THAI Airways International komt met winterprogramma

Ik voel me half leeg, half vol. Misschien wel leger dan vol. Ik zie aan de ene kant nu al op tegen de wandeling op Zaventem omhoog door de parkeergarage, aan de andere kant zal het een opluchting zijn als ik daar ben.
07.00 loket open.
Waarom toch zo vitten op je eigen land? 30 augustus jl, Station Leiden Centraal. Een kaartje naar Brussel Zaventem kunnen ze niet uit het systeem krijgen.
“Truus, kijk jij eens of dat bij jou lukt.”
“Ja hoor, bij mij wel.”
“En dan verder?”
“Jee, moet ik jou nog een keer.”p
“Ja, want zover kom ik ook, maar niet verder.”
“Ja hoor, kijk maar.”
“En dan naar beneden.”
“Naar beneden? O ja. Hee, dat doet ie niet, misschien vanwege de aanslagen.”
“Doe mij dan maar een kaartje naar Brussel.”
“ Lukt ook niet meneer. Heel België ligt er uit. Dan moet u maar naar een station met een Internationaal Loket gaan, daar hebben ze een ander systeem, misschien dat dat wel werkt.”
“Geef me nu dan maar vast een kaartje tot Roosendaal.”
“Dat kan, 16.50 en dan komt er een Euro bij voor de lokrtservice. Maar u kunt het beter in Rotterdam proberen, wilt u een kaartje naar Rotterdam?”
‘En dan daar minstens een uur verspelen tot de volgende trein naar Zaventem, met het risico dat het daar ook niet werkt? Neem, doe maar een kaartje tot de grens dan.’
‘Het kan alleen tot Roosendaal.’
‘Dan maar tot Roosendaal. Kunt u ergens vermelden dat door een storing geen kaartje naar Zaventem te koop was?’
‘Nee.’
‘U kunt niet schrijven.’
‘Dat kan dan iedereen wel geschreven hebben.’
‘U heeft geen NS-papiertje of stempeltje?’
‘Ik doe het toch niet.’
‘Fijn, dank u wel.’
Trein van 07.20 naar Rotterdam. Daar tien minuten wachten op de ‘Brusselaar’. .
Op tijd vanuit Rotterdam vertrokken. Niet naar het Internationale Loket gegaan natuurlijk, te weinig tijd en bovendien, laat ze maar de vinketering krijgen. Ik kom er vast wel uit met die Vlamingen. Ergens voorbij Dordrecht liep er een beambte van de NMBS, de Belgische spoorwegen, door de coupé. Ik sprak hem aan, vertelde over de storing in Leiden, en vroeg wat ik nu moest doen, want ik had maar een kaartje tot Roosendaal.
‘Awel meneer, da’s nie mooi, maar blijf gij rustig zitten, dan kom ik dat straks toch in orde maken met u.’
Een half uurtje later kon ik zonder gezeur en zonder verhoging gewoon een ouderwets handgeschreven kaartje kopen voor het ontbrekende traject. Het is allemaal niet zo ingewikkeld.
Nu kwart voor negen, bijna in Roosendaal, nog ruim een uur. Weer zo’n fijne Nederlandse trein zonder enige zonwering zodat je verplicht met je kop in de zon zit, want coachopstelling. Wat een armoe.
De conductrice kwam me nog een keer lastig vallen, want ze had me ook een blauw briefje gegeven wat niet voor mij bedoeld was. Foutloze acties zijn lastig.
Anders dan de vorige keer werd er nu bij het verlaten van het station gecontroleerd, zodat we gelukkig wel de normale route konden volgen, dus niet weer door die parkeergarage. Bij een controlepunt waar ik wel wat meende te kunnen roken gaven twee zwaarbewapende militairen mij daarvoor toestemming, zonder dat ik weer door een controle heen moest. Aardige lui, die Vlaamse ridders.
Op het niveau van departures staat de tent er nog voor de mensen die met de auto komen, maar de in/uitgangen zijn nu verder open. Sigaretje leidt dus niet direct tot hercontrole. Zometeen nog wel een pakje scoren, want dat was ik na de consternatie bij het loket in leiden vergeten. De temperatuur is heerlijk, 20 graden, zonnetje, weinig wind.

Stoppen toch voldoende treinen en bussen.
Ook de internationale trein Brussel-Amsterdam als ik me goed herinner
(Niet de Thalys dan maar de gewone internationale trein)
Ik neem soms de trein. Gaat prima. Spijtig wel van die toeslag die je moet betalen bovenop je normaal ticket als je eindbestemming Brussel Airport is.

Groot nadeel van Brussel Airport is dat het daar stakingsgevoelig is.
Ik probeer dan ook meestal in het WE te reizen. Kans op staken is dan kleiner.