Thailand introduceert volledige zorgdekking met fase 4 van het “30-Baht Treatment Anywhere”-programma
Thailand zet een historische stap in de gezondheidszorg met de lancering van fase 4 van het “30-Baht Treatment Anywhere”-programma door premier Paetongtarn Shinawatra.
Vanaf 1 januari 2025 biedt dit initiatief volledige toegang tot medische zorg in alle provincies, een mijlpaal die de transformatie van het zorgsysteem naar een volledig digitaal model voltooit. Het programma, voortgekomen uit het oorspronkelijke “30-Baht Treats All Diseases”-initiatief van 22 jaar geleden, markeert een nieuw tijdperk van toegankelijke en efficiënte gezondheidszorg voor alle Thaise burgers.
De uitrol van het programma, gestart in januari 2024, is geleidelijk uitgebreid naar alle 76 provincies en Bangkok. Tot nu toe hebben ruim 6,5 miljoen mensen gebruikgemaakt van de diensten, met een indrukwekkend aantal van ongeveer 15 miljoen geregistreerde bezoeken. Het initiatief heeft niet alleen medische zorg toegankelijker gemaakt, maar ook innovatieve diensten geïntroduceerd, zoals telegeneeskunde, mobiele klinieken, bloedonderzoek thuis en patiëntenvervoer. Deze vernieuwingen vergroten het gemak en de toegankelijkheid, ongeacht de locatie van de patiënt.
Met meer dan 13.000 geregistreerde service-eenheden biedt het programma een flexibele en uitgebreide aanpak. Samenwerkingen tussen beroepsgeneeskundige raden en de overheid hebben bijgedragen aan het waarborgen van hoge zorgstandaarden en de ontwikkeling van nieuwe oplossingen. In 2025 ligt de nadruk op zes strategische prioriteiten voor verdere verbetering van de gezondheidszorg, ondersteund door een specifiek budget.
Het “30-Baht Treatment Anywhere”-programma wordt geprezen als een belangrijke stap naar billijke en hoogwaardige gezondheidszorg, waarbij medische diensten toegankelijk worden voor iedereen, ongeacht hun economische situatie. De Thaise regering benadrukt de transformatie van het zorgsysteem als een voorbeeld van efficiëntie en inclusiviteit, een belofte voor een gezondere toekomst voor alle burgers.
Onlangs verscheen er een nieuwsbericht, dat een ziekenhuis geen 30-baht-klanten meer behandelen zal/kan, omdat de kosten vele malen hoger zijn, dan de ontvangsten.
Wat is nu de werkelijkheid?
Geweldig. Nu nog een betaalbare verzekering voor de falang die hier al vele jaren wonen en een Thaise echtgenote hebben.
Een zorgverzekering voor onder andere gepensioneerde immigranten en diverse farang gaat niet gebeuren. En terecht. En waarom niet “de falang die hier al vele jaren wonen en geen Thaise echtgenote hebben”? Eén van de duurste publieke sectoren die je in een land kunt hebben is gezondheidszorg. Neem Nederland. In oppervlakte een klein landje vergeleken met Thailand. Wat betreft inwoneraantal een verhouding van 1:3. En pak nou eens het BBP erbij. Nederland meer dan 2 maal zoveel dan Thailand. Nederland heeft aan BBP meer dan 60K USD beschikbaar, Thailand per persoon een BBP van iets meer dan 7K USD. Zelfs in vergelijking is het bruto nationaal inkomen van Nederland meer dan 3 x zo hoog als die van Thailand. Kortom: waar hebben we het over. Als zelfs Nederland niet in staat is haar gezondheidszorg te financieren, ondanks alle premies, zorgbijdrages, eigen risico’s en bijbetalingen, dat zelfs een sector als onderwijs er ook nog eens geld komt halen, omdat in alle sectoren er geld tekort is, dat huidige het-allemaal-zo-goed-wetend-als-oppositielid-minister maar stilletjes zwijgt, wat wil je dan van een zich ontwikkelend land als Thailand verwachten? Al kom je als immigrant-retired met 40K ThB per maand naar Thailand of heb je 400K ThB op de bank staan, dan nog heb je het zoveel beter dan zij in Thailand aan wie een ophoging van het minimumloon in het verschiet staat van 12 baht per dag! Waar hebben we het over als je zelf alles overwegend zelf de keuze maakte naar Thailand te komen, wetende zelf voor je gezondheid verantwoordelijk te zijn? Hoe opportunistisch is wel niet de roep om deelname aan het Thais 30 baht systeem? Lees maar eens goed: 30 baht. Iedereen weet dat de gewone Thai met dergelijk bedrag idem dito niet klaar is. En ondanks alle gebreken doet Thailand het zo slecht nog niet: een 3e tranche van de 10K ThB komt beschikbaar voor een 4 miljoen ouderen, de kinderbijslag is opgehoogd van 800 naar 1000 baht per maand, de toegang tot het 30 baht systeem wordt over het hele land uitgerold. Terwijl in Nederland op zoveel sociale voorzieningen wordt beknibbeld.
Nou Joost, je zet de buitenlandse tijdelijk verblijfhoudenden, Retirees ( op jaar tot jaar basis verblijfstoestemming)), en de ‘diverse farang'( wie bedoel je daar mee?) wel in een isolerende hoek. Waarom?
In de Thaise ( in Thai en in Engels) pers spreek de Thai Government over ALLE buitenlanders.
Daar vallen wij ook onder.
Ik juich het Thaise overheidsinitiafief betreffende de door haar genoemde categoriën 1-2-3 toe. Dat zijn groepen die niets kunnen betalen .
Wij, een eventuele groep 4, kunnen dat wel.
Waarom ons niet tegen redelijke premie een ziektekostenverzekering aanbieden.
Snijdt het mes aan 2 kanten:
–1 Komt er bij Overheid nog wat geld binnen, waar het met alleen de groepen 1-2-3 slechts geld kost.
–2 Voorkomt dat onder ons ‘farangs’ het leven in Thailand, en dus Thaise financiele economische participatie, moeten afbreken en teruggaan naar NL (BE?) om aldaar medisch in een vangnet terecht te komen. En nooit meer terug naar Thailand.
Heb ik het nog niet over in Ne/Be weer geschikte woonruimte vinden en maatschappelijk inrouleren.
Kort geleden was ik te immigratie. Daar was ook een buitenlander in rolstoel, hij had een knie operatie gehad. Kwam voor Retiree 1 jaar verlenging.
Kreeg slechts 6 maanden. …”Komt U maar terug voor meer als U weer kunt lopen”.
Werd zo maar even besloten door een desk officer, kwam geen chef of colonel aan te pas.
Typisch geval van ….Up to the Immigration officer…..
Ik vond het nogal onthutsend.
Blijkt maar weer dan het woord IMMIGRATIE vele Retirees op het verkeerde been zet.
Wij immigreren niet in Thailand.
In Nederland wordt U daar al gewaar van als uw uitschrijvingsdocument bij/van Gemeente duidelijk toont dat uw verblijf in NL TIJDELIJK is opgeschort.
Een ding is goed, als U om medische/financiele redenen terug moet naar Nederland toont U dat certificaat bij de Gemeente en wordt u met alle emolumenten daaraan verbonden weer ‘netjes’ ingeschreven.
Komt U weer in de nederlandse hangmat terecht.
Gepensioneerden zijn niet de enige farang die in TH verblijven. Ik snap Joost wel. Lees onder ‘diverse farang’ maar eens alle expats (werkenden) en bv de toeristen die hier zijn zonder dekkende zorg- of aanvullende reisverzekeringen. Als de Thai overheid het heeft over alle buitenlanders is dat exclusief zij die met een verblijfsverlenging in TH verblijven. een verblijfsverlenging geldt slechts één jaar. Waarom hen opnemen in hun 30-baht systeem. Denk jij nou werkelijk dat de premies die betaald gaan worden de kosten die worden geclaimd dekken? Als de Thai 30 baht betaald en een farang 300 baht: tjonge jonge, wat zal er geklaagd en gejammerd worden over discriminatie en uitmelken van deze groep. Rupsjesnooitgenoeg! Hoeveel wonen er niet in TH op basis van 8 maanden verblijf en 4 maanden terug in eigen land? Juist om de zorgverzekering aan te kunnen houden en indien nodig van hun eigen zorgstelsel te profiteren? Dubbele opportunisme vind ik dat. Wij kennen in Nederland niet een uitschrijvingsdocument en tijdelijke opschorting. Terug in Nederland moet je eerst maar zien ergens te kunnen wonen, en pas na een gevonden adres kun je je inschrijven bij de gemeente en een zorgverzekering afsluiten. En als laatste: niet Thailand of Immigration zet farang/retirees op het verkeerde been. Vanaf het begin wordt je duidelijk gemaakt dat het altijd maar om slechts één jaar gaat. De rest wordt erbij gefantaseerd om klaagzang te rationaliseren.
Frits, vergeet dat maar. Zeker mensen op zekere leeftijd zijn een gevoelig risico voor verzekeraars en dan krijg je torenhoge premies en/of uitsluitingen. Deze groep verzekeren kan alleen op basis van solidariteit zoals in westerse landen bestaat. Het kost miljarden euro in NL/BE; wat denk je van Thailand? Dat wil en kan dat land niet trekken., en helemaal niet als dat land diep in het hart xenofoob is.
Je moet zelf voor verzekering zorgen, of voldoende vermogend zijn, of emigreren naar een land met een verdrag zoals de EU, EER, Zwitserland en de verdragslanden. De ‘vier en acht’ maanden methode kan ook nog.
Dat lijkt mij een hele mooie regeling voor Thaise burgers. Een paar vraagjes:
– voor welke behandelingen geldt dit en voor welke niet?
– hoe en door wie worden de ziektekosten dan betaald met betrekking tot het salaris van doktoren, verpleegsters, ziekenhuiskosten etcetera?
– is er een Thaise website waarin de regeling wordt uitgelegd?
– hoe krijgt iemand toegang tot het 30 Bath systeem?
Bedankt alvast voor de antwoorden.
Typ in het zoekveld van Google de woorden: ‘Thailand Universal Health care’, en je haalt alle antwoorden op jouw vragen te voorschijn. Je leest vervolgens dat zowel de VN, de Wereldbank en de ILO Thailand complimenteren met haar initiatieven. En dan te bedenken dat een zekere Thaksin in 2002 dit systeem introduceerde. Een succes waarop hij nog immer zijn populariteit aan ontleent.
Ik ben bang dat Thailand niet voldoende goed opgeleide dokters en medische voorzieningen heeft om dit te laten slagen.
Voor die 30 Baht kan de dokter ook niet veel meer doen dan een doosje paracetamol meegeven.
En de wachtkamer in het ziekenhuis puilt nu al uit.
De overheid zal voor dit plan een potje met heel erg veel miljarden Bahts moeten hebben, en heel erg veel dokters op moeten leiden.
Dit is voornamelijk windowdressing. De realiteit is dat je voor een serieuze behandeling fors betaalt. Mijn schoonvader heeft 4 dagen in het ziekenuis doorgebracht in Sakhon Nakhon en daar ฿50.000 af mogen tikken. Dat is iets anders dan ฿120.
De andere realiteit is dat je met de verplichte verzekering vanwege werk een perfecte service krijgt zonder extra kosten behalve dan de wachttijd die uiteindelijk met het ophalen van de medicijnen zo’n 3 uur kost.
En mijn inmiddels overleden schoonvader heeft meer dan 3 weken op intensive care gelegen met ondertussen allerlei ingrepen en dat was ook zonder kosten. Uitzieken op een rustige kamer kost daarentegen dan wel weer meer dan een hotelkamer maar je kan voor 30 of 750 baht ook niet alles krijgen.
Uiteindelijk komt er gewoon een zorginfarct over enkele jaren vanwege de vergrijzing dus wees niet verbaasd als de btw in 2026 terug gaat naar de 10%.
Vergeet het maar: De behandeling in prive ziekenhuizen is hier BIG BUSINESS. Er is door zeer kapitaalkrachtigen flink geinvesteerd. Dat geld moet dubbel en dwars terugkomen. En dat gaat ook gebeuren op een manier die door hun zelf wordt bepaald.
Er is trouwens veel weerstand tegen dit plan.
Het is ook veel te mooi om waar te zijn!