onevenredig ten goede aan de (bestaande) rijken. Meer economische groei gaat alleen het gat tussen rijk en arm nog meer vergroten. En dat gat is al wereldkampioen.
ad 3. Meer toeristen gaat de overlast van toerisme ook vergroten, naast onwelkome ontwikkelingen als illegale bedrijfjes en corruptie.
ad 4. De binnenlandse consumptie is onder de maat vanwege het uitblijven van loonsverhogingen, en het minimumloon (ook als referentiekader voo dagloners). Dat is al jaren zo.
ad 5. Het gaat niet zozeer om schulden maar om problematische schulden. Het is veel te eenvoudig om geld te lenen en/of een creditcard te krijgen terwijl het inkomen niet genoeg en niet duurzaam is om de aflossing te betalen.
Volledig mee eens, elk punt wat je aanhaald.
Volgens mij heeft ook niemand een juiste kijk/weet op het gedeelte binnenlandse consumptie. De grootste meerderheid van de gewone bevolking koopt het merendeel op lokale markten bij lokale mensen. Hoeveel hierbij consumptie gebonden hoeveelheden omzet gedraaid wordt weet niemend. Niks hiervan is geregistreerd.
Wat ik ook lees over die patserbakken, tja, als alleen maar de auto’s op de weg reden die afbetaald zijn zou het een stuk rustiger zijn op de baan.
Een goudwinkel op het platteland die functioneert in veel gevallen als een soort van bank. Nu spreek ik gewoon over hoe ik het zie gebeuren. Als het kan, als de koers goed is worden er baht goud stukken aangekocht. Deze worden bewaard en als de goudkoers stijgt worden ze omgezet, zo kunnen ze een beetje winst creëren. Of als noodspaarpot. Nu spreek ik wel over de oudere generatie, de jeugd doet zoiets niet meer.
Een grote stap zou kunnen zijn, het invoeren van een soort van overkoepelend orgaan dat al de credit en schuld contracten registreed in een databank. Tja, zal nog lang duren denk ik, kan ook niet want dan stort hun hele binnenlandse consumpie in elkaar.
Ik hoorde vandaag nog een goed quote
Onze wereld is zoals het wieltje in een hamster kooi
Het wieltje draaid nog steeds rond maar de hamster is stervende
Als ik in mijn naaste omgeving kijk en hoor dan is dit toch een enorm probleem. De huishoudschuld heeft niks te doen met de economische groei of slechte export-economie, door de corona pandemie zijn er wel vele gezinnen in problemen gekomen. Veel kinderen die toen werk hadden in de toeristische sector of in de grootsteden, zijn terug naar de ouderlijke woning gekomen (samen met hun gezin), hierdoor werden de kosten groter in de huishouding. Weet nog goed dat er toen hier in het dorp werd rondgegaan om rijst op te halen en te verdelen bij de mensen die niet meer voldoende hadden. Na de oogst verkopen de meeste boeren hun rijst (om de gemaakte kosten te kunnen betalen) en houden een gedeelte achter om het jaar door te komen. Als dan de zoon en de dochter met hun gezin erbij komen zitten ze snel door hun voorziene voorrdaad . Ook het feit dat toen de inkomsten minder waren, dingen duurder werden, niet kunnnen of mogen gaan werken. De uitgezonden, geweken zonen en dochters hadden het zelf zwaar en konden niet meer maandelijks onderhoudsgeld bijdragen aan het thuisfront. Ook zoals reeds is aangehaald, de meeste gezinnen hebben 2-3-4 credit kaarten, allemaal dik in het rood. Overal waar je kijkt zien je hoe makkelijk is om iets te kunnen aankopen via snel verkregen credit. Over hoe nadien alles betaald gaat worden wordt niet over nagedacht. De gewone landelijke en stedelijke ‘jan met de pet’ bevolking is nooit geleerd hoe ermee om te gaan. Komt daarbij nog eens de macht van de sociale netwerken die alles zo mooi voorspiegelt. Vele trappen in de val en zitten tot hun oren in de shit waar ze nooit meer uitgeraken. In de neerwaarse spiraal is zeer moeilijk weg te komen, als dan ook nog drank en drugs erbij komen is het hek helemaal van de dam. Als doorsnee toerist, langverblijver of expat die de taal niet machtig is en zich niet vermengd onder de lokale bevolking ziet deze dingen anders, hoort hiervan weinig of interpreteert het anders. Als je ertussen staat en de persoonlijke verhalen hoort komt het toch hard aan hoor.
Hoe dit allemaal kan verminderd worden en wat een goede oplossing kan zijn weet ik niet, ik kan alleen maar vertellen wat ik zie , natuurlijk voel je empatie maar we zijn allemaal wel eens gevallen en moeten opstaan om verder te kunnen gaan. De tijd zal ons wijzer maken.
Thailand wordt gewoon net zoals andere landen meegezogen in de veranderde globale economie.
Elke verandering heeft zijn impact en meestal niet ten goede van “gewone bevolking”
Niet in Nederland, niet in Thailand.
Grote economische machten vechtend tegen elkaar en daarbij letterlijk alles vertrappend.
Het is niet anders, het is de tijd van individuele rijken met een steeds grotere indoctrinerende, verkeerde rol.
Ze worden beschermd door het systeem dat draait. En dan komen de “gewone mensen” alleen maar meer in het nauw. SO what, bijna 9 miljard mensen, who cares.
Als je als “autoriteit” vast stelt dat de schuldenlast een systemisch risico voor de gehele financiële markt is, dan heb je aardige oogkleppen opgehad in het verleden en er niets aan gedaan.
Komt dat door de AI, waarmee nu reken modellen zo van de band rollen en dat kenbaar maken? Nieuw speeltje?
2002, EU net begonnen en wat leverde dat op, de oprichting van de voedselbank, een feit.
Volgens een onderzoek gepubliceerd door de Bank of Thailand is de schuldenlast in het noordoosten zelfs nog veel erger. Daar kan het gat tussen huishoudinkomen en uitgaven per maand tot ฿5396 oplopen.
https://www.facebook.com/ThaiEnquirer/posts/929591825845406
Ik had graag het originele artikel gelezen, maar het is me niet gelukt het te vinden. Dus ik hou mij aanbevolen voor degene die het wel vind.